Printable View
Ο αγγειολογος μου ειπε για προδιαθεση σε φλεβικη ανεπαρκεια και να ξαναρθω σε δυο χρόνια. Προς το παρον δεν διέκρινε κάτι το παθολογικο και οι φλέβες φαίνονται λόγω κουρασης, ασκησης, ορθοστασιας κλπ. Μου ειπε να παρω και κάτι ειδικές κάλτσες.
Το πρωι πριν παω παλι αγχωθηκα γιατί ήταν χαμηλοι οι παλμοι μου, αλλά μετά ενιωσα καλύτερα.
Λοιπόν, μην με κράξετε, αλλά χθες το βράδυ μέσα στον ύπνο μου ένιωσα πίεση στον κρόταφο, στα μηνίγγια μάλλον. Το έχω νιώσει κάποιες φορές και στο παρελθόν. Τι μπορεί να είναι; Σχετίζεται άραγε με τις φλέβες;
Σχετίζεται με το άγχος σου και/ή μια γενικότερη αναστάτωση στον οργανισμό. Με τις ανησυχίες που έχεις μη σου κάνει εντύπωση αν ξυπνήσεις μια μέρα και σε πονάνε τα σαγόνια σου ή βρεις κανένα σπασμένο δόντι στο τέλος, ικανό σε έχω να σφίγγεις τα δόντια ενώ κοιμάσαι!
Σχεδόν όλα όσα έχεις περιγράψει σε αυτό το μήνυμα τα έχω περάσει ή μπορεί να τα περνάω κατά καιρούς. Έχω γράψει πιο αναλυτικά παλιότερα. Νομίζω λίγο-πολύ και όλοι όσοι έχουν θέματα άγχους. Μόνο αν το αφήσεις θα σε αφήσει...
Δεν τα σφιγγω στον υπνο, αλλά όταν είμαι αγχωμενος τα σφιγγω μέσα στη μέρα και όντως με είχε πιασει πονος στα δόντια απι αυτό.
Λοιπον, τώρα ενώ καθομουν χαλαρος,ακουμπαω κατά λαθος το ποδι μου κοντά στο γόνατο και ενιωσα πόνο οπως όταν εχεις μελανια. Κοιταξα και δεν είναι μελανια, είναι παλι έντονο μπλε και ποναω οταν το αγγιζω. Μου φαίνεται και ελαφρώς πρησμενο. 1. Σας έχει συμβεί; 2. Υπαρχει περιπτωση να είναι θρομβος και να μην τον είδε στο τριπλεξ ή να σχηματίστηκε όταν εφυγα;;;;;;; Ποναω δεν είναι ιδέα μου και δεν είναι μελανια ούτε χτυπησα.
Σήμερα νιώθω από το πρωί την καρδιά μου να χτυπά "κοφτά", το έχει νιώσει κανείς ;
Αύριο πάω για το χόλτερ πίεσης, θα ζητήσω να μου ξανακάνει και υπέρηχο.
Βάλε και μόνιμο μόνιτορ παρακολούθησεις, το υπέρηχο δεν είναι ανάγκη να το κάνεις συνέχεια τι περιμένεις να σου πούνε δηλαδή. Κάνε πλήρει έλεγχο πάρε και διαφορετικές γνώμες και μετά δες την υγεία σου το να παρακολουθείς τη καρδιά δεν αλλάζει κάτι.
Παιδιά έκανα ένα μπάνιο, κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και το μάτι μου είναι κόκκινο (το δεξί), τι μπορεί να σημαίνει; Πολλά περίεργα πράγματα συμβαίνουν στο σώμα μου, πρώτα οι φλέβες, μετά η "μελανιά", τώρα κόκκινο μάτι. Και δεν είναι κόκκινο απλά, είναι σαν να έχει αίμα από κάτω. Νομίζω πως έχω κάτι και δεν το βρίσκουν. Ίσως εγώ δεν κάνω τις σωστές εξετάσεις
Εχεις κανει παρα πολλες για να μην εχει εντοπιστει κατι...Quote:
Originally Posted by Antonis8
Ότι σου μπήκε σαπούνι στο μάτι... : )))Quote:
Originally Posted by Antonis8
Ειλικρινά τώρα, νομίζω πως είτε τρολλάρεις είτε έχεις φτάσει σε ένα σημείο που παραλογίζεσαι.
Δεν ξέρω αν παραλογιζομαι , αλλά αν γκουγκλαρετε για ενδοκαρδιτιδα και το πως φαινονται τα ματια ήταν ακριβώς ίδιο με το δικό μου. Τώρα ξεκοκκινησε αλλά και παλι ανησυχησα. Και τις τελευταίες ημέρες ακούω συνέχεια τους παλμους μου απο το δεξί αυτί . Σε συνδυασμο με τις φλεβες λογικο ηταν να ανησυχησω. Νιώθω ότι μπορει να γίνει κάτι και να σταματησω να ανάπνεω. Μπορει να έχω κάτι με την πηξη του αίματος. Μια σχετική τιμή ήταν λίγες μονάδες ανεβασμενη στις εξετάσεις αλλά ο παθολογος μου δεν έδωσε σημασία.
Αν γκουγκλάρω το οτιδήποτε απλό, π.χ. μούδιασμα στα άκρα, μπορεί να είναι σύμπτωμα από σκλύρυνση κατά πλάκας μέχρι τάδε καρκίνου, μέχρι προάγγελος καρδιακού μέχρι ότι μπορείς να φανταστείς. Εσύ παίρνεις το πιο ακραίο και απίθανο σενάριο και κάθεσαι και σκας.
Το ότι ακούω τους παλμους μου δεν είναι ανησυχητικο; και είχα νιώσει και μια πθέση στο κεφάλι.
Εσύ πώς πας;
Έχεις κάνει ένα σωρό εξετάσεις και οι γιατροί στο έχουν πει ότι δεν έχεις κάτι ανησυχητικό. Αν δεν προσπαθήσεις να το χωνέψεις δεν θα σπάσεις ποτέ τον φαύλο κύκλο. Όλα είναι στο μυαλό, πως π.χ. μία γυναίκα μπορεί να θέλει πολύ να κάνει παιδί και δεν τα καταφέρνει και ξαφνικά βλέπει παντού τριγύρω της έγκυες και παιδιά; Δεν υπήρχαν γκαστρωμένες και παιδιά ως τότε τριγύρω ή εξαφανιστήκαν ξαφνικά όλοι οι άτεκνοι και οι άλλοι άνθρωποι τριγύρω; Απλά της κόλλησε μια ιδέα στο κεφάλι και επικεντρώνει εκεί. Η καρδιά σου νομίζεις ότι δεν λειτουργούσε και πριν αρχίσεις να την παρατηρείς τόσο πολύ; Δεν είχε τύχει ποτέ παλιότερα να έχεις ταχυκαρδίες ή πίεση ή αλλαγές στους παλμούς; Δεν είχε τύχει ποτέ να κοκκινίσει το μάτι σου; Φυσικά και συμβαίναν όλα αυτά, απλά δεν τα πρόσεχες τόσο. Το άγχος και τα ψυχοσωματικά είναι ένα πολύ μυστήριο πράγμα. Ακριβώς επειδή το μυαλό ουσιαστικά είναι το κέντρο ελέγχου του οργανισμού, αν σκέφτεσαι ότι έχεις το τάδε σύμπτωμα ή ανησυχείς για το τάδε, ε, αυτό και θα πάθεις.
Τα δικά μου τα έχω γράψει πάλι. Πριν 10-12 χρόνια έπαθα πρώτα φορά απανωτές κρίσεις πανικού, αλλά τότε εκτός ίσως από τις μεγάλες πόλεις και κάποιους πιο ψαγμένους γιατρούς, τουλάχιστον στην περιοχή της επαρχίας που ήμουν εγώ τότε, ο κάθε γιατρός ήξερε μόνο τα της ειδικότητάς του και δεν ήξερε να σε κατευθύνει. Μόνο μία φίλη μου γιατρός μου είπε πολύ γενικά ότι έχεις άγχος και είσαι πολύ κουρασμένη, ξεκουράσου και θα σου περάσουν όλα αυτά. Αλλά δεν κάθισε κι αυτή να μου εξηγήσει αναλυτικά. Τότε το ίντερνετ για τον πολύ κόσμο ήταν στα σπάργανα, ιδίως στην Ελλάδα και γενικά δεν υπήρχε εύκολη πληροφόρηση για αυτά τα θέματα.
Τα γράφω πολύ συνοπτικά τώρα, αλλά αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθώ κάποιους μήνες πάρα πολύ από γιατρό σε γιατρό, τόσο που κάποια στιγμή είπα, ότι είναι να ΄ρθει θε να ΄ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει. Παράλληλα, πραγματικά ο οργανισμός μου είχε φτάσει στα όριά του όταν τα πρωτοέπαθα αυτά, δούλευα σε ένα υπεύθυνο πόστο σεζόν σε μία επιχείρηση που δούλευα ήδη αρκετά χρόνια και ενώ στην αρχή η δουλειά ήταν παράδεισος, τα τελευταία χρόνια είχε καταντήσει αηδία. Ουσιαστικά είχα αναλάβει ευθύνες άχρηστων προϋσταμένων, μου είχαν πασάρει εντελώς άσχετους και άχρηστους υφισταμένους, το κλίμα δεν ήταν καλό, το άγχος και η πίεση είχαν χτυπήσει κόκκινο και είχα φτάσει συχνά να δουλεύω από τις 7 το πρωί έως μετά τα μεσάνυχτα κι αν θες το πιστεύεις. Παρ΄όλα αυτά και με κρίσεις πανικού και με οτιδήποτε εγώ στην δουλειά ήμουν απίκο, όταν τελείωσε η σεζόν και συνέχισα να το ψάχνω με γιατρούς κτλ, παράλληλα με τα πρώτα συμπτώματα έκανα σαν κεραυνοβολημένη και άραζα στο κρεββάτι. Μακροχρόνια φυσικά αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί, αλλά για ένα διάστημα κατάλαβα μετά ότι μου έκανε πολύ καλό, είχα ανάγκη από ξεκούραση. Όταν πλέον άκουγα ότι πιο παλαβό μπορείς να φανταστείς από γιατρούς και είπα ότι δεν θα το ψάξω έτσι πια κι ότι είναι να γίνει θα γίνει, έφτασα από τον δύσκολο δρόμο σε αυτό που σήμερα συμβουλεύουν οι γιατροί ή με ελάχιστο ψάξιμο το βρίσκεις στο ίντερνετ: Όσο το αγνοείς τόσο σου περνάει.
Άρχισα να βγαίνω και να κάνω τη ζωή μου και παρ΄όλο που η καρδιά έπαιζε ταμπούρλο, μπορεί να ζαλιζόμουνα και να έτρεμα ολόκληρη, συνέχισα να κάνω αυτό που έκανα σαν να μην είχα συμπτώματα. Σταδιακά ελαττώθηκαν μέχρι που εξαφανίστηκαν. Την άλλη σεζόν πήγα πάλι εκεί και πάλι τα πράγματα ήταν πιεστικά, αλλά δεν έπαθα τόσο έντονα συμπτώματα πάλι κι όταν τα πάθαινα δεν τους έδινα σημασία. Παράλληλα κάθισα και σκέφτηκα πολλά πράγματα και την είδα κάπως πιο χαλαρά. Επίσης ουσιαστικά μέσα από πειραματισμούς ανακάλυψα την Αμερική, με περπάτημα, με βαθιές ανάσες κτλ κτλ. Δηλαδή αυτή η φάση με τα πολύ έντονα ψυχοσωματικά κράτησε κάποιους μήνες, πες βαριά ένα χρόνο. Από εκεί και πέρα η ζωή έχει τα πάνω και τα κάτω της και κατά καιρούς μπορεί όλοι μας να περνάμε πιο αγχωτικές ή δύσκολες φάσεις στη ζωή μας, αλλά το θέμα είναι να το πολεμάμε και να μην φτάνουμε σε ακραίο σημείο. Με τα χρόνια και με καλύτερη πληροφόρηση και φυσικά ξέροντας καλύτερα τον εαυτό μου, μπορώ και διαχειρίζομαι καλύτερα τις καταστάσεις. Ας πούμε δεν λέω με το παραμικρό "αμάν, πάλι θα με πιάσει κρίση πανικού", διότι τότε είναι σαν να το προκαλεί κανείς. Αν με πιάσει καμια ταχυκαρδία, δεν σκέφτομαι ότι μου έρχεται έμφραγμα, αλλά ότι δεν είναι κάτι και ότι σε λίγο θα περάσει. Ή όταν κάτι με προβληματίζει και το σκέφτομαι και το ξανασκέφτομαι και προς το παρόν δεν βγάζω άκρη, το αφήνω στην άκρη και κάνω κάτι άλλο και ηρεμώ. Παράλληλα όταν βλέπω ότι το παρακάνω π.χ. σε ξενύχτια, καφέδες, δουλειά, κούραση κτλ και αρχίζω κι έχω κάποια καμπανάκια από τον οργανισμό, δεν τα αγνοώ, αλλά όσο μπορώ προσπαθώ να αποφορτίζομαι, να ξεκουράζομαι και να το συμμαζεύω το θέμα.
Το ξαναγράφω: Όσο αφήνεις τη σκέψη σου να ξεσαλώνει, τόσο χειρότερα θα γίνεσαι. Ας πούμε εμένα τότε ένα διάστημα μου είχε κολλήσει ότι επειδή έβγαινα και έπινα μπόλικο αλκοόλ, μάλλον έχω πρόβλημα στο συκώτι. Για μάντεψε... Ξαφνικά αισθανόμουν σουβλιές κάτω από τα πλευρά χωρίς κανένα προφανή λόγο. Στο μεταξύ ακόμα και κύρρωση του ήπατος να έχει κάποιος, πόνο μπορεί να μη νοιώσει. Αμάν, κάτι έπαθε η καρδιά μου σκεφτόμουνα, δώστου οι ταχυκαρδίες και το αίσθημα παλμών και να ακούω την καρδιά μου να χτυπάει μέσα στα αυτιά μου. Βρε μπας κι έχω καταστρέψει τα νεφρά μου; Να σου τα πονάκια χαμηλά. Όλα οι ίδιες οι χαζές σκέψεις και το άγχος τα προκαλούσαν. Άντε να υπήρχε κι ένα 1% πραγματική αιτία, κάτι ασήμαντο που κανονικά δεν έπρεπε να του δώσω καμία σημασία και εγώ έκανα την τρίχα τριχιά. Λίγο πολύ όλοι όσοι έχουν θέματα άγχους τα ίδια περνάνε.
Πλέον μπορείτε βρε παιδιά να κόψετε πολύ δρόμο, το τονίζω. Όροι όπως αρρωστοφοβία, κρίσεις πανικού, άγχος είναι κάτι κοινό σήμερα. Είστε ήδη υποψιασμένοι. Μην χάνετε χρόνο και ταλαιπωριέστε για βλακείες όπως εγώ. Δεν μπορείτε να βάλετε τον εαυτό σας σε σειρά μόνοι σας, δουλέψτε το με ψυχολόγο! Μην σκάτε άδικα!
Αντωνη επιζητας συνεχως προβληματα. Ειναι λογικο να ακους τους παλμους σου εχεις αγχωδη διαταραχη. Τους ακουω ολη μερα, τους νιωθω παντου στο σωμα, εχω μονιμως μια πιεση στο κεφαλι συν το οτι μερικες φορες νιωθω και τους παλμους εκει και γινεται ακομα χειροτερο. Προβληματα που αφορουν την πηξη ειναι αρκετα εμφανη, σε τοσους γιατρους που εχεις παει και τοσες εξετασεις που εχεις κανει θα το καταλαβαιναν. Πολλα μικροβιολογικα εργαστηρια καθως και το νοσοκομειο εχουν διαφορετικα ορια, για να θεωρηθει κατι επικινδυνο πρεπει οι τιμες να ειναι πολυ ειτε πολυ υψηλες ειτε πολυ χαμηλες αναλογως. Για να μην εδωσε σημασια ο παθολογος σου σημαινει οτι δεν ειδε κατι ανησυχητικό οποτε παψε να ανησυχεις. Ολοι εδω μεσα εχουμε τετοιες ανησυχιες και φοβιες αλλα το εχεις φτασει σε ακραιο σημειο αληθεια.Quote:
Originally Posted by Antonis8
Τα ματια ερεθιζονται ευκολα και κοκκινιζουν, το σωμα μας αποκτα συνεχεια μελανιες που μπορει να μην εχουμε καν αντιληφθει, οι φλεβες σε πολλους ανθρωπους και ειδικα στους λεπτους ειναι εμφανεις και σκουρες. Κουλαρε , μεινε οσο μπορεις μακρια απο το γκουγκλ και ξεκινα γυμναστικη...δεν ξερω γενικα την φαση σου αλλα η αστανγκα γιογκα ειναι θαυματουργη και μιλαω εκ πειρας.
Παιδιά δεν ξέρω. Από τη μία καταλαβαίνω όσα λέτε, από την άλλη δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου ότι έχω κάτι σοβαρό και πανικοβάλομαι με το παραμικρό. Έβαλα το χόλτερ πίεσης. Οι φλέβες μου είναι ακόμα πιο έντονες από τις προηγούμενες μέρες και νομίζω πως το πιεσόμετρο ερέθισε και το χέρι μου και φοβάμαι μην δημιουργεί κανένας θρόμβος.
Γυμναστική φοβάμαι να κάνω μην πέσουν κι άλλο οι παλμοί μου. Δεν ξέρω, ίσως τα φάρμακα είναι μονόδρομος. Ειδικά όταν είμαι κουρασμένος όπως σήμερα νιώθω χάλια.
Θέλω να ξανακάνω έναν υπέρηχο καρδιάς για να μου φύγει η ιδέα ότι έχει επηρεαστεί η καρδιά μου. Ξέρει κανείς αν μπορεί να την επηρεάσει αρνητικά το γεγονός οτι έχω κάνει τόσους υπέρηχους, καρδιογραφήματα κλπ.;