Ποιοι δεν έκαναν επεισόδια τις τελευταίες μέρες??

Παιδιά εγώ σήμερα κλείνω 49 μέρες χωρίς βουλιμικά. Κάνω δίαιτα και τέννις όλο αυτό το διάστημα κι έχω φτάσει περίπου στα κιλά που ήθελα. Απλά δε ζυγίζομαι αυτές τις μέρες επειδή είμαι αδιάθετη.
Πριν από μερικές μέρες μου έφερε ο φίλος μου ένα κουτάκι με σοκολατάκια πολυτελείας...Σκέτος πειρασμός και στην όψη και στην όσφρηση...ξέρετε...Αποφάσισα να τρώω 1 σοκολατάκι μέρα παρά μέρα μήπως και καταφέρω να συμφιλιωθώ σιγά-σιγά με τα γλυκά. Ελπίζω κάποια στιγμή να μπορώ να τρώω ένα γλυκό την εβδομάδα χωρίς τύψεις και κίνδυνο βουλιμικού...

σημερα κλεινω 10 μερες....χωρις εμετους και χωρις βουλιμικα...κρατιεμαι,κ γραφω σ ενα τετραδιο καθημερινα συγκεκρμενες ωρες καθε ποτε θα τρωω...στα ενδιαμεσα κανω κατι δημιουργικο η απλα προσπαθω να κρατηθω,να εκπαιδευσω τον εαυτο μου σιγα σιγα...κ τρωω και τα γλυκακια μου και απ ολα,δε θελω να μπω στη διαδικασια τωρα να αποφυγω τροφιμα η να νιωθω τυψεις οταν τα τρωω,κι απλα τα απολαμβανω.ειμαι1.56 και 47.5 κιλα...καλη μας συνεχειααααα :)

ειναι ψυχοφθορο..να τα εχεις ολα κ το μονο που θες ειναι να μπορουσες να ησουν ενα εντυπωσιακο 2μετρο μοντελο!! 'αυτον τον καημο θα πεθανω..κ ας εχω μια υπεροχη οικογενεια εναν τελειο συζυγο κ μια επιτυχημενη δουλεια!!
τα γραφω μηπως τα ακουσω κ εγω κ σταματησω τους εμετους!!!
αλλα ματαια..εχουν περασει 10 χρονια.μου εχει γινει τροπος ζωης πλεον.τωραπου βαρεθηκα αυτον τον τροπο ζωης τι κανω;;

μονη..κανεισ δεν γνωριζει τπτ

Quote:

---

Originally posted by nat
ειναι ψυχοφθορο..να τα εχεις ολα κ το μονο που θες ειναι να μπορουσες να ησουν ενα εντυπωσιακο 2μετρο μοντελο!! 'αυτον τον καημο θα πεθανω..κ ας εχω μια υπεροχη οικογενεια εναν τελειο συζυγο κ μια επιτυχημενη δουλεια!!
τα γραφω μηπως τα ακουσω κ εγω κ σταματησω τους εμετους!!!
αλλα ματαια..εχουν περασει 10 χρονια.μου εχει γινει τροπος ζωης πλεον.τωραπου βαρεθηκα αυτον τον τροπο ζωης τι κανω;;

---

Εσύ πιστεύεις ότι αν ήσουν ένα εντυπωσιακό δίμετρο μοντέλο θα είχες λυμένα όλα τα προβλήματα σου;Το μυαλό μας κάνει παιχνίδια...

δυστυχως τα προτυπα της εφηβιας μας κυνηγανε...κ οταν ολοι σου λενε στην τρυφερη ηλικια "προσεχε κακομοιρα μου μη παχυνεις κ γεμισεις κυταριτιδα κ ραγαδες.."βεβαια ολα ηταν για το καλο μου το καταλαβαινω αλλα...εμενα αυτο μου κολλησε το μυαλο..
δεν λεω, καταφερα να εχω ωραιο σωμα χωρις ραγαδες αλλα με χαλασμενα δοντια...απο τους εμετους!!
με εσας εδω αισθανομαι για πρωτη φορα οτι δεν το αντιμετωπιζωμονη μου κ παιρνω δυναμη να το παλεψω..

Γεια σου Nat,
Μόλις το έγραψα και σε άλλο post αλλά το γράφω κι εδώ κατευθείαν σε εσένα. Θεωρώ ότι συζητώντας με τον σύντροφό σου για το "πρόβλημα" θα έχεις διανύσει ήδη πάνω από την μισή διαδρομή προς την θεραπεία. Το κλειδί σε αυτήν την εμμονή είναι η μυστικότητα. Μόλις την γνωστοποιήσουμε, απαλασσόμαστε από το τεράστιο φορτίο που κουβαλάμε τόσα χρόνια μόνες μας. Επίσης, το να ακούσεις τον εαυτό σου να μιλάει με λόγια για την βουλιμία, να της δίνει μία υπόσταση με τρομακτική μορφή, θα σε κάνει να θέλεις ακόμα περισσότερο να την βγάλεις από την ζωή σου. Και χρειάζεσαι έναν σύμμαχο στην προσπάθεια αυτή. Και θεωρώ ότι ο σύζυγός σου είναι ο καταλληλότερος σε αυτό, διότι έχει επιλέξει να είναι δίπλα σου "στα καλά και στα κακά". Πάντως προσπάθησε να μην κουβαλάς όλο αυτό το φορτίο τόσων ετών μόνη σου. Είναι πολύ βαρύ!!!

συμφωνώ,κ επίσης δεν ξέρω κανένα που να μπόρεσε να το ξεπεράσει μόνος του.όσοι έχουν ξεφύγει,το κατάφεραν με την βοήθεια των γονιών ,των σχέσεων φιλικών κ ερωτικών.

ειναι πολυ νωρις για μενα γιατι μολις το αποκαλυψα στον ιδιο μου τον εαυτο...ισως με βολευε αυτη η κατασταση...μου ειναι δυσκολο να του το πω γιατι θα πεσω στα ματια του,δεν θα μου εχει εμπιστοσυνη κ τετοια...
το οτι το μοιραστηκα μαζι σας ηδη με βοηθησε πολυ..εχω να τρεξω στην τουαλετα 3 μερες...κ εχω πολυ πεισμα για να συνεχισω!!! ισως το πω σε καποιον αλλον αλλα οχι στον αντρα μου!!φοβαμαι...

Quote:

---

Originally posted by bouliana
συμφωνώ,κ επίσης δεν ξέρω κανένα που να μπόρεσε να το ξεπεράσει μόνος του.όσοι έχουν ξεφύγει,το κατάφεραν με την βοήθεια των γονιών ,των σχέσεων φιλικών κ ερωτικών.

---

έχεις δίκιο σε αυτό τελικά, εγώ θα ήθελα, εχω ανάγκη να μιλήσω στους δικούς μου(μόνο) αλλά δυστυχώς η ζωή με πρόλαβε ακόμη μια φορά και η υγεία του πατέρα μου δεν πάει καλά..δεν αντέχει κ δν πρέπει να ακούσει απλά προβλήματα , όχι αυτό.Και η μάνα μου προσπαθεί να είναι δίπλα μου γενικά αλλά χρειάζεται στήριξη και αυτή , οπότε η κατάσταση δν ευνοεί κ βλέπω οτι με χρειάζονται περισσότερο απότι εγώ.

εγω παλι οπως το ζω δε θα θελα τη βοηθεια καποιου,ισως επειδη ξερω οτι δεν θα μπορεσω να το μεταδωσω οπως ακριβως το ζω..αρκει να ξερω οτι με αγαπουν καποια ατομα..και δε νιωθω την αναγκη να ζητησω τη βοηθεια τους η να στηριχτω σε αυτην...το φορουμ με βοηθησε κι εμενα πολυ,οτι δεν ειμαι μονη,να παρω περισσοτερο κουραγιο,να παρω ιδεες,να μιλησω,να κανω μια αρχη...ας μη βασανιζομαστε πως θα το παρουν οι αλλοι και πως δεν εχουμε δυναμη να αντιμετωπισουμε καταστασεις.αν μας αγχωνει περισσοτερο το πως θα το πουμε και πως θα αντιδρασουν ας μην το πουμε...τουλαχιστον ενας τροπος εκτονωσης ειναι που γραφουμε εδω μεσα,ωστε το μπαμ να μη γινει μεσα μας..ειμαι σχεδον 3 βδομαδες με δυο επεισοδια μονο.δεν το ειπα σε κανεναν αυτη τη φορα,ουτε κλαψουρισα,απλα φοβηθηκα ειπα τωρα ειναι στη στιγμη.ειναι μια μαχη εμεις με εμας.nat μου,εχεις πεισμα και αληθεια νιωθω κι εγω καλυτερα να διαβαζω τετοιες λεξεις.μπορεις να συνεχισεις κι αν σε αγχωνει το να το πεις σε καποιον,μην το πεις,αν νιωσεις την αναγκη+πιστευεις οτι ειναι καθοριστικος παραγοντας να μιλησεις σε καποιον,καντο.ροζ μου εσυ εχεις τη δυναμη να στηριξεις την οικογενεια σου ακομα κι αν δε το πιστευεις,κι ισως ετσι αυτο που ζεις εσυ μονη σου να σου φανει πιο ευκολο καθως θα γινεσαι πιο δυνατη και πιο ανθεκτικη..οταν μπορεις για τους αλλους,σιγουρα μπορεις+για εσενα,απλα μας τρομαζει λιγο ολο αυτο.+ξεκιναει απ το μυαλο.τι αξιζουμε..??(ο καθενας την απαντηση του)ας το διεκδικησουμε τοτε,εκει,περιμενει.

σωστα τα λες γιατι κι εγω ξερω οτι δεν θα μπορεσω να τους το γιατι κ το πως κ φοβαμαι τις αντιδρασεις του καθενος..μεσα σ'ολα αυτα εχουμε κ μια πεερηφανεια!! σιγουρα πισω απο αυτες τις διαταραχες βρισκεται η καταθλιψη..το σιγουρο ειναι παντως οτι αισθανομαι πιο χαρουμενη οταν τρωω υγιεινα κ λιγο κι ας νομιζω οτι πειναω,παρα οταν τρωω ο,τι βρω κ μετα πεθαινω στις τυψεις. ακομη κ οταν τα βγαλω νιωθω τυψεις κ μεγαλη απογοητευση....αρα προτιμω την πρωτη εκδοχη κ αποφευγω τα επεισοδια..

εγώ κορίτσια πάντως επιμένω. δεν είπα να τα πούμε όλα με κάθε λεπτομέρεια κ σε όλους .απλά να βρούμε ένα άτομο που εμπιστευόμαστε κ ξέρουμε οτι μας αγαπάει κ να του πούμε τι συμβαίνει. ροζ αν πιστεύεις οτι δεν είναι η κατάλληση στιγμή να το πεις σε κάποιον στην οικογένειά σου,ίσως να το λεγες σε κάποια φίλη σου.
δεν λέω κορίτσια ότι μόλις το πει κάποιος ξαφνικά θα βρει αμέριστη συμπαράσταση κ κατανόηση.μάλλον το αντίθετο.μάλλον η αρχική αντίδραση δεν θαναι καλή κ αυτό μάλλον είναι που φοβόμαστε κιόλας.εμένα η μαμά μου έκανε υστερίες ,λες κ δεν τοξερε σάμπως' και μια φίλη μου τοπαιζε πολύ ανώτερη κ οτι σε αυτήν δεν θα συνέβαινε ποτέ.παρόλα αυτά το οτι το είπα κάπου κ το ξελάφρωμα που ένιωσα ήταν πολύ ωραίο.επίσης η μαμά μου κατάλαβε επιτέλους ,βέβαια μετά από καιρό που της το είπα ,οτι με ενοχλεί όταν μου λέει οτι πάχυνα ή οτι τρώω πολύ,κ με άφησε ήσυχη. η φίλη μου σταμάτησε να με φορτώνει με τα δικά της προβλήματα όλη την ώρα γιατί κατάλαβε οτι δεν είναι η μοναδική που δικαιούτε ναναι στεναχωρημένη κ καταλάβαινε οτάν της έλεγα οτι δεν θέλω να πιω ούτε να πάω έξω να φάω γιατί φοβάμαι μην δεν κρατηθώ.κ μέχρι τότε ήταν πολύ πιεστική.

επίσης δεν χρειάζεται να τα πείτε όλα.κάθε λεπτομέρεια που σας κάνει να ντρέπεστε.απλά να πείτε οτι έχετε κακή σχέση με το φαί,οτι όταν νιώθετε άσχημα ξεσπάτε εκεί,ότι μετά νιώθετε αφόρητες τύψεις,ότι αυτό σας κάνει δυστυχισμένες.
επίσης εμένα με βοήθησε το εξής.όταν κάποιος έλεγε παλιά κάτι για μένα αρνητικό,για την εμφάνισή μου κτλ κτλ τότε δέν έδειχνα ότι μενοχλούσε κ πήγαινα σπίτι κ άρχιζα τα βουλιμικά πάρτυ.τώρα πια απαντάω αναλόγος,δείχνω οτι στεναχωριέμαι η ένοχλούμε κ πιστέψτε με οι γνώμη των άλλων έχει καλυτερέψει κ εγώ δεν μαζεύω μέσα μου αρνητικά συναισθήματα.
αυτή η αρρώστια τρέφεται από τον εγωισμό,την ματαιοδοξία κ την μοναξιά.

επιτέλους κορίτσια πρέπει να αντιμετωπίσουμε κατάματα αυτό που έχουμε,η αρχή θαναι χειρότερη από αυτό που ίσως νιώθουμε τώρα.

εχεισ δικιο σ'αυτο που λες...σε βοηθησε αυτη η εξομολογηση; τςρα ποσα κιλα εισαι;