Λόγια που χάθηκαν κάπου στην πορεία...

αυτό που με τρελαίνει είναι να σκέφτομαι πως έχεις πέσει πάλι..

http://www.youtube.com/watch?v=xzH4lO7aOc4

Θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη , Κωνσταντίνε , που σε άφησα κι ακολούθησα τη λογική και όχι την καρδιά μου .. Είμαι ερωτευμένη μαζί σου όσο δεν ήμουν ποτέ με κανέναν ως τώρα , όμως είμαι τόσο δειλή που δεν βρήκα τη δύναμη να αντιμετωπίσω τις φοβίες μου για σένα και να σβήσω οριστικά το παρελθόν σου . Ήσουν ο άνθρωπός μου και σε έχασα .. Είδες τι κάνει η ηρωίνη , μας κατέστρεψε ματάκια μου όμορφα ..
Σ\' αγαπώ για πάντα κι ας είσαι μακρυά μου ....
Το λουκουμάκι σου ..

τι ωραίο το μήνυμα σου alexloukoumaki!!!

μακάρι να είσαι καλά..αστέρι μου..

:) ευχαριστώ πολύ παιδιά , το έγραψα από ανάγκη ..

συγγνωμη που δεν μπορεσαμε να ειμαστε μαζι σου τις τελευταιες ωρες
ας ειναι ελαφρυ το χωμα που σε σκεπαζει...ο θεος ν αναπαυσει την ψυχουλα σου

Έκλεισαν 4 χρόνια.Και όμως σε σκέφτομαι και πάλι έντονα.Είναι στιγμές που νομίζω ότι θα ξεθωριάσεις,θα ξεφτίσεις.Δεν το θέλω..Τα προβλήματα πρέπει να λύνοται,όχι να παραμερίζονται απλά.Δεν μπορώ να κάνω τίποτα όμως,δεν πρέπει.
Να \'σαι καλά....

ΣΑΓΑΠΩ αλλα δεν ξερω ποτε θα σου το πω!!!
Δεν ειναι πολυ κριμα να σε εμποδιζει κατι και να μην μπορεις η να μην θελεις να το εκφρασεις???Να σε τρωει καιρο μεσα σου και να μην μπορεις?Να φοβασαι μηπως καταστρεψεις οτι εχτιζες τοσο καιρο?Να φοβασαι τους αλλους η την αρνηση?................κτλ.
Λογια συναισθηματα και σκεψεις τις στιγμης, αλλα οταν το δημοσιευεις αισθανεσαι αμεσως καλυτερα.

Σου ζητώ συγνώμη.. είμαι ένοχη, είμαι άθλια, είμαι απαίσια... με σιχαίνομαι.... μα δεν μπορώ να κάνω αλλοιώς

Σκεφτηκα να γραψω κατι αλλα τελικα ειναι δυσκολο ακομα και μεσω ιντερνετ να πεις καποια πραγματα. Ειναι δυσκολο για μενα

Αραγε θα μπορεσεις ποτε να μου πεις συγνωμη...; να μου πεις οτι φερθηκες σκληρα;
Αραγε θα μπορεσω ποτε να μην σε συγχωρεσω;...

ευχαριστω τους φιλους μου και τους γονεις μου και ζητω συγνωμη που τους εκανα να περασουν δυσκολα.Υ.Γ¨ολα ειναι στο μυαλο μας

πόσο νομίζετε πώς θα αντέξω να μου μιλάτε έτσι?πινω ταβορ και κλαιω συνεχεια

πώς άφησα τη ζωή μου να γίνει έτσι?