Printable View
εμενα μου δειχνει, οτι επαψες να σαι τοσο επικεντρωμενος σε σενα κ στο προβλημα σου...πως αρχισες να βλέπεις κ αλλες καταστάσεις πέρα απο το δικη σου...πώς δεν μενεις κολλημενος στο δικο σου προβλημα.Κι αυτο το βρισκω ομορφο κ βοηθητικο.
δεν ειναι μονο απασχολω το μυαλο μου με κατι αλλο, αλλα βλέπω κ πέρα απο μενα...ειναι ωραιο να προσπαθεις να βλέπεις μεγαλύτερο κομματι της εικονας.
θεοφανια στανταρ αυτο που λες!! και αν το παθεις απ το φοβο σου, επιβεβαιωνεις (λανθασμενα) και το φοβο σου, οποτε συνεχιζεις να φοβασαι!
σοφια δικιο εχεις, αλλα οταν εισαι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χαλια, τοτε αδυνατεις να δεις τα προβληματα περα απο τα δικα σου, ή περα απο καποιων αλλων που τραβαν τα ιδια με εσενα. Μολις ξεφευγεις απο το σταδιο \'\'ΧΑΛΙΑ\'\' τοτε μπορεις και βλεπεις και τα υπολοιπα περα απο σενα. Αυτο καταλαβα εγω απο μενα!Quote:
Originally posted by Sofia
εμενα μου δειχνει, οτι επαψες να σαι τοσο επικεντρωμενος σε σενα κ στο προβλημα σου...πως αρχισες να βλέπεις κ αλλες καταστάσεις πέρα απο το δικη σου...πώς δεν μενεις κολλημενος στο δικο σου προβλημα.Κι αυτο το βρισκω ομορφο κ βοηθητικο.
δεν ειναι μονο απασχολω το μυαλο μου με κατι αλλο, αλλα βλέπω κ πέρα απο μενα...ειναι ωραιο να προσπαθεις να βλέπεις μεγαλύτερο κομματι της εικονας.
η μελαγχολια δεν ήρθε για να μεινει..., οσο για την ανορεξια για κοινωνικες συναναστροφες, εδω εγω αλλο διαπιστώνω. Μια κοινωνικοτητα, μια διαθεση για συναναστροφη...και μπορει να ναι μια προβα πριν την έξω \"κανονικη\" ζωή:)Quote:
Originally posted by susperia
Δεν εχω καποιο προβλημα τωρα, περα απο μια μελαγχολια που μου αφησε ως καταλοιπο, και μια ανορεξια για κοινωνικες συναναστροφες (οχι οτι δεν βγαινω καθολου, αλλα τ αποφευγω οσο μπορω!)....
δεν διαφώνησα...αλλά κ το να δεις πώς εισαι χαλια ειναι κ αυτο μια αρχη για να προχωρησεις στον επομενο στάδιο πριν το χάλια.Quote:
σοφια δικιο εχεις, αλλα οταν εισαι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χαλια, τοτε αδυνατεις να δεις τα προβληματα περα απο τα δικα σου, ή περα απο καποιων αλλων που τραβαν τα ιδια με εσενα. Μολις ξεφευγεις απο το σταδιο \'\'ΧΑΛΙΑ\'\' τοτε μπορεις και βλεπεις και τα υπολοιπα περα απο σενα. Αυτο καταλαβα εγω απο μενα!
δεν ηρθε για να μεινει για παντα, αλλα μενει η ατιμη! γενικως πιστευω πολυ στη δυναμη της συνηθειας! συνηθισα τοσο πολυ να καθομαι που δεν εχω ορεξη να βγαινω. αλλα πιστευω οτι θε γινει καποια στιγμη το μπαμ και θα χω ορεξη για πολλα. Γενικως εκανα αυτο τον καιρο πολυ ενδιαφερουσες παρατηρησεις για τον εαυτο μου. Οτι ή θα ειμαι για μεγαλο χρονικο διαστημα σε αναμενα καρβουνα και δε θα υσηχαζω στιγμη και θα μαι δραστηριος, ή δε θα κανω απολυτως τιποτα για αλλο τοσο. Γενικως ειμαι ανθρωπος των ακρων. Λιγες φορες εχω ισορρπια ως προς αυτα που κανω. Επισης (ισως ειναι λιγο ασχετο με το θεμα) δεν πιστευω τοσο πολυ στην τελεια οργανωση και στο τελειο προγραμμα, αλλα στο τελικο αποτελεσμα, οτι κι αν κανεις κι οπως κι αν το κανεις μεχρι να φτασεις σ αυτο.Quote:
Originally posted by Sofia
η μελαγχολια δεν ήρθε για να μεινει..., οσο για την ανορεξια για κοινωνικες συναναστροφες, εδω εγω αλλο διαπιστώνω. Μια κοινωνικοτητα, μια διαθεση για συναναστροφη...και μπορει να ναι μια προβα πριν την έξω \"κανονικη\" ζωή:)
στο αλλο που λες, πιθανοτατα ισχυει οτι εχω μια μικρη ορεξη, που μου βγαινει ομως εδω, κι οχι τοσο στο εξω. Ισως ειναι η \'\'προβα\'\' ή πιο καλα θα το λεγα \'\'το πρωτο βημα\'\'. Τεσπα...θα δειξει!
χμμμ, γενικα εχεις δικιο, αλλα θα ελεγα πως εξαρταται κι απ την περιπτωση. Αν η αιτια που εισαι χαλια ειναι το αποτελεσμα πολλων γεγονοτων που επηρεαζουν για καιρο τη ζωη σου και σε οδηγησαν στο χαλι, τοτε πρεπει να συνηδητοποιησεις οπως λες. Αν οι αιτιες ειναι σχετικα προσωρινες, δε χρειαζεται να το διαπιστωσεις τοσο γιατι το νιωθεις σαν κατι αφυσικο, κατι που δεν υπηρχε καθολου πριν.Quote:
Originally posted by Sofia
δεν διαφώνησα...αλλά κ το να δεις πώς εισαι χαλια ειναι κ αυτο μια αρχη για να προχωρησεις στον επομενο στάδιο πριν το χάλια.
θα ελεγα οτι εννοεις το να δεις οτι εισαι χαλια και να προσπαθησεις να κανεις κατι εστω και λιγο για να το διορθωσεις. Το κακο ειναι οτι οταν εισαι χαλια, αδυνατεις και να το διορθωσεις, ακριβως επειδη εισαι....σκετο χαλι!! το να περασεις απ το σταδιο του χαλια στο σταδιο του λιγοτερο χαλια οπως λες θελει...τρομακτικη δυναμη κατ εμε, και δεν τη βρισκουν ολοι οι ανθρωποι δυστυχως.
susperia...σε αυτό που λες ότι μπορεί να κάνεις πολλά πράγματα σε μια μέρα και άλλη μέρα τίποτα, είμαι ακριβώς το ίδιο.
Ή θα τρέχω πανικόβλητη και θα κάνω δέκα πράγματα σε μια μέρα, ή θα περιμένω να νυχτώσει για να κλειστώ στο δωμάτιο μου με ταινίες..
Το καλό είναι να βρούμε τη χρυσή τομή, αν και προς το παρόν μου φαίνεται λίγο δύσκολο.
Σοφία μου πως είναι η μαμά σου?
Θεοφανια, καταρχήν σ ευχαριστω που ρωτας...:)
Φαινεται δυνατη,χαμογελαστη κ αισιοδοξη...βλέπω ομως στα ματια της κ τον φοβο...Ειναι καλυτερα. Φαινεται να ναι ολα υπο έλεγχο.
Ομως οι εξετάσεις δεν εχουν τελειωσει ακομα.Περιμενουμε τα αποτελεσματα των εξετάσεων που καθυστερουν κ λογω αργιας.Σιχαινομαι αυτη την αναμονη.
Κ πάλι σ ευχαριστω για το ενδιαφέρον...
Είναι πραγματικό ενδιαφέρον, παρόλο που δεν σε γνωρίζω.
Από τότε που έχασα τη δική μου, έχω ιδιαίτερη ευαισθησία σε αυτό το κομμάτι και αυτό λέω σε όλους τους φίλους μου: προσέξτε τις μαμάδες σας και γενικότερα τους δικούς μας.
Μακάρι να είχα και εγώ την πολυτέλεια που έχεις τώρα: ξέρεις ότι έχει πρόβλημα και το αντιμετωπίζετε.
Εύχομαι πραγματικά να είναι ένας περαστικός εφιάλτης...
Σ ευχαριστω...:)
Κ εγω το εύχομαι με ολη τη δυναμη μου...
Φυσικα και θα το πιστεψω!! Κι αυτη εδω πραγματικη ζωη ειναι, μονο που μπαινουμε κατευθειαν στην ουσια, απογυμνωμενοι απο κοινωνικες τυπολατρειες..Quote:
Originally posted by Θεοφανία
weird...μου δίνεις πολύ κουράγιο.
Αν σου πω ότι διαβαζοντας στο τόπικ μου, μηνύματα δικά σου και κάποιων άλλων έχω κλάψει πιο πολύ, απ ότι στην πραγματική μου ζωή, θα το πιστεψεις?
Και όμως είναι αλήθεια.
Καλή Ανάσταση σε όλους μας.
Κι εγω ετσι ειμαι καλη μου, πολυ ευσυγκινητη με τα των αλλων με τα δικα μου εχω το \"προβλημα\".
Φιλακια.
μονο που μπαινουμε κατευθειαν στην ουσια, απογυμνωμενοι απο κοινωνικες τυπολατρειες..
Πόσο πιο εύκολη θα ήταν η ζωή μας τελικά χωρίς του τύπους; Υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να λέει ο καθένας την αλήθεια του χωρίς φόβο αλλά με πάθος;
Αυτό μου έχει κάνει και εμένα πολύ εντύπωση εδώ. Βγάζουμε τόσο συναίσθημα μέσα απ την \"ανωνυμία\" μας, χωρίς να φοβόμαστε τι θα σκεφτεί και τι θα πει ο καθένας.
Κατευθείαν στην ουσία....
Μαζι με την ανωνυμια απουσιαζει και το συμφερον. Αν γνωριζαμε προσωπικα ο ενας τον αλλον ισως να κριναμε διαφορετικα και να λεγαμε διαφορετικα πραματα. Εδω μεσα ο καθενας ειναι τα συναισθηματα που βγαζει απο τα ποστ του.