-
Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω,
να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ
κάτι να σε εντυπωσιάσει,
στον αέρα ένα σημάδι σου να πιάσει
Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω,
να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ.
Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω,
να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ
μα κολλάω και πάλι σ' όλα εκείνα,
που έλεγε γελώντας η Μελίνα
Βρήκα κάτι λοιπόν να σου πω,
που είναι πάντα καινούριο κι απλό.
Σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ για το τώρα το πριν το μετά και το πάντα,
σ' αγαπώ
η καρδιά μου τρελάθηκε βαράει σαν ξεκούρδιστη μπάντα.
Σ' αγαπώ,
θα με βρεις το πρωί όταν όλα τα φώτα θα σβήσουν,
θα 'μαι εδώ,
κι όλα πάλι ξανά όπως τελειώνουν έτσι θα αρχίσουν.
Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω,
να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ
μα νομίζω τίποτα δε μου ανήκει,
τα κρατάει καλά κρυμμένα η Αλίκη
Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω,
να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ.
Ψάχνω κάτι καινούργιο αλλά
τριγυρνώ συνεχώς στα παλιά
με τη βάρκα του Μάνου σ' ένα κύμα,
το γαλάζιο του Οδυσσέα σ' ένα ποίημα
βρήκα κάτι λοιπόν να σου πω
που είναι πάντα καινούργιο κι απλό.
Σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ για το τώρα το πριν το μετά και το πάντα,
σ' αγαπώ,
η καρδιά μου τρελάθηκε βαράει σαν ξεκούρδιστη μπάντα.
Σ' αγαπώ,
θα με βρεις το πρωί όταν όλα τα φώτα θα σβήσουν,
θα 'μαι εδώ,
κι όλα πάλι ξανά όπως τελειώνουν έτσι θ' αρχίσουν......................
-
There's a boy they call the Sleepin' Man
He's been asleep for days
There's a girl lyin' next to him
Followin' his ways
Dreamin' of a foreign place
Where the people always pray
Nowhere else to run to now
So this is where they stay
That's all she wanted to hear
That's all she wanted to hear
Sleep another year
I will in time forget the order
Wake up the sleeping martyr
I will in time forget the order
Wake up the sleeping martyr
Somethin' don't seem right in you
A broken will to testify
A thorn on either side
Empty bottle lyin' next to him
Keeps him satisfied
Voices on that dead end street
Make you feel so fine
Wake up son it's time to go
You're runnin' out of time
And that's all he wanted to hear
That's all he wanted to hear
Sleep another year
I will in time forget the order
Wake up the sleeping martyr
I will in time forget the order
Wake up the sleeping martyr
Somethin' don't seem right in you
He dreamed until his heart was still
Or so the story goes
Can't remember how he got that way
'Cause he forgot more than he knows
Drift into a foreign place
Seems like yesterday
Nowhere else to run to now
Alone he starts to pray
And that's all she wanted to hear
That's all she wanted to hear
Sleep another year
I will in time forget the order
Wake up the sleeping martyr
I will in time forget the order
Wake up the sleeping martyr
Hold tight, hold tight, hold tight
'Cause it's gonna' be a long night
Anytime, everytime, anytime in you
In you, in you
-
Αυτά που φοβόσουν ότι θα σου συμβούνε, σου έχουν ήδη συμβεί.
-
ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ
Ὅλα τὰ ποιήματά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
ἀτέλειωτα μένουν.
Φταίει ποὺ πάντα βιάζεται ἡ ἄνοιξη,
φταίει ποὺ πάντα ἀργεῖ ἡ διάθεσή μου.
Γι᾿ αὐτὸ ἀναγκάζομαι
κάθε σχεδὸν ποίημά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
μὲ μιὰ ἐποχὴ φθινοπώρου
ν᾿ ἀποτελειώνω.
Κική Δημουλά
(υποδόρια Κική / κι εγώ κανένα μου ποίημα δεν τελειώνω δίχως ένα από μπροστά)
-
http://www.youtube.com/watch?v=4OBXU80LkFk
Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα.. αλλά η ποίηση κάθε μέρα :)
(Κατερίνα Γώγου, αν και είμαι σίγουρη ότι η ίδια θα σιχαινόταν τις ''Παγκόσμιες Ημέρες..''!)
-
Δε γράφονται τα ποιήματα σ' ένα χαρτί
Δε γράφονται τα ποιήματα σ' ένα χαρτί
ξεθάβονται
με μιαν αξίνα τα μεσάνυχτα
αφήνοντας
κι από 'να λάκκο.
Θέλω μονάχα
Δε θέλω να ξέρω κανόνες για την Ποίηση
ούτε τι γράφουνε γι' αυτήν
οι σπουδασμένοι.
Θέλω μονάχα
να με απορροφάει,
όλο να με απορροφάει η μουσική
για να μπορώ μέσα στα ποιήματά μου
να σωπαίνω.
Χρίστος Λάσκαρης
-
-
Μπράβο ρε συ carrie :)
Μεγάλη αγάπη ο Λειβαδίτης. Να είσαι καλά..
-
Πολύ πριν σε συναντήσω, εγώ σε περίμενα.
Πάντοτε σε περίμενα.
Σαν ήμουνα παιδί και μ’ έβλεπε λυπημένο η μητέρα,
έσκυβε και με ρωτούσε, «Τι έχεις αγόρι;»
Εγώ δεν μίλαγα, μονάχα έβλεπα πίσω απ’ τον ώμο της
έναν κόσμο άδειο από 'σένα.
Κι όταν έπαιρνα το παιδικό κοντύλι,
ήταν για να μάθω να σου γράφω τραγούδια,
όταν κοίταγα στο τζάμι τη βροχή,
ήταν που αργούσες ακόμα,
κι όταν χτύπαγε η πόρτα μου και άνοιγα,
δεν ήταν κανείς, κάπου όμως μες στον κόσμο
ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε.
Έτσι έζησα πάντοτε.
Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά
-Θυμάσαι;-
Μου άπλωσες τα χέρια τόσο τρυφερά
σαν να με γνώριζες χρόνια.
Μα και βέβαια με γνώριζες.
Γιατί πολύ πριν μπεις μες στη ζωή μου
είχες ζήσει μες στα όνειρά μου Αγαπημένη μου!
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή!
Τάσος Λειβαδίτης
-
Κώστας Καρυωτάκης - "Πάρε Τα Δώρα"
πάρε τα δώρα της ψυχής σου να 'ρθεις
σου ετοίμασα τη μαύρη κάμαρά μου
στον κήπο μας αρρώστησε ο μάρτης
κι αρρώστησε ο μάρτης στην καρδιά μου
πάρε του πόνου σου τη σμύρνα κι έλα
όλα θε να σ' αρέσουν έχω κόψει
το ρόδο που εγέλα
την αυστηρή μου βλέποντας όψη
πάρε απαλά τον οίκτο σου να φτάσει
και πάρε του καημού σου τη γαλήνη
στα μάτια σου το χέρι θα περάσει
το βραδινό μου δέος για ν' απαλύνει
-
Σήμερα ήρθε και κάθισε στο περβάζι
του παραθύρου μου
ένα άσπρο περιστέρι.
-Τι γυρεύεις εδώ, του είπα,
μήπως σου δώσαν λάθος διεύθυνση;
- Καθόλου, μου απάντησε. τι νομίζεις ;
o κηπος σου είναι μόνο
για μαύρα πουλιά;
Έκανε δυο τρεις βόλτες πάνω κάτω,
άφησε μια κουτσουλιά και πέταξε,
αφήνοντας με έκπληκτο!
_________________________ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ, Μίλτος Σαχτούρης
-
Κύριε, μάρτησα ενώπιόν σου, ονειρεύτηκα πολύ
"μια μικρή ανεμώνη." έτσι ξέχασα να ζήσω.
Μόνο καμιά φορά μ' ένα μυστικό που το 'χα μάθει από παιδί,
ξαναγύριζα στον αληθινό κόσμο, αλλά εκεί κανείς δε με γνώριζε.
Σαν τους θαυματοποιούς που όλη τη μέρα χάρισαν τ' όνειρα στα παιδιά
και το βράδυ γυρίζουν στις σοφίτες τους πιο φτωχοί κι απ' τους αγγέλους.
Ήτανε πάντοτε αλλού.
Και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει, ερχόμαστε για λίγο
κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί.
Τασος Λειβαδιτης
-
Ωρες ατέλειωτες
για μια γραμμή
μια λέξη προσπαθώντας ν' αναδύσεις
μέσ' απ' την χρήση της,
απ' το μηδέν
ώσπου να βρεις τη μυστική δομή της.
Ώρες ατέλειωτες για την μορφή
που δεν μπορείς ποτέ να καθρεπτίσεις
διασπώντας τον πυρήνα των πραγμάτων
στο πυρ το εξώτερο της ποίησης.
Νικολαΐδης Αριστοτέλης
-
Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας.
Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη
ριζώνουν θρέφονται με το αίμα.
Όπως τα πεύκα κρατούνε τη μορφή του αγέρα
ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί.
Το ίδιο τα λόγια φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
κι ο άνθρωπος έφυγε δεν είναι εκεί.
Γ. Σεφερης
-
Ἡ νοσταλγία γυρίζει
Ἡ γυναίκα γδύθηκε καὶ ξάπλωσε στὸ
κρεβάτι
ἕνα φιλὶ ἀνοιγόκλεινε πάνω στὸ πάτωμα
οἱ ἄγριες μορφὲς μὲ τὰ μαχαίρια ἀρχίσαν
νὰ ξεπροβάλλουν στὸ ταβάνι
στὸν τοῖχο κρεμασμένο ἕνα πουλὶ πνίγηκε
κι ἔσβησε
ἕνα κερὶ ἔγειρε κι ἔπεσε ἀπ᾿ τὸ καντηλέρι
ἔξω ἀκούγονταν κλάματα καὶ ποδοβολητά
Ἄνοιξαν τὰ παράθυρα μπῆκε ἕνα χέρι
ἔπειτα μπῆκε τὸ φεγγάρι
ἀγκάλιασε τὴ γυναίκα καὶ κοιμήθηκαν μαζὶ
Ὅλο τὸ βράδυ ἀκουγόταν μιὰ φωνή:
Οἱ μέρες περνοῦν
τὸ χιόνι μένει
Μίλτος Σαχτούρης
