Καλημέρα...
Να συζητήσω αυτά που σκέφτομαι μπας και καταφέρω να τα οργανώσω μες το μυαλό μου γιατί είναι σκόρπιες σκέψεις και συναισθήματα από εδώ κι από εκεί και νιώθω ότι δεν θα τα εξηγήσω καλά... Είμαι μπερδεμένη...
Printable View
Όπως τα είπες εδώ.. Να τα πεις και στον γιατρό. Τι έγινε. Τι ένιωσες εκείνη την ώρα. Μετά.. Τι νιώθεις τώρα.. Τι θα ήθελες να αλλάξει. Τι θα μπορούσες να κάνεις και θεωρείς ότι δεν έκανες. Τα πάντα. Να καλύψεις όλα. Να μην αφήσεις ούτε μια τρύπα ανοιχτη που να δείχνει ότι φταις κάπου εσύ. Γιατί δεν φταις πουθενά εσύ!
Τι φοβάσαι;
Κυκνε μου και εγώ για χρόνια έβλεπα εφιάλτες από όταν ήμουν στην εφηβεία..
Κάποια στιγμή σταμάτησαν όταν ξεκίνησα την ψυχοθεραπεία, ίσως γιατί συζητήσα με κάποιον άνθρωπο όσα σκεφτομουν μέσα στην μέρα..
Μου έχει μείνει βέβαια από τότε το να μην μπορώ να κοιμηθώ πολύ η να κοιμάμαι και να ξυπνάω με το παραμικρό.. Αυτό το έχω χρόνια πλέον και δεν ξέρω αν θα φύγει και πότε...
Πως είσαι σήμερα;;
Αναγκασμενη δεν είσαι... Είναι επιλογή.. Δυστυχώς το βράδυ είναι η χειρότερη φάση της ημέρας.. Ξαπλωνουμε και αντί να ηρεμήσουμε το μυαλό αρχίζει τα δικά του.. Όσο αφορά τις αναμνήσεις. Ειπαμε είναι καιρός να αντιμετωπίσεις το βασικό σου πρόβλημα και σιγά σιγά θα δεις πως θα πανε ολα καλα.
Σκέφτηκες πως θα τα πεις;
Δεν έχω επιλογή, ποιος άντρας θα κάτσει με κάποια που δεν θέλει να κάνει σεξ;
Για το αν θα πάνε όλα καλά θα φανεί απ' το αν μπορεί με κάποιο τρόπο να με βοηθήσει ο συγκεκριμένος ψυχίατρος γιατί άλλοι στο παρελθόν έχουν αποτύχει...
Όχι ακόμα γιατί βγήκα βόλτα νωρίτερα και τώρα νιώθω κουρασμένη και δεν μπορώ να σκεφτώ, αύριο που θα είμαι πιο χαλαρή...
Αποτυχαν όντως ή εσύ δεν ήσουν έτοιμη να το αποβάλεις; για να θεραπευτεις από κάτι πρέπει πρώτα να το θες πραγματικά!
Θα σας πω... Ελπίζω να μπορέσω να τον κάνω να καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης... Το λέω γιατί ενώ του έχω ξαναπεί για εφιάλτες λέει ότι εφόσον τις περισσότερες νύχτες της εβδομάδας δεν βλέπω δεν πειράζει αλλά εμένα με πειράζει, ειδικά όταν έχουν τέτοιο περιεχόμενο... Θα του το πω και θα επιμείνω, δεν μπορώ να τρομοκρατούμαι...
Μα δεν θα πεις για τους εφιάλτες.. Θα μιλήσεις γιαυτό που σε τρώει τόσα χρόνια. Την ρίζα του κακού. Αυτό που έγινε εκείνο το βράδυ.