http://www.mayoclinic.org/drugs-supp...y/hrb-20060053
Και οριστε και οι παρενεργειες του.
Printable View
http://www.mayoclinic.org/drugs-supp...y/hrb-20060053
Και οριστε και οι παρενεργειες του.
Η αληθεια ειναι οτι αυτο φαινεται να ειναι το πραγματικο προβλημα.
Το να σε τρομαζει τοσο πολυ το ενδεχομενο να εχεις και εσυ μεριδιο ευθυνης που δεν εδωσες προσοχη ουτε στην επιλογη ειδικου ουτε στη μεθοδολογια που ακολουθει και παρολαυτα σπαταλησες 6 χρονια πληρωνοντας απλα για να τα λες καπου, ενω την ιδια στιγμη εσυ εγραφες "Ειμαι παντα δυο βηματα μπροστα απο τον ψυχιατρο στις συνεδριες" και να καταληγεις στο συμπερασμα "Φταιει που δε με θεραπευσε ενω πληρωνα, αρα ειναι καλυτεροι οι παπαδες."...
Επισης, να σου πω οτι η λογικη σου "Δεν υπαρχει τιποτα να σκαλισουμε στην παιδικη μου ηλικια. Ξερω τι μου φταιει, η μοναξια" και να περιμενεις οτι βρισκοντας κοπελα θα σου λυθει το προβλημα, ειναι αλλη μια ενδειξη ευθυνοφοβιας και τρομου στο ενδεχομενο να πρεπει να ψαξεις τη λυση σου εσυ μεσα σου, να σε αντιμετωπισεις δηλαδη σαν ανθρωπο με προβληματα.
Η περιφρονηση που εχεις για τους αλλους ανθρωπους ειναι αυτη που σε κραταει μακρια τους. Νομιζεις οτι εισαι ανωτερος και φροντιζεις να το υπενθυμιζεις συνεχως στον εαυτο σου, οτι εσυ εισαι διαφορετικος, εσυ εισαι καλυτερος, οι αλλοι ειναι η μαζα που κανουν τα ιδια πραγματα, η πλεμπα.... αυτοι που φταινε παντα για ολα!
Πριν χρονια εγραφες οτι η μοναξια ειναι η φιλη που δε σε εγκαταλειπει. Μετα αναρωτηθηκες αν η καταθλιψη ειναι η φιλη που δε σε εγκαταλειπει. Εισαι τοσο μα τοσο μακρια απο τη ριζα των προβληματων σου, ουτε καν κοιταζεις προς τα εκει.
Και ολη αυτη η εκδικητικη μανια προς τους επαγγελματιες ψυχικης υγειας ειναι το τελευταιο σου χαρτι για να πειστεις οτι ποτε εσυ δε φταις..
Σπαταλας τη νοημοσυνη σου, την ικανοτητα σου για ερευνα και επιχειρηματολογια πασχιζοντας να πεισεις και τους αλλους οτι εχεις δικιο και πρεπει να σε βοηθησουν να εκδικηθειτε εκεινη την ψυχιατρο που φορουσε εγχρωμα παπουτσια επιτηδες για να σου αποσπα την προσοχη, οπως χαρατηριστικα ειχες αναφερει στους λογους που θεωρησες οτι εξαπατηθηκες στην ψυχοθεραπεια....
Παραλογιζεσαι μονιμως απο αρνηση να κοιταξεις το προβλημα καταματα, γιατι τοτε ισως καταποντιστει η πεποιθηση σου οτι εισαι καλυτερος και ανωτερος ολων.
Και η μεγαλυτερη επιβεβαιωση για ολα τα παραπανω ερχεται καθε φορα που καποιο μελος τολμαει να σε φερει προ των ευθυνων σου, ακομα και με τον πιο ευγενικο τροπο να το επιχειρησει, γινεσαι εξω φρενων και τον λουζεις με κατηγοριες ή χρησιμοποιεις τη θεωρια οτι για να υποστηριζει την ψυχοθεραπεια σιγουρα ειναι ψυχιατρος ή ψυχολογος και υποδυεται τον ασθενη.
Κρυβεσαι πισω απο το δαχτυλο σου. Και επειδη δεν εισαι χαζος, το αντιθετο μαλιστα, το σωμα σου ξεσπαει ξανα και ξανα και ξανα. Και θα συνεχισεις ακομα χειροτερα.. Δυσθυμια για χρονια, αυπνια για χρονια, εμμονες ιδεες, μανια καταδιωξης, εκδικητικη μανια,....
Εισαι στο φορουμ τοσα χρονια και ακομα δισταζεις να πλησιασεις εστω και ελαχιστα αυτο που σε εμποδιζει να κοιταξεις εστω το δρομο προς την ευτυχια.
Ρε Μήτσο θα σου πω εγώ την ιστορία της ζωής σου είσαι κάποιος με σπουδές κ λεφτά οι άνθρωποι σου φέρονταν καλά επειδή ήσουν κάποιος κ πηγές στη ψυχολόγο κ σε έφαγε λάχανο κ δεν μπορείς να το χωνεψεισ ξεπέρασε το επιτελουσ
Με την πληροφορικη ασχολειται ο ανθρωπος, υπαλληλος ειναι. Και δεν ειχε παει σε ψυχολογο, σε ψυχιατρο ειχε παει και επαιρνε φαρμακα και εκανε και ψυχοθεραπεια στην ιδια για χρονια.
Νόμιζα είναι ο μ 87
Savatage συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και έχω να προσθέσω πως για να πας μπροστά πρέπει να πας πίσω. πίσω από το εγώ σου, να παραδεχτείς πως είσαι αδύναμος να αντιμετωπίσεις μονος το πρόβλημα σου, να συμβιβαστεις πως δεν τα ξέρεις όλα και δεν είσαι ικανός να τα φτιάξεις όλα μονος σου. Το να πάει κάποιος σε ειδικό ψυχικής υγείας δεν είναι αδυναμια. Ούτε το να πάρει φάρμακα. Θέλει δύναμη μέσα στην αδυναμία σου να κάνεις το βήμα να πας. Θέλει δύναμη να εμπιστευτεις τον ψυχίατρο σου όταν σου δώσει την αγωγή. Κανένας δεν απολαμβάνει να παίρνει ψυχοφαρμακα, που δεν ξέρει αν θα τον βοηθήσουν τα συγκεκριμένα η θα πρέπει να δοκιμάσει κάτι άλλο μιας και ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, να ανεχεται τις παρενεργειες ελπιζοντας να νιώσει καλύτερα. Εγώ φίλε Jim ξέρω πως πριν το Πάσχα ήμουν με κρίσεις πανικού και αυτοκτονικες τασεις και η ψυχολογος, ο ψυχίατρος αλλά και η δική μου υποταγή σε αυτούς και προσπάθεια με έχουν κάνει πιο λειτουργικη, μπορώ να δουλέψω κάτω απο δύσκολες συνθήκες και να νιώσω ξανά να ζω και να μην υπάρχω απλά.
Επειδη σου αρεσει η wikipedia, Jim7/Tomhet/M87/aggelosstr και δεν ξερω ποσα αλλα
Άρνηση
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η άρνηση είναι ένας αμυντικός μηχανισμός ο οποίος λειτουργεί ασυνείδητα και έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να αρνείται την ύπαρξη ορισμένων στοιχείων που προέρχονται από την εξωτερική πραγματικότητα. Ένα συνηθισμένο παράδειγμα είναι ο αλκοολικός που αρνείται ότι έχει πιει, ενώ μυρίζει αλκοόλ[1]. Η άρνηση ως μηχανισμός άμυνας δεν κάνει διακρίσεις, εμφανίζεται σε όλους τους ανθρώπους. Η αντίδραση αυτή έχει τις ρίζες της στον εγωκεντρισμό του παιδιού και βασίζεται στην θεώρηση ότι «αν δεν το παραδεχτώ, τότε δεν συμβαίνει».
Πότε χρησιμοποιούμε την άρνηση
Οι περισσότεροι άνθρωποι υπόκεινται στην άρνηση από αδυναμία να διαχειριστούν μία αλήθεια που δεν αντέχουν. Με αυτό τον τρόπο κάνουν τη ζωή τους λιγότερο δυσάρεστη και περισσότερο υποφερτή.Κατά τον Carl Rogers η άρνηση σχετίζεται στενά με την διαστρέβλωση(distortion) της εμπειρίας. Kαι οι δυο μηχανισμοί άμυνας αφορούν καταστάσεις ασυμφωνίας ανάμεσα στην εμπειρία που έχει το άτομο και την αυτοαντίληψή του,δηλ. τον ιδανικό εαυτό(ideal self).Ο ιδανικός εαυτός αφορά αντιλήψεις μεγάλης αξίας συναφείς με τον εαυτό.Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας επιτρέπει στην εμπειρία να γίνει συνείδητη αλλα με μια μορφή σύμφωνη προς τον εαυτό.Η άρνηση εξυπηρετεί την προστασία δομής του εαυτού από την απειλή,με την απαγόρευση συνειδητής έκφρασης.[3]
Η άρνηση στην ψυχοπαθολογία
Το ψυχοπαθολογικό γνώρισμα της άρνησης είναι η μανία. Τα άτομα που φτάνουν σε τέτοιου είδους ψυχοπαθολογικές καταστάσεις αρνούνται να παραδεχτούν την πραγματικότητα της κατάστασης που τους συμβαίνει σε ακραίο βαθμό. Τα άτομα που χρησιμοποιούν ως βασική τους άμυνα την άρνηση, είναι μανιακά σε ό,τι αφορά την οργάνωση του χαρακτήρα τους και ονομάζονται υπομανιακά [5] .
Για να ειναι επιτυχημενη η ψυχοθεραπεια δεν πρεπει να περιμενουμε απο το θεραπευτη να μας πει τη μαγικη λυση για να γινουμε καλα! Πρεπει να προσπαθησουμε και μεις οι ιδιοι. Να ερθουμε αντιμετωποι με πραγματα που δεν μας αρεσουν ή μας φοβιζουν. Ο θεραπευτης δεν σου δινει τη λυση. Σου ανοιγει το δρομο ωστε να τη βρεις εσυ ο ιδιος. Η ψυχοθεραπεια δεν εχει οφελησει 10. Εχει οφελησει ομως 1000!
Με μπερδευετε με κάποιον άλλο, εγώ είμαι χαζουλης. Και γενικά δεν έχω την δυναμη και την υπομονή του αλλου που λέτε.
Εισως γι αυτό να μην βοηθήθηκαν όσο ήθελα, δεν ξέρω. Γίναν διάφορα που δεν τα ξέρετε,γιατί δεν τα έχω πει γιατί δεν είμαι ο τέτοιος. Άλλοι ως μπορεί να συνέχιζα