Γι αυτο λεμε μια χαρα εισαι
Printable View
Γι αυτο λεμε μια χαρα εισαι
Λαθος ηθελα να πω ο why always me δεν πιστευω να οαρεξηγηθηκα απο τον Νικο
τελικα ..σε γιατρο πας? μιλας με καποιον ειδικο?
ξερει κανεις να μου πει??
...πάλι καλα!!!...
lonelysoul, θα μου κάνεις μια χάρη; Το έχω προτείνει σχεδόν σε όλους εδώ μέσα (η ψυχίατρός μου το πρότεινε σε μένα)...θα αρχίσεις σιγά σιγά να κάνεις πράγματα με το παιδί σου (βόλτες, παιχνίδια, παιδική χαρά, παρακολούθηση κινουμένων σχεδίων, παραμύθια, θα κοιμόσαστε μαζί και ό,τι άλλο μπορείς να σκεφτείς) και θα τα καταγράφεις όλα σε ένα ημερολόγιο. Σε αυτό θα σημειώνεις ό,τι έχεις κατά νου να κάνεις με το παιδί σου και στο τέλος της ημέρας θα καταγράφεις τις εμπειρίες της μέρας που πέρασε. Κι αυτό θα το διαβάζεις συνέχεια. Μην περιμένεις μόνο από τα φάρμακα, κι η συζήτηση με τον ειδικό καλή είναι, αλλά αν δεν κινητοποιηθείς δε θα συνέλθεις εύκολα!! Βάλε ως πρώτο στόχο αυτό, γιατί χάνεις πολύτιμες και ανεπανάληπτες στιγμές που δεν γυρίζουν πίσω. Καλοί και οι έρωτες, αλλά η ψυχική και σωματική υγεία, οι όμορφες στιγμές που θα περάσεις με αυτό το πλασματάκι δεν μπορούν να αντικατασταθούν με τίποτα στον κόσμο!!
συμφωνω γκαλοου αλλα ειμαι σιγουρη οτι εχει πεισει τον εαυτο της οτι ολο αυτο δεν επηρεαζει το παιδι της, και αυτο με προβληματιζει πολυ! ..και αυτη η κατασταση ειναι ετσι εδω και μηνες!!!!τουλαχιστον οσο καιρο ειμαι εδω ..δεν ειμαι μανα και δεν ξερω, αλλα εδω ειναι τοσες μανουλες μελη και αναρωτιεμαι ...γινεται να εισαι σε αυτην την κατασταση τοσους μηνες και το παιδι να μην το βλάπτεις?? μιλαμε για 3-4 χρονων παιδι... ανησυχω απο την πρωτη στιγμη με την θεματοθετρια..
Ακριβώς! Είναι και κάτι άλλο που δε θέλω να θίξω όμως γιατί θα γίνω σκληρή και δεν το θέλω μόνο και μόνο επειδή διαφέρουμε στον τρόπο σκέψης με την δημιουργό!! Μπορεί κάποια στιγμή ο καθένας μας να την "πάθει"... .
γαμωτο και εγω πολλες φορες σκεφτομαι οτι πρεπει να συγκρατω τον εαυτο μου, αλλα δεν ξερω κατα ποσο βοηθαμε πραγματικα τον αλλον οταν καθομαστε και του γλύφουμε τις πληγες και δεν του λέμε την αληθεια, οπως την νιωθουμε απο καποιο σημειο και μετα, αφου βλέπουμε οτι δεν βοηθαει η σκετη υποστηριξη και τα ιδια θεματα ανεβαινουν ξανα και ξανα..βεβαια , δικαιωμα της να τα πει να τα βγαλει απο μεσα της, αλλα δεν την βλέπω προθυμη να θελει να βοηθησει τον εαυτο της... μπορεις βεβαια να το αγνοησεις το θεμα και ισως ειναι λάθος μου να εκνευριζομαι... δεν εχω και την καλυτερη λογικη σκεψη του κοσμου...και με επηρεαζουν αυτες οι καταστασεις της παραλογης "θυματοποίησης"...
σαφως ολοι την "παθαινουμε" καποια στιγμη, αλλα όχι ετσι ... αλλο να πληγωθεις και αλλο να χανεις καθε οριο και να παρακαλας και να ζητιενευεις τον μαλακ@ για μηηηνες!...καπου σε καποιο σημειο δηλαδη ολοι μπαινουμε στην διαδικασια να μαζεψουμε τα κομματια μας ... 4000000 φορες της ειπε οχι ξεκαθαρα...γιατι επιμενει? τι ειναι αυτη η λογικη του βιαστη? ε παρτο αποφαση και δες τι μπορεις να κανεις να προχωρησεις ρε παιδι μου... τουλαχιστον προσπαθησε ...εγινες απειρες φορες σκουπιδι ..το βλέπεις δεν σε βγαζει πουθενα αυτο.. τι περιμενεις? να σε λυπηθει και να σε αγαπήσει??
και ειναι και ενα παιδακι στη μεση, πως να πιστεψω οτι εισαι καλη μανα..οταν σε βλέπω τοσο αρρωστη για τον "γκομενο"? μεσα στην καταθλιψη θα το χει ριξει το παιδακι!!!
συγνωμη ρε θεματοθετρια, αν γινομαι σκυλα, αλλα το χα μεσα μου καθε φορα και δεν αντεξα να κρατηθω τελικα!..εχω αυτο το προβλημα και εγω...
Κι εγω ειχα πεσει σε βαρια καταθλιψη αλλα ηταν απο τν αρωστεια οχι απο καποιον γκομενο! Ημουν στο κρεβατι για ενα δυο μηνες μεχρι να επανελθω και ο γιος μου ο μικρος μου το κοπαναει κσμμια φορα ακομα που ησουν στο κρεβατι ποθ εκλεγα κι εγω μαζι σου του εξηγω πως ηταν απο την αρωστεια αλλα τα παιδια δεν καταλαβαινουν
Κορίτσια κι εγώ χρόνια καπνίστρια ήμουν και το έκοψα στην εγκυμοσύνη, μετά γέννησα και όταν οι μικροί ήταν εννέα μηνών το ξανάρχισα. Τώρα έχω δυο χρόνια που το έκοψα και δεν σκοπεύω να το ξαναρχίσω. Όμως είναι λίγο δύσκολο, ειδικά αν καπνίζεις χρόνια. Οι λόγοι που το έκοψα? Πρώτον με έφαγε το κρύο γιατί μέσα στο σπίτι με τους μικρούς δεν κάπνιζα φυσικά. Ένας άλλος λόγος είναι ότι κρύωνα συνέχεια, βέβαια αυτό οφειλόταν και στις ιώσεις που έφερναν οι μικροί. Άσε που τώρα μου φαίνεται ότι αρρωσταίνω πιο συχνά. Ένας τελευταίος λόγος είναι ότι έφυγε από καρκίνο του πνεύμονα συγγενικό μου πρόσωπο που κάπνιζε πάρα πολύ. Βάλτε τα κάτω και αποφασίστε. Α και μαζί με το τσιγάρο έκοψα και το καφέ γιατί βρε κορίτσια για μένα τουλάχιστον αυτά πήγαιναν πακέτο! Όπως λέει και το τραγούδι του Παπάζογλου ήθελα μια κούπα με καφέ και τέσσερα τσιγάρα!