Originally Posted by
85Eon
Με την πριγκιπέσσα εναν τέτοιον αέρα προσπαθούσα να της περάσω γιατί μου άρεσε πολύ, αλλά έπειτα δεν έδωσε κάποιο πράσινο φως πέρα απ'το ότι σταματούσε κάθε πρωΐ για να μου πει καλημέρα, και ειλικρινά δεν το περίμενα δεν το είχε ξανακάνει ποτέ γυναίκα αυτό για μένα - το πιο γλυκό καλημέρα που έχω ακούσει ποτέ μου!!!, εκεί τα έχασα... δεν ήξερα πως να το προχωρήσω, τί να της έλεγα, στο τέλος άλλαξε περιβάλλον εργασίας και χαθήκαμε!!! Πολύ καλό κορίτσι, συνομήλικη.. Μου λείπει που δεν τη βλέπω... Παίζει και να το είχε καταλάβει κιόλας μερικές φορές τώρα που το σκέφτομαι ..