Όλα χάλια..Την δίαιτα ΔΕΝ μπορώ να την κρατήσω..Λες και το κάνω επίτηδες τρώω χειρότερα από πριν..Quote:
Originally Posted by ntinti
ΚΑΙ...Πέμπτη πάω για δουλειά..Παααρα πολύ άγχος..
Printable View
Όλα χάλια..Την δίαιτα ΔΕΝ μπορώ να την κρατήσω..Λες και το κάνω επίτηδες τρώω χειρότερα από πριν..Quote:
Originally Posted by ntinti
ΚΑΙ...Πέμπτη πάω για δουλειά..Παααρα πολύ άγχος..
Καταλαβαίνω φίλη μου πώς μιλάς και έχεις δίκιο φυσικά.Quote:
Originally Posted by athinak1
Αυτό που εννοούσα δεν είναι προφανώς πως θα πάψω να φροντίζω όσα ζώα χρειάζονται φροντίδα, όσο μπορώ και στο μέτρο που μπορώ θα συνεχίσω να το κάνω αυτό. Εννοούσα ότι δεν θέλω πια να δένομαι τόσο πολυ΄συναισθηματικά με κάποια ζώα γιατί μετά στεναχωριέμαι πολύ.
Ακόμα κι αυτό ξέρω πως δεν θα το πετύχω. Είμαι σχεδόν σίγουρη πως μόλις περάσει καιρός όλο και κάποιο ζωάκι θα βρεθεί πάλι που θα πάθω το ίδιο....
Θα σε μπουφλισω πρσγματικα τώρα.....Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Σκέψου λιγάκι την υγεία σου ,έχεις ανεβασμένη χοληστερίνη αν δεν προσέξεις ξέρεις τι μπορείς να πάθεις???
Συνελθε σε παρακαλώ πολύ σκέψου τα παιδάκια σου πρέπει να είσαι δυνατή ιδίως τώρα που ξεκινάς και την δουλειά ....
Με αγχώνει πολύ αυτό με την δουλειά αλήθεια :(Quote:
Originally Posted by ntinti
Και ναι δεν προσέχω..Σκέφτομαι ότι μου τα απαγόρευσε σχεδόν όλα και απλά τρώω.. Χωρίς να σκέφτομαι τι θα πάθω..Είμαι σε απάθεια μάλλον..
Λογικό να σε αγχώνει για τους λόγους που ξέρουμε αλλά θα δεις όταν θα ξεκινήσεις θα μπουν όλα σιγά σιγά σε μια σειρά.Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Θα κανονίσεις το πρόγραμμα των παιδιών σύμφωνα με το δικό σου και να ζητάς βοήθεια ,μην αναλάβεις περισσότερες ευθύνες απ ότι αντέχεις γιατί η κατάσταση θα γίνει χειρότερη.
Από που ntinti μου να ζητήσω την βοήθεια? Από την λατρεμένη μου μανούλα?Quote:
Originally Posted by ntinti
Πεθερουλα?Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Και φυσικά ο πατέρας τους να αναλάβει πλέον και το μερίδιο που του αναλογεί.......
Να μην θέλουμε μόνο να λέμε ότι έχουμε οικογένεια ,να συμμετέχουμε και σε αυτή....
Τώρα σώθηκα..Η πεθερουλα δουλεύει, δεν μπορεί πάντα..Ο πατέρας τους ανέλαβε παρα πολλά (από 1 ρεπό την εβδομάδα να πάρει 2)..Που θα πει ότι αυτές τις 2 μέρες θα δουλεύω απόγευμα αφού θα είναι αυτός με τα παιδιά..Τις άλλες μέρες θα δώ τί θα κάνω..Το καλό είναι ότι είμαι τόσα χρόνια εκεί μέσα και μπορώ να διαμορφωσω το πρόγραμμα..Quote:
Originally Posted by ntinti
Τι ωραια και αγχολυτικα που ειναι στη βιβλιοθηκη; Γιατι δεν καταφερα να ερχομαι τακτικα εδω; Εν μερει ενα ειδος φοβου. Εν μερει αδυναμια οργανωσης. Εν μερει ενοχη. Δεν θα επρεπε να ειμαι εδω, αλλα να δουλευω, αρα αφου δεν δουλευω δεν δικαιουμαι να κανω κατι χρησιμο με τις ωρες αυτες, ειδικα να μελεταω. Με τι σκοπο; Με τι σκοπο, αντηχει η φωνη...
Νομιζω αυτη η ενοχη κατα βαθος ηταν που με εκανε να ακυρωσω τα μαθηματα αγγλικων...
Κι ομως η λογικη τους ειναι επιφανειακη. Αφου ετσι κι αλλιως δε δουλευω γιατι να μην αξιοποιησω το χρονο μου; Δεν ειναι το μαθημα αυτο που με εμποδιζει να βρω δουλεια, οπως θα ελεγαν οι συγγενεις μου. Οριστε λοιπον που αφησα τις ωρες κενες αλλα δουλεια δεν βρηκα. Αντιθετα, αν υπηρχε λογος θα μπορουσα να το σταματησω.
Κι ομως νιωθω σα να λεω ψεμνατα και να εχουν οι αλλοι δικιο.
Εδω κρυφακουω και συζητησεις :cool:
Μιλαει μια για το γκομενο της και λεει οτι οταν ειναι οι δυο τους της αρεσει εμφανισιακα, αλλα οταν βγαινουν εξω δεν της αρεσει.
Λεει επισης για ενα πρωην της οτι της αρεσε οσο δεν αισθανοταν ασφαλεια, αλλα οταν γυρισε Ελλαδα και αισθανθηκε ασφαλεια δεν της αρεσε πια.
Και νομιζα οτι εγω εχω προβλημα! Τα αναλυουν πολυ ψυχραιμα παντως, σα να διαλεγουν τσαντες.
θα σασ πω την αληθεια πωσ τα ξερω ολα αυτα εγω απο μικροσ ειχα ψυχολογικα και δουλευα βοηθοσ στα χωραφια μπασ και το ξεπερασω ετσι με βοηθουσε ο πατερασ μου παω γυρω στα 20 και παω γυμναστηριο και παιρνω πρωτεινεσ δεν ειχα τιποτα να χασω ψυχολογικα ειχα τα παιρνω λοιπον κ γινομαι καλα γυρω στα 25 ειναι να παω στρατο εγω εχω ψυχ αλλα δουλευω λεει ο στρατηγοσ να τον δουμε με βλεπουν πηγα πατρα σκοπανθρωποσ καρδιτσα στρατονομια με κομαντα στον εβρο και με ουκαδεσ πανω στο βουνο καταχρηση εξουσιασ εκανε με εχωσε παντου ωσ στρατιωτη σε ολα τα κουτσοκαταφερνα ποτε δεν πηρα εξουσια και σε ολα εμαθα κατι ετσι εμαθα απειρα πραγματα και σασ ειπα αυτα που σασ ειπα αυτα
Μου κανουν πόλεμο για να με διώξουν, με σπάσιμο νεύρων, μου κανουν τη ζωη ποδήλατο με τροπο καθημερινά ώστε στο τέλος να σηκωθω να φύγω απο μόνος μου και να φαίνεται οτι είναι δική μου επιλογή.
Έχουν τεντώσει ιδιαίτερα τα νεύρα μου τις τελευταίες ημέρες, αλλα δυστυχώς δεν υπάρχει καλη εναλλακτική, μονο επιλογές.
Φαντασου ο άλλος να ειναι κατώτερος σου μορφωτικά - ποιοτικά - εργασιακα, κι αυτο να καταλαβαινεις οτι δεν το αμφισβητει, να μην σε εμπιστεύεται και να σου σπάει με τεχνη τα νεύρα για να σηκωστεις να φύγεις απο μόνος. Επωφελούμενος τώρα που ο χωρος είναι σε φαση αλλαγής. Ξέρει οτι τετοια φαση είναι η κατάλληλη για να ξεφορτωθεί κάποιον.
Δυστυχώς δεν έχω εκφραστεί ακόμα ουτε σε δικούς μου, ασχετως αν εκτός απο κατανόηση δεν θα αποκομισω τίποτα, επειδή ζω στην ηθελημένη ψευδαίσθηση και στην αμυδροτατη ελπίδα οτι κάνω λάθος εκτιμηση.
Ορέστη τι είναι αυτά πάλι; Για όνομα του Θεού. Ακριβώς επειδή δεν δουλεύεις, έχεις όλο τον χρόνο μπροστά σου να κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν. Είτε αυτό είναι μαθήματα ξένων γλωσσών, είτε πανελλήνιες και νέο πτυχίο, είτε απλά βόλτες και ταξίδια. Η ζωή είναι δική σου, εσύ αποφασίζεις πώς την ζεις. Δεν κλείνεις τα αυτιά σου. Αφήνεις όλους τους άλλους να σε επηρεάζουν. Δεν είσαι παιδί πια. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Ανέλαβε την ευθύνη σου και μην τα ρίχνεις όλα συνεχώς στους άλλους γιατί δεν θα ξεφύγεις ποτέ από την κατάστασή σου.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Ίσα ίσα που παρά να άκουγα από κάποιον "δεν δουλεύω και κάθομαι σπίτι όλη μέρα και μιζεριάρω" θα θαύμαζα κάποιον που θα τον άκουγα να λέει πως ενώ δεν δουλεύει, ασχολείται με ένα σωρό άλλα πράγματα κυρίως για την δική του ευχαρίστηση. Θα μου έδειχνε πως δεν είναι βαρετός άνθρωπος και ότι έχει όρεξη για μάθηση και ζωή.
Το έχω ζήσει αυτό που λες σε περιβάλλον εργασίας όπου μας υποβίβαζαν και μας έσπαγαν τα νεύρα άνθρωποι που με το ζόρι έβγαλαν ένα λύκειο (δεν το υποτιμώ καθόλου, ξέρω πανέξυπνους ανθρώπους και με επίπεδο/παιδεία) αλλά οι συγκεκριμένοι είχαν τόσο κόμπλεξ που το έκαναν επίτηδες για εκτόνωση κυρίως. Μην τους κάνεις το χατίρι, αφού αυτό ακριβώς θέλουν. Εγώ αυτό που έκανα είναι να αδιαφορώ και όταν το επιχειρούσαν ξανά απαντούσα ευγενικά αλλά τους γυρνούσα ταυτόχρονα και την ειρωνία για να καταλάβουν πως δεν τους παίρνει και πως μόνο αυτοί ζημιώνονται. Μην τους δίνεις την ευχαρίστηση πως σε κάνουν ότι θέλουν και ότι δεν αντέχεις. Παίξτο χαλαρός και αδιάφορος και θα δεις πως θα αλλάξουν συμπεριφορά όταν δουν πως δεν τους παίρνει. Στη χειρότερη, θα συνεχίζουν αλλά εσύ θα μάθεις να αγνοείς. Κάποιες φορές είναι η μόνη λύση.Quote:
Originally Posted by ioannis2