Nαι το πρωτο εννοω. Ποιος ειναι ο σωστος τροπος να αγαπαμε; Δεν ξερω.Quote:
Originally Posted by blackbird
Μακ ναι, αλλα η μοναξια ειναι δυσκολη. Καποτε την ενιωθα σαν μια τεραστια πετρα που με πλακωνε και ηταν παντα εκει. Τωρα οχι τοσο.
Printable View
Nαι το πρωτο εννοω. Ποιος ειναι ο σωστος τροπος να αγαπαμε; Δεν ξερω.Quote:
Originally Posted by blackbird
Μακ ναι, αλλα η μοναξια ειναι δυσκολη. Καποτε την ενιωθα σαν μια τεραστια πετρα που με πλακωνε και ηταν παντα εκει. Τωρα οχι τοσο.
Aμα αγαπας τον εαυτο σου, κανεις καλη παρεα μαζι του , εισαι και στους αλλους αγαπητος/επιθυμητος ....Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Παλι νιωθω ζαλαδα και συγχυση. Παλι αυτο ξεκινησε μολις εφαγα το φαι που εφτιαξε η μανα μου. Και το οποιο για περιεργο λογο παλι δε θα ακουμπησει κανεις αλλος. Ολα αυτα παραπεμπουν στο οτι κατι μου βαζουν μεσα.
Οι άλλοι τι έφαγαν;Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Το χτεσινο φαι.Quote:
Originally Posted by george1520
Ρωτησα τη μανα μου τι εβαλε μεσα. Απο ολα μου φανηκε υποπτο το θαλασσινο αλατι. Δεδομενου οτι τουλαχιστον μια φορα εχει μπει στο σπιτι αγνωστο ατομο, αναρωτιεμαι αν θα μπορουσε να εχει ριξει κατι στο αλατι.
Eχω να πω κατι, ο καθενας ειναι αξιος της τυχης του , δε πα να λετε οτι θελετε , ειμαι 59 χρονων , και εχω καταληξει ......
Ούτε εγώ ξέρω. Απλά κάποιες φορές νιώθεις αν κάτι είναι λάθος. Αν σε κάνουν να νιώθεις άσχημα (ή άβολα) ΑΛΛΑ καταλαβαίνεις πως έχουν δίκαιο και είναι για καλό, οκ. Αν σε κάνουν να νιώθεις άσχημα αλλά ξέρεις (ή νιώθεις) πως έχουν άδικο, τότε είναι λάθος. Υπάρχει και το σενάριο να σε κάνουν να νιώθεις όμορφα αλλά ο τρόπος να είναι λάθος. Π.χ υπερπροστασία ή συνέχεια κομπλιμέντα και να γίνεσαι ψώνιο. Παραδείγματα δίνω.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Δεν έκανες τοξικολογικές να τσεκάρεις αυτό με τις ουσίες; Είναι ο καλύτερος τρόπος για να σιγουρευτείς. Παίζει και η αυθυποβολή πάντως να ξέρεις. Ειδικά αν το σκέφτεσαι συνεχώς με το που τρως και έχεις έννοια.
Δύσκολοι οι αποχαιρετισμοί. Ήρθα να φάμε παρέα παγωτό (μέσα στην παγωνιά), να μαζέψω κάτι τελευταία ρούχα και να φύγω. Δεν ξέρω μετά από πόσο καιρό θα τους ξαναδώ. Και τους βλέπω που στεναχωριούνται και έχουν ανασφάλεια και γίνομαι και εγώ χειρότερα.
το προβλημα ειναι οτι τα παιδακια σασ δε βγαινουν απο το σπιτι για να δουν οτι αλλιωσ μιλανε εξω απο το σπιτι κι αλλιωσ αν βγαζουν λεφτα αλλιωσ αν ειναι αφεντικα αλλιωσ σαν υπαλληλοι δεν ειμαι υποχρεωμενοσ να σεβομαι κανενα χαλβα που τωρα βγηκε απο το σπιτι και του μιλουσε η μανα του χρονια δεν ειμαι η μανα σασ δεν ειμαι ο πατερα σασ για να σασ γλειφω και να ημουν μιλαω οπωσ μου κατεβει δεν ειμαι υποχρεωμενοσ να γνωριζω την ιστορια σασ αν δε μου πειτε ουτε να σασ γλειφω γτ τοτε κατι θελω απο εσασ εγω δεν θελω τιποτα απο κανεναν αρα φταινε οι μαναδεσ σασ
Οχι δεν εκανα εξετασεις, δε θα εβγαζε πουθενα. Πρεπει να φυγω απ το σπιτι, εδω απλα μου τρωνε τη ζωη, την κατασπαραζουν, δεν μου επιτρεπουν ουτε κοκαλο!Quote:
Originally Posted by blackbird
Η ζωή μου ένα ξεκουρδιστο ρολόι..
Τα άσχημα ήρθαν πρόωρα.....
Τα ωραία πολύ αργοπορημένα..........
H ζωη ειναι λιγακι απογοητευτικη Alexia , , δεν ειμαι πεσσιμιστης , αλλα ρεαλιστης .......ξεκουρδιστο ρολοι? οχι δα ..Quote:
Originally Posted by Alexia10
Όταν όλα έρχονται "ανάποδα" με την έννοια του χρόνου, δεν είναι ξεκουρδιστο;;Quote:
Originally Posted by Macgyver
Ρεαλιστικά το λέω και εγώ..
Όταν φύγεις σφύριξέ το μου για να έρθω και εγώ να κάνουμε παρέα.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
https://m.youtube.com/watch?v=lW8UeNubxzMQuote:
Originally Posted by Alexia10
Αυτό ήταν το αγαπημένο μου τραγούδι στα 15 μου και ιδιαίτερα αυτοί οι στίχοι:
Η ζωή μου μια κιθάρα δίχως ήχο
Ένα δάκρυ σ' ένα βλέμμα παιδικό
Η ζωή μου μαύρο σπρέι σ' έναν τοίχο
Τι να πεις και τι να πω
Τα ωραία ήρθαν μετά. Όχι τόσο γεγονότα αλλά συναισθήματα. Φτάνει που ήρθαν όμως, έτσι δεν είναι; Η ζωή μας είναι στιγμές. Η περασμένη ώρα δεν μας αφορά πια.