ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Μακ εγω την περασα αυτη τη φαση της καταθλιψης απο τα 18 μεχρι τα 24.οπως λεει και ο γιατρος μου στονν οποιο παω οποτε νιωθω να πιεζομαι παντα θα υπαρχουν περιοδοι που πεφτουμε στα βαθια φτανει να μπορουμε να βγουμε παλι στην επιφανεια.

Γιώτα μου, μέσα σου σίγουρα υπάρχουν εκκρεμότητες από το παρελθόν. Μη μου πεις ότι λύθηκαν όλα σου τα θέματα.. Απωθημένα, ανικανοποίητες επιθυμίες, ανασφάλεια για το μέλλον.. Ίσως και απλά μια κακοδιαθεσία, μία επιθυμία για βόλτα και απουσία καλής παρέας, για παράδειγμα.. Προσπάθησε να μη του δώσεις διαστάσεις. Σκέψου ότι αύριο θα ξυπνήσεις και θα αναρωτιέσαι γιατί στο καλό χάλασες τη σημερινή σου μέρα. Αν σου βρίσκεται, πάρε μισό λεξοτανίλ. Κάνει θαύματα σε τέτοιες περιπτώσεις.

Γιώτα μήπως φταίει που η Κυριακή βράδυ συνήθως είναι λίγο πολύ ψυχοπλακωτική για όλους μας; Αν ήσουνα έξω αυτή τη στιγμή με καλή παρέα θα ένοιωθες το ίδιο; Σκέφτομαι μήπως είναι κάτι της στιγμής και όχι απαραίτητα κατάλοιπα του παρελθόντος.

κορίτσια, εγώ είμαι από τη φύση μου αισιόδοξη, αφού κάνω προσπάθεια για να είμαι λίγο απαισιόδοξη, δεν είναι αυτό που με με ρίχνει στη σκοτεινιά, είναι κάτι ανεξήγητο, σαν τότε, το 2010, που έπαθα κατάθλιψη και δεν είχε κανένα νόημα το ο,τιδήποτε.. Τώρα φυσικά δεν υπάρχει πια αυτό, απλά ψήγματά του.. Και αναρωτιέμαι, once depressed, always depressed?

Γιωτακι μου ειναι κατι που μου συμβαινει συχνα κ ειναι απολυτα φυσιολογικο.συμβαινει μαλιστα συχνα μετα απο μεγαλη ευεξια για να αποφορτιστουμε.γιατι να πρεπει να τα διαχειριζεσαι ολα?αστο θα περασει...

Αυτό πιστεύω που είπε η Γλαύκη ότι είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μου σε αυτή την κ%@ζωή, θέλω να μπορώ να τα διαχειριστώ όλα! Το παραμικρό να ξεφύγει από τον έλεγχο μου, χάνω το μπούσουλα... Ακόμη και η μεγάλη ευεξία , με αποσυντονίζει.. Δεν την έχω συνηθίσει και τώρα τελευταία την έχω και μου φαίνεται ξένη έως και ανησυχητική!

Είχα ακούσει μία ενδιαφέρουσα εκπομπή για την κατάθλιψη και έλεγε πως όλοι μας την περνάμε κατά καιρούς, απλά δεν το καταλαβαίνουμε πάντα. Για παράδειγμα, περιμένουμε κάτι με μεγάλη χαρά, το τέλος μιας εξεταστικής περιόδου και λέμε θα κάνω αυτό κι εκείνο και το άλλο.. Και έρχεται το ορόσημο που περιμέναμε και τελικά δεν κάνουμε τίποτα. Οι ειδικοί αυτό το χαρακτηρίζουν ως μορφή κατάθλιψης. Όχι allways depressed, αλλά εν δυνάμει και για λίγο depressed και μετά ξανά, προς τη δόξα τραβά!

Τα τραγουδια δε σας φτιαχνουν τη διαθεση η μονη μου τ'ακουω?
Μηπως να βαλω ελληνικα η κατι πιο γρηγορο?TOTAL ECLIPSE OF THE HEART BONNIE TYLER

Μην το σκεφτεσαι καθολου γιωτα.κακη διαθεση απλα ειναι πιστευω.

να σας πω ότι η παρέα σας μου είναι πολύτιμη, δεν νομίζω ότι θα άντεχα τους τοίχους τους σπιτιού μου και τη μουγγαμάρα τους αν δεν υπήρχατε εσείς... ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Κορίτσια, σας παραδίδω τη Γιώτα στα άξια χέρια σας, να την κάνετε καλά. Εγώ δεν αντέχω άλλο να είμαι καθιστή, πάω να οριζοντιωθώ. Λύστε μου μια απορία. Τελικά θα έχουμε δεύτερη εβδομάδα τη Μεγαλειοτάτη;

Γιωτάκι μου πιστεύω ότι όλοι χωρίς προφανείς λόγους κάποιες φορές έχουμε τα ντάουν μας. Μπορεί να είναι συσσωρευμένα πραγματάκια που μας στεναχωρούν και μας αγχώνουν και στην προσπάθεια μας να είμαστε θετικοί τα θάβουμε λίγο παραπάνω και ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια.

Μονο για την Μακ μας,το γλυκο μου βασιλικο γλυφτρακι!ξερω οτι στενοχωριεσαι που με εκθρονιζουν αλλα μην κανεις κ ετσι!Ελα χαμογελασε....
.DON'T WORRY BE HUPPY BOB MARLEY

άντε να ευθυμήσουμε, αλλάξει δεν αλλάξει το καθεστώς της βασιλείας! Εγώ παράπονο από τη μονάρχη μας δεν έχω, είδαμε και τα κοινοβούλια τι κουμάσια φιλοξενούν!

Γιωτάκι μου, μη σκέφτεσαι έτσι...Δεν είσαι μηχανή, είσαι άνθρωπος, βιώνεις συναισθήματα πότε ελέγξιμα πότε ανεξέλεγκτα, πότε λογικά πότε παράλογα, πότε χωρίς αιτία και πότε για ουσιαστικούς λόγους. Κάθε μέρα η ψυχολογία μας επηρεάζεται από δεκάδες ερεθίσματα ξεκινώντας από τον καιρό, από τις ειδήσεις, από τον ύπνο που κάναμε το βράδυ και καταλήγοντας στα ουσιαστικά, τις εσωτερικές μας αναζητήσεις και πόσο ευτυχισμένοι ή ικανοποιημένοι είμαστε από όλα...Δουλειά, έρωτας, φιλία, οικογένεια, εαυτός, στόχοι, κοινωνία....τα πάντα. Δε γίνεται να χαμογελάμε μονίμως ούτε και να έχουμε διάθεση για ζωή συνέχεια και ακούραστα...Αν κάτι συνειδητά ή ασυνείδητα δε μας πάει καλά, αμέσως η συναοσθηματική μας ισορροπία διαταράσσεται είτε λίγο είτε περισσότερο ακόμα και πάρα πολύ... Το άγχος μήπως περνάς κατάθλιψη είναι επιβαρυντικό για την ισορροπία αυτή. Η κατάθλιψη είναι συναισθηματική κατάσταση την οποία ίσως επειδή έχεις περάσει τη φοβάσαι. Γνώμη μου είναι, και στο λέω με κάθε φιλική διάθεση και χωρίς να έχω επιστημονική γνώση επί του θέματος, να αφήσεις την καθημερινότητα να σου δείξει το δρόμο και να μην προκαταβάλλεσαι. Ίσως να πρέπει λίγο να σε πιέσεις ώστε να βγαίνεις έξω και να σε βλέπει ο ήλιος ή να μη χάνεσαι από τις παρέες σου γιατί η κοινωνική συναναστροφή είναι φάρμακο. Αλλά μην τρομοκρατείσαι και χαμογέλα....Είμαστε άνθρωποι με τις καλες και τις κακές στιγμές και η δύναμη του να ξεπερνάμε δυσκολίες είναι έμφυτη.