Originally Posted by
dazed
Καλησπέρα και από μένα
.Το καλοκαίρι ο καλός μου έπαθε ψύχωση. Νοσηλευτηκε,πήρε φάρμακα, βγηκε.,παίρνει φάρμακα κ κάνει συνεδρίες.
.Εχουν περάσει 6 μήνες.Απο την πρώτη στιγμή ο ψυχίατρος είπε πως τα φάρμακα αντιμετωπίζουν τη συμπτωματολογία και μόνο αλλαγή στον τρόπο σκέψης θα αποτρέψει υποτροπές.Επρεπε να τα πάρει για να επανέλθει η χημική ισορροπία στον εγκέφαλο,και από τη στιγμή που επανήλθε, ξεκινάει η θεραπεία μέσω συνεδριων.Θελω να πω,τα φάρμακα είναι απαραίτητο στάδιο.
Ναι υπάρχουν παρενέργειες. Μια υποτονικότητα,μια έλλειψη κινήτρων, κιλά,έλλειψη συγκέντρωσης, μια γενικότερη κατάπτωση..Εύχομαι η ψυχοθεραπεία να αποδόσει ώστε να μειωθεί η δοση. Άρα και οι παρενέργειες.
Εκει που θέλω να σταθώ ως παρατηρητής είναι ότι αυτό που σας συμβαίνει είναι πολύ τρομακτικό και μη κατανοητό από τους τρίτους. Το στίγμα ζει και βασιλεύει και είδα με τα μάτια μου πως επηρεάζει τις κοινωνικές σχέσεις. Το τι έχω ακούσει δεν περιγράφεται.Το άγχος που έχω για το μέλλον του δεν περιγράφεται επίσης. Το ότι πήρε τα φάρμακα και ακολουθεί θεραπευτικό πλάνο βοήθησε εμένα και όσους ενδιαφέρονταν αρκετά να μείνουμε στο πλάι του και να κάνουμε υπομονή. Θέλει προσπάθεια για να έρθει σε ένα καλό λειτουργικό επίπεδο,πιστεύω χωρίς φάρμακα δε θα γινοταν,.
Αναγνωρίζω ότι κάθε περίπτωση δεν είναι ίδια.Ψαξε γιατρούς που θα νιώσεις ότι είναι σωστοί και έμπιστοι και ακόλουθα κατά γράμμα τις οδηγίες τους. Όλοι μας παίρνουμε φάρμακα για κάτι, σημασία έχει πόσο νορμάλ είσαι με τα φάρμακα.Αυτο το κομμάτι με έναν καλό γιατρο μπορείς να το συζητήσεις.
.Επισης λαβε υπόψη σου την άποψη των ανθρώπων που θεωρείς δικούς σου για να τους έχεις δίπλα σου.
Ειναι δύσκολο για ΟΛΟΥΣ τους γύρω σου αυτό που περνας.
Προσωπικά, όσο και να τον αγαπώ,αν δεν έμπαινε στη διαδικασία να πάρει φάρμακα κ αν δεν ήταν τυπικός,θα είχα ήδη φύγει.
Στο thread μπορεί να αναφέρθηκαν αυτα, συγγνώμη αν επαναλαμβάνομαι.
