Quote:
Originally posted by city
Έτσι ειναι, η ινσουλίνη η άτιμη εκτοξεύεται. Θέλει φοβερή πειθαρχία στη διατροφή και εννοείται ότι δεν μπορείς να είσαι ρομπότ, ειναι φοβερά ψυχαναγκαστικό κι εμένα με τσακίζει αυτό ψυχολογικά πολλές φορές.
Το θέμα της περιόδου ειναι μεγάλο κεφάλαιο... Πρώτα να ξεκαθαρίσω οτι έμεινα έγκυος με εξωσωματική γιατι υπήρχαν πολλά και διαφορα σοβαροτερα προβλήματα, αλλά όσο δεν υπήρχαν ποιοτικά ωάρια,δεν υπήρχε και λόγος ούτε για μια προσπάθεια, θα ήταν αποτυχημένη εξαρχής. Ήμουν λοιπόν μια ιδιαίτερη περίπτωση αλλά ακολούθησα τη θεραπεία που θα ακολουθούσε μια οποιαδήποτε κοπέλα με ΣΠΩ. Δηλαδη παίρνεις αντισυλληπτικα (καλύτερα πάνω απο έναν κυκλο-μηνα) και παρακολουθείς υπερηχογραφικα πως και πόσο μεγαλώνουν τα ωάρια. Ο γιατρός σου λέει ποτε έχεις ωορρηξία και έρχεσαι σε επαφή. Υπάρχουν και ορμόνες που βοηθανε λίγο, τις παίρνουν πολλές κοπέλες. Αν οι ωοθήκες μας ειναι χωρις κύστες, τα ωάρια μεγαλώνουν όπως και όσο πρέπει και ειναι έτοιμα. Εγώ είχα κόψει και το καπνισμα και αυτό με ζόρισε πιο πολύ Απο όλα...
:mad::mad::mad::mad::mad::flaming::flaming::
Έχεις δοκιμάσει αντισυλληπτικα; Σε γυναικολόγο έχεις παει; Δώσε δυο μήνες στη μετφορμίνη να δράσει και πήγαινε σε γυναικολόγο να εχεις μια εικόνα. Και το βασικοτερο: μην ξεχνάς οτι είσαι άνθρωπος και όχι μηχανή. Εμένα οι γιατροί μου αυτό μου υπενθύμιζαν όταν έπεφτα στα τάρταρα γιατι είχα φάει λίγο ψωμι παραπάνω ή είχα καπνισει ενα τσιγάρο πάνω στη φρίκη μου.