Ευχαριστω κοριτσια μου μου ανοιξατς τα ματια. Καραμπινα η απλη σφεντονα?
Περα απο την πλακα ειναι πολυ εχθρικη απτο πρωι με αυτην καταγινομαιμαζεψα την σαβουρα κ την τρομαξα δμ εχει πλησιασει ωρα τωρα
Printable View
Ευχαριστω κοριτσια μου μου ανοιξατς τα ματια. Καραμπινα η απλη σφεντονα?
Περα απο την πλακα ειναι πολυ εχθρικη απτο πρωι με αυτην καταγινομαιμαζεψα την σαβουρα κ την τρομαξα δμ εχει πλησιασει ωρα τωρα
Ε εντάξει μή γίνεις και φόνισσα..
Αν ήταν χελιδονάκι ή σπουργιτάκι θα σου λεγα να μη γινεσαι μίζερη...
:shocked2:
http://books.vres.gr/uploads/books_i...134/133784.jpg
γυρίζεται το σίκουελ του δε μπερντς. την ακούω να φωνάζει 18 18 αλλά δν την βλέπω. φεύγω πάω μια βόλτα δν αντέχω άλλο.
Μαντάμ τι γίνεται με το περιστέρι; Υπάρχει ακόμα;
χαχαχα μαρουλένια!
κοροιδεύετε αλλά από το πρωί μέχει πιάσει σιχαμάρα, θα την βλέπω κ στον ύπνο μου την καταραμένη Μπέατριξ. ναι ναι της έχω δώσει κ όνομα.
ελένη γύρισα απέξω πριν λίγο κ βρήκα 2 μικρά αυγά σπασμένα στο πάτωμα(αλλά κανένα κλαδί απλά τα παράτησε στο διαχωριστικό κ πέσανε αυτά). ελπίζω να μην έχω πάνω μου naegleria/
κ ελπίζω να μη την ξαναδώ μπροστά μου
Προφανώς γέννησε.. Τι να σου πω, πρέπει να βρείτε έναν τρόπο και να τα διώξετε αλλιώς δεν θα φύγουν. Μην το αμελείτε, βρείτε έναν τρόπο.Quote:
Originally posted by Μαντάμ σου σου
χαχαχα μαρουλένια!
κοροιδεύετε αλλά από το πρωί μέχει πιάσει σιχαμάρα, θα την βλέπω κ στον ύπνο μου την καταραμένη Μπέατριξ. ναι ναι της έχω δώσει κ όνομα.
ελένη γύρισα απέξω πριν λίγο κ βρήκα 2 μικρά αυγά σπασμένα στο πάτωμα(αλλά κανένα κλαδί απλά τα παράτησε στο διαχωριστικό κ πέσανε αυτά). ελπίζω να μην έχω πάνω μου naegleria/
κ ελπίζω να μη την ξαναδώ μπροστά μου
Τώρα σκέφτομαι πως αύριο θα προσπαθήσω για τρίτη φορά να κάνω τη μαγνητική..
Μετά από 3 χαλασμένους τομογράφους και ακυρώσεις, συνειδητοποίησα σήμερα πως το ένα φάρμακο που μου δίνουν για την προετομασία είναι κορτιζονουχο και πως η αυξημένη όρεξη μου και η στασιμότητα στο βάρος μπορεί να οφείλεται σε αυτό..
Το άλλο φάρμακο φέρνει υπνηλία.. Για αυτό είμαι σαν το ζόμπι...
Ελπίζω αύριο να τα καταφέρω και να μην ξαναφορτωθω αυτά τα φάρμακα τέταρτη φορά
Καλή τύχη Μαρουλένια ! Εύχομαι να μην ταλαιπωρηθείς καθόλου και να ξεμπερδεύεις το συντομότερο δυνατό..Quote:
Originally posted by marulenia
Τώρα σκέφτομαι πως αύριο θα προσπαθήσω για τρίτη φορά να κάνω τη μαγνητική..
Μετά από 3 χαλασμένους τομογράφους και ακυρώσεις, συνειδητοποίησα σήμερα πως το ένα φάρμακο που μου δίνουν για την προετομασία είναι κορτιζονουχο και πως η αυξημένη όρεξη μου και η στασιμότητα στο βάρος μπορεί να οφείλεται σε αυτό..
Το άλλο φάρμακο φέρνει υπνηλία.. Για αυτό είμαι σαν το ζόμπι...
Ελπίζω αύριο να τα καταφέρω και να μην ξαναφορτωθω αυτά τα φάρμακα τέταρτη φορά
Ευχαριστώ για τη θετική ενέργεια.
Κι εγώ το εύχομαι.
Επίσης σκέφτομαι πως σήμερα είδα πρώτη φορά το blog της Μαρίας. και πολύ μου άρεσε!!
Μαρουλένια τι κάνεις; Περιμένουμε να μας πεις αν πήγαν όλα κατ΄ευχήν!Quote:
Originally posted by marulenia
Ευχαριστώ για τη θετική ενέργεια.
Κι εγώ το εύχομαι.
Επίσης σκέφτομαι πως σήμερα είδα πρώτη φορά το blog της Μαρίας. και πολύ μου άρεσε!!
Κατ' ευχήν κατ' ευχήν!!
Τώρα περιμένω τα αποτελέσματα...
Αλλά την έκανα την εξέταση
Ευχαριστώ!!
με το καλό!καλά αποτελέσματα!
μερσί μερσι :)
Καλά αποτελέσματα να έχεις!!Quote:
Originally posted by marulenia
Κατ' ευχήν κατ' ευχήν!!
Τώρα περιμένω τα αποτελέσματα...
Αλλά την έκανα την εξέταση
Ευχαριστώ!!
Εγώ σκέφτομαι ότι κάτι πρέπει να γίνει με την αλλεργία μου, γιατί άλλο ένα βράδυ να μείνω άυπνη από τη δύσπνοια, θα καταρρεύσω...Τι ζητάω το έρμο;; Να γίνει η μύτη μου φυσιολογική, πολλά θέλω ;;;
https://www.youtube.com/watch?v=JmeIePtZiX4
Κορίτσια μου πολλές αγκαλιές και αγάπες σας στέλνω!
Τώρα σκέφτομαι... "εγώ πότε θα πέσω κάτω από τα 90;;;"
:bouncy:
Εγώ σκέφτομαι τώρα να καλωσορίσω την άσωτη και να σφάξω το μόσχο το σιτευτό!!!
Μουάτς μυρωδάτη!!!
Σμουτς αγαπημένη Μαρουλένια!!!
;-)
μαντζουράνα έχεις μόλις 14,6 κιλά για να είμαστε μαζί στην ζυγαριά!!!
http://barefootgospel.com/wp-content...0/patience.jpg
ελπίζω με την φόρα της να με σπρώξει κ εμένα προς τα κάτω γιατί από τότε που ήταν 97,5 εγώ ήμουν 77,5 και τώρα 79:thumbdown:Quote:
Originally posted by Μαντζουράνα
Μαντάμ σου σου μου,
έχομε ακριβώς 20 κιλά διαφορά!
Σήμερις είμαι 97,5!!
(Έφτασα στα -37 τώρα! :-D )
Κι εγώ με την ίδια ελπίδα ζω
Καλησπέρα στην όμορφη παρέα!!
Μαντάμ σου σου μου, 15 κιλά είναι πολλά! Και τώρα δεν μου φεύγουν με την παλαιότερη ευκολία...
Οπότε έχω πολύ δρόμο μπροστά μου για να σε φτάσω!
Και ελπίζω να έχω ακόμη μεγαλύτερο όσο περνάν οι μέρες, αφού θα χάνεις κι εσύ κιλά! ;-)
Τάσο, τα λόγια σου μου προκαλούν ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο,
όμως δεν νομίζω ότι θα είναι εύκολο να σας προσπεράσω!
Θα χρειαστούν πολλοί μήνες γι' αυτό!
Πάντως καθόλου ανυπόμονη δεν είμαι!
Τρώω αυτά που θέλω επειδή μου αρέσουν και όχι επειδή έχω κάποιο στόχο να πιάσω!
Μπορεί να έχω βάλει έναν αριθμό για το τίκερ, στην πραγματικότητα όμως δεν έχω συγκεκριμένο στόχο.
Θα τρώω αυτό που μου αρέσει (και που αισθάνομαι ότι μου κάνει καλό), και όπου σταματήσει η ζυγαριά, σταμάτησε.
Μπορεί να σταματήσει στα 80. Δεν έχω σκοπό να πεινάσω προκειμένου να δω έναν μικρότερο αριθμό.
Το crash test για μένα ήταν η εβδομάδα που με έδειξε +1,1 kg!
Δεν σκέφτηκα ούτε για μια στιγμή να φάω βλακείες.
Ζμουτς ξεχωριστά στον καθένα σας! :starhit:
You are angry. Because you have suppressed so much
anger, now there are no moments when you are not
angry; at the most, sometimes you are less angry,
sometimes more. Your whole being is poisoned by
suppression. You eat with anger -- and it has a different
quality when a person eats without anger: it is beautiful
to watch him, because he eats non-violently. He may be
eating meat, but he eats non-violently; you may be
eating just vegetables and fruits, but if anger is
suppressed, you eat violently.
Just through eating, your teeth, your mouth releases
anger. You crush the food as if this is the enemy.
Whenever animals are angry, what do they do? Only
two things are possible -- they don't have weapons and
they don't have atom bombs, what can they do? Either
with their nails or with their teeth they are violent.
These are the natural weapons of the body -- nails
and teeth. It is very difficult to be violent with your
nails, because people will ask, 'Are you an animal?' So
the only weapon with which you can express your anger
or violence easily is the mouth and that too you cannot
use to bite anybody. That's why we say, 'a bite of bread, a
bite of food, a few bites.'
You eat food violently, as if food is the enemy. And
remember, when the food is the enemy, it does not really
nourish you, it nourishes all that is ill in you. People
with deep suppressed anger eat more; they go on
gathering unnecessary fat in the body -- and have you
observed that fat people are almost always smiling?
Unnecessarily, even if there is no cause, fat people
always go on smiling. Why? This is their face, this is
their mask: they are so afraid of their anger and their
violence that they have to keep smiling continuously --
and they also go on eating more.
Eating more is violence, anger that moves into every
arena of your life.
μου πήρε πολλά χρόνια να καταλάβω τι εννοούσε ο Osho. πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι τρώω με θυμό. :(
αχ βαχ, well said.
Καλησπέρα Τάσο!Quote:
Originally posted by Tassos67i
Η μεζούρα τι λέει;
Πολύ δαμάσκηνο! Μήπως το έντερό σου σου έχει επιβάλλει...περιορισμό κινήσεων (προτρέχοντας τα τραπεζικά τεκταινόμενα);
Δεν πιστεύω ότι έχεις κολλήσει καν.
Με αυτά που τρως δεν υπάρχει πραγματικό +1.1 κιλό!!! Είναι αδύνατον!!!
Δυστυχώς δεν άκουσα την συμβουλή σου και δεν έχω μετρηθεί (ούτε και μετριέμαι) με μεζούρα! (Βαρέθηκα να πάω να πάρω να είμαι ειλικρινής!!!) :spin:
Γνωρίζω ότι το +1,1 είναι καθαρά από κατακράτηση υγρών (λόγω περιόδου), γι' αυτό και δεν πτοούμαι καθόλου!
Δυστυχώς το μισό μήνα πια αισθάνομαι πρησμένη (1 βδομάδα πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου), οπότε δεν λαμβάνω σοβαρά υπ' όψιν τις ενδείξεις αυτές.
Παλαιότερα δεν το ένιωθα το πρήξιμο, ίσως επειδή ήμουν συνέχεια πρησμένη λόγω λίπους!! :starhit:
Όσο για τα δαμάσκηνα, αφ' ενός μου αρέσουν (είναι σαν γλυκό για μένα!) και αφετέρου βοηθούν εις το.. αποχωρητήριον! :smug:
Πάντα είχα τα θεματάκια μου με την τουαλέτα, δυστυχώς!
Και μιας και είμαστε στο τόπικ των σκέψεων...
...για πες μας, εσύ πώς είσαι;
Έχεις πάλι αυτές τις περίεργες φοβίες μην ξανακυλήσεις;
Αισθάνεσαι επιτέλους καθόλου σίγουρος για τον εαυτό σου;
Αν ήμουν στη θέση σου, θα ήμουν 24/7 περήφανη και σίγουρη για τον εαυτό μου!
Καλησπέρα Τάσο!
Μα η ίδια η κοπέλα αναφέρει στο τελευταίο της μήνυμα ότι συναισθηματικοί ήταν οι λόγοι που την οδηγούσαν στην υπερφαγία.
Τι κι αν έχει κάνει κάποιος την τέλεια διατροφή για δεκαετίες, τί κι αν έχει κάνει την τέλεια επέμβαση,
αν δεν συνειδητοποιήσει την συναισθηματική βάση της υπερφαγίας και δεν αντιμετωπίσει την πηγή του προβλήματος,
πάντα στα παλιά θα γυρνάει.
Η υπερφαγία είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιεί ασυνείδητα ο εγκέφαλός μας για να "αντιμετωπίσει" την ανασφάλεια και άλλες τέτοιου είδους δυσκολίες που αντιμετωπίζει.
Ακόμα και αν έχουμε κάνει διατροφή για χρόνια και είμαστε σε όλα τέλειοι,
μπορεί να ερθει μια στιγμή στη ζωή μας που θα ζοριστούμε,
και τότε ο εγκέφαλός μας θα επιστρέψει στο παλιό εργαλείο που ήξερε πριν χρόνια (την υπερφαγία) για ν' αποφορτιστεί.
Ο τρόπος για να γλιτώσουμε αυτό το πισωγύρισμα είναι η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ του πώς λειτουργεί μέσα μας αυτό το εργαλείο, και η δουλειά με τον εαυτό μας ώστε να το ξεριζώσουμε μια για πάντα από μέσα μας!
Εσύ το έχεις ξεριζώσει;
Να δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα, νομίζω κάπου το έχω ξαναναφέρει...
Υπάρχουν λίγες στιγμές αυτούς τους μήνες που έχω νιώσει την έντονη και ξαφνική θέληση να φάω κάτι παχυντικό (παρόλο που ξέρω πια ότι αυτού του είδους τα φαγητά θα με "χαλάσουν").
Αναγνωρίζω αμέσως ότι πρόκειται για συναισθηματική υπερφαγία.
Αυτό που κάνω είναι το εξής...
απευθύνομαι στον εαυτό μου και του κάνω αυτό το ερώτημα με μεγάλη τρυφερότητα:
"ζουζούνα μου, για πες μου, τί σε έκανε να νιώσεις ανασφάλεια; τί σε έκανε να νιώσεις φόβο;"
(μη γελάτε, έτσι απευθύνομαι στον εαυτό μου!! :starhit: )
Και η σκέψη μου μετατοπίζεται από την θέληση για γλυκό, στην πηγή του προβλήματος: στην πηγή της ανασφάλειας και του φόβου.
Και πάντα βρίσκω την αιτία! Και αρχίζω να με καθησυχάζω, αρχίζω να κάνω θετικές σκέψεις,
και ειλικρινά σας μιλάω, μου φεύγει τελείως η θέληση για γλυκό!
Μου πήρε αρκετές εβδομάδες (μην πω μήνες) για να το καταφέρω, κι όμως το κατάφερα.
Δεν ξέρω σε ένα μήνα τί θα βιώσω, πάντως τους τελευταίους μήνες αυτό βιώνω!
Και όσο περνάει ο καιρός, η σκέψη για συναισθηματική υπερφαγία έρχεται όλο και πιο σπάνια!
Μπράβο σου πάντως που παρά τη θολούρα σου δεν καταφεύγεις στο φαγητό.
Πολύ μεγάλη κατάκτηση... Μακρινή κι άπιαστη για πολλούς από εμας
τι εννοείς με "σπρώξιμο". μιλάς με γρίφους γέροντα
Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα...Quote:
Originally posted by Tassos67i
Προσπέρασα ένα βουνό και είδα από πίσω του ένα άλλο. Κι αυτό που προσπέρασα το έκανα με "σπρώξιμο". Και με αυτό που βλέπω μπροστά μου κάνω ότι έκανα και με το προηγούμενο. Κάθομαι και το...θαυμάζω.
Το προηγούμενο αποδείχτηκε μια απλή κουρτίνα. Από φόβο την τράβηξα και το προσπέρασα.
Μια από τα ίδια αλλά χωρίς το λίπος. Άστο καλύτερα.
Ούφ... Τώρα σκέφτομαι ότι έχω λίγες μέρες που νιώθω μια παραίτηση...
Δε βρίσκω νόημα στο να προσπαθώ. Τρύπες στο νερό παντού... Μακάρι να φταίνε οι ορμόνες μου απλα...
Εγώ πάλι σκέφτομαι ότι σήμερα πρέπει να δω τη 2η σεζόν game of thrones για να δω τις επόμενες 2 με παρέα το Σκ, για refresh, αλλά δεν προλαβαίνω !!! :lol:
κάποιοι δν κάνουν τις ασκήσεις ευγνωμοσύνης τους.Quote:
Originally posted by marulenia
Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα...
Ούφ... Τώρα σκέφτομαι ότι έχω λίγες μέρες που νιώθω μια παραίτηση...
Δε βρίσκω νόημα στο να προσπαθώ. Τρύπες στο νερό παντού... Μακάρι να φταίνε οι ορμόνες μου απλα...
Βλέπω το χαλαρωμενο μου σωμα και καταθλιβομαι.
Προσπαθώ να κάνω θετικές σκέψεις αλλά δεν τα καταφερνω.
Δεν μπορω να διωξω τη σκεψη "πως θα ήμουν αν δεν επαιρνα ποτε αυτα τα παραπανω κιλα;".
Ξερω οτι οι εμπειριες που εχουμε, τις εχουμε για καποιο λογο, και ειναι για το απωτερο καλο μας,
ομως δεν μπορω να διωξω τις αρνητικες σκεψεις αυτο-απορριψης που τωρα τελευταια με κατακλυζουν.
Κάποιες στιγμές απλά αγνοώ το πρόβλημα και νιώθω καλά,
και κάποιες άλλες νιώθω πολύ μειονεκτικά.
Αισθάνομαι ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να βρω κάποιον σύντροφο που θα αποδεχτεί αυτό το σώμα.
Πφ!
Ωραία τα λέω στη θεωρία για την αυτο-απόρριψη, αλλά στην πράξη...
Μαντζουράνα μου, ο καθένας είτε υστερεί είτε νιώθει πως υστερεί σε κάτι. Μια φίλη μου παλιά μου είχε πει όταν κ εγώ της έλεγα ότι τα πόδια μου είναι χοντρά και απωθητικά και οτι δε θα βρω κανέναν, ότι πολλές φορές, εμείς κάνουμε τους άλλους να προσέξουν τις ατέλειές μας με την ανασφάλειά μας και έτσι είναι. Προσέχω να δείχνω τα καλά που έχω.. Και εκτός αυτού, δεν είναι θέμα κιλών η αναζήτηςη συντρόφου, είναι θέμα τύχης ή γνωριμιών.. Και ίσως θέλει και λίγο κυνήγι..Quote:
Originally posted by Μαντζουράνα
Βλέπω το χαλαρωμενο μου σωμα και καταθλιβομαι.
Προσπαθώ να κάνω θετικές σκέψεις αλλά δεν τα καταφερνω.
Δεν μπορω να διωξω τη σκεψη "πως θα ήμουν αν δεν επαιρνα ποτε αυτα τα παραπανω κιλα;".
Ξερω οτι οι εμπειριες που εχουμε, τις εχουμε για καποιο λογο, και ειναι για το απωτερο καλο μας,
ομως δεν μπορω να διωξω τις αρνητικες σκεψεις αυτο-απορριψης που τωρα τελευταια με κατακλυζουν.
Κάποιες στιγμές απλά αγνοώ το πρόβλημα και νιώθω καλά,
και κάποιες άλλες νιώθω πολύ μειονεκτικά.
Αισθάνομαι ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να βρω κάποιον σύντροφο που θα αποδεχτεί αυτό το σώμα.
Πφ!
Ωραία τα λέω στη θεωρία για την αυτο-απόρριψη, αλλά στην πράξη...
Αυτοαπόρριψη που πηγάζει από το φόβο τη ετεροαπόρριψης... Μάλιστα μαλιστα...
Υποπτεύομαι ότι η εικόνα που πίστευες ότι θα είχες δε σε ικανοποιεί και τόσο...
Και ψάχνοντας την τελειότητα κάπου εκεί ξεχνάς την όμορφη πορεία σου;
Σίγουρα, όπως λέει ο Τάσος μετά από μεγάλα διαστήματα παχυσαρκίας δύσκολα θα αποκτήσουμε το αψεγάδιαστο κορμί ενός αθλητή, αλλά ως βετεράνοι πολεμιστές "οι ουλές μας" θα μας θυμίζουν τις μάχες, τις ήττες και τις νίκες μας...
Πιστεύω ότι λόγω του νεαρού της ηλικίας σου πως το δέρμα σου μπορεί και να επανέλθει σχετικά χωρίς επέμβαση...
Λένε ότι η ενυδάτωση, εσωτερικά και εξωτερικά, ο χρόνος που δίνεις στο δέρμα σου να επανέλθει, και η γυμναστική (βάρη, γιόγκα) βοηθούν στη βελτίωση της εικόνας...
Το θέμα του συντρόφου είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα.. Αν κάποιον τον τρομάζει το χαλαρό δέρμα δεν αξίζει να είναι σύντροφος μιας μαχήτριας..
Σε παραπέμπω λοιπόν στην τελευταία στροφή του ποιήματος που μας έμαθες και να πεις περήφανα ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, με τις ραγάδες και τη χαλάρωση μου, αλλά νικήτρια, όμορφη, ανυπέρβλητη, μοναδική.
marulenia, τα είπες όλα και με ακρίβεια σε δυο γραμμές. Καμία και κανέναν μας δεν πρέπει να αφορούν άνθρωποι που οι ραγάδες και η χαλάρωση είναι μέσα στα ζητούμενα του για να μας επιλέξουν ή να μας κρατήσουν στη ζωή τους. Αλίμονο! Μακριά!Quote:
Originally posted by marulenia
Το θέμα του συντρόφου είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα.. Αν κάποιον τον τρομάζει το χαλαρό δέρμα δεν αξίζει να είναι σύντροφος μιας μαχήτριας..
Ματζουράνα, γλυκό κορίτσι! Εμείς βάζουμε τους περιορισμούς στο μυαλό μας και πολλες φορές κολλάμε εκεί, όχι αναίτια, αλλά σίγουρα μάταια. Πολλά χρόνια βασανίστηκα και δεχόμουν μοιρολατρικά την πιθανότητα να μη με θέλει κανένας γιατί δεν κάνω παιδιά! Έλεγα, γιατί κάποιος στα τριάντα του ή στα σαράντα του να διαλέξει εμένα σε αυτήν την φάσητης ζωής του που είναι αναπαραγωγική? Οι φόβοι μας πολλές φορές γιγαντώνονται και μας καταπίνουν. Μην το αφήσεις να σου συμβεί. Τσάμπα αγωνία. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ανταποκρίνονται στα καλούπια που εμείς τελικά έχουμε βάλει- και μας εκπλήσσουν ευχάριστα!
Ξέρεις πως είναι το δικό μου δέρμα! Χάλια! Ειδικά σε μπουτάκια, χιχιχι. Και όμως το συντροφάκι μου τους έχει αδυναμία και με την αγάπη του με κάνει και εμένα να μην τα βλέπω όσο αποκρουστικά είναι! Και η marulenia έχει τόσο δίκιο! Δεν αξίζει κανένας που σταματά το μάτι του στη χαλάρωση. Αξίζει να έχεις στη ζωή σου κάποιον που θα συνεχίζει το μάτι του στο υπόλοιπο-και σωματικό και ψυχικό- και θα εξιτάρεται! Και σίγουρα υπάρχουν εκεί έξω-είναι ανάμεσά μας- μπορεί και δίπλα μας! (σημείωση: στο δικό μου αγαπάκι, φρόντισα να "με μοστράρω" άνευ ρούχων, φάτσα κάρτα, στο άπλετο φως της ημέρας, να σουλατσάρω στο σπίτι, ώστε να κόψω αντιδράσεις και να κρίνω ματιές.. Και πίστεψέ με, αποζημιώθηκα!)
Συμφωνώ απόλυτα κορίτσια! Δεν είναι όλοι οι άντρες ίδιοι.. Οι κολλημένοι δίνουν βάση σε αυτά, και εκείνοι που θέλουν μια ωραία να κυκλοφορούν για να δείχνουν καλύτεροι κατά την άποψή τους. Και εγώ έχω έναν σύντροφο που δεν με έκανε ποτέ να νιώσω μειονεκτικά, το ακριβώς αντίθετο.
μαντζουράνα μου, χωρίς να μπορώ να ξέρω ακριβώς πως σκέφτεσαι ,θα σου πω τις δικές μου σκέψεις,όχι πάνω στην χαλάρωση αλλά στο θέμα σύντροφος. το οτι λόγω χαλάρωσης δν θα βρεις τον πρίγκηπα σου όπως φοβάσαι δν το δέχομαι απλά. και αυτό γιατί δν είδα ποτέ καμία γεροντοκόρη με χαλάρωση. αν είδες εσύ κάποια δν θα έφταιγε η χαλάρωση στο υπογράφω. συνήθως φταίει η ζωή κ πως τα φέρνει ,αλλά κ οι προτεραιότητες κ οι επιλογές.
μπορεί να σε κάνει να νιώθεις άσχημα που ίσως δν έχεις τόσες πολλές κατακτήσεις σε σχέση με άλλες κοπέλες της ηλικίας σου.
αλλά αυτό είναι τύχη. δν είναι ατυχία.
σημαίνει οτι είσαι διαφορετικός άνθρωπος, κ γιαυτό το λόγο δν προσελκύεις την μάζα και την σαβούρα. θα έχεις ακούσει και θα βλέπεις πολλές κοπέλες να τις διεκδικούν αγόρια, κ με την πρώτη δυσκολία ή με μια μικρή ατέλεια που θα εντοπίσουν την κάνουν λούης. αυτό συμβαίνει γιατί πολλοί στέκονται στην επιφάνεια των πραγμάτων.
μπορεί να αργήσει ο πρίγκηπάς σου λίγο γιατί οι καλοί είναι λίγοι όπως και οι ανυπέρβλητες είμαστε λίγες, αλλά όσο εσύ το επιθυμείς ,θα έρθει κ θα πάθει τρελή πλάκα με την πάρτη σου και θα είναι κ ο καλύτερος απόλους.