Originally Posted by
kaneis
ευχαριστώ όσους απάντησαν και αχολήθηκαν. το έκανα το eq και βγήκε ανεπτυγμένο.
Ξέρετε πόσες φορές έχω πει πως αυριο θα ξυπμήσω ένας άλλος άνθρωπος; θα βάλω το χαμόγελό μου, την καλή μου διάθεση, θα γίνω κοινωνικός, θα ρωτάω από το τι ωρα έιναι μέχρι γιατί το γιατί μας έκαψε ο φόρος ακινήτων; αμετρητες φορες. αμέτρητες. αμέτρητες. αμέτρητες. α μ ε τ ρ η τ ε ς.
Και μετα ξυπνάω, βλέπω μια ωράια κοπελα καθημεριν αστο μετρο και λέω «άσε που να πας να της μιλήσεις τωρα... κοίτα γύρω σου... εσ'ενα θα θέλει;». και μετά πεφτω πάλι στα ίδια.
Η όλη φάση μου έχει γίνει κάτι σαν εμμονη. Εχω σκεφτεί να πάω σε ψυχολόγο μπας και μου βρει λύση., μου δώσει λίγο θάρρος. Αλλά αυτά δε γίνονται σε μία μόνο συνεδρία.
Εχω πνιγμένα πραγματα μέσα μου που ποτέ δεν τα έβγαλα γιατί βολευόμουνα με το ευκολο και με τα μισά πραγματα. θελω πολλα να πω, πολλα να κανω, πολλά να γραψω... υπάρχει και ένα μαμημενο τραγουδι που λεει δεν είναι που κουραστηκα να περιμέν κατι, είναι που δε φανταστηκα οτι ποτέ δε θα΄ρθει.. Πραγματικά έτσι νιώθω. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ.και το τουνελ ειναι πολλων πολλών χιλιομέτρων. Μπουχτισα. θελω να παω σε ένα μπαρ να πιω ένα ποτό να τα πω όλα αυτα στον μπαρμαν και να φυγω. θέλω καπου να μιλησω. καποιος να μου πει κάτι. και να μην τον ξαναδω, να μη με ξαναδεί. τι στο διάλο για ποιο λόγο να αναπνέω; για να σκεφοτμαι συνέχεια τα ίδια και τα ίδια και τα ιδια. κάθομαι και φτιαχνω σενάρια στο μυαλό μου ότι είμαι με κοπέλα, πάμε ταξιδια, πάμε από εδώ πάμε από εκεί. σενάρια μόνο σενάρια. χρονια τώρα. πολλά χρ'ονια τώρα.
και συνέχεια αυτό το αν, αυτό το μήπως... τι θα γίνει αν.. μήπως αυτή κάνει αυτό , μήπως πει εκείνο.. γεμήσαμε αποθημενα. πόσα φλερτ μπορεί να εχουν χαθεί επειδη καποιοςδε ν εκανε την κίνηση...
υπάρχει περίπτωση αν μιλήσεις σε μία γνωστή που σου αρέσει αλλά γνωρίζεις πως δεν είσαι του στυλ της αλλά της πεις όλα αυτά που νιώθεις, όλα αυτα που θέλεις να περασετε μαζί, να την κανεις να σε δει διαφορετικά; υποθετικά μιλώντας;