Οριακή μου αγάπη Vol. 2

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Λοιπόν μου χετε θυμίσει κι οι δύο σας, πράγματα που τα είχα αφήσει πίσω πια αλλά καθώς σας διαβάζω, όλο κι από κάτι θυμάμαι από την ιστορία.
Εγώ από την αρχή που τον γνώρισα, ήταν τόσο έντονο όλο αυτό που με φόβισε. Αυτό το πήρα εξ ολοκλήρου πάνω μου (και με την ευγενική χορηγία του βέβαια υπογείως) γιατί θεωρούσα ότι γενικά είμαι φοβιτσιάρα (ήμουν σε περίοδο αυτομαστιγώματος είπαμε) και το απέδιδα σε δικό μου καθαρά φόβο, ανασφάλειες κτλ. Το γεγονός ότι δεν μου είχε ξανασυμβεί σε σχέση, το απέδιδα στην ένταση των συναισθημάτων. Με τρόμαζε η ιλιγγιώδης ταχύτητα που ένιωθα ότι έπαιρνε το πράγμα. Για πλάκα τον αποκαλούσα "σίφουνα", ότι ήρθες και με πήρες και με σήκωσες ας πούμε. Όταν η σχέση πήρε άσχημη τροπή πια, πάλι το πήρα πάνω μου και σκέφτηκα το φαινόμενο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Αυτό μου το είχε πει εκείνος και το είχα φάει κανονικά. Το στόρυ ήταν ότι εσύ φοβόσουν τόσο πολύ από την αρχή, ήσουν τόσο σίγουρη πως όλα θα πάνε χάλια...που τελικά το προκάλεσες. Μάλιστα για να μου το επιβεβαιώσει είχε βρει κάτι που του χα γράψει (γράφω όταν έχω όρεξη είτε πεζά είτε στοιχάκια) το οποίο κατά την γνώμη του ήταν "προφητικό" και εκεί ακριβώς έδειχνα πως είχα σκοπό να το τελειώσω άδοξα όλο αυτό με μας τους δύο.

---

Αυτό που λέγαμε! Πάντα εσύ θα φταις γιατί αυτός είναι πάντα το θύμα. Εσύ το προκάλεσες. Ενδιαφέρον έχει η μεθοδικότητα με την οποία στήθηκε όλο αυτό. Ενδιαφέρον επίσης έχει το γεγονός του ότι ενώ αναγνώριζες ότι αυτό δεν σου είχε ξανασυμβεί σε σχέση, δεν το χρησιμοποίησες αυτό για να δεις την πραγματικότητα, ότι κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ, ότι αυτό που ζεις δεν αποτελεί ένα μοτίβο συμπεριφοράς που ανακυκλώνεις και σε χαρακτηρίζει, αντιθέτως το χρησιμοποίησες για να ενισχύσεις την βαρύτητα της ενοχοποίησης. Κάπως έτσι διαστρευλώνεται η οπτική και η κρίση μας μας κάτω από αυτές τι συνθήκες.

Quote:

---

Φυσικά πολυ΄αργότερα κατάλαβα πως ούτε φοβιτσιάρα ήμουν ούτε τίποτα από όλα αυτά. Είχα κάθε λόγο να φοβάμαι μαζί του. Το ένστικτό μου προσπαθούσε να με προειδοποιήσει και να με σταματήσει αλλά εγώ δεν το άκουγα. Ούτε καμιά αυτοεκπληρούμενη προφητεία υπήρχε. Υπήρχαν απλά εκατοντάδες σημάδια τα οποία συνειδητά δεν μπορούσα να τα αντιληφθώ είτε επειδή ήμουν ερωτευμένη είτε επειδή ήταν φαινομενικά αθώα. Ο ψυχολόγος (για να ηρεμήσει τις τύψεις μου??) , συνέχιζε να μου λέει πως ακόμα και έμπειρος ψυχολόγος όταν εμπλέκεται συναισθηματικά είναι πολύ δύσκολο και απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για να αντιλφθεί μια διαταραχή, αλλά εγώ όσο περνούσε ο καιρός τόσο πιο πολύ απορούσα ότι πώς στο καλό δεν τα είδα αυτά νωρίτερα;;; Γιατί όσο περνούσε ο καιρός τόσο πιο ξεκάθαρή μου γινόταν η εικόνα και οι μηχανισμοί χειραγώγησης που χρησιμοποιούσε

---

Εγώ το πιστεύω αυτό που σου είπε ο ψυχολόγος. Όταν βρίσκεσαι μέσα στα συναισθηματικά δυναμικά, τα οποία σε επηρεάζουν και τα επηρεάζεις δεν μπορείς να έχεις αντικειμενική ματιά. Χρειάζεται αποστασιοποιηση και συναισθηματική ουδετερότητα κάτι που δεν μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια μιας τέτοιας σχέσης, στην οποια η βασική επιδίωξη είναι να υπάρξει ακριβώς το αντίθετο.

Τώρα που είπες για splitting, εγώ ένοιωσα και το gashlighting. Δεν ψαρωσα εύκολα βέβαια αλλά έπιασα τον εαυτό μου κάποιες φορές να προβληματίζομαι. Εκεί ήταν που χώρισα.
Πχ ένα μικρό παράδειγμα, γιατί μου είπες αυτό κι αυτό την Πέμπτη? Εγώ δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο να υποστηρίζει αλλά με απόλυτη πειστικότητα. Ακόμη κι εκεί δεν μπόρεσα να καταλάβω αν το έλεγε επίτηδες η όντως δεν το θυμόταν, διότι από αλλά περιστατικά όντως βεβαιώθηκα ότι είχε κενά μνήμης η κοπέλα όχι απλά για το αν είπε κάτι, αλλά και στιγμών σχετικα προσφατων που εγώ θυμόμουν με ευκολια διότι απλά δεν γίνεται να το ξεχάσεις. Ποιος δεν θυμάται ας πούμε ότι πριν περίπου 1 μηνα πήγε στο σουπερμάρκετ με τον τάδε και αγόρασαν να φτιάξουν χάμπουργκερ. Μετά άρχισαν τα όχι το φανταστικές, σε κάποιον άλλο το είπες, με κάποιον άλλο πήγες, άρα μηπως έχεις καμια γκομενα και μπερδευεσαι.????????????

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Τώρα που είπες για splitting, εγώ ένοιωσα και το gashlighting. Δεν ψαρωσα εύκολα βέβαια αλλά έπιασα τον εαυτό μου κάποιες φορές να προβληματίζομαι. Εκεί ήταν που χώρισα.
Πχ ένα μικρό παράδειγμα, γιατί μου είπες αυτό κι αυτό την Πέμπτη? Εγώ δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο να υποστηρίζει αλλά με απόλυτη πειστικότητα. Ακόμη κι εκεί δεν μπόρεσα να καταλάβω αν το έλεγε επίτηδες η όντως δεν το θυμόταν, διότι από αλλά περιστατικά όντως βεβαιώθηκα ότι είχε κενά μνήμης η κοπέλα όχι απλά για το αν είπε κάτι, αλλά και στιγμών σχετικα προσφατων που εγώ θυμόμουν με ευκολια διότι απλά δεν γίνεται να το ξεχάσεις. Ποιος δεν θυμάται ας πούμε ότι πριν περίπου 1 μηνα πήγε στο σουπερμάρκετ με τον τάδε και αγόρασαν να φτιάξουν χάμπουργκερ. Μετά άρχισαν τα όχι το φανταστικές, σε κάποιον άλλο το είπες, με κάποιον άλλο πήγες, άρα μηπως έχεις καμια γκομενα και μπερδευεσαι.????????????

---

χαχαχα δεν παίζονται λέμε! Με το περιστατικό που αναφέρεις ταυτίζομαι και πραγματικά πιστεύω 100% ότι έγινε όπως ακριβώς το περιγράφεις. Gashlighting εφαγα πολύ στη μάπα, μόνιμη κατάσταση σε κάθε σύγκρουση και διαφωνία. Πραγματικά κάποια στιγμή άρχισα να προβληματίζομαι για αν τελικά το κορίτσι είχε κάποιο πρόβλημα μνήμης, ή αν το κάνει επίτηδες ή αν λόγο της συναισθηματικής σύγχυσης δεν θυμόταν τι είχε πει ή τι είχα πει πριν 5 λεπτά. Δεν το έχω ξαναζήσει αυτό. Ευτυχώς εγώ θυμόμουν και τι είχα πει και τι είχα ακούσει, και δύσκολα έτρωγα τις μπαρούφες. Πάντως την ζόρισα στο κομμάτι αυτό γιατί της τα επέστρεφα πίσω, σαν μία παρτίδα πινγκ πονγκ. Είμαι σίγουρος ότι τώρα αυτή θεωρεί ότι εγώ ήμουν αυτός που φέρθηκα χειριστικά, που προσπαθούσα να την αποπροσανατολίσω και να την χειραγωγήσω. Αλλά πραγματικά δεν με νοιάζει τι πιστεύει. Εγώ ξέρω ότι το μόνο που προσπάθησα ήταν να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.

Φίλε George επέτρεψέ μου να πω κάτι που σκέφτηκα μόλις τώρα. Μην το πάρεις σαν ερμηνεία αλλά σαν μια απλή σκέψη. Σκέφτηκα ότι στην δική σου περίπτωση ίσως αυτό που προκαλεί τα συναισθήματα για τα οποία μιλάς, γιατί έχει περάσει και καιρός από τότε, να είναι το ότι έφυγες νωρίς. Έφυγες με τα πρώτα σημάδια που είδες θέλοντας να προστατεύσεις τον εαυτό σου, αλλά ίσως να έμεινε μέσα σου μία αμφιβολία που σε βασανίζει. Ίσως να ήταν τα πράγματα πιο εύκολα για εσένα αν άφηνες τον εαυτό σου να σιχαθεί πρώτα αρκετά και μετά να φύγεις.

[QUOTE=elisabet;1069022] Όταν η σχέση πήρε άσχημη τροπή πια, πάλι το πήρα πάνω μου και σκέφτηκα το φαινόμενο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Αυτό μου το είχε πει εκείνος και το είχα φάει κανονικά. Το στόρυ ήταν ότι εσύ φοβόσουν τόσο πολύ από την αρχή, ήσουν τόσο σίγουρη πως όλα θα πάνε χάλια...που τελικά το προκάλεσες. Μάλιστα για να μου το επιβεβαιώσει είχε βρει κάτι που του χα γράψει (γράφω όταν έχω όρεξη είτε πεζά είτε στοιχάκια) το οποίο κατά την γνώμη του ήταν "προφητικό" και εκεί ακριβώς έδειχνα πως είχα σκοπό να το τελειώσω άδοξα όλο αυτό με μας τους δύο.

Ο ορισμός της προβολής στον άλλον....

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Μα αυτή είναι και η σωστή κατεύθυνση και αν επιρρίπτω ευθύνη στον εαυτό μου για κάτι είναι το γιατί δεν πήρα αυτή την κατεύθυνση όταν έπρεπε. Επίσης το "σήκω και φύγε" γίνεται ακόμα δυσκολότερο όταν πρόκειται για ερωτική σχέση και ακόμα περισσότερο όταν πρόκειται για συνθήκη συμβίωσης. Τώρα όταν λες "συγγενικό πρόσωπο" δεν ξέρω σε τι αναφέρεσαι, πόσο συγγενικό. Αν πρόκειται για γονείς κι εκεί είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα

---

κατι χανεις, κατι κερδιζεις.
οταν ειναι γονιος, γεννιεσαι στο προβλημα. ειναι παρα πολυ δυσκολο να αναγνωρισεις τι φταιει κι αν φταιει, η φταις εσυ. μπορει να συντριβεις πριν προλαβεις να καταλαβεις και να αντιδρασεις. αν καταφερεις να το αναγνωρισεις ομως και να φυγεις , η να το απομονωσεις, τοτε μπορεις να χτισεις μια ζωη οπως την θελεις, επιλεγοντας ανθρωπους που σου ταιριαζουν και θα ζησεις μαζι τους και κυριως εναν ερωτικο συντροφο που εισαι ευτυχισμενος μαζι του.
οταν ειναι ερωτικη σχεση, ειναι πιο δυσκολος ο αποχωρισμος γιατι το ιδανικο ζητουμενο σου ειναι να ζησεις μια ζωη με το ατομο που επιλεγεις και ειναι και δυσκολο και οδυνηρο να αποδεχθεις οτι δεν θα γινει αυτο και οτι εχεις κανει λαθος επιλογη, εισαι ομως διαμορφωμενος ανθρωπος και εχεις μεγαλες πιθανοτητες να εχεις σωστες αμυνες, σωστη αντιληψη και να ανταπεξελθεις.
βεβαια,
ισχυει το οτι ατομα χειριστικα η διαταραγμενα με τετοιες παθησεις οπδ νπδ, ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ που απευθυνονται. δεν απευθυνονται ευκολα σε ατομα που δεν ειναι χειρισιμα...

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Αυτό που λέγαμε! Πάντα εσύ θα φταις γιατί αυτός είναι πάντα το θύμα. Εσύ το προκάλεσες. Ενδιαφέρον έχει η μεθοδικότητα με την οποία στήθηκε όλο αυτό. Ενδιαφέρον επίσης έχει το γεγονός του ότι ενώ αναγνώριζες ότι αυτό δεν σου είχε ξανασυμβεί σε σχέση, δεν το χρησιμοποίησες αυτό για να δεις την πραγματικότητα, ότι κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ, ότι αυτό που ζεις δεν αποτελεί ένα μοτίβο συμπεριφοράς που ανακυκλώνεις και σε χαρακτηρίζει, αντιθέτως το χρησιμοποίησες για να ενισχύσεις την βαρύτητα της ενοχοποίησης. Κάπως έτσι διαστρευλώνεται η οπτική και η κρίση μας μας κάτω από αυτές τι συνθήκες.




Εγώ το πιστεύω αυτό που σου είπε ο ψυχολόγος. Όταν βρίσκεσαι μέσα στα συναισθηματικά δυναμικά, τα οποία σε επηρεάζουν και τα επηρεάζεις δεν μπορείς να έχεις αντικειμενική ματιά. Χρειάζεται αποστασιοποιηση και συναισθηματική ουδετερότητα κάτι που δεν μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια μιας τέτοιας σχέσης, στην οποια η βασική επιδίωξη είναι να υπάρξει ακριβώς το αντίθετο.

---

Ναι τώρα το πιστεύω και εγώ, τότε που ήταν ακόμα πρόσφατο μου ήταν αδύνατο να το δω.
Δεν έχω πια ενοχές γιατί δεν είδα νωρίτερα, ξέρω ακριβώς ποια ήταν τα δικά μου κομμάτια που βρήκε πρόσφορο έδαφος να πάτησει όπως και ξέρω ακριβώς πια το γιατί δεν είδα νωρίτερα.
Τη συγκεκριμένη ιστορία την θεωρώ μάθημα, δεν το μετάνιωσα που την έζησα ως το τέλος και ο βασικότερος λόγος είναι γιατί με "ανάγκασε" να δω δικά μου κομμάτια που έπρεπε να δουλέψω.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

κατι χανεις, κατι κερδιζεις.
οταν ειναι γονιος, γεννιεσαι στο προβλημα. ειναι παρα πολυ δυσκολο να αναγνωρισεις τι φταιει κι αν φταιει, η φταις εσυ. μπορει να συντριβεις πριν προλαβεις να καταλαβεις και να αντιδρασεις. αν καταφερεις να το αναγνωρισεις ομως και να φυγεις , η να το απομονωσεις, τοτε μπορεις να χτισεις μια ζωη οπως την θελεις, επιλεγοντας ανθρωπους που σου ταιριαζουν και θα ζησεις μαζι τους και κυριως εναν ερωτικο συντροφο που εισαι ευτυχισμενος μαζι του.
οταν ειναι ερωτικη σχεση, ειναι πιο δυσκολος ο αποχωρισμος γιατι το ιδανικο ζητουμενο σου ειναι να ζησεις μια ζωη με το ατομο που επιλεγεις και ειναι και δυσκολο και οδυνηρο να αποδεχθεις οτι δεν θα γινει αυτο και οτι εχεις κανει λαθος επιλογη, εισαι ομως διαμορφωμενος ανθρωπος και εχεις μεγαλες πιθανοτητες να εχεις σωστες αμυνες, σωστη αντιληψη και να ανταπεξελθεις.
βεβαια,
ισχυει το οτι ατομα χειριστικα η διαταραγμενα με τετοιες παθησεις οπδ νπδ, ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ που απευθυνονται. δεν απευθυνονται ευκολα σε ατομα που δεν ειναι χειρισιμα...

---

Δεν μπορώ να διανοηθώ καν πόσο δύσκολο θα είναι να πρόκειται για γονιό! Το σκέφτομαι ως αδύνατο σχεδόν να μπορέσεις να αντιληφθείς τι γίνεται αν μεγαλώνεις μέσα σε αυτό το περιβάλλον.

Όσο για το τελευταίο συμφωνώ και επαυξάνω. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Προφανώς και ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ τα άτομα στα οποία θα απευθυνθούν συνειδητά ή όχι δεν έχει σημασία

[QUOTE=Ήλιος μεγάλος και ζεστός;1069091]

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Όταν η σχέση πήρε άσχημη τροπή πια, πάλι το πήρα πάνω μου και σκέφτηκα το φαινόμενο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Αυτό μου το είχε πει εκείνος και το είχα φάει κανονικά. Το στόρυ ήταν ότι εσύ φοβόσουν τόσο πολύ από την αρχή, ήσουν τόσο σίγουρη πως όλα θα πάνε χάλια...που τελικά το προκάλεσες. Μάλιστα για να μου το επιβεβαιώσει είχε βρει κάτι που του χα γράψει (γράφω όταν έχω όρεξη είτε πεζά είτε στοιχάκια) το οποίο κατά την γνώμη του ήταν "προφητικό" και εκεί ακριβώς έδειχνα πως είχα σκοπό να το τελειώσω άδοξα όλο αυτό με μας τους δύο.

Ο ορισμός της προβολής στον άλλον....

---

Καλά αν αρχίσω και θυμάμαι περιστατικά με προβολές...θα πρέπει να γραφτεί τόμος! αυτό ήταν από τα light.

Η φάση είναι ότι εκείνος άρχισε να μιλά πρώτος για προβολές. Εκείνος είχε τις γνώσεις υποτίθεται, εκείνος μου εξήγησε τι ακριβώς σημαίνει αυτό, πότε το κάνουμε, γιατί...εγώ ήμουν άσχετη με αυτά.
Είναι λες και μου έδινε όλα τα εργαλεία, τις γνώσεις πυο μου λείπανε ώστε πολύ αργότερα να μπορέσω να αντιληφθώ τι γινόταν.

Μα εγώ πήρα την απόφαση και το έληξα σχετικά νωρίς επειδη η σχεση ειχε παρει μια γραμμη σχετικά νωρίς προς το σοβαρό. Εκεί τώρα δεν παίζεις η προχωράς η το τελειώνεις να παρει ο καθένας τον δρόμο του, γιατί και η κοπέλα δεν ήταν και μικρή, ούτε και εγώ. Μια και αναφέρατε την κατάσταση του γονιού και παιδί, αυτό ήταν που με ανησύχησε, για εμένα δε με πολυενοιαζε το διαχειριζομουν καπως. Ανατρίχιασα στη σκέψη ενός παιδιού να βρίσκεται σε τέτοια κατασταση, είναι καταστροφή 100%. Σκληρό ακούγεται αλλά πιο σκληρό και άθλιο είναι να βάλεις μια νέα ζωή σε τέτοια ταλαιπωρια. Οποτε by by

[QUOTE=elisabet;1069126]

Quote:

---

Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός

Καλά αν αρχίσω και θυμάμαι περιστατικά με προβολές...θα πρέπει να γραφτεί τόμος! αυτό ήταν από τα light.

Η φάση είναι ότι εκείνος άρχισε να μιλά πρώτος για προβολές. Εκείνος είχε τις γνώσεις υποτίθεται, εκείνος μου εξήγησε τι ακριβώς σημαίνει αυτό, πότε το κάνουμε, γιατί...εγώ ήμουν άσχετη με αυτά.
Είναι λες και μου έδινε όλα τα εργαλεία, τις γνώσεις πυο μου λείπανε ώστε πολύ αργότερα να μπορέσω να αντιληφθώ τι γινόταν.

---

Ναι, και μένα είχε πάρα πολλές γνώσεις επί του θέματος.. Κι εγώ επίσης άσχετος μ'αυτά.... Ειδικά με τη χειριστικότητα στις σχέσεις έγινε η μεγαλύτερη προβολή σε μένα και στους άλλους... Ήταν ο χειρότερός της εχθρός, έλεγε συνέχεια για αυτήν... Ποιος; Ο χειριστικότερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου...Είναι απίστευτο το πόσο τούμπα μπορούν να τα φέρουν όλα ώστε να νιώθεις ένοχος και κάφρος που δεν τους κάνεις τα "χατήρια". Εκεί είναι που χάνεις το μυαλό και τη κρίση σου, γιατί μιλάμε ότι βρισκόμαστε και σε συνθήκες "μοναδικού έρωτα" και σε κάποια πράγματα εθελοτυφλούμε

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

κατι χανεις, κατι κερδιζεις.
οταν ειναι γονιος, γεννιεσαι στο προβλημα. ειναι παρα πολυ δυσκολο να αναγνωρισεις τι φταιει κι αν φταιει, η φταις εσυ. μπορει να συντριβεις πριν προλαβεις να καταλαβεις και να αντιδρασεις. αν καταφερεις να το αναγνωρισεις ομως και να φυγεις , η να το απομονωσεις, τοτε μπορεις να χτισεις μια ζωη οπως την θελεις, επιλεγοντας ανθρωπους που σου ταιριαζουν και θα ζησεις μαζι τους και κυριως εναν ερωτικο συντροφο που εισαι ευτυχισμενος μαζι του.
οταν ειναι ερωτικη σχεση, ειναι πιο δυσκολος ο αποχωρισμος γιατι το ιδανικο ζητουμενο σου ειναι να ζησεις μια ζωη με το ατομο που επιλεγεις και ειναι και δυσκολο και οδυνηρο να αποδεχθεις οτι δεν θα γινει αυτο και οτι εχεις κανει λαθος επιλογη, εισαι ομως διαμορφωμενος ανθρωπος και εχεις μεγαλες πιθανοτητες να εχεις σωστες αμυνες, σωστη αντιληψη και να ανταπεξελθεις.

---

Συμφωνώ με τα παραπάνω

Quote:

---

βεβαια,
ισχυει το οτι ατομα χειριστικα η διαταραγμενα με τετοιες παθησεις οπδ νπδ, ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ που απευθυνονται. δεν απευθυνονται ευκολα σε ατομα που δεν ειναι χειρισιμα...

---

Το παραπάνω σηκώνει συζήτηση. Εγώ δεν έχω καταλήξει ότι βασικό κριτήριο επιλογής είναι η δυνατότητα χειρισμού του άλλου. Στην δική μου περίπτωση, τείνω να πιστέψω ότι το κορίτσι δεν είχε και τόσο αντίληψη του ότι η συμπεριφορά της ήταν χειριστική. Η συμπεριφορά αυτή αποτελούσε έναν μηχανισμό άμυνας και όχι ένα μηχανισμό συνειδητής εξαπάτησης.

Σύμφωνα με wikipedia: "Έχει υποστηριχθεί πως στην πραγματικότητα μόνο το 1% των ανθρώπων που κάνουν χρήση της πρακτικής αυτής (gashlighting) το κάνουν συνειδητά ώστε να βλάψουν το θύμα, ένα 20% το χρησιμοποιούν ως μηχανισμό άμυνας και χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή ημι-συνειδητά, ενώ οι υπόλοιποι το κάνουν χωρίς συναίσθηση κατά περιόδους".

Ως εκ τούτου, και σύμφωνα με την δική μου εμπειρία. θεωρώ ότι μάλλον δεν έπαιξε αυτό ρόλο στην επιλογή αφού πρόκειται για όχι και τόσο συνειδητή συμπεριφορά. Στην δική μου περίπτωση τα βασικά κριτήρια επιλογής ήταν:

1) Η εμφάνιση. Ποτέ δεν θα έκανε κάτι με κάποιον που θα θεωρούσε λιγότερο εμφανίσιμο από αυτή
2) Το αντικείμενο απασχόλησης - status. π.χ. στρατιωτικοί, αστυνομικοί, και χαμηλού κοινωνικού prοfile επαγγέλματα = άκυρο
3) Η αίσθηση ότι έχει απέναντί της ένα σταθερό, ήρεμο άτομο που μπορεί να ακούσει να κατανοήσει, να δείξει ενσυναίσθηση
4) Η σιγουριά ότι θα αγαπηθεί και ότι η άλλη πλευρά θα την ερωτευτεί και θα δεσμευτεί στην σχέση

Η χειριστική συμπεριφορά ήρθε σαν εργαλείο - αμυντικός μηχανισμός μετά, κατά την προσπάθεια της να ασκήσει έλεγχο στο περιβάλλον (βασικό ζητούμενο ΟΔΠ). Αλλά επειδή βλέπαμε από εντελώς διαφορετική οπτική γωνία το περιβάλλον και το ερμηνεύαμε διαφορετικά, η άσκηση ελέγχου άρχισε να αφορά και τον έλεγχο του πως σκέφτομαι. Έπρεπε δλδ να δω κι εγώ τον κόσμο με τα δικά της μάτια, απειλητικό ΄πως τον έβλεπε αυτή. Αλλά το πράγμα δεν σταματούσε εκεί, γιατί εγώ μπορούσα να δω τον κόσμο με τα δικά της μάτια διότι διαθέτω ενσυναίσθηση. Ο σκοπός λοιπόν δεν ήταν απλά να "δώ" αλλά να αποδεχτώ τον κόσμο ως έτσι. Αλλά αυτό δεν μπορούσα να το κάνω. Και αυτό εκλαμβανόταν από αυτή ως ένδειξη δικής μου αδυναμίας να την κατανοήσω και συνεπώς αύξανε την αίσθηση απειλής που ένοιωθε και κατ' επέκταση τις επιθέσεις, το gashlighting και πάει λέγοντας. Φαύλος κύκλος. Το gashlighting που δέχτηκα αποσκοπούσε περισσότερο στο να με πείσει ότι ο κόσμος είναι όπως τον βλέπει αυτή και να αποδεχτώ αυτή την θέση. Γι' αυτό και λέω ότι σίγουρα θα θεωρεί ότι αυτή είναι που δέχτηκε χειρισμό από εμένα για την πείσω ότι ο κόσμος είναι όπως τον βλέπω εγώ. Τρελοκομείο!

Quote:

---

Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός

Ναι, και μένα είχε πάρα πολλές γνώσεις επί του θέματος.. Κι εγώ επίσης άσχετος μ'αυτά.... Ειδικά με τη χειριστικότητα στις σχέσεις έγινε η μεγαλύτερη προβολή σε μένα και στους άλλους... Ήταν ο χειρότερός της εχθρός, έλεγε συνέχεια για αυτήν... Ποιος; Ο χειριστικότερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου...Είναι απίστευτο το πόσο τούμπα μπορούν να τα φέρουν όλα ώστε να νιώθεις ένοχος και κάφρος που δεν τους κάνεις τα "χατήρια". Εκεί είναι που χάνεις το μυαλό και τη κρίση σου, γιατί μιλάμε ότι βρισκόμαστε και σε συνθήκες "μοναδικού έρωτα" και σε κάποια πράγματα εθελοτυφλούμε

---

Πράγματι είναι απίστευτο! Τώρα τελευταία εντόπισα ένα ακόμα μοτίβο συμπεριφοράς που το έζησα και που συνόδευε αρκετά συχνά την προσπάθεια παραπλάνησης. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιούνταν όταν ένοιωθε στριμωγμένη από τις αντιφάσεις που η ίδια δημιουργούσε. Αυτό που έκανε στις περιπτώσεις αυτές ήταν το να συνδέσει μία φράση, ένα γεγονός ή μία συμπεριφορά δική μου του παρελθόντος (πραγματική ή φανταστική) με το παρών θέμα και μετά έκανε επίθεση αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτό που έκανα εγώ τότε είχε πολύ μεγαλύτερες συνέπειες από αυτό που έκανε τώρα αυτή. Συνήθως τα δύο γεγονότα ήταν ασύνδετα μεταξύ τους. Με άλλα λόγια ότι ζημιά προκαλέσουν, πάντα εσύ θα έχεις κάνει κάτι πιο πριν που προκάλεσε πολύ μεγαλύτερη ζημιά σε αυτές και άρα η συμπεριφορά τους δικαιολογείται!!!

Θα περιγράψω ένα σκηνικό που δεν με τιμά καθόλου για να καταλάβετε το μέγεθος της χειριστικότητας και το πόσο μπορούσε να γυρνά το θέμα τούμπα και φυσικά το πόσο εύκολη είχα γίνει εγώ στο να το τρωω.

Είχαμε κανονίσει ένα ταξίδι κάποια στιγμή προς το τέλος της σχέσης, σε μια πόλη στην οποία αυτός είχε κάποιους γνωστούς και μέρος να μείνουμε αν θέλαμε και επιπλέον είχε κάποιες δουλειές να τακτοποιήσει εκεί. Εγώ εκεί δεν ήξερα κανέναν. Για να μην μείνω μόνη λοιπόν και για να μην είμαι συνεχώς στα πόδια του, κανονίσαμε και με δυο φίλες μου να έρθουν μαζί. Το σχέδιο ήταν την πρώτη μέρα να έμενα εγώ με τις φίλες μου σε ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει ώστε να τέλειωνε αυτός τις δουλειές του και την επόμενη θα πηγαίναμε στο μέρος που υπήρχε για να μείνουμε δυο μας και οι φίλες μου θα συνέχιζαν τις μινι διακοπές μόνες τους. Εκείνος σκέφτηκε πως δεν θα ήταν σωστό να αφήσω τις φίλες μου μόνες εντελώς,(επειδή το σπίτι που υπήρχε για μας ήταν έξω απτην πόλη) κι έτσι προθυμοποιήθηκε να κλείσει εκείνος δωμάτιο και για μας ώστε να είμαστε κοντά τους. Εγώ αυτό το θεώρησα περιττό έξοδο μιας και ήξερα πως τα οικονομικά του δεν ήταν καλά, αλλά επέμενε οπότε για να μην τον προσβάλω δέχτηκα. Την πρώτη μέρα όντως έγιναν τα πράγματα όπως είχαμε κανονίσει οπότε την επόμενη τον περίμενα να έρθει για να πάμε δυο μας στο δωμάτιο που είχε κλείσει. Μιλήσαμε το πρωί, μου είπε ότι τα τακτοποίησε όλα, με ρώτησε τι σκοπεύουμε να κάνουμε με τις φίλες μου και είπε ότι θα ερχόταν να μας βρει εκεί. Μετά άφαντος. Όταν είδα πως αργεί, του τηλεφώνησα, δεν απαντούσε, άρχισα να ανησυχώ απ την μια και να εκνευρίζομαι απτην άλλη. Να μην τα πολυλογώ πέρασε όλη η μέρα και ήταν άφαντος, είχα έρθει σε τρομερά δύσκολη θέση γιατί δεν ήξερα τι να πω στις φίλες μου και επιπλέον ανησυχούσα πλέον πολύ ότι κάτι του συνέβει. Το βράδυ πια και ενώ είχα γυρίσει στο ξενοδοχείο με τις φίλες μου, με πήρε τηλέφωνο να βγω γιατί είχε έρθει απ έξω.

Εκεί έμαθα έκπληκτη τα εξής: Τίποτα δεν του είχε συμβεί, απλά δεν τον έφταναν τα λεφτά για το ξενοδοχείο, δεν ήθελε να το πει γιατί ντρεπόταν λέει και είχε την καταπληκτική ιδέα να παίξει τζόγο ώστε να κερδίσει κάποια χρήματα και μετά να έρθει. Η εξήγηση στο γιατί δεν απαντούσε στο τηλ ήταν ότι το είχε ξεχάσει στο αυτοκίνητο και μέσα σε όλο το άγχος με τα χρήματα δεν κατάλαβε πώς πέρασε όλη η μέρα!!!! Η εξήγηση στο γιατί δεν ηξερα τόσο καιρό ότι παίζει τζόγο και γιατί δεν το είχε αναφέρει ποτέ ήταν ότι δεν το θεωρούσε σημαντικό γιατί έπαιζε και καλά μικροποσά και συνήθως κέρδιζε (!!!) και επίσης ότι γιατί δεν τον είχα ρωτήσει ποτέ συγκεκριμένα. Επρεπε δηλαδή εγώ να μυρίσω τα νύχια μου και να έχω κάνει την ερώτηση : μηπως ασχολείσαι με τον τζόγο;;; αφου δεν ρώτησα, αυτός δεν είχε εύθυνη, αν ρωτούσα θα το είχε πει, ούτε είχε πει ποτέ ψέματα , απλά έλεγε μισή αλήθεια όταν έλεγε πχ θα βγω βόλτα και πήγαινε να παίξει.

Σε κανονικές συνθήκες θα είχα γίνει έξαλλη και θα είχα σηκωθεί να φύγω και του το είπα. Δεν το έκανα γιατί εκεί που ήμασταν ήμουν εγκλωβισμένη. Δεν είχα τρόπο να επιστρέψω μόνη μου, είχα κουβαλήσει μαζί τις δυο φίλες στις οποίες δεν ήθελα σε καμιά περίπτωση να διαλύσω το τριήμερο οπότε του λέω, το αφήνουμε εδώ ο, τι έγινε, δεν το ξεχνώ, πάμε στο σπίτι που υπάρχει τώρα να μείνουμε να περάσει η βραδιά και όταν επιστρέψουμε το συζητάμε. Πέρασε όπως όπως, επιστρέψαμε σπίτια μας ο καθένας και εκεί με περίμενε η μεγαλύτερη έκπληξη. Εκεί που θεωρούσα ότι εγώ είμαι η ριγμένη και τώρα πρέπει να τα βάλουμε κάτω και να δούμε τι έγινε και πώς θα το χειριστούμε με παίρνει τηλέφωνο σε έξαλλη κατάσταση και μου λέει "δεν με θες, τώρα το κατάλαβα, δεν νιώθεις τίποτα για μένα" Ο τύπος μου κανε καβγά γιατί εκείνο το βράδυ ήμουν πολύ ψυχρή μαζί του και δεν κάναμε σεξ!!!!! Από αυτό είχε καταλάβει πως δεν έχω αληθινά αισθήματα για εκείνον και ότι δεν τον θέλω. Δηλαδή εκείνος θεωρούσε πολύ φυσιολογικό μετά τα όσα έκανε, την ντροπή που ένιωσα, την εμπιστοσύνη μου που κλονίστηκε, το σοκ του να μάθω ξαφνικά ότι τζογάρει....ότι εγώ μετά θα είχα όρεξη να κάνουμε σεξ. Κι αφού δεν είχα αυτό σήμαινε πως δεν τον ήθελα. Εκείνος δε, παρόλο που είχε προηγηθεί άγριος καβγάς όταν εμφανίστηκε, μετά από λίγο ήταν σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Ήταν φυσιολογικότατος, να κάνει πλακίτσα, να με πειράξει, να κάνει σεξ...δεν έτρεχε τίποτα. Οπότε εγώ είχα το πρόβλημα που παρόλο που ο άνθρωπος έκανε τόση προσπάθεια να επαναφέρει το καλό κλίμα μεταξύ μας...εγώ ήμουν μουτρωμένη. Προσπαθούσε δε μανιώδως στο τηλέφωνο να με πείσει, πως δεν τον θέλω κι ότι μπορεί να νομίζω πως τον θέλω αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι και μόλις αποδείχτηκε. Εκεί ήταν η πρώτη φορά που έγινα τόσο έξαλλη μαζί του και του απαγόρευσα να μου λέει πως νιώθω. Οτι είχε κάθε δικαίωμα να πιστεύει ή να μην πιστεύει αυτά που του μετέφερα ως συναίσθηματα μου, αλλά δεν είχε κανένα δικαίωμα να μου λέει αν είναι πραγματικά ή όχι. Κι εκεί ήταν και η πρώτη φορά που είδα ότι όταν του έβαζες όρια, όταν ξεχώρισα τον εαυτό μου και το πώς νιώθω, από τον δικό του και τα δικά του συναισθήματα ή σκέψεις, εκείνος μαζεύτηκε.

Τώρα πια θεωρώ ότι μετά από αυτό θα έπρεπε να χω χωρίσει. Δεν το έκανα. Ήταν η αρχή του τέλους βέβαια γιατί δεν το ξέχασα και η εμπιστοσύνη μου είχε κλονιστεί, αλλά παρόλα αυτά έμεινα ακόμα λίγο.

κοίτα κάτι άτομα που καθόμαστε και λυπόμαστε.