κουραστηκα. μπουχτισα. νομιζω παραδινομαι. ή που θα με κανουν οτι θελουν ή θα προχωραω παραλληλα με αυτα.
αυτα σκεφτομουν πριν λιγο.
οι φωνες υπαρχουν αλλα 1-2 μερες τυχαιο δε ξερω ειναι λιγοτερες.
η παρακολουθηση δε φευγει.
προσπαθω να ξεχνιεμαι εστω με ενα τραγουδι οσο χαζο κι αν ακουγεται για να αποσπασω την προσοχη μου σε κατι αλλο και να μην τα σκεφτομαι συνεχεια. καταλσβαινω ή καλυτερα υποψιαζομαι πως ολα αυτα δε θα φυγουν ποτε μια για παντα. μαλλον πρεπει να μαθω να ζω μαζι με αυτα.παραλληλα με αυτα.δηλαδη να υπαρχουν αλλα να μη δινουν σημασια και να μην επηρεαζομαι..
σημερα εχω μια μικρη σκεψη οτι ολα αυτα γινονται απο οτι εχω.κατι εχω.
αργοτερα μπορει να λεω κατι αλλο.δεν πειραζει.