Originally Posted by
Blue9791
Παίδες γεια μας.
Έχω πολύ ζουμί. Χάθηκα γιατί απο τη Δευτέρα είμαι χωρλις δουλειά...
Πιο ύπουλη απόλυση δεν θα μπορούσε να γίνει.
Την Κυριακή το βράδυ με παίρνει το αφεντικό και μου λέει μην έρθεις αυριο γιατι έχουμε πρόβλημα. Δεν μου έλεγε τί πρόβλημα γιατι και καλά δεν μπορούσε να μιλήσει.
Μου λέει θα σε πάρω αύριο να σου πω.
Τον παίρνω Δευτέρα, δεν το σηκώνει. Με τα πολλά τον βρίσκω και τσατισμένος μου λέει οτι θα με πάρει εκείνος να μου πει πότε θα πάω (το πότε πολύ γενικό).
Τα παίρνω και του λεω να μου πει τι συμβαίνει γιατι δεν μπορώ να μην ξέρω αν εχω δουλειά!
Μου λέει οτι λείπουν λεφτά απο το ταμείο και δεν ξέρω τι έχει γίνει.
Εκεί αρχίζω να παίρνω ανάποδες.
Του λεω πηγαινε στο μαγαζι και ερχομαι και εγω.
Βρισκόμαστε και μου λέει οτι λείπουν λεφτά (20-30 ευρω) και δεν ξέρω αν τα έχεις πάρει εσυ ή οι 2 άλλοι που είναι στο μαγαζί.
Εγω εν τω μεταξύ επειδή δεν εμπμιστεύομαι κανέναν, κρατάω τεφτέρι. Τί μπήκε, τί βγήκε, κόβω για όλα αποδείξεις και όλα αυτά για να έχω την πλάτη μου καλυμμένη.
Με τα πολλά μου λέει οτι ο ενας απο τους 3 που χειριζόμαστε το ταμείο βρίσκει έλλειμα.
Και μάλιστα τις ώρες που δουλεύω εγω.
Εγω πάλι άλλα λεφτά άφηνα το βράδυ και άλλα έβρισκα το πρωι (λιγότερα πάντα) και πάντα του το έλεγα αλλά ποτέ δεν έγινε θέμα (οι άλλοι 2 είναι φίλοι του και πατριώτες του).
Long story short, τον ξεχέζω που τόλμησε να φανταστεί οτι έχω πάρει λεφτά, τη στιγμη που 5 μήνες τώρα διαχειριζόμουν πάνω απο 5000 ευρω την ημέρα με μηδενική απώλεια.
Και του λεω οκ, δώσε μου το δεκαπενθήμερο και οτι άλλο δικαιούμαι να τσακιστώ να φύγω να μη σας ξαναδώ και αμέτε μου στο διάολο ενας ενας και όλοι μαζί. By the way αυτός που βρήκε "έλλειμα" είναι αυτός που πολύ με θέλει και θέλει και να με παντρευτεί.
Πετάγεται η γυναίκα του (ελληνίδα λούμπεν που ανάθεμά με αν έχει δουλέψει μια ώρα στη ζωή της γιατι είναι απλά ζώο) και λέει τι άλλο θες εκτος απο το δεκαπενθήμερο;
Σημειωτέον δεν μου έδιναν ένσημα.
Και απαντώ, αναλογία επιδόματος αδείας, αποζημίωση αδείας και αναλογία δώρου Χριστουγένων. Και συμπλήρωσα, όπως εκανες και το Πάσχα (το Πάσχα μου είχαν δώσει δώρο).
Και λέει οτι το Πάσχα ήθελα και σου έδωσα δώρο, δεν ήμουν υποχρεωμένη και συμπληρώνει οτι επίδομα αδείας δεν δικαιούμαι γιατι δεν εχω κλείσει 8 μήνες εργασίας.
Φυσικά της απάντησα οτι το 8μηνο ίσχυε 15 χόνια πρίν και είπα βέβαια οτι απορώ που δεν το ξέρει αφού κατα τα λεγόμενά της δούλευε μέχρι πρίν 2 χρόνια (τώρα δεν την αφήνει ο άντρας της να δουλεύει γιατί είναι πολυ σερνικός με σύμπλεγμα εμίρη και δεν αφήνει τη γυναίκα του όξω απο το σπίτι μη του τηνε πηδήξουνε τη σαύρα! που σαν γυναίκα, ούτε να μου το δεί!).
Τα παίρνω λοιπόν και λέω στον αφεντικό (ο οποίος δεν είχε καμία αντίρηση να μου πληρώσει τα νόμιμα) να δώσουμε ραντεβού στον λογιστή να μας πεί εκείνος τί δικαιούμαι και τί οχι.
Πάμε λοιπόν και εκεί που νόμιζε οτι θα με ξεπετάξει με κανενα 200άρι, του βγάζει ο λογιστής ένα μπουγιουρντί 700 ευρώ.
Του'φυγε η μελανίνη.
Δεν μου τα έδωσε γιατί δεν είχε και είπε οτι θα μου τα δώσει τη Δευτέρα.
Εαν δεν μου τα δώσει αυτός, θα του πάει μια ωραιότατη καταγγελία απο την επιθεώρηση εργασίας που θα γουστάρει.
Εν τω μεταξύ μου πρότεινε να δουλέψω στο μαγαζί 11-8 με 600 ευρω. Πάλι χωρίς ένσημα. Του αντιπρότεινα 1-8 με 600 για να βρω και πρωινή δουλειά και είπε οτι για 7 ωρες δίνω 400.
Έχω ανάγκη και μάλιστα μεγάλη αλλά δεν γίνεται να δουλεύω 10 χρόνια και να με εκμεταλλευεται ο ανίδεος που το παίζει busynesman.
Δηλαδή όχι μόνο με πρόσβαλε, με έβαλε και στη διαδικασία να ζητιανεύω δουλεία; Οχι μωρό μου.
Την αποζημίωσή μου και φιλάκια.
Και φυσικά έτσι γιατι με νευρίασε, ακόμα και να μου δώσει τα λεφτά, καταγγελία θα κάνω για τα ένσημα, έτσι για το γαμωτο και για το "ήθελα και στα'δωσα" της γυναίκας του.
Που πιάνουν 2 παράδες στα χέρια τους, λιγδώνει το αντερό τους και νομίζουν οτι έγιναν και άνθρωποι.
Γι'αυτό χάθηκα!
Καλά είμαι όμως, δεν υποτροπίασα με τους πανικούς (!!!!!!!) και κάθε εμπόδιο για καλό.
Νεύρα ε;
