Originally Posted by
Nefeli28
Λυπαμαι, δεν μπορω να τους λυπηθω. Μου εχουν γ***σει τη ζωη. Εμενα ποιος με λυπαται και με καλύπτει οταν κανω μαλακιες; Εχω κι εγω τη διαταραχη μου, οπως πολυς κοσμος. Δεν τη χρησιμοποιω για να τη βγάζω λαδι. Δεν κρυβομαι πισω απο αυτη, ουτε κανενας ποτέ με υπερασπίστηκε επειδη ειμαι ενας καημενος αρρωστος ανθρωπος.
Και στην τελικη δεν εχω καταστρεψει ανθρώπινες ψυχες οπως εκαναν οι ναρκισσοι σε μενα. Εγω τον ειχα μεσα στο σπιτι, μετά τον βρηκα σε μια φιλη και με τη γκαντεμιά που με δέρνει ή με το μαλακομαγνητη δεν ξερω, επεσα και σε νάρκισσο θεραπευτή.
Όχι δεν λυπαμαι. Εξοργιζομαι, θυμαμαι, θυμωνω, προσπαθω για το καλυτερο και προχωρώ.