Που εισαι εσυ αγορι μου... Τι κανεις;Quote:
Originally Posted by Nocash
Printable View
Που εισαι εσυ αγορι μου... Τι κανεις;Quote:
Originally Posted by Nocash
πως αισθάνομαι; να είμαι στο βυθό μιάς θάλασσας και να μην μπορώ να ανέβω να πάρω ανάσα...κι αυτό απο δικό μου λάθος, επειδή άφησα τον ευατό μου και έδωσα προτεραιότητα σε αλλους... έδωσα πολλά και πήρα τίποτα... και τώρα στέκομαι μόνη...δεν είναι ο 'κοσμος μου' αυτός...αυτός που θα θελα...και απελπίζομαι,απογοητεύομαι και κλείνομαι όλο και πιο πολύ στον ευατό μου...
Πόσο το νιώθω αυτό το 'γαμώ το σόι μου'!!!!!! αχ και να ξερες...
Τρομαγμένη κι ανίσχυρη...
Κυκνακο , πολυ στενοχωριεμαι που ξανακυλησες . Προσπαθησε να κανεις υπομονη , θα ξαναπαρεις τα πανω σου . Μακαρι να μπορουσα να βοηθησω , αλλα ξερω οτι δεν μπορω .
Ε, το περίμενα με όλα αυτά...αλλά τώρα πλέον το μεγαλύτερο μου πρόβλημα (αν κι ίσως ν' ακούγεται υπερβολικό) είναι οι εφιάλτες, δεν αντέχω να ξυπνάω τρομαγμένη μέσα στη νύχτα...μακάρι να έχεις δίκιο και να σταματήσουν γρήγορα και να μπορέσω να φανώ δυνατή και στα άλλα προβλήματα...Quote:
Originally Posted by Macgyver
Με βοηθάτε και μόνο που με ακούτε...κι αν έχετε να μου προτείνετε κάποια λύση ακόμα καλύτερα... :)
Κυκνακο , λυπαμαι που σου προκαλεσαμε ανστατωση με την διενεξη μας , αλλα η λυση ειναι μεσα σου . Προσπαθησε ναδειαζεις το μυαλο απο οτιδηποτε αρνητικο , σηκω απο το κρεβατι , υποθετω οτι εισαι ξαπλωμενη , κ ασχολησου με οτιδηποτε ασημαντο , αλλα μην μενεις ακινητη , ιδως το κρεβατι ειναι το χειροτερο μερος για να υποτροπιασης , κ υπομονη . Ξερω οτι περνας βασανιστηριο , ταχω περασει κ εγω στο παρελθον , αλλα μολις αρχισα να διωχνω καθε αρνητικη σκεψη ( οι αρνητικες σκεψεις τις πιο πολλες φορες ερχονται ' μεταμφιεσμενες ' ) αρχισα να συνερχομαι . Ειμαι βεβαιος οτι το μυαλο σου ειναι υπεργεματο απο αρνητικες σκεψεις , κ αυτες με την σειρα τους , φερνουν κ αλλο αρνητισμο .
Να σου πω, ξαπλωμένη δεν είμαι γιατί δεν έχω λαπτοπ και πάλι καλά γιατί τότε δεν θα σηκωνόμουν απ' το κρεβάτι...Quote:
Originally Posted by Macgyver
Όσο για το μυαλό μου όντως είναι υπεργεμάτο από αρνητικές σκέψεις και για γεγονότα του παρελθόντος αλλά και για το παρόν...και πώς να μην είναι όταν μαθαίνουμε συνέχεια άσχημα νέα για το θείο μου κι ακούω τη μάνα μου να κλαίει; Δεν αντέχω...γι' αυτό ασχολούμαι με το ίντερνετ για να ξεχνιέμαι...
Εσύ πώς κατάφερες να διώχνεις τις αρνητικές σκέψεις;
Τώρα όσον αφορά τη διένεξη σε άλλο θέμα (αν εννοείς αυτό) μιας και το ανέφερες ας πω τι σκεφτόμουν...αφού εδώ είναι φόρουμ υποστήριξης, ας προσπαθήσουμε να είμαστε λίγο ελαστικοί και να μην τσακωνόμαστε, κρίμα είναι νομίζω...κι αν δεν μας ενδιαφέρει κάποιο θέμα ας μην απαντάμε...γνώμη μου...
Κυκνακο , εχεις δικιο για το οτι πρεπει να ειμαστε ελαστικοι , αλλα καμμια φορα συμβαινει . Πως διωχνω τις αρν, σκεψεις ? καθαρα θεμα εξασκησης . Μολις εμφανιστει μια αρν . σκ . την διωνω μεσα σενα second ( ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ) διοτι αν μεινει παραπανω ΄' ριζωνει ' κ μετα ειναι δυσκολο να την ξεφορτωθης , δεν λεω οτι την αντικαθιστω με μια θετικη ( αυτο ειναι δυσκολο ) αλλα με μια ουδετερη , ασχετη πχ ποτε θα παω την μηχανη μ στο συνεργειο , τ δουλειες θελει , κ ασχολουμαι με ασχετα πραματα οπως γυαλιζω τα ρολογια μου , ριχνω μια ματια σενα περιοδικο η βιβλιο ( μαλλον βιβλιο δεν μπορεις ) γραφω στο ημερολογιο μ , γενικα γραφω κ τις σκεψεις μου , ειναι ενας τροπος εκτονωσης , ειπαμε γυμναστικη δεν σου αρεσει , αστην . Μου πηρε 3-4 μηνες εξασκησης για να ελεγχω το μυαλο μ , αλλα στον πρωτο μηνα , με καλη προσπαθεια θα δεις τα πρωτα αποτελεσματα . Βεβαια η κατασταση της μητερας σ , δεν σε διυκολυνει , αλλα εκει δεν μπορεις να κανεις τπτ . Φιλικα . Αγγελος .
Καλές οι ιδέες σου...ευχαριστώ! :)
Στην διαθεση σου , Κυκνακο . Αγγελος
Αισθάνομαι πολύ καλά σήμερα.. Ένα και μόνο απρόσμενο γεγονός μπορεί να σου αλλάξει τελείως την διάθεση τελικά :)
χαλια.Το παιδακι μου ειναι αρωστο με πυρετο και βραχναδα και εγω πιο αρωστη απο αυτο γιτι ολο νομιζω οτι θα του συμβει κατι κακο.Ειμαι υπ ατμον για νοσοκομειο ενω δεν δειχνει να εχει κατι ανησυχητικο.Αχ αυτη η αρωστοφοβια μου με τρελαινει.
Μπερδεμένη...έχω αντιφατικά συναισθήματα...
Ζαλισμένη...και κουράστηκα ν' ακούω για αρρώστιες...
Εξαντηληση και απειρη απογοητευση
Ευτυχισμένη.
Κουρασμενος ψυχικα και σωματικα, καταθλιπτικα και μοναξια.
Ένα απέραντο κενό και καμιά όρεξη για ζωή...μακάρι να είχα πεθάνει...
Quote:
Originally Posted by Κύκνος
ο χριστος κ η παναγια κ οι 12 αποστολοι μαζι,γιατι καλε???κυκνε ποτε θα μεταμορφωθεις σε πριγκίπισσα παλι?
Γιατί έχω πένθος που με πονάει πολύ και γιατί υπάρχουν κάποια γεγονότα του παρελθόντος που με πληγώνουν ακόμα πολύ και θέλω μια εξήγηση γι' αυτά για να ηρεμήσει η ψυχή μου αλλά ο υπεύθυνος τηρεί σιγή ιχθύος...δεν ξέρω αν θα μεταμορφωθώ ποτέ σε πριγκίπισσα...Quote:
Originally Posted by alex5
τα συλλυπητηρια μου κυκνε και συντομα να μεταμορφωθεις γιατι εισαι ενας πολυ συμπαθης ανθρωπος :)
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! :)Quote:
Originally Posted by alex5
εκεί που κατάφερα να απεγκλωβιστω και να φυγω μακρια απο καποιους (έκανα τελικα την υπερβαση δλδ) με βλέπω τωρα να ξαναεπιστρεφω στα ίδια. επειδη στο χωρο που συνιστα την αλλαγη υπάρχει κάποια αντικειμενική δυσκολία η οποια δυστυχως δεν εξαρτωνται απο μενα και δεν ειναι ευκολο να τη βολέψω....
Πιο χαλια απο ποτε...
Τελικα ειμαι ενας αχρηστος....
Δειλή κι αποτυχημένη...για ακόμα μια φορά...
αγχωμενος με τη δουλεια...παλι!
βασικα δεν αλλαζουμε εμεις...γι'αυτο γινονται ολο τα ιδια και τα ιδια...χωρις παρεξηγηση και χωρις να ξερω την περιπτωση φιλε...και χωρις να βγαζω τον εαυτο μου απ'εξω βεβαια!Quote:
Originally Posted by ioannis2
Διαλυμένη...μακάρι να γινόταν κάτι και να πέθαινα τώρα ώστε να μη νιώθω τόσο πόνο...
κύκνε τι ειπαμε? θελει δυναμη και κουραγιο η ζωη, μην τα παραταςQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Τα έχω παρατήσει ήδη...όση δύναμη είχα την εξάντλησα με τα τελευταία γεγονότα και χθες ήρθε και το τελειωτικό χτύπημα...δεν αντέχω άλλο, χθες όταν έπεσα για ύπνο παρακαλούσα το Θεό να πεθάνω, να μην ξυπνήσω το πρωί αλλά δεν μου έκανε τη χάρη...όοοχι, με αφήνει εδώ να βασανίζομαι...Quote:
Originally Posted by unlucky
Και γω πολλες φορες λεω τα ιδια, και πριν κοιμηθώ και όταν ξυπναω...προσπαθεις να κανεις κατι να βοηθήσεις τον εαυτο σου, να ξεχαστείς, να παρεις τα πανω σου? αν ναι, μετα νιώθεις χειροτερα?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ναι, προσπαθώ όταν έχω την ευκαιρία να βγαίνω καμιά βόλτα αλλά όταν γυρίζω σπίτι με πιάνει η ίδια μελαγχολία...Quote:
Originally Posted by unlucky
Το ξερω είναι πολύ ασχημο συναισθημα...δεν υπαρχει κατι που να μπορει να σου δωσει λιγη χαρα βρε κυκνε? μια απασχοληση, κατι που να σε γεμιζει? ειπες ότι πας και σε ψυχολογο και μιλατε, σιγουρα κατι θα σου προτεινε..Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Τίποτα δεν με γεμίζει πια μετά το θάνατο του θείου μου...είναι σαν η ζωή μου να έχει μείνει μισή...όσο για τον ψυχολόγο μου γνωρίζοντας όλα αυτά μου πέταξε τη βόμβα ότι φεύγει σύντομα στο εξωτερικό κι άρα τέρμα οι ψυχοθεραπείες κι από εκεί και πέρα πλήρη αδιαφορία για το πως πήρα το νέο, που το πήρα πολύ άσχημα...δεν σηκώνει το τηλέφωνο ούτε καν για να μου συστήσει κάποιον άλλον καλό ψυχολόγο...Quote:
Originally Posted by unlucky
το διαβασα αυτό που συνεβη με τον ψυχολογο, και θυμαμαι και για το θανατο του θειου σου. Δε νομιζω να το κανει από αδιαφορια ο ψυχολόγος που δεν απαντα, μπορει να εχει δουλειες ή εκκρεμοτητες μιας και λες ότι φευγει εξωτερικο και να επικοινωνησει αμεσα μαζι σου. Ειδικα αν κανατε για καιρο τις συνεδριες, δε πιστευω ότι θα σε αφησει ετσιQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Μακάρι να έχεις δίκιο κι εγώ άδικο αλλά μέσα σε ολόκληρη μέρα δεν μπόρεσε να βρει 5 - 10 λεπτά για να μιλήσουμε; Τι να πω...Πάντως σήμερα όλη την ημέρα δεν έχω να σταματήσει να κλαίω, ακόμα και τώρα κι ούτε έχω σηκωθεί από το κρεβάτι ως επί το πλείστον και δεν έχω φάει σχεδόν τίποτα, τόσο χάλια είμαι...Quote:
Originally Posted by unlucky
Τι σόι ψυχολόγος είναι αυτός ? Βρε Κυκνε ανεβα λίγο προσπάθησε τουλάχιστον!Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Πώς ν' ανέβω; Εγώ ένιωθα άνετα μαζί του εξαρχής να μιλήσω για τα προβλήματα μου και τώρα πρέπει να πάω σε κάποιον/α άγνωστο/η και να κάνω πειράματα...όμως η ψυχολογία μου και τα προσωπικά μου θέματα δεν είναι για να τα μαθαίνει ο κάθε ανάξιος, είναι πολύτιμα, γι' αυτό θέλω τόσο πολύ να μου συστήσει κάποιον που εμπιστεύεται...πίστευα ότι μαζί του θα ξεπερνούσα το πρόβλημα μου που δεν μπόρεσα να ξεπεράσω εδώ και χρόνια, είχα μια ελπίδα και τώρα πάει, χάθηκε...δεν θέλω να συνεχίσω να ζω έτσι, δεν αντέχω...Quote:
Originally Posted by marsia
Δεν ξέρω πως θα καταφέρω να κοιμηθώ απόψε, έχω τρομερή υπερένταση και κάποια στιγμή θα "φύγετε" κι εσείς και θα μείνω ολομόναχη... :(
Δεν είναι έτσι μπορεί να σου συστήσει μια η εναν εξίσου καλό ψυχολόγο!! Σκέψου μπορεί τελικά να προκύψει καλύτερος απο αυτον που εχασες! Ασε που μπορείς να κρατήσεις και την τηλ επαφη με τον πρωην ψυχολόγο για οτι χρειαστείς!