Κοίτα τι έχω για να δεις ποιος είμαι εγώ.

Quote:

---

Originally posted by lucifer
εγώ έχω την αίσθηση ότι είναι mix τα πράγματα, κάποιοι μπορεί να ήταν πλούσιοι, κάποιοι φτωχοί, κάποιοι να είχαν background... (αλλα είναι αίσθηση)

τώρα μου ήρθαν κάποια παραδείγματα στο μυαλό...

marie curie, μέγιστη πωρωμένη επιστημόνισσα, δε θυμάμαι γιά τα παιδικά της χρόνια, πάντως στα 20 της νομίζω ήταν πάμφτωχη και έκανε φοβερές θυσίες για να καταφέρει να αρχίσει σπουδές.

επίσης θυμήθηκα και την περίπτωση paul gaugin, πετυχημένος τραπεζίτης στο παρίσι, τα παρατάει όλα σε κάποια φάση και βυθίζεται στη ζωγραφική (και μετά πήγε και στην ταϊτή).

---

Η marie curie γεννήθηκε σε οικογένεια δασκάλων, η μητέρα της είχε σχολείο ενώ η αδερφή της την στήριζε οικονομικά τα πρώτα χρόνια που δεν είχε χρηματοδήτηση από το πανεπιστήμιο ;) έτσι λέει το wiki :P (χα επι την ευκαιρία κοιτάμε και καμια βιογραφία να μαθαίνουμε τίποτα!) για τον gaugin δεν κοίταξα αλλά φαντάζομαι τα πράγματα επίσης δεν θα ήταν τόσο άσχημα για αυτόν τα πρώτα χρόνια :P

Κι ομως ο μέσος εργατης σε οικοδομη στη σοβιετικη ενωση (δεν υπεραπιζομαι αυτο το μοντελο αλλα αυτο ειναι αληθεια) είχε παιδεια που ο μεσος γερμανος ή αμρικανος ουτε που θα τη φανταζοταν και τα λεφτα των τελευταιων ηταν απειρως περισσοτερα. επισης ειναι και τι τεχνη δημιουργεις. υπαρχουν μεταναστες που δουλευουν απ το πρωι μεχρι το βραδι και το βραδι ανεβαζουν θεατρικα εργα που καινε απο αληθεια. υπαρχουν κι ευκαταστατοι με τετοια ενσυναισθηση που παραγουν κι αυτοι αξιολογα κομματια τεχνης. ισως η μαλθακοτητα και η ανεση να δημιουργουν πολυ κακη τεχνη ή καλη τεχνη αλλου ειδους. Η ανεχοια αλλου ειδους τεχνη κοκ
Για το παιδι που εχει κλιση για παραδειγμα στο γραψιμο δεν χρειαζεται πολλα λεφτα. παει σε μια βιβλιοθηκη και ξεκοκκαλιζει τα παντα, αγοραζει ενα τετραδιο και ενα στυλο. τελειωσε.

σε αντιδιαστολη με το μπουλη που τον εχουν γραψει σε 50 φροντιστηρια και παλι περνει 3 στα μαθηματικα.... ε υπαρχουν διαφορες.

τιποτα δεν ειναι απολυτο νομιζω.

\'... Δεν είναι θέμα τι δίνεις βάρος. Ούτε τόσο τι άτομο είσαι.Είναι πρακτικό το θέμα. Μιλάω για τους πολύ χαμηλόμισθους και πάντα έτσι ήταν (βασικά παλιά ήταν χειρότερα που οι κοινωνικές τάξεις ήταν ακόμα πιο πολύ διαχωρισμένες σε ελιτ και σχεδόν σκλάβους). Αν κάθε μέρα πρέπει να δουλεύεις χαμάλικες δουλειές για να επιβιώσεις πως θα γίνεις βιρτουόζος στο πιανο η μουσικοσυνθέτης? Πως θα φιλοσοφήσεις αν δεν είχες ποτέ τον χρόνο πρώτα πρώτα να διαβάσεις ένα βιβλίο, τα βασικά? Πως θα μάθεις ζωγραφική? Αν ο πατέρας έχει άθλιο μισθό και δεν έχει λεφτά να σε πάει σε ένα ωδείο πως θα αναπτύξεις το ταλέντο που μπορεί να έχεις? Και σου λέει \"βοήθα και εσύ την κατάσταση μαζί με το σχολείο\"?...\'

Δε ξέρω ρε γμτ, αλλά σήμερα όλως περιέργως συμφωνώ με τον Πετράν... :P ... όταν άνοιξα το μαγαζάκι μου, ένα συνοικιακό μικρό μαγαζί, αναγκάστηκα να το κάνω γιατί ήδη ήμουν άνεργη για αρκετό διάστημα. Φυσικά πήρα δάνειο. Ήθελα να καλυτερέψω τη ζωή μου και δε χρειάζεται να μιλήσω για τους πενιχρούς μισθούς των ιδ. υπαλλήλων. Όχι μόνο δε καλυτέρεψε η ρημάδα, αλλά χειροτέρεψε. Με 13 ώρες δουλειάς τη μέρα - και σε σπαστό ωράριο και με Σάββατα - κόντεψα να σαλτάρω. Είχα χρόνο για να φάω και να κοιμηθώ γύρω στις 5 ώρες, ούτε καν να πλυθώ ή να μαγειρέψω. Κοινώς, βάρεσα μπιέλα ως αφεντικό και υπάλληλος μαζί. Για μια ακόμη φορά τα ενδιαφέροντα έμειναν στα σκαριά, ενώ τσίμα - τσίμα κάλυπτα τα υπερβολικά έξοδα της επιχείρησης. Ωραία τα λέτε για τους καλλιτέχνες, μόνο που κάποια χρόνια πριν, υπήρχε και \'χώρος\' για να αναδειχθεί κανείς, οι ευκαιρίες ήταν δοσμένες υπό άλλες συνθήκες. Σήμερα, ο καθένας μπορεί να δηλώσει ό,τι θέλει και - στο χώρο που ενδιαφέρει εμένα ας πούμε - να δώσει τα φράγκα του και να εκδόσει. Ας το λάβουμε και αυτό υπόψιν.
Άχ θα συγχιστώ και δε κάνει!... :P ... ας μη με χαλάσω, πέρασα όμορφα σήμερα, λολ!...

;)

Quote:

---

Originally posted by alexandros3
Κι ομως ο μέσος εργατης σε οικοδομη στη σοβιετικη ενωση (δεν υπεραπιζομαι αυτο το μοντελο αλλα αυτο ειναι αληθεια) είχε παιδεια που ο μεσος γερμανος ή αμρικανος ουτε που θα τη φανταζοταν και τα λεφτατων τελευταιων ηταν απειρως περισσοτερα. επισης ειναι και τι τεχνη δημιουργεις. υπαρχουν μεταναστες που δουλευουν απ το πρωι μεχρι το βραδι και το βραδι ανεβαζουν θεατρικα εργα που καινε απο αληθεια. υπαρχουν κι ευκαταστατοι με τετοια ενσυναισθηση που παραγουν κι αυτοι αξιολογα κομματια τεχνης. ισως η μαλθακοτητα και η ανεση να δημιουργουν πολυ κακη τεχνη ή καλη τεχνη αλλου ειδους. Η ανεχοια αλλου ειδους τεχνη κοκ
Για το παιδι που εχει κλιση για παραδειγμα στο γραψιμο δεν χρειαζεται πολλα λεφτα. παει σε μια βιβλιοθηκη και ψεκοκκαλιζει τα παντα, αγοραζει ενα τετραδιο και ενα στυλο. τελειωσε.

σε αντιδιαστολη με το μπουλη που τον εχουν γραψει σε 50 φροντιστηρια και παλι περνει 3 στα μαθηματικα.... ε υπαρχουν διαφορες.

τιποτα δεν ειναι απολυτο νομιζω.

---

Οκ και που είναι οι καλλιτέχνες και οι επιστήμονες από την ρωσσία και το ανατολικό μπλοκ σήμερα? Που είναι από την αφρική? Είναι απλό το θέμα για να κάτσεις να μεγαλουργήσεις θέλει παααρα πολλές ώρες εκμάθησης και εξάσξησης. Πρέπει κάποιος να σου παρέχει τα βασικά για να φτάσεις σε ένα πολύ μεγάλο επίπεδο και να κάνεις την υπέρβαση δεν μπορείς να παίζεις το πιανο και να σφουγγαρίζεις ταυτόχρονα. Η πλειονότητα που μεγαλούργησε προήλθαν τουλάχιστον από οικογένειες μεσοαστών.

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by keep_walking

Quote:

---

Kάτι ακομα: μπορει κάτι που αντικειμενικα φανταζει πλεονεκτημα, να γυρισει τελικα εναντιον στην οποια μας προσπάθεια. Ειναι ολα πολυ σχετικα. Ποτε δεν μπορεις να ξερεις απο που θα παρει κανεις βοηθεια κ πώς θα προχωρησει. Υπαρχουν ανθρωποι που με τις καλυτερες προυποθεσεις εκαναν μια τρυπα στο νερο κ αλλοι με τις χειροτερες μεγαλουργησαν.

---

Και φυσικα μπορει και αργησε και να πεσει στο τραπεζι των επιχειρηματων,το περιμενα πιο νωρις...αλλα στατιστικως μιλωντας μπλα μπλα μπλα συνηθως δεν ειναι ετσι.
Ναι μπορεις να γινεις μαλθακος , μπορεις να γινεις και ατσαλι αναλογως τις συνθηκες της ζωης.

---

Αναλόγως των συνθηκων της ζωής σου και της κράσης, της ιδιοσυγκρασίας σου.
Δεν αντιδρούν όλοι με τον ίδιο τρόπο.
ούτε δίνουν όλοι την ίδια βαρύτητα στην οικονομική ευρωστία.

---

Δεν είναι θέμα τι δίνεις βάρος. Ούτε τόσο τι άτομο είσαι.Είναι πρακτικό το θέμα. Μιλάω για τους πολύ χαμηλόμισθους και πάντα έτσι ήταν (βασικά παλιά ήταν χειρότερα που οι κοινωνικές τάξεις ήταν ακόμα πιο πολύ διαχωρισμένες σε ελιτ και σχεδόν σκλάβους). Αν κάθε μέρα πρέπει να δουλεύεις χαμάλικες δουλειές για να επιβιώσεις πως θα γίνεις βιρτουόζος στο πιανο η μουσικοσυνθέτης? Πως θα φιλοσοφήσεις αν δεν είχες ποτέ τον χρόνο πρώτα πρώτα να διαβάσεις ένα βιβλίο, τα βασικά? Πως θα μάθεις ζωγραφική? Αν ο πατέρας έχει άθλιο μισθό και δεν έχει λεφτά να σε πάει σε ένα ωδείο πως θα αναπτύξεις το ταλέντο που μπορεί να έχεις? Και σου λέει \"βοήθα και εσύ την κατάσταση μαζί με το σχολείο\"?

---

Κανείς δεν είπε οτι είναι εύκολο παιδιά...

αλλά δεν είναι και ανέφικτο. έχει συμβεί, πάμφτωχοι άνθρωποι να είναι καλλιτέχνες.

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Quote:

---

Originally posted by alexandros3
Κι ομως ο μέσος εργατης σε οικοδομη στη σοβιετικη ενωση (δεν υπεραπιζομαι αυτο το μοντελο αλλα αυτο ειναι αληθεια) είχε παιδεια που ο μεσος γερμανος ή αμρικανος ουτε που θα τη φανταζοταν και τα λεφτατων τελευταιων ηταν απειρως περισσοτερα. επισης ειναι και τι τεχνη δημιουργεις. υπαρχουν μεταναστες που δουλευουν απ το πρωι μεχρι το βραδι και το βραδι ανεβαζουν θεατρικα εργα που καινε απο αληθεια. υπαρχουν κι ευκαταστατοι με τετοια ενσυναισθηση που παραγουν κι αυτοι αξιολογα κομματια τεχνης. ισως η μαλθακοτητα και η ανεση να δημιουργουν πολυ κακη τεχνη ή καλη τεχνη αλλου ειδους. Η ανεχοια αλλου ειδους τεχνη κοκ
Για το παιδι που εχει κλιση για παραδειγμα στο γραψιμο δεν χρειαζεται πολλα λεφτα. παει σε μια βιβλιοθηκη και ψεκοκκαλιζει τα παντα, αγοραζει ενα τετραδιο και ενα στυλο. τελειωσε.

σε αντιδιαστολη με το μπουλη που τον εχουν γραψει σε 50 φροντιστηρια και παλι περνει 3 στα μαθηματικα.... ε υπαρχουν διαφορες.

τιποτα δεν ειναι απολυτο νομιζω.

---

Οκ και που είναι οι καλλιτέχνες και οι επιστήμονες από την ρωσσία και το ανατολικό μπλοκ σήμερα? Που είναι από την αφρική? Είναι απλό το θέμα για να κάτσεις να μεγαλουργήσεις θέλει παααρα πολλές ώρες εκμάθησης και εξάσξησης. Πρέπει κάποιος να σου παρέχει τα βασικά για να φτάσεις σε ένα πολύ μεγάλο επίπεδο και να κάνεις την υπέρβαση δεν μπορείς να παίζεις το πιανο και να σφουγγαρίζεις ταυτόχρονα. Η πλειονότητα που μεγαλούργησε προήλθαν τουλάχιστον από οικογένειες μεσοαστών.

---

Σημερα δεν υπαρχει σοβιετικη ενωση!
Ομως σε 70 χρονια μια αγροτικη κοινωνια εγινε υπερδυναμη έβγαλε ανθρωπο σε τροχια πριν απο ολους τους αλλους, πιτσιρικια ηταν καταρτισμενα σε μπαλετο, οικοδομοι ειχαν κλαισικη μουσικη παιδεια (οι αλλοι ακουγαν μαντονα - καλη κι αυτη) και βεβαια ολοκληρες κοινωνιες που ειχαν ως σταθερη πρακτικη τη κλειτοριδεκτομη εν μια νυκτι γνωρισαν την ισοτητα. Δεν ειναι και λιγο.

Αυτο για την μεσοαστικη οικογενεια, παλι μου ακουγεται αυθαιρετο.


Το πιανο με το σφουγγαρισμα μαλλον θα δημιουργησει μια κορυφη, έναντι πολλων αλλων μετριοτητων, θα μπορουσε να πει κανεις...

Quote:

---

Originally posted by Alobar
\'... Δεν είναι θέμα τι δίνεις βάρος. Ούτε τόσο τι άτομο είσαι.Είναι πρακτικό το θέμα. Μιλάω για τους πολύ χαμηλόμισθους και πάντα έτσι ήταν (βασικά παλιά ήταν χειρότερα που οι κοινωνικές τάξεις ήταν ακόμα πιο πολύ διαχωρισμένες σε ελιτ και σχεδόν σκλάβους). Αν κάθε μέρα πρέπει να δουλεύεις χαμάλικες δουλειές για να επιβιώσεις πως θα γίνεις βιρτουόζος στο πιανο η μουσικοσυνθέτης? Πως θα φιλοσοφήσεις αν δεν είχες ποτέ τον χρόνο πρώτα πρώτα να διαβάσεις ένα βιβλίο, τα βασικά? Πως θα μάθεις ζωγραφική? Αν ο πατέρας έχει άθλιο μισθό και δεν έχει λεφτά να σε πάει σε ένα ωδείο πως θα αναπτύξεις το ταλέντο που μπορεί να έχεις? Και σου λέει \"βοήθα και εσύ την κατάσταση μαζί με το σχολείο\"?...\'

Δε ξέρω ρε γμτ, αλλά σήμερα όλως περιέργως συμφωνώ με τον Πετράν... :P ... όταν άνοιξα το μαγαζάκι μου, ένα συνοικιακό μικρό μαγαζί, αναγκάστηκα να το κάνω γιατί ήδη ήμουν άνεργη για αρκετό διάστημα. Φυσικά πήρα δάνειο. Ήθελα να καλυτερέψω τη ζωή μου και δε χρειάζεται να μιλήσω για τους πενιχρούς μισθούς των ιδ. υπαλλήλων. Όχι μόνο δε καλυτέρεψε η ρημάδα, αλλά χειροτέρεψε. Με 13 ώρες δουλειάς τη μέρα - και σε σπαστό ωράριο και με Σάββατα - κόντεψα να σαλτάρω. Είχα χρόνο για φάω και να κοιμηθώ γύρω στις 5 ώρες, ούτε καν να πλυθώ ή να μαγειρέψω. Κοινώς, βάρεσα μπιέλα ως αφεντικό και υπάλληλος μαζί. Για μια ακόμη φορά τα ενδιαφέροντα έμειναν στα σκαριά, ενώ τσίμα - τσίμα κάλυπτα τα υπερβολικά έξοδα της επιχείρησης. Ωραία τα λέτε για τους καλλιτέχνες, μόνο που κάποια χρόνια πριν, υπήρχε και \'χώρος\' για να αναδειχθεί κανείς, οι ευκαιρίες ήταν δοσμένες υπό άλλες συνθήκες. Σήμερα, ο καθένας μπορεί να δηλώσει ό,τι θέλει και - στο χώρο που ενδιαφέρει εμένα ας πούμε - να δώσει τα φράγκα του και να εκδόσει. Ας το λάβουμε και αυτό υπόψιν.
Άχ θα συγχιστώ και δε κάνει!... :P ... ας μη με χαλάσω, πέρασα όμορφα σήμερα, λολ!...

;)

---

Αλο για σένα κάποιος είναι καλλιτέχνης μόνο αν εκδόσει? γιατί προσωπικά το αντιλαμβάνομαι διαφορετικά.
Επίσης είναι δυνατόν πολυάσχολοι άνθρωποι , όπως και άτομα που παλεύουν για βιοπορισμό, να βρίσκουν χρόνο.

Με την ανθρώπινη θέληση, στενεύει πολύ το όριο του ανέφικτου.

... όσο για τον πετυχημένο τραπεζίτη, έτσι ξέρουμε όλοι να τα παρατήσουμε και να φύγουμε. Για να ζήσω στη φύση σ\' ένα δικό μου χώρο και να φτιάξω εγκαταστάσεις για τα αδέσποτα, χρειάζομαι φράγκα για να το πραγματοποιήσω. Βέβαια, ακόμη κι αν δε κάνεις την υπέρβαση και συνδιάζεις σφουγγαρίστρα και πιάνο, αυτό δε σημαίνει ότι παύεις να θεωρείσαι καλλιτέχνης. Άντε πολλά είπα σήμερα, πάω βόλτα το σκύλο στην... αυλή... :P ...

\'... Αλο για σένα κάποιος είναι καλλιτέχνης μόνο αν εκδόσει? γιατί προσωπικά το αντιλαμβάνομαι διαφορετικά.
Επίσης είναι δυνατόν πολυάσχολοι άνθρωποι , όπως και άτομα που παλεύουν για βιοπορισμό, να βρίσκουν χρόνο.

Με την ανθρώπινη θέληση, στενεύει πολύ το όριο του ανέφικτου...\'

Γουίρντ, μη με καθυστερείς και θα κατουρήσει η λουλού!... :P ... φυσικά και όχι. Κι εμένα καλλιτέχνη με θεωρώ. Όσο δεν εκδίδω, είμαι απλά μια \'αλκοόλα\' που γράφει. Αν εκδόσω, θα είμαι μια... αποδεκτή αλκοόλα που γράφει... :P... αναφέρομαι ασφαλώς στο πως θα φανώ στους άλλους. Συμφωνώ και για τη θέληση. Αλλά διαφωνώ πως στενεύει το όριο του ανέφικτου, όταν στενεύει μαζί και το... στομάχι...

;)

Quote:

---

Originally posted by alexandros3

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Quote:

---

Originally posted by alexandros3
Κι ομως ο μέσος εργατης σε οικοδομη στη σοβιετικη ενωση (δεν υπεραπιζομαι αυτο το μοντελο αλλα αυτο ειναι αληθεια) είχε παιδεια που ο μεσος γερμανος ή αμρικανος ουτε που θα τη φανταζοταν και τα λεφτατων τελευταιων ηταν απειρως περισσοτερα. επισης ειναι και τι τεχνη δημιουργεις. υπαρχουν μεταναστες που δουλευουν απ το πρωι μεχρι το βραδι και το βραδι ανεβαζουν θεατρικα εργα που καινε απο αληθεια. υπαρχουν κι ευκαταστατοι με τετοια ενσυναισθηση που παραγουν κι αυτοι αξιολογα κομματια τεχνης. ισως η μαλθακοτητα και η ανεση να δημιουργουν πολυ κακη τεχνη ή καλη τεχνη αλλου ειδους. Η ανεχοια αλλου ειδους τεχνη κοκ
Για το παιδι που εχει κλιση για παραδειγμα στο γραψιμο δεν χρειαζεται πολλα λεφτα. παει σε μια βιβλιοθηκη και ψεκοκκαλιζει τα παντα, αγοραζει ενα τετραδιο και ενα στυλο. τελειωσε.

σε αντιδιαστολη με το μπουλη που τον εχουν γραψει σε 50 φροντιστηρια και παλι περνει 3 στα μαθηματικα.... ε υπαρχουν διαφορες.

τιποτα δεν ειναι απολυτο νομιζω.

---

Οκ και που είναι οι καλλιτέχνες και οι επιστήμονες από την ρωσσία και το ανατολικό μπλοκ σήμερα? Που είναι από την αφρική? Είναι απλό το θέμα για να κάτσεις να μεγαλουργήσεις θέλει παααρα πολλές ώρες εκμάθησης και εξάσξησης. Πρέπει κάποιος να σου παρέχει τα βασικά για να φτάσεις σε ένα πολύ μεγάλο επίπεδο και να κάνεις την υπέρβαση δεν μπορείς να παίζεις το πιανο και να σφουγγαρίζεις ταυτόχρονα. Η πλειονότητα που μεγαλούργησε προήλθαν τουλάχιστον από οικογένειες μεσοαστών.

---

Σημερα δεν υπαρχει σοβιετικη ενωση!
Ομως σε 70 χρονια μια αγροτικη κοινωνια εγινε υπερδυναμη έβγαλε ανθρωπο σε τροχια πριν απο ολους τους αλλους, πιτσιρικια ηταν καταρτισμενα σε μπαλετο, οικοδομοι ειχαν κλαισικη μουσικη παιδεια (οι αλλοι ακουγαν μαντονα - καλη κι αυτη) και βεβαια ολοκληρες κοινωνιες που ειχαν ως σταθερη πρακτικη τη κλειτοριδεκτομη εν μια νυκτι γνωρισαν την ισοτητα. Δεν ειναι και λιγο.

Αυτο για την μεσοαστικη οικογενεια, παλι μου ακουγεται αυθαιρετο.


Το πιανο με το σφουγγαρισμα μαλλον θα δημιουργησει μια κορυφη, έναντι πολλων αλλων μετριοτητων, θα μπορουσε να πει κανεις...

---

Πως θα δημιουργήσει κορυφή? Ακόμα και αν το σφουγγάρισμα ανέβαζε το motivation κάποιου να γίνει καλύτερος πιανίστας δεν θα είχε τον χρόνο να εξασκηθεί στα επίπεδα που θα τον ξεχωρίσουν γιατί θα γυρίζε στο φτωχικό του σπιτάκι πτώμα, θα έφτιαχνε κάτι να φάει και με τις ελάχιστες δυνάμεις θα παίξει λίγες νότες για να ξεδώσει όχι για να φτιάξει την συμφωνία των χιλίων. Ήταν ο bach, o mozart, o tchaikovsky, o beethoven, o strauss, o hendel, o schubert, o schumann, o vivaldi από φτωχές οικογένειες? Όχι δεν ήταν όλοι ήταν γεννημένοι σε περιβάλλοντα είτε μεσοαστών, είτε ευγενών και πολλές φορές το οικογενειακό τους περιβάλον είχε άμεση σχέση με την μουσική. Αυτοί που γεννήθηκαν φτωχοί και μεγαλούργησαν ήταν ελάχιστοι και όταν έγινε, ήταν επειδή είχαν μια εξωτερική βοήθεια ώστε να αφιερώσουν τον πολύτιμο χρόνο στην ανάπτυξη του ταλέντου τους. Για κάθε έναν τυχερό από αυτούς υπήρχαν και οι άπειροι που παρ όλο που είχαν την τάση τελικά μείναν με την σφουγγαρίστρα στο χέρι.

Χμμ.. ισως αλλα (για να απομακρυνθουμε απο το πιανο) ηταν οι σφουγγαριστες που εφιαξαν το εθνος κρατος οπως το ξερουμε σημερα (αποκεφαλισαν πολλους ωραιους πιανιστες στο παρισι)

ευτυχως υπαρχουν οι παρτιτουρες

Quote:

---

Originally posted by alexandros3
Χμμ.. ισως αλλα (για να απομακρυνθουμε απο το πιανο) ηταν οι σφουγγαριστες που εφιαξαν το εθνος κρατος οπως το ξερουμε σημερα (αποκεφαλισαν πολλους ωραιους πιανιστες στο παρισι)

---

Ήταν οι σφουγγαρίστες η αυτοί οι ελάχιστοι από τους σφουγγαρίστες που ήταν σε καλύτερη μοίρα και είχαν διαβάσει και ενα αρχαίο έλληνα φιλόσοφο και οδήγησαν τις ομάδες που δεν είχαν την τύχη να διαβάσουν αυτά τα πράγματα σε μια οργάνωση βασισμένη στις ιδέες που είχαν διαβάσει και σε ένα κράτος? Γιατί μπορεί σε μια επανάσταση να μετράει ο αριθμός και πιος θα πολεμήσει (οδηγώντας στοκλασικό χαος για λίγο) αλλά μετά από αυτή την αιματηρή κατάσταση θέλεις κάποιον που ξέρει και δύο πράγματα για να στήσει πάλι κάτι το οργανωμένο. Και αυτός ο κάποιος δεν θα ήταν ο απλός σφουγγαριστής που δεν ήταν τόσο τυχερός να έχει παιδεία.

Στο παρίσι τότε μάλλον δεν υπήρχαν πολοί πιανίστες τότε γιατί το πιανο εκείνη την εποχή εφευρέθηκε :P

Τους εκοψαν στο καλυτερο ρε γαμωτο :P

Σαφως παντα θα υπαρχει η αιχμη του δωρατος αλλα αυτη πολυ σπανια προερχεται απο τον καρκινο που αφαιρειται... Απλως δεν υπαρχει το καταλληλο.. περιβαλλον για να αναπτυχθει. Συνηθως βγαινει απ τα σπλαχνα εκεινων που φερνουν τον κοσμο πανω κατω. Και ναι μπορει να εριχνε και κανα σφουγγαρισμα που και που ;)

Quote:

---

Originally posted by alexandros3
Σημερα δεν υπαρχει σοβιετικη ενωση!
Ομως σε 70 χρονια μια αγροτικη κοινωνια εγινε υπερδυναμη έβγαλε ανθρωπο σε τροχια πριν απο ολους τους αλλους, πιτσιρικια ηταν καταρτισμενα σε μπαλετο, οικοδομοι ειχαν κλαισικη μουσικη παιδεια (οι αλλοι ακουγαν μαντονα - καλη κι αυτη) και βεβαια ολοκληρες κοινωνιες που ειχαν ως σταθερη πρακτικη τη κλειτοριδεκτομη εν μια νυκτι γνωρισαν την ισοτητα. Δεν ειναι και λιγο.

---

Θεωρώ το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης άτοπο. Αν εξαιρέσεις τα πρώτα χρόνια που ο πολιτιστικός τομέας γνώρισε άνθηση, στη συνέχεια και ιδιαίτερα κατά την διακυβέρνηση του Στάλιν η κατάσταση ήταν απογοητευτική. Διώξεις και λογοκρισία ήταν τα φαινόμενα που απαντώνταν στον πολιτιστικό τομέα. Ναι, υπήρχε τέχνη αλλά ήταν στρατευμένη. Ναι, υπήρχε παιδεία αλλά παιδεία που βασίζεται στην απαγόρευση μεγάλων έργων (λογοτεχνικών και μουσικών) και στις διώξεις καλλιτεχνών πόσο νόημα μπορεί να έχει? Οι περισσότεροι καλλιτέχνες φοβόντουσαν να δημιουργήσουν ή δημιουργούσαν έργα σύμφωνα με τις ανάγκες της υπερδύναμης. Η Σοβιετική Ένωση δεν έχει να επιδείξει ουσιαστική πολιτιστική παραγωγή από την περίοδο της λογοκρισίας του Στάλιν και μετά.

Έπρεπε να φτάσουμε στη δεκαετία του \'80 και την περεστρόικα του Γκορμπατσώφ για να καταφέρει μια ολόκληρη γενιά Σοβιετικών να διαβάσει Παστερνάκ, να δει ταινίες του Άιζενσταϊν και να ακούσει Μάλερ και Βάγκνερ! Επομένως, για ποιά ουσιαστική δημιουργία και παιδεία μιλάμε επί Σοβιετικής Ένωσης?

off topic απλά για ιστορική ενημέρωση.