being bipolar

Quote:

---

Originally Posted by amelie74

μιας και ηρεμησα καπως τωρα, δεν μου επεξηγεις τι σημαινει η λεξη vulnerabilities?
ολα τα αλλα κουτσα στραβα τα επιασα.
ολο δυσκολα μου βαζεις!!! :p
μακια και απο μενα καλη μου! :)

---

amelie αν σε παρηγορει ουτε εγω ειμαι καλα... panic attack απο το πουθενα εκανε την επανεμφανιση της ενω ημουν μεσα στο αμφιθεταρο... με χει πιασει φοβια θανατου τωρα κ με το ζορι την παλευω....
vulnerabilities σημαινει "αδυναμιες"... κ εχουμε πολλες τετοιες δυστυχως...
γαμωτο ξες τι σκεφτομαι ?? θα παμε κοντρα σε αυτα κ θα τα νικησουμε, δεν θα μας σταματησει ενα κωλοαγχος η κριση πανικου !! cause we 're stronger than that !!! do you agree ???
makia κ σε σενα γλυκια μου ευχομαι ο,τι καλυτερο κ στις δυο ....

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

vulnerabilities σημαινει "αδυναμιες"... κ εχουμε πολλες τετοιες δυστυχως...
γαμωτο ξες τι σκεφτομαι ?? θα παμε κοντρα σε αυτα κ θα τα νικησουμε, δεν θα μας σταματησει ενα κωλοαγχος η κριση πανικου !! cause we 're stronger than that !!! do you agree ???

---

για σενα το πιστευω σιγουρα!
το αποδεικνυεις με τις πραξεις σου καθημερινα!
για μενα παιζεται....ή δεν πιστευω πολυ στον εαυτο μου ή περναω μια ακομη δυσκολη φαση ή οι vulnerabilities μου ειναι απαλευτες.
μαλλον το πρωτο κ το δευτερο ισχυουν νομιζω...

και μην φοβασαι θα περασει καλη μου η φοβια του θανατου που σε διακατεχει.
εχεις ανταπεξελθει σε πολυ πιο δυσκολες καταστασεις.
you are stronger than that for sure!!!!!! :)

Quote:

---

Originally Posted by amelie74

για σενα το πιστευω σιγουρα!
το αποδεικνυεις με τις πραξεις σου καθημερινα!
για μενα παιζεται....ή δεν πιστευω πολυ στον εαυτο μου ή περναω μια ακομη δυσκολη φαση ή οι vulnerabilities μου ειναι απαλευτες.
μαλλον το πρωτο κ το δευτερο ισχυουν νομιζω...

και μην φοβασαι θα περασει καλη μου η φοβια του θανατου που σε διακατεχει.
εχεις ανταπεξελθει σε πολυ πιο δυσκολες καταστασεις.
you are stronger than that for sure!!!!!! :)

---

αχ σε ευχαριστω πολυ δεν φανταζεσαι ποσο κουραγιο κ δυναμη μου δινεις.... δεν ξερω τελικα αμα κ κατα ποσο ειμαι δυνατη κ μπορω να ανταπεξελθω... παιζει κ να μην ειμαι δυνατη βασικα.. δεν ξερω, ειμαι σε μια ψιλοσυγχυση λογω αγχους....
αμελι κ εσυ εισαι δυνατη κ θα τα καταφερεις !! πρεπει να πιστεψουμε στις δυναμεις μας γαμωτο κ να στειλουμε επιτελους στον αγυριστο το κωλοαγχος, αλλα πως θα γινει αυτο ειναι τεραστιο κεφαλαιο........

.................................................. ..................................

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

αχ σε ευχαριστω πολυ δεν φανταζεσαι ποσο κουραγιο κ δυναμη μου δινεις.... δεν ξερω τελικα αμα κ κατα ποσο ειμαι δυνατη κ μπορω να ανταπεξελθω... παιζει κ να μην ειμαι δυνατη βασικα.. δεν ξερω, ειμαι σε μια ψιλοσυγχυση λογω αγχους....
αμελι κ εσυ εισαι δυνατη κ θα τα καταφερεις !! πρεπει να πιστεψουμε στις δυναμεις μας γαμωτο κ να στειλουμε επιτελους στον αγυριστο το κωλοαγχος, αλλα πως θα γινει αυτο ειναι τεραστιο κεφαλαιο........

---

δεν γινεται να το στειλουμε εντελως στον αγυριστο, γινεται ομως να μαθουμε να το διαχειριζομαστε κ' να το ελεγχουμε.
οσο για το θεμα του ποσο δυνατη εισαι ενα εχω να σου πω: ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ - ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΟ "ΥΓΙΕΙΣ" - ΕΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΤΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟ "ΑΔΥΝΑΜΟ" ΚΟΜΜΑΤΙ.

Quote:

---

Originally Posted by amelie74

δεν γινεται να το στειλουμε εντελως στον αγυριστο, γινεται ομως να μαθουμε να το διαχειριζομαστε κ' να το ελεγχουμε.
οσο για το θεμα του ποσο δυνατη εισαι ενα εχω να σου πω: ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ - ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΟ "ΥΓΙΕΙΣ" - ΕΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΤΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟ "ΑΔΥΝΑΜΟ" ΚΟΜΜΑΤΙ.

---

συμφωνω σε ολα... ειναι κ αναλογως τις φασεις κ τις περιστασεις για το πως θα αντιδρασουμε... εχουμε το δυνατο κ το αδυναμο κομματι... στο χερι μας ειναι ποιο απο τα δυο θα αξιοποιησουμε περισσοτερο κ θα ανασυρουμε στην επιφανεια... ωστε να προχωραμε μπροστα κ τιποτα να μην αποτελει κωλυμα στην επιτευξη των στοχων μας... αλλα θελει πολυ προσπαθεια να ισχυροποιησεις τις δυναμεις σου κ να τις θεσεις σε εφαρμογη οποτε το απαιτουν οι περιστασεις..(βλεπε αγχος κ κρισεις πανικου..)
δυσκολο αλλα οχι ακατορθωτο.. θελω να πιστευω οτι θα τα καταφερουμε...

σημερα ειμαι χαλια....
οταν ειμαι ετσι, το να θετω ενα στοχο ακομα κι αν δεν ειμαι ετοιμη να τον υλοποιησω, μου δινει μια μικρη πνοη ελπιδας.
για να πετυχεις κατι ειναι γνωστο εξαλλου οτι πρεπει να το ονειρευτεις πρωτα.
το θεμα ειναι οτι ο στοχος που ειχα θεσει εδω και μηνες δλδ να ενταχθω σε ενα κεντρο ημερας, βλεπω να κατεδαφιζεται παρεα με την γενικοτερη κατεδαφιση της χωρας μας.(το ενα κεντρο κλεινει μετα το αλλο)
αναπροσαρμοσα λοιπον τους στοχους μου ψαχνοντας για δωρεαν δραστηριοτητες του δημου μας και ενος γειτονικου δημου.
παρολο που δεν ειμαι βεβαιη αν θα μπορουσα στην παρουσα φαση να ανταπεξελθω σε κατι τετοιο,ειχα τρομερη αναγκη να μαθω εστω και για την υπαρξη αυτων των δραστηριοτητων και να το συζητησω με την ψυχολογο μου.
η απαντηση ηταν "δεν εχουν εγκριθει ακομα τα κονδυλια, παρτε μας στις 10 Οκτωβρη".
αβεβαιοτητα και εκει...
αυτα τα λιγα λογια απο μενα παρολο που ειμαι χαλια.
ετσι απλα για να μην νιωθω τοσο μονη...
εξαλλου περα απο την οικογενεια μου και τους ειδικους μου μονο μια οθονη μου χει μεινει στη ζωη δλδ ενα αψυχο αντικειμενο (ευτυχως που πισω της βρισκονται ανθρωποι με συναισθηματα...:) )

αμελι
εφοσον εχεις τοσο ελευθερο χρονο, αλλα και διαθεση να κοινωνικοποιηθεις, γιατι δεν ασχολεισαι με τον εθελοντισμο???
αν βρεις μια ωραια τετοια δραση και μπορεσεις να προσαρμοστεις, μπορει να βρεις σοβαρο κινητρο και νοημα στην προσφορα!

ναι δεν ειναι κακη η ιδεα σου Ρεμεντυ.
αλλα στη φαση που ειμαι εδω και τοσο καιρο νομιζω θα με βοηθουσε η συναναστροφη με ατομα με παρομοια προβληματα με τα δικα μου.
αν εβρισκα εναν τετοιο χωρο, νομιζω οτι θα ειχα δεδομενη την αποδοχη ακομα και στις σκατα φασεις που κατα καιρους διανυω.
το εζησα περσυ στο κεντρο ημερας οπου με εκαναν να νιωσω το ανηκω καπου.

αμελι πολυ καλο αυτο που σου προτεινει η ρεμεντι αναφορικα με τον εθελοντισμο.. δεν ξερω στην Αθηνα τι δυνατοτητες κ δραστηριοτητες εχετε, αλλα ψαξ το λιγο... επισης κ κατι αλλο, μου ειχες πει οτι ειχες αφησει τη σχολη σου στη μεση κ τα παρατησες λιγο πριν το πτυχιο (διορθωσε με αν κανω λαθος) εχεις σκεφτει το ενδεχομενο να επιστρεψεις στα εδρανα λολ κ να δωσεις οσα χρωστας να το παρεις το ρημαδι το χαρτι ?? στο λεω περα απο το οτι θα εχεις καποιο σκοπο κ θα προσπαθεις γι αυτον, θα σου γεμιζει η μερα κ μονο με το πανε-ελα σχολη, μετα λεσχη κτλ κτλ.. ποτε δεν ειναι αργα,ξερεις ποσοι που για τους χ, ψ λογους τα παρατησαν στη μεση, επεστρεψαν αργοτερα, συνεχισαν κ τελειωσαν ??
αν δεν σου αρεσει η σχολη σου (νομιζω ειχες αναφερει κατι τετοιο) ψαξε λιγο σχετικα με μαθητειες στον οαεδ, ισως βρεις κατι ενδιαφερον εκει...
αυταααα !!!!!!

Ειρηνη μου οσων αφορα το θεμα του Πανεπιστημιου πιστεψε με στο λεω με πασα ειλικρινια οτι ακομη κι αν ημουν απολυτα υγιης, ακομα κι αν δεν υπηρχε οικονομικη κριση ακομα κι αν περιμεναν την αφιξη μου με τις αψιδες του θριαμβου ολες οι εταιριες του κοσμου προκειμενου να με προσλαβουν, ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ.
επαναλαμβανω ειναι μια παραιτηση εντελως ανεξαρτητη απο τα ψυχολογικα μου προβληματα.

αλλα οτι πρεπει να βρω μια δραστηριοτητα προκειμενου να σταματησει αυτη η αεναη ενδοσκοπιση που μονο σε θλιψη και αγχος με οδηγει ειναι γεγονος!

Αμελι με κανες κ γελασα, να σαι καλα !!! Ειδικα αυτο με τις "αψιδες του θριαμβου" τα σπασε λεμεεεεε !!!!!!! Οκ, καταλαβα οτι τη σχολη σου τη σιχαινεσαι κ δεν μπορεις να κανεις κατι επ αυτου... (Ελα στη δικια μου αμα θες btw, πλακα κανω!) ...σοβαρα τωρα εχεις σκεφτει το ενδεχομενο για καποιο ιεκ σε καποιο αντικειμενο η ειδικοτητα που σε εκφραζει?? γενικοτερα τι ενδιαφεροντα εχεις??

Σχετικα με τον εθελοντισμο, θα σου πω αυτο που συμμετειχα εγω προπερσυ, ητανε της εσπα κ ειχαμε αναλαβει ανα δυαδες απο ενα παιδακι με νοητικες/κινητικες/αναπτυξιακες διαταραχες, συμβαλλαμε στην ενταξη του κ κοινωνικοποιηση του πηγαινοντας το βολτα, σε ζωολογικο κηπο κτλ, φυσικα οι γονεις λαμβαναν παντοτε γνωση οσο ειμασταν εξω με το παιδι, αλλα αυτο ηταν μονο για φοιτητες!!
κατι αντιστοιχο θα σε ενδιεφερε ?? αμα θες μπορω να ψαξω να μαθω..

στην κατασταση που βρισκομαι τωρα λακρυ μου, χρειαζομαι εγω εναν εθελοντη να με πηγαινοφερνει.
δεν αστειευομαι.
αρκει να σου πω οτι σημερα απο το αγχος παλι εκανα πρωινιατικα εμετο και στο καπακι εστειλα μηνυμα στην ψυχολογο μου οτι δεν θα μπορεσω να παω στην συνεδρια ενω το ειχα τοσο πολυ αναγκη να μιλησω μαζι της.
(ο πατερας μου λειπει απο το πρωι για δουλειες στο κεντρο και δεν μπορουσε να με παει).
κανω στεντορια υπομονη μεχρι να με πιασει το λαντοζ, το οποιο ενω φερνει μετα απο καποιο διαστημα αγχολυση, στις αρχες επιτεινει το αγχος.
ειλικρινα υπαρχουν στιγμες τελευταια που νιωθω σαν να ηρθε για μενα το τελος του κοσμου.

Quote:

---

Originally Posted by amelie74

στην κατασταση που βρισκομαι τωρα λακρυ μου, χρειαζομαι εγω εναν εθελοντη να με πηγαινοφερνει.
δεν αστειευομαι.
αρκει να σου πω οτι σημερα απο το αγχος παλι εκανα πρωινιατικα εμετο και στο καπακι εστειλα μηνυμα στην ψυχολογο μου οτι δεν θα μπορεσω να παω στην σενεδρια ενω το ειχα τοσο πολυ αναγκη να μιλησω μαζι της.

---

Αμελι, φαντάζομαι ότι έχεις άγχος κάθε φορά που βγαίνεις έξω...
Ωστόσο, υπάρχει περίπτωση να είναι λίγο πιο έντονο όταν πας για ψυχοθεραπεία;

Σουελ μου κοιτα να δεις τι γινεται...
μεχρι πριν κανα-δυο μηνες, ειχα μεν αγχος αλλα οχι σε βαθμο που να με καθιστα απολυτως δυσλειτουργικη οπως τωρα.
τοτε λοιπον και στην θεραπεια μου πηγαινα σχετικα ανετα και με ενα φιλο μου βγαιναμε καθε Σαββατο και για ψωνια πηγαινα και στην θαλασσα.
οχι φοβερα πραγματα δλδ αλλα το θεμα ειναι οτι τωρα δεν μπορω να κανω ουτε καν αυτα.

τωρα το αγχος μου ειναι σε τοσο μεγαλη εξαρση που φουντωνει καθε φορα που ειναι να βγω εξω.
υπαρχουν φορες που με κυριευει σε τετοιο βαθμο που δυσκολευομαι να παω να πεταξω τα σκουπιδα ή να παω στο φουρνο.
οταν παω για ψυχοθεραπεια οντως ειναι πιο εντονο , αλλα αυτο δεν εχει να κανει με την ψυχοθεραπεια αυτη καθαυτη , αλλα με το γεγονος οτι δεν ειναι 3 λεπτα απο το σπιτι μου οπως ο φουρνος. πρεπει να παω ή ταξι ή λεωφορειο για να παω.
υπ' αυτη την ενοια με αγχωνει περισσοτερο.

εσυ πως τα πας με το θεμα του αγχους?