Printable View
Μάλλον γι'αυτό κάποιους ανθρώπους του αποκαλούμε συναισθηματικά βαμπίρ γιατί έχουν την τάση να τρέφονται από τους άλλους, και όταν δεν έχεις να δώσεις άλλο πάνε παραπέρα για να ξανακάνουν το ίδιο. Κάπως έτσι ένοιωθα κι εγώ, λες και μου έκαναν αφαίμαξη. Πάντως μην ανησυχείς, θα ξαναγεμίσεις αργά ή γρήγορα.Quote:
Originally Posted by ksefyga
aeolus74 την κατάλληλη λέξη χρησιμοποίησες...συναισθημ� �τική αφαίμαξη.Μακάρι φίλε μου γιατι είναι λίγο άθλιο αυτό το άδειασμα
mnlg για ενα χρόνο μια χαρα σε βρίσκω...χαλαρο
Καποιες φορες ειμαι καλα καποιες φορες οχι.Quote:
Originally Posted by ksefyga
Πχ χθες κ σημερα ειμαι χαλια κ μου ερχεται να κλαψω.....
λογικό είναι...κάνε κάτι να απασχολήσεις το μυαλό σου φίλε, γιατί αλλιώς πάλι σε σκέψεις θα βυθίζεσαι....που δεν αξίζουν κιόλας...
το περιεργο ειναι πως τις μερες που δεν ειμαι καλα ενω κανω πραγματα μεσα στη μερα την εχω συνεχως στο μυαλο μου,σαν φοντο...αν καταλαβαινεις τι εννοω...κανω πραγματα,σκεφτομαι ασχετα αλλα ταυτοχρονα σκεφτομαι κ αυτη..Quote:
Originally Posted by ksefyga
το περιεργο ειναι πως τις μερες που δεν ειμαι καλα ενω κανω πραγματα μεσα στη μερα την εχω συνεχως στο μυαλο μου,σαν φοντο...αν καταλαβαινεις τι εννοω...κανω πραγματα,σκεφτομαι ασχετα αλλα ταυτοχρονα σκεφτομαι κ αυτη..
Τι να σου πώ φίλε, σε καταλαβαίνω
το περιεργο ειναι πως τις μερες που δεν ειμαι καλα ενω κανω πραγματα μεσα στη μερα την εχω συνεχως στο μυαλο μου,σαν φοντο...αν καταλαβαινεις τι εννοω...κανω πραγματα,σκεφτομαι ασχετα αλλα ταυτοχρονα σκεφτομαι κ αυτη..
παιδιά και γω χάλια νιώθω. τον έχω συνέχεια στο μυαλό μου, ξέρω ότι δεν αξίζει και ότι τζάμπα η ενέργεια. είναι και η γιορτή μου σήμερα και δεν μου τηλεφώνησε. πότε θα περάσει αυτός ο γ@@@@@@@ς χρόνος που λένε ότι τα γιατρεύει όλα;πόοοτε;
galarina, χρόνια πολλά κατ'αρχην. Τι να πω, και εγώ φρικαρισμένος είμαι ρε παιδιά.Σαν ναρκομανείς κάνουμε,που ξέρεις οτι κάτι σε καταστρέφει, αλλά δεν μπορείς να το βγάλεις απο το μυαλό σου.
Τελικά τηλεφώνησε, ήμουν ψυχρή. Τον ρώτησα αν έκοψε τα χάπια και μου είπε όχι εντελώς. είπε ότι προσπαθεί να ισορροπήσει και ότι νιώθει μοναξιά. Επίσης, ότι με μένα το σταμάτησε γιατί θα συνέχιζε να μου κάνει κακό, στις προηγούμενες είπε έκανε τα ίδια και χειρότερα. αυτά τα έχω ξανακούσει. φυσικά το όλο θέμα "αυτός το σταμάτησε", δεν σταμάτησε απο μόνο του. ήθελε να έχει και τον τελευταίο λόγο. Κοιτά να δεις υπέρμετρο εγωισμό! αλήθεια υπάρχει περίπτωση να ξεπεραστεί αυτή η ασθένεια κατά τη διάρκεια της ζωής ενός οριακού ανθρώπου; μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν οικογένεια; πάντως εγώ, όπως τον έκοψα τον δικό μου, όχι σπίτι δεν μπορεί να κρατήσει ούτε μια ώρα με ένα μωρό δεν μπορεί να καθήσει.
θεωρητικά μετα τα 30 υπάρχει μια χαλάρωση σε αυτά που νοιώθει ένας οριακός, υποχωρούν σε μεγάλο βαθμό και οι αυτοτραυματισμοι και οι απόπειρες.Γίνεται πιο λειτουργικός. Τώρα δεν ξέρω να σου απαντήσω με σιγουριά
Οπως εχει γινει η ζωη στα 20 μπορει να εισαι μια χαρα κ στα 30 να εχεις ψυχολογικα!Quote:
Originally Posted by ksefyga
Σ αυτους να συμβαινει το αντιθετο?Χλωμο το βλεπω...
(Δεν ειμαι γιατρος,ειναι η δικη μου θεωρηση)
γεια σας παιδιά, είμαι πολύ χάλια, τον σκέφτομαι συνέχεια. αυτός μάλλον τα κατάφερε να με ξεπεράσει. εγώ δεν ξέρω γιατί νοιώθω έτσι, μου λείπει ενώ ξέρω ότι κακό θα μου κάνει. περισσότερο μου λείπουν τα όνειρα που κάναμε μαζί για το μέλλον. ήταν για μένα ένας σκοπός ζωής. τώρα νιώθω οτι η ζωή μου δεν έχει νόημα, δεν έχει νόημα ό τι και αν κάνω. πιστεύετε αν επισκεφτώ ψυχοθεραπευτή (όχι τον ίδιο που είχα πάει που παρακολουθούσε και τον οριακό) θα με βοηθήσει να βγω απο την ερωτική μου απογοήτευση και να πάρω θάρρος να συνεχίσω τη ζωή μου; όσο γι΄αυτόν τον μισώ που με πρόδωσε και με αδίκησε και το βάλε στα πόδια, αφού πρώτα με έβγαλε και σκάρτη. ειλικρινά πονάω πολύ και δεν μπορώ να παρηγορηθώ ενώ διαβάζω και τα δικά σας λόγια για αυτά τα άτομα. τι κρίμα που τα είχα με ένα φάντασμα και η αγάπη μου απλά τον διαπερνούσε σαν αιθέρας και χανόταν. η ενέργεια που έδωσα πήγε χαμένη και φυσικά και ο χρόνος.
Πιστευω ότι θα σε βοηθήσει ένας σωστός ψυχοθεραπευτής. Όταν βιώνουμε έντονα την απώλεια είναι σημαντική η ύπαρξη ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος που να μας παρέχει κατανόηση, αποδοχή και παρουσία. Αυτό και μόνο του είναι θεραπευτικό. Δεν χάνεις κάτι να το δοκιμάσεις. Εμένα πάντως με βοήθησε πολύ η υποστήριξη ψυχολόγου.Quote:
Originally Posted by galarina
γαλαρινα εσυ που αποδιδεις τον χωρισμο? στο οτι ειναι οριακος? γτ αμα ειναι αποτελεσμα της διαταραχης μπορει αυριο το πρωι να του τη βαρεσει κ ν αλλαξει παλι κ να σε θελει.