Σκεψεις εν ωρα κρισης...

ΜΕΓΑΛΩΣΑ

Μαμά, Μπαμπά
ξύπνησα!
Τι ωραία ηλιόλουστη μέρα!
Έρχομαι από το κρεβάτι μου
τρέχοντας στο δικό σας
μα εσείς κοιμάστε
φωνάζω όλο χαρά
να με ακούσετε
σας ξεσκεπάζω από το ζεστό σας πάπλωμα
να δείτε
πόσο μεγάλωσα!
Δείτε!

Μα εσείς κοιμάστε...
Δεν πειράζει
που εσείς δεν το βλέπετε
ή δεν είστε πια εκεί να το δείτε
αν σας έχασα πια...
για πάντα...

Εγω το βλέπω πια
Μεγάλωσα
έστω και ένα μικρό δακτυλάκι
για μένα είναι η αρχή!

Σας φιλώ
στο ζεστό σας κρεβάτι

και εγώ πάω να συνεχίσω τον πρωινό μου περίπατο
στη ζωή.

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
ΜΕΓΑΛΩΣΑ

Μαμά, Μπαμπά
ξύπνησα!
Τι ωραία ηλιόλουστη μέρα!
Έρχομαι από το κρεβάτι μου
τρέχοντας στο δικό σας
μα εσείς κοιμάστε
φωνάζω όλο χαρά
να με ακούσετε
σας ξεσκεπάζω από το ζεστό σας πάπλωμα
να δείτε
πόσο μεγάλωσα!
Δείτε!

Μα εσείς κοιμάστε...
Δεν πειράζει
που εσείς δεν το βλέπετε
ή δεν είστε πια εκεί να το δείτε
αν σας έχασα πια...
για πάντα...

Εγω το βλέπω πια
Μεγάλωσα
έστω και ένα μικρό δακτυλάκι
για μένα είναι η αρχή!

Σας φιλώ
στο ζεστό σας κρεβάτι

και εγώ πάω να συνεχίσω τον πρωινό μου περίπατο
στη ζωή.

---

Δε μου αρέσει να γράφω σχόλια για κάθε ποιήμα που διαβάζω,αλλά ακόμα μια φορά δε μπορώ να μη γράψω πόσο πολύ μου άρεσε:)

Αχ Άρσι μου σ\'ευχαριστώ. Πολύ!
Ούτε εγώ συνειδητοποιώ αν είναι ωραία ή όχι αυτά που έχω γράψει.
Τα γράφω εδώ σαν ημερολόγιο, αποτύπωση, σαν ένα είδος θεραπείας.

Ωστόσο, χαίρομαι διπλά και τριπλά που σας αρέσουν!

Ρόλοι

Πόσους ρόλους αλλάξαμε
εμεις οι τρεις
στο σπίτι μας
σε όλη μας τη ζωή.

Ποτέ κανείς μας
δεν πήρε
δεν κράτησε
το ρόλο που έπρεπε.

Γι\'αυτό ποτέ
δε συναντήσαμε πραγματικά ο ένας τον άλλο.

Μόνο στιγμές
φευγαλέες
που πέταξαν
φτερουγίζοντας
μακριά.
Τότε μόνο.
Πόσο πολύτιμες ήταν!

Σταματώ
ή τουλάχιστον προσπαθώ
να σταματήσω
αυτή την εναλλαγή ρόλων.

Γιατί αν και δεν κατάφερα ποτέ να συναντήσω εσας
όσο κι αν το ήθελα
με όλη μου την ψυχή

Οφείλω
και θέλω
να συναντήσω εμένα.

κοριτια sos νιωθω απεσια σημερα.ολη μερα ειμαι σαν να αποβλακωμενη παλυ.δεν την παλευω,νυσταζω,νιωθω φοβερη αδιναμια και ειμαι σαν φυτο .τι με επιασε παλι?ουφ.αμαν πια.

Μαρία μου
πρώτα πρώτα προσπάθησε να χαλαρώσεις. Πραγματικά δεν πρόκειται να πάθει κάτι η υγεία σου από αυτά τα συμπτώματα.
Θυμάσαι κάτι που λέγαμε πριν από λίγο καιρό; Είχες πει ότι θα άρχιζες ψυχοθεραπεία.

Δεν αρχισα.Μα απο την στιγμη π περνω φαρμακα πρεπει να νιωθω δυσφορια?δεν ξερω τι μυ γινεται σημερα.Επερνα ζαναξ για 15 μερες τα μηωσα με συνβουλη γιατρου αλλα τα ξαναρχσισα μονη και τα κοβω παλυ σταδιακα.ειναι πολυ μικρη δοση 0.25 δεννομιζω να παθω εξη

Να συμβουλευτείς ξανά το γιατρό σου για τη δοσολογία.
Πιστεύω Μαρία ότι με την παράλληλη ψυχοθεραπεία η δυσφορία που νιώθεις θα φύγει.

ma αφου ειναι σωματικο αυτο π νιωθω.τεσπα με το ζαναξι ηρεμισα .

Quote:

---

Originally posted by panikoula
Δεν αρχισα.Μα απο την στιγμη π περνω φαρμακα πρεπει να νιωθω δυσφορια?δεν ξερω τι μυ γινεται σημερα.Επερνα ζαναξ για 15 μερες τα μηωσα με συνβουλη γιατρου αλλα τα ξαναρχσισα μονη και τα κοβω παλυ σταδιακα

---

Πανικούλα μου ελπίζω να είσαι καλύτερα.Εγώ νομίζω πρώτον μπορεί να έτυχε,όλες τις μέρες δεν είμαστε καλά κ δεύτερον επειδή παίζεις με τη δοσολογία μόνη σου.Καλύτερα να ρωτάς το γιατρό για οτιδήποτε αφορά τη δοσολογία.

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
ΜΕΓΑΛΩΣΑ

Μαμά, Μπαμπά
ξύπνησα!
Τι ωραία ηλιόλουστη μέρα!
Έρχομαι από το κρεβάτι μου
τρέχοντας στο δικό σας
μα εσείς κοιμάστε
φωνάζω όλο χαρά
να με ακούσετε
σας ξεσκεπάζω από το ζεστό σας πάπλωμα
να δείτε
πόσο μεγάλωσα!
Δείτε!

Μα εσείς κοιμάστε...
Δεν πειράζει
που εσείς δεν το βλέπετε
ή δεν είστε πια εκεί να το δείτε
αν σας έχασα πια...
για πάντα...

Εγω το βλέπω πια
Μεγάλωσα
έστω και ένα μικρό δακτυλάκι
για μένα είναι η αρχή!

Σας φιλώ
στο ζεστό σας κρεβάτι

και εγώ πάω να συνεχίσω τον πρωινό μου περίπατο
στη ζωή.

---

Δεν μπορώ να βάλω σε λόγια, την συγκίνηση που ένιωσα και νιώθω ακόμα διαβάζοντας αυτό.

Κρατώ ως αγαπημένη ( και πιο πονετική για μένα ) φράση, το \"δεν πειράζει που εσείς δεν το βλέπετε\"...

Θέλω να αφήσω το συναίσθημα να μιλήσει πηγαίο...

Μεγαλώνεις αγάπη μου!
Αχ αγάπη μου πόσο σε αγαπώ.

Ολα δεν έφυγαν καρδιά μου.
Είναι εκεί ψυχή μου.

Να τα αγγίξεις με το μικρό σου δαχτυλάκι,
να τα γευτείς,
να τα φιλήσεις,
ομορφιά μου.

Ολα για σένα,
που αποφάσισες να τα ζήσεις.

Στον περίπτατό σου
τον ηλιόλουστο...
μικρή μου ηλιαχτίδα!
Μεγτάλο μου φεγγάρι.

Τα πρώτα βήματα
είναι αυτά που μένουν
χαραγμένα
γλύκα μου.
Ζήσε τα με τον ολοδικό σου τρόπο.

Τόσο ενήλικα μόνη
και τόσο ενήλικα \"μαζί\".

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Ρόλοι

Πόσους ρόλους αλλάξαμε
εμεις οι τρεις
στο σπίτι μας
σε όλη μας τη ζωή.

Ποτέ κανείς μας
δεν πήρε
δεν κράτησε
το ρόλο που έπρεπε.

Γι\'αυτό ποτέ
δε συναντήσαμε πραγματικά ο ένας τον άλλο.

Μόνο στιγμές
φευγαλέες
που πέταξαν
φτερουγίζοντας
μακριά.
Τότε μόνο.
Πόσο πολύτιμες ήταν!

Σταματώ
ή τουλάχιστον προσπαθώ
να σταματήσω
αυτή την εναλλαγή ρόλων.

Γιατί αν και δεν κατάφερα ποτέ να συναντήσω εσας
όσο κι αν το ήθελα
με όλη μου την ψυχή

Οφείλω
και θέλω
να συναντήσω εμένα.

---

Θα πιώ
ένα κρασί
απο άστρα μεθυσμένα
της φιλίας μας
σ ενα ποτήρι
ολομέταξο
κάτω απο τον
νυχτερινό ήχο
της σιωπής
στην υγειά σου!

Σε αυτό που θέλεις και οφείλεις να κάνεις.
Στην αληθινότητά σου!
Στην υγεία σου!

Πού βρίσκεσαι ζωή?
Ελα λίγο έξω απο την πόρτα μου.

Συνήθισα να σε βρίσκω
μέσα σε χάρτινες κούκλες
ακριβή ομοιώματα
μαγκωμένα λόγια
και συμβατικές χειρονομίες

Πού βρίσκεσαι ζωή
και γιατί δεν σε βλέπω?
Πάντα ήθελα
κάπου να σε παραχώσω μα..
επαναστατούσες
σαν το νερό
που φεύγει απο τα χέρια
άτιμο νερό


Είσαι ζόρικη ζωή,
όταν σου στέλνω παραγγελία με στήνεις

Πάντα ήμουνα αλλού
όταν εσύ με ήθελες στο κάπου
αλλά δίπλα στην πόρτα σου
παρόλαυτά
για να μπορείς να μ επιθυμείς
ίσα να μ ονειρεύεσαι
Μην φοβάσαι!
Πλησίασε σε όλα
τα αλλού
τα χαοτικά
αφέσου στο άπειρο πλήθος τους
γιατί χωρίς το ρίσκο
και το αβέβαιο
και το ανέλεγκτο
θα νιώΘεις
μόνο τη σκιά μου.

Σας ευχαριστώ...
Μα δε βρίσκω τόσο όμορφα λόγια ούτε να εκφράσω πόσο με άγγιξαν τα δικά σας ποιήματα ούτε για να σας ευχαριστήσω για το πόσο με συγκινείτε...

weird μου
θα κρατήσω το τελευταίο.
Ενήλικα μόνη και ενήλικα μαζί.

Στην υγειά μας, στη ζωή μας...