χαχαχαχαχαχα και το σκεφτομουν :p
Printable View
Φιλε Unforgiven,κανενα μονι στις διακοπες δεν παιζει?Δε θα πας καπου με τους φιλους σου διακοπες,τωρα που τελειωσες?
παιδια, δε θελω να βρω καποια και να κανω κατι και τελος....αν ηταν ετσι θα ειχα βρει ποσες απο τοτε που χωρισα ως τωρα..εγω θελω να ερωτευτω...δεν ειναι στο χερι μου ξερω αλλα αυτο θελω...δε θελω σχεση μιας μερας ουτε μιας εβδομαδας..καταλαβαινετε;; ...τι να κανω;;;;
Ρε συ οκ θελεις να ερωτευτεις,αλλα ακομα και η ''σχεση'' μιας μερας ειναι καλυτερη απο την σχεση της καμιας μερας.
ειμαι σε διλημμα δε ξερω....το μονο που με απασχολει και με αγχωνει ειναι αν αυτη η στεναχωρια θα φυγει ποτε απο τη ζωη μου..γιατι εγω πιστευω πως θα μεινει για παντα και θα με κηνυγαει...
Κι εγώ είμαι σε μια τέτοια φάση όπως ο unforgiven. Βέβαια για μένα έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος και πονάω ακόμα και νομίζω ότι δε θα πάψω να τον αγαπώ ποτέ (μην κοιτάτε τις συμβουλές που δίνω στους άλλους)... και πιστεύω πως δε θα ξαναγαπήσω ποτέ γιατί προδόθηκα από ένα άνθρωπο που δεν το περίμενα με τίποτα να με προδώσει... και αφού με πλήγωσε αυτός δεν υπάρχει κανένας να εμπιστευτώ... κλπ κλπ
Έχω δει πολλούς ανθρώπους να χωρίζουν μετά από μακρόχρονες σχέσεις (σε μεγάλες ηλικίες, διαζύγια κλπ) και να μην ξαναφτιάχνουν ποτέ την ζωή τους. Αυτό με προβληματίζει πολύ έντονα!!!
Φυσικά αυτό δεν ισχύει για τον νεαρό μας φίλο. Δεν ξέρω κανέναν που μετά από μια μικρή και νεανική σχέση να μην πήγε παρακάτω. Ίσα ίσα θα έλεγα ότι είναι μια πολύ καλή βάση για να δει και να καταλάβει τι θέλει, τι να περιμένει και πως πρέπει να συμπεριφέρεται στις επόμενες σχέσεις του!
Υ.Γ. Χτες βράδυ την ώρα που γύριζα στο σπίτι είδα ένα νεαρό ζευγάρι να κοιτιούνται έντονα στα μάτια χωρίς να λένε τίποτα ούτε να αγγίζουν ο ένας τον άλλον. Ήταν τόσο ερωτικό αυτό... που ζήλεψα! Θα ήθελα να το ξαναζήσω! Ποιος; Εγώ που λέω πως δε θέλω να ξανακάνω σχέση ποτέ μου για να μην υπάρχει καμία περίπτωση να ξαναπληγωθώ!!!
Ρε συ unforgiven , στα λεει πολυ καλα ο Αλαφροισκωτος , ο Legalize , κ εγω . Πως να σου πει καποιος ποτε ακριβως θα συνελθης . Αν θελεις την δικη μου εμπειρια λοιπον , που χωρισαμε καπου στην ηλικια σου , με την κοπελλα μου , κ στην πορεια αποφασισα οτι την θελω πισω , αλλα αυτη ηταν ηδη αλλου , για να την ξεπερασω , μου πηρε εναν πολυ ζορικο χρονο ( ολοκληρο ) , αλλα τον δευτερο , μπορουσα κ βρηκα αλλη , κ τον τριτο αλλη .
Εγώ Macgyver θα το ξεπεράσω; Πες μου ένα ναι κι ας είναι και ψέμα...
xart , εσυ εχεις μια ηλικια κοντα στην δικη μου . Ειμαι 52 κ εισαι , ποσο 43 ? ( αν δεν κανω λαθος , καπου το ειδα ) πιστευω οτι οσο μεγαλωνεις τοσο πιο ευκολα εκλογικευεις τα πραματα . Παντα ειναι θεμα ιδιοσυγκρασιας , αφου εφαγες τον πρωτο χρονο , εφαγες τον ' γαιδαρο ' . Μην υποθετεις οτι επειδη εμενα μου ηταν ο πρωτος χρονος κολαση , κ μετα εκανα δυο δεσμους , δεν την σκεφτομουν , την σκεφτομουν , διοτι κ αυτη δεν με βοηθουσε να τελειωνουμε , διοτι , με κρατουσε εκει , με τον τροπο της , συνεχισαμε να βγαινουμε , δεν ειχε φυγει , δεν μπορουσε να φυγει , οποτε αυτο με πηγε πισω . Αν ειχαμε ξεκοψει μαχαιρι , στο τελος του δευτερου χρονου , θα την ειχα ξεχασει , αλλα ηταν ισχυρο δεσιμο , φαντασου οτι ακομα κ τωρα , 25 χρονια μετα εχουμε διατηρησει φιλικες σχεσεις , αλλα μονο φιλικες . Συνηθως ο πρωτος ερωτας ειναι που σου μενει πιο εντονα . Υποθετω οτι δεν ηταν ο πρωτος ερωτας σου , οποτε αντε ενα χρονακο ακομα , λεω , κ σιγα σιγα θα κανει fade out . Ετσι πιστευω .
παιδια συμφωνω απολυτα με οσα λετε...αλλα...πφφ..λοιπον...δι� �βασα και στο ιντερνετ απο ψυχολογους πως η πρωτη αγαπη, ο πρωτος ερωτας δεν ξεχνιεται και αυτο με προβληματιζει...επομενως δε θα το ξεπερασω ποτε και θα το θυμαμαι συνεχεια και θα ποναω...αυτο πιστευω εγω...επισης χθες πηγα σε ενα παρτυ στο οποιο ηταν και αυτη εκει...η πρωην μου...ηταν με κοριτσια μονο αλλα παλι αναπολουσα τις στιγμες που ημασταν μαζι και πονουσα...προσπαθω να περναω τη μερα μου με φιλους κτλ αλλα παλι τη θυμαμαι.....νιωθω πως ο πονος δεν περναει μερα με τη μερα....και επισης πιστευω πως δε θα ερωτευτω ποτε ξανα...οχι δε θα κανω σχεση....δε θα ερωτευτω....δε θελω να κανω σχεση να περναει η ωρα...θελω να ερωτευτω,.και αυτο πιστευω πως δε θα ξανασυμβει σε μενα..κι αν συμβει θα ειναι μετα απο πολλα χρονια...γιατι ακομα ποναω αναπολώντας τα παλια....τι λετε;
παιδια συμφωνω με οσα λετε αλλα σας ξαναλεω...εγω πιστευω πως δε θα μπορεσω ποτε να την ξεχασω..λενε πως η πρωτη αγαπη θα μενει παντα στην καρδια μας και θα μας ποναει και αυτο με φοβιζει...ηταν η πρωτη μου αγαπη....επισης προχθες ειχα παει σε ενα παρτυ και την ειδα με την αδερφη της και παλι ενιωσα αυτο το σφηξιμο στο στομαχι...δε ξερω γιατι...και παλι εκεινο το βραδυ περασα χαλια.....δηλαδη οποτε τη βλεπω η την σκεφτομαι νιωθω χαλια....δε μπορω να ειμαι ετσι για παντα...2μιση μηνες τωρα και καμια προοδος....πως να συνεχισω;;;πως να το ξεπερασω;; τι να κανω;;;;βοηθηστε με σας παρακαλω..
Μην την βλεπεις και μην την σκεφτεσαι. Σκεψου καποια αλλη, ο ερωτας με ερωτα περναει. Εγω χωρισα προχτες μολις. Σε καμια βδομαδα θα ειμαι κομπλε. Ειναι ο πρωτος σου χωρισμος. Αποκτας αντισωματα μετα. Παντα θα ειναι επωδυνο ομως...
θα σου πω κατι που ισως ακουστει μελο (και ας ειμαι πολυ κυνικη ως ανθρωπος) αν νομιζεις οτι την αγαπας και απλα εισαι καψουρης σε κανα μηνα σε βλεπω ΟΚ (ειδικα αμα βρεισ και καποια αλλη).Αν ομως ειναι ο ερωτας της ζωης σου , το πεπρωμενο σου, δε φευγει ποτε....
..............................................