Quote:
Originally posted by lightbluepath
Όχι ουστ όχι ουστ. Υπάρχουν και αυτές οι απόψεις κρίνο και πάλι καλά. Εγώ χαίρομαι που υπήρξε αυτό.Quote:
Originally posted by krino
σαφως,
παλια εχουν αναφερθει κοινωνιες που ηταν πολυγαμικες.
Ηρθαν οι εξυπνοι με το σταυρο να μας πουν οτι ειναι ανηθικο....
ρε ουσττττττττ.....
Πάντως, η πολυγαμία δέχτηκε τις βολές των Ευρωπαίων ιεραπόστολων, που θεώρησαν σκόπιμο να \"εκπολιτίσουν\" άλλους λαούς. Στην Αφρική, η πολυγαμία θεωρήθηκε από τους δυτικούς βάρβαρη και πρωτόγονη. Παρά το γεγονός ότι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να την πατάξουν, η συγκεκριμένη κοινωνικοπολιτική δομή είχε βαθιές ρίζες. Ο Αγιος Αυγουστίνος πίστευε πως η πολυγαμία ήταν άδικη για τις γυναίκες, ενώ η πολυανδρία καθιστούσε την πατρότητα αμφίβολη.
Στις μέρες μας το να συντηρεί κανείς πολλές γυναίκες δεν είναι εύκολη υπόθεση και ιδιαίτερα στο πλαίσιο ενός μοντέλου διαβίωσης που δημιουργεί όλο και μεγαλύτερες ανάγκες για την απόκτηση αγαθών και την ικανοποίηση ακριβών γούστων. Παράλληλα, έχει αυξηθεί σημαντικά το κόστος ανατροφής των παιδιών, δεδομένου ότι τα καλά σχολεία και τα ρούχα κοστίζουν. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα παραπάνω αποτελούν συχνά κριτήριο ένταξης στην ελίτ της κοινωνίας, στην οποία ανήκει ένα άτομο.
Εντούτοις, η πολυγαμία καλά κρατεί. Ένας μεγάλος αριθμός Αφρικανών πολιτών τείνει να παντρεύεται δύο γυναίκες. Η πρώτη εξ αυτών προέρχεται συνήθως από μια ισχυρή πολυγαμική οικογένεια με σημαντικές διασυνδέσεις στην τοπική κοινωνία. Συχνά δεν έχει ιδιαίτερη μόρφωση αλλά πληροί τα απαραίτητα προσόντα της καλής νοικοκυράς και θα γίνει αναμφίβολα μια καλή μητέρα. Παράλληλα, θα υποστηρίζει το σύζυγό της διατηρώντας τους παραδοσιακούς ρόλους και αξιοποιώντας την κοινωνική ισχύ της οικογένειας από την οποία προέρχεται.
Ως δεύτερη γυναίκα του, διαλέγει μια όμορφη, σχετικά αυτόνομη και μορφωμένη κοπέλα, η οποία συνήθως προέρχεται από μονογαμική οικογένεια (χωρίς ιδιαίτερη οικονομική άνεση). Πλησιάζει περισσότερο στο δυτικό μοντέλο γυναίκας και ως τέτοια μπορεί να την παρουσιάσει ως σύντροφό του κατ΄ επιλογήν στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, κερδίζοντας και εκεί τις εντυπώσεις.
Στην Ευρώπη, η μονογαμία εκφράζεται με το γάμο ανάμεσα σε έναν άνδρα και μια γυναίκα. Ο παραπάνω ορισμός πληροί την κοινωνικά κατασκευασμένη δομή του γάμου, αλλά δεν μελετά την ευελιξία του στις περιπτώσεις που αυτός \"βάλλεται\" από εξωγαμιαίους πειρασμούς.
Πόσο μονογαμικοί είμαστε τελικά, όταν οδηγούμαστε σε διαζύγια προς χάρη διαφόρων εξωσυζυγικών σχέσεων; Πόσο μονογαμικοί είμαστε, όταν υπάρχουν ζευγάρια που διατηρούν εξωσυζυγικές σχέσεις και παραμένουν παντρεμένα προς χάριν των παιδιών ή άλλων κοινωνικοπολιτικών συνεταιρισμών; Ως ανθρωπολόγος δεν νομίζω πως είμαστε σε θέση να ασκήσουμε οποιαδήποτε κριτική ούτε στις κοινωνικές δομές που έχουμε κατασκευάσει εμείς ούτε σε αυτές που έχουν κατασκευαστεί από άλλους λαούς. Μπορούμε μόνο να δεχθούμε ότι η μονογαμία και η πολυγαμία εξαρτώνται από την ελαστικότητα της κοινωνικοπολιτικής δομής και την ταυτότητα των ζευγαριών που μετέχουν σε αυτόν το συνεταιρισμό. Μπορεί κάποιοι ρομαντικοί να ψάχνουν για την \"αδελφή ψυχή\", αλλά, σύμφωνα με κάποια δημοφιλή τηλεοπτικά προγράμματα... \"και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή\".
http://married.pblogs.gr/52387.html
