Printable View
...τις προαλλες είπα να τρεξω λίγο τον σκύλο μου, ...λιγα μολις μετρα και νομιζα πως τα πνευμονια μου θα εκραγουν!!..ναι! θα το κοψουμε παβλινα!!..εμπρος στον δρομο που χαραξε η παπα... αληθεια τα στερητικα ποτε αρχιζουν και ποσο κρατανε στο περιπου?
Αϋπνίες είχα για μεγάλο διάστημα αλλά δεν είμαι σίγουρη αν αυτό οφειλόταν στη διακοπή ή στους μικρούς που με ξυπνούσαν συνέχεια
Καληνύχτα Ρέα!
καληνυχτα κοριτσακι μου ..τα φιλια μου στα αγγελουδια σου!:)
Διαβασα με προσοχη τα οσα ειπατε και φυσικα δεν εχw κατι να πw γιατι εχετε απολυτο δικιο...Δεν ειμαι καλη μανα και το ξερw πολυ καλα αυτο δοξα τον Θεο το παιδι δεν εχει καταλαβει τιποτα αυτο σας το λεw για να σας καθυσηχασw μαζι με την βοηθεια τwν γονιwν μου κανουμε τους καραγκιοζηδες και ειναι ισwς ενα απο τα πιο χαρουμενα και ευτυχισμενα ατακτα δραστηρια παιδακια:)
Οσο για μενα οταν δεν αντεχw kai πρεπει να ξαπλwσw του εχουμε πει οτι η μαμα εχει ενα προβλημα με την μεση της...Οχι δεν του εχουμε πει οτι η μαμα παρακαλαει εναν μαλακα που την θεwρει και ο ιδιος για λυπηση και της το λεει χυμα και της εξηγει πwς δεν την θελει και αυτη εχει κολλησει και ειναι ενα βημα πριν την τρελα για αυτον...Θελw να συνελθw αληθεια...Αλλα ειναι σαν ναρκwτικο...Δεν την παλευw αλλο...Οταν το παιδι γυριζει απο τον παιδικο σταθμο που λειπει σχεδον την μιση μερα βρισκει μια μαμα με προβλημα στην μεση αλλα γεματη αγαπη...δεν συνανταει μια μαμα τρελη (μενουμε με τους δικους μου) το παιδι μεγαλwνει υπεροχα
Χαίρομαι για αυτό που λες, είναι όμορφο που μεγαλώνετε το παιδί όλοι μαζί, και εσύ και το παιδί σου χρειάζεστε αγάπη και στοργή! Μην αισθάνεσαι ενοχές, σου λέμε ο,τι λέμε γιατί κάποια στιγμή όταν πια θα έχεις τελειώσει με αυτή την ιστορία θα κοιτάς πίσω και θα βλέπεις ένα κενό (και έναν μαλάκα ανάξιο λόγου), θα έχουν χαθεί πολύτιμες στιγμές από τη ζωή σου και στιγμές που θα μπορούσες να περάσεις με το παιδί, αλλά αντ' αυτού βυθιζόσουν στην κατάθλιψη. Η μητρότητα είναι ωραίο πράγμα, φαντάζομαι, και δε συμβαίνει κάθε μέρα σε μια γυναίκα. Kαι οι στιγμές περνούν και χάνονται.Και οι σχέσεις μεταβάλλονται, ακόμα και οι σχέσεις σου με το παιδί σου... Μπορεί τώρα να είναι μικρό, αλλά ξέρεις και η ίδια πως τα παιδιά καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα απ' όσα νομίζουμε, ή μάλλον θα θέλαμε να καταλάβουν, για αυτό δεν πρέπει να τα "υποτιμάμε", καταλαβαίνεις πως το εννοώ... Αυτή τη στιγμή μόνο αυτό το παιδί μπορεί να σε "ταρακουνήσει" , αντί να σε "πιάνει η μέση σου" ξεκίνα να εκμεταλλεύεσαι τις μικρές στιγμές που περνάτε μαζί, θα είναι οι μόνες όμορφες στιγμές που θα θυμάσαι μετά από καιρό, μέχρις ότου να βρεις έναν σωστό άνθρωπο ή τέλος πάντων κάτι που να γεμίζει τη ζωή σου και το οποίο θα σε ξεκολλήσει από αυτό το βάλτο που εν μέρει επέλεξες να βυθιστείς.
λονλι με εκνευριζεις... δεν αντεχω τις γυναικες που σταματαει ολος ο κοσμος να γυριζει επειδη δεν τις θελει ο γκομενος!.. και δι να ειναι μανες και να πασαρουν το παιδι στα παππουδια για να πενθουν ελευθερα τον κλαι μαιν ερωτα που χαθηκε στις σταχτες! καθεσαι και το λες με τοση ανεση...κιολας..δεν ειμαι καλη μανα... χαιρω πολυ!!!...ειδικα σε ενα φορουμ που υποφερουμε απο σοβαρα προβλήματα υγειας και μακαρι να ειχαμε την πολυτελεια να εχουμε και εμεις ενα παιδακι και εσυ που το εχεις .."εχεις την μεση σου" λες και εισαι 15 χρονων κακομαθημενο κανεις ... 6 ολοκληρους μηνες τωρα μυξοκλαις και δεν κανεις τιποτα για να συνελθεις...ελεος!! στα ειπαμε με το καλο στα ξαναειπαμε και στα ξαναειπαμε, στα λέει και ο ψυχολογος σου.... πληγωνεσαι που αυτος σε παρατησε..ενω εσυ σε εχεις παρατησει πριν απο εκεινον. βρες τα πρωτα εσυ με τον εαυτο σου και μετα να εχεις την απαιτηση να τα βρουν οι αλλοι μαζι σου! α π α ρ α δ ε κ τ η!!!
lonelysoul εκτος απο ψυχολογο εχεις παει σε ψυχιατρο? Επειδη βλεπω οτι περναει ο καιρος και δεν υπαρχει βελτιωση μηπως πρεπει να καταφυγεις στη χημεια? (αντικαταθλιπτικα, αγχωλητικα κτλ.). Παντα ομως με τη συμφωνη γνωμη ενος γιατρου. Αυτο που εχεις τωρα ειναι προσωρινο και συντομα θα σου περασει. Αυτο ειναι το μονο σιγουρο. Αλλα μεχρι τοτε δεν πρεπει να βρεις ενα τροπο να βοηθηθεις για να μπορεσεις να λειτουργεις στην καθημερινοτητα σου? Δεν ξερω αν τα υπολοιπα μελη συμφωνουν μαζι μου.
rea αυτα που λες πιστευω να τα εχει σκεφτει ηδη η lonelysoul. Αλλα προφανως δεν της ειναι ευκολο να τα εφαρμοσει. Πρακτικες προτασεις θελει η κοπελα και στηριξη.
ΔΕΝ ΜΠΟΡWWWWWWWW REA ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡWWWWWW ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΜΙΛΑW ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΠΑW ΓΙΑ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ....Δεν ειναι ο γκομενος το θεμα μονο αλλα μαλλον η μεταιχμιακη διαταραχη με κανει ετσι...δεν ειναι κατι που το προκαλw εγw απο μονη μου φυσικα και σαν τριτη εχεις δικιο αλλα εγw δεν αντεχw. Πιστευεις οτι προτιμw να κοβομαι και να γινομαι κομματια απο το να απολαμβανw το χαμογελο του παιδιου μου;;; ειμαι σαν αναπηρη που θελει να περπατησει αλλα δεν την βαστανε τα ποδια τηςQuote:
Originally Posted by rea
ψυχιατρο οχι ψυχολογο και εχw kai φαρμακευτικη βαρια μαλιστα αγwγη αλλα δεν βλεπw προοδο
Περιμενε τι φαρμακα παιρνεισ μεταιχμιακη εχω κι εγω περιμενε μπασ κ το γλυτωσεισ το νοσοκομειο
Τι φαρμακα παιρνεισ ;
abilify 15mgQuote:
Originally Posted by elis
ladose 2 την μερα
lexotanil 6mg
ταβορ 2.5 mg 2 την μερα
stilnox και circadine (για τις αυπνιες)
Ετσι αρχισα κι εγω με αμπιλιφαι εγω τωρα περνω ινβεγκα σαικρεστ και συμπαλτα ψιλομοντερνα φαρμακα
Ακουσε με λιγο πολλοι δεν κανουν για σπιτι ενασ απο αυτουσ ειμαι κι εγω μπορει να δουλευω πολυ αλλα το μυαλο μου ειναι χαλια εγω τισ παραταω ολεσ γι αυτο το λογο γτ δεν κανω για σπιτι μηπωσ ο δικοσ σου ειναι τετοιοσ δηλαδη ενταξει κι εγω αγαπαω κ δυνατα μαλιστα αλλα παντα φευγω γτ στην τελικη δεν κανω για σπιτι μηπωσ ειναι καλυτερα που ειστε χωριστα ωραιοσ ο ερωτασ κ η αγαπη αλλα για σπιτι θελει να χεισ τα μυαλα του στη θεση τουσ εμενα δεν ειναι καλα τα μυαλα μου κ φευγω να ξερεισ οτι υπαρχουνε κι αυτεσ οι περιπτωσεισ δε φτανει μονο η αγαπη
Ισωσ να αλλαζεσ το αντικαταθλιπτικο σε σνρι μηπωσ γινοταν κατι
Τα ηρεμιστικα μπορεισ να τα αντικαταστησεισ με σαικρεστ πεντε μγ δεν ειναι εθιστικο