being bipolar

Quote:

---

Originally Posted by Σουελ

Αμελι, φαντάζομαι ότι έχεις άγχος κάθε φορά που βγαίνεις έξω...
Ωστόσο, υπάρχει περίπτωση να είναι λίγο πιο έντονο όταν πας για ψυχοθεραπεία;

---

δεν ξερω ρε συ τι φταιει...
σκεφτομαι πολυ σοβαρα οταν με παρει τηλ (σε λιγο) να της πω ή να διακοψουμε για καποιο διαστημα ή να ερχεται σπιτι μου καθε 15 μερες.
κατεληξα σε αυτη την λυση μετα απο μεγαλη σκεψη.
ειναι η μονη λυση που μπορω να βρω.
διαφορετικα αν ειναι να πηγαινω στο γραφειο της οι "απωλιες" ειναι μεγαλυτερες απο τα οφελη.
ή πινω μπυρες πριν τη συνεδρια για να αντεξω το αγχος μου, πραγμα που ισοδυναμει με το να πεταω τα λεφτα των γονιων μου στα σκουπιδια ή παθαινω κρισεις πανικου με αποτελεσμα αντι να συζηταμε τα προβληματα μου, να προσπαθει να με καλμαρει απο το αγχος και τον πανικο.
ολα αυτα θα της τα πω.
ποτε δεν της εχω κρατησει τπτ κρυφο.

μιλησαμε πριν απο λιγο με την ψυχολογο μου στο τηλεφωνο.
της εξεθεσα ολους τους παραπανω προβληματισμους μου.
την ακουσα συζητησιμη απλα μου ειπε οτι θελει 2-3 μερες να σκεφτει ποια ειναι η καλυτερη και η εφικτοτερη λυση.
μου ειπε πως θα λαβει σοβαρα υποψιν ολα αυτα που της ειπα και θα με παρει τηλ απο βδομαδα.

(Αυτές τις μέρες που αποφάσισα να είμαι λίγο πιο ενεργή στο φόρουμ, γράφω τα ίδια θέματα σχεδόν, αλλά ελπίζω ειλικρινά να βοηθήσω :)

Αμελί, ανέφερα το θέμα του εντονότερου άγχους πριν την ψυχοθεραπεία, γιατί ειχα παρόμοια εμπειρία. Τα τελευταία χρόνια είχα ξεπεράσει το άγχος (με τη βοήθεια φαρμάκων τον πρώτο μήνα ουσιαστικά πέρασαν όλα και με τον καιρό έμαθα να τα ελέγχω- μόνο η κατάθλιψη μου έμεινε αμανάτι)..Αυτό που παρατήρησα όμως τα τελευταία δυο χρόνια είναι ότι κάθε φορά που ετοιμαζόμουν να πάω για ψυχοθεραπεία (1 ώρα δρόμος) είχα ΠΑΝΤΑ κρίσεις πανικού και πολύ συχνά ακύρωνα ραντεβού ή πηγαινα με ταξί, που για μενα ειναι τρελή πολυτέλεια.Η ψυχολόγος έλεγε ότι αντιστεκόμουν στη θεραπεία, εκανα μποϋκοτάζ στον εαυτό μου και την πρόοδό μου.Παπαριές λέω εγώ.Το σώμα μου μού έλεγε "κάτσε στ' αυγά σου, που θες να πας πάλι εκεί και να μιλήσεις για τα ίδια και τα ίδια, να χαλαστείς, να κλάψεις, να γυρίσεις πίσω ερείπιο".
Αυτά στα λέω γιατί θέλω να σου πω ειλικρινά τη γνώμη μου.Σίγουρα δεν είναι ίδιες οι περιπτώσεις μας, ΑΛΛΑ, όπως σου έχω ξαναπεί και τα λέω και στον εαυτό μου (εστω εκ των υστερων) , θεωρω απαράδεκτο να μην έχετε δουλέψει συστηματικά το θέμα του άγχους/αγοραφοβίας. Το ξέρω ότι υπάρχουν και άλλα θέματα, αλλά ΑΥΤΟ ΠΡΟΕΧΕΙ. Το λες και μόνη σου οτι εισαι δυσλειτουργική, οτι δεν μπορείς να πας πουθενα.Αλλά το αφηνεις και διαιωνίζεται, το συντηρείς...
Πώς το συντηρείς, εε; Μην κάνοντας κατάλληλη θεραπεία.Αυτή είναι η γνώμη μου και από όσο έχω διαβάσει, η ψυχοθεραπευτική σου σχέση, ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ, δεν είναι υγιής και δεν σε βοηθάει.Έχεις προσκόλληση συναισθηματική και σχέση εξάρτησης με τη θεραπεύτριά σου, που μόνο καλό δεν σου κάνει....Και το να έρχεται σπίτι σου, πιστευω ειναι τραγικό λάθος...Εσυ πρέπει να σταθείς στα πόδια σου και να διεκδικήσεις τη σωστή θεραπεία, την επαφή, τις κοινωνικές σχέσεις....
Αυτό το σεντόνι το έγραψα γιατί όλα αυτά κάτι μου θυμίζουν και μπορεί να κάνω εγω τραγικό λάθος και να λεω μαλακειες, αλλά αν υπάρχει μια περίπτωση να προβληματιστείς και να προχωρησεις παραπέρα, θα χαρώ πολύ....:)

κι εγω συμφωνω στο σημειο αυτο Αμελι.θα επρεπε να δουλεψετε το θεμα το αγοραφοβιας ισως περισσοτερο.

Σουελ σε ευχαριστω πολυ για τον χρονο που αφιερωσες για να με βοηθησεις.
το οτι τα λες καλοπροαιρετα ειναι εμφανεστατο.
παρολα αυτα δεν συμφωνω απολυτα με τα γραφομενα σου.

ο λογος που το σωμα μου, μου λεει οταν ειναι να παω για θεραπεια "κατσε στα αυγα σου" ειναι επειδη οπως εχω αναφερει πολλες φορες το αγχος μου, το οποιο κορυφωνεται με κρισεις πανικου, βρισκεται σε εξαρση ουτως η αλλως.
με την θεραπευτρια μου, συζηταμε τους λογους που εχουν πυροδοτησει ή και συντηρουν εδω και καιρο αυτο το αγχος.

με το να μου πει απλες τεχνικες αντιμετωπισης του αγχους/αγοραφοβιας θα ειναι σαν να κοιταμε την κορυφη του παγοβουνου και να χανουμε το υπολοιπο 99% δλδ το παγοβουνο...δλδ την ουσια.
ειναι παρα πολυ σημαντικο να ξερεις τους λογους που υποφερεις απο το οτιδηποτε.

ναι πολλες φορες οντως γυριζω ερειπιο, αλλα αυτο δεν εχει να κανει με την λανθασμενη απο πλευρας της προσεγγιση των προβληματων μου.
εχουν υπαρξει πολλες φορες που μου εχει πει τρομερα βοηθητικα πραγματα, τα οποια αφου γυρισω μετα κοπων κ βασανων σπιτι και ηρεμησω, τα σκεφτομαι και λεω "τι καλα που τα ειπε" ή "μου ανοιξε τα ματια στο ταδε θεμα που εγω το εβλεπα στενομυαλα"

το να ερχεται λοιπον στο σπιτι, προεκυψε σαν εσχατη λυση αναγκης, γιατι κατ'αυτο τον τροπο, θα εισπρατω τα οφελη της ψυχοθεραπειας χωρις ολα αυτα να επισκιαζονται απο το βασανο των κρισεων πανικου.

Quote:

---

Originally Posted by amelie74

Σουελ σε ευχαριστω πολυ για τον χρονο που αφιερωσες για να με βοηθησεις.
το οτι τα λες καλοπροαιρετα ειναι εμφανεστατο.
παρολα αυτα δεν συμφωνω απολυτα με τα γραφομενα σου.

ο λογος που το σωμα μου, μου λεει οταν ειναι να παω για θεραπεια "κατσε στα αυγα σου" ειναι επειδη οπως εχω αναφερει πολλες φορες το αγχος μου, το οποιο κορυφωνεται με κρισεις πανικου, βρισκεται σε εξαρση ουτως η αλλως.
με την θεραπευτρια μου, συζηταμε τους λογους που εχουν πυροδοτησει ή και συντηρουν εδω και καιρο αυτο το αγχος.

Αμελί, κάνεις πρώτη φορά ψυχοθεραπεία;Αν ναι, τότε οκ.Αν όμως στο παρελθον έχεις ξανακάνει,όπως υποθέτω, λογικά τα έχεις συζητησει αυτά τα θέματα.Κι αν απο την προηγουμενη θεραπεία σου δεν έμεινες ευχριστημενη, σίγουρα έμαθες καποια πράγματα.Τώρα, αν η προσέγγιση ήταν πιο ψυχαναλυτικη, σαφως δεν ειδες αποτελεσματα, αλλά η γνώση/αυτογνωσία δεν ακυρώνεται.Αν τα παραπάνω ισχύουν, γιατί να μπεις στη διαδικασία να ξανακανεις αυτην την ενδοσκόπηση;Δεν είναι πολύ ψυχοφθόρο;

με το να μου πει απλες τεχνικες αντιμετωπισης του αγχους/αγοραφοβιας θα ειναι σαν να κοιταμε την κορυφη του παγοβουνου και να χανουμε το υπολοιπο 99% δλδ το παγοβουνο...δλδ την ουσια.
ειναι παρα πολυ σημαντικο να ξερεις τους λογους που υποφερεις απο το οτιδηποτε.

[COLOR="navy"]Οι απλές τεχνικές (της γνωσιακης π.χ.) σε βοηθάνε όμως πάρα πολύ για να προχωρησεις παρακάτω.Δεν είπε κανεις ότι δεν μπορείς να ψάξεις βαθύτερα.Δεν αναιρεί το ένα το άλλο...[/COLOR]Για μενα η κορυφή του παγόβουνου προέχει...Εγώ 6 χρόνια αναμασουσα την ουσία, το γιατί και το πως υποφέρω...Αλλά η καθημερινότητά μου ήταν μια κόλαση...

ναι πολλες φορες οντως γυριζω ερειπιο, αλλα αυτο δεν εχει να κανει με την λανθασμενη απο πλευρας της προσεγγιση των προβληματων μου.
εχουν υπαρξει πολλες φορες που μου εχει πει τρομερα βοηθητικα πραγματα, τα οποια αφου γυρισω μετα κοπων κ βασανων σπιτι και ηρεμησω, τα σκεφτομαι και λεω "τι καλα που τα ειπε" ή "μου ανοιξε τα ματια στο ταδε θεμα που εγω το εβλεπα στενομυαλα"

Δεν έχει η θεραπεύτρια λανθασμενη προσέγγιση.Ίσως για σενα αυτην την περίοδο δεν είναι η κατάλληλη....

το να ερχεται λοιπον στο σπιτι, προεκυψε σαν εσχατη λυση αναγκης, γιατι κατ'αυτο τον τροπο, θα εισπρατω τα οφελη της ψυχοθεραπειας χωρις ολα αυτα να επισκιαζονται απο το βασανο των κρισεων πανικου.

Για πιθανή εξάρτηση απο τη θεραπεύτρια ή τη θεραπευτική σχέση, έχεις συζητησει φαντάζομαι μαζί της;

---

Αμελί, ελπίζω να κάνεις το σωστό και το καλύτερο για σενα και να έχω πέσει τόοοοοσο έξω :)

απ' οτι καταλαβαινω εισαι καμμενη απο ψυχαναλυτικες μεθοδους και δεν θες να περασω και γω παρομοια ασκοπη ταλαιπωρια...
κοιτα....την ψυχαναλυση και γω την σιχαινομαι.
εχω κανει δυο χρονια ψυχαναλυση και το αποτελεσμα την πρωτη φορα ηταν να υποτροπιασω και την δευτερη απλα να μην μου πρσφερει τπτ απολυτως.
η τωρινη δεν ειναι ψυχαναλυτρια εχει ειδικευτει στη μεθοδο γκεσταλντ.
στο παρελθον ανατρεχουμε μονο οταν αυτο ερχεται μοιραια στην επιφανεια απο τα λεγομενα μου.
περσι που ημουν αισθητα καλυτερα, ανατρεχαμε πιο συχνα στο παρελθον.
φετος που με βλεπει ζορισμενη ναι μεν καποιες φορες αναλυουμε τις αιτιες των προβληματων αλλα παρα μα παρα πολυ συχνα μου δινει καποιες οδηγιες προκειμενου να ξεμπλοκαρω και να δω τα πραγματα πιο αντικειμενικα...κατι σαν συμβουλευτικη δλδ
το θεμα της εξαρτησης ναι το εχουμε συζητησει και μου εχει πει "αυτο αστο επανω μου".

Σουελ μου οι λογοι που δεν σκοπευω να σταματησω με την συγκεριμενη ψυχολογο ειναι πολλοι:
1)περσι με παρελαβε σε κακο χαλι και με ανεβασε (ασχετα αν φετος εχω πεσει για δικους μου λογους).
2)υπαρχει θεραπευτικη χημεια και μου εμπνεει ενα αισθημα εμπιστοσυνης.
3)εχω βαρεθει να αλλαζω ειδικους
εχω γυρισει τη μιση Αθηνα απο ειδικους τοσα χρονια (δεν σου κανω πλακα) , γεγονος που επετεινε την ηδη υπαρχουσα ψυχολογικη μου κουραση.
απο οοοοοολους αυτους η Βικυ ειναι η καλυτερη και το γεγονος οτι εχω υποτροπιασει δεν το αποδιδω σε καμια περιπτωση σε εκεινη.
πιστευω ακραδαντα οτι οταν ορθοποδησω και παλι θα μπορεσω να αξιοποιησω τα λεγομενα της.
και σε αυτη την φαση προεχει να ορθοποδησω πραγμα για το οποιο πασχιζουμε να συμβει μαζι με τη Βικυ σαν συμμαχοι :)

Quote:

---

Originally Posted by amelie74

απ' οτι καταλαβαινω εισαι καμμενη απο ψυχαναλυτικες μεθοδους και δεν θες να περασω και γω παρομοια ασκοπη ταλαιπωρια...
κοιτα....την ψυχαναλυση και γω την σιχαινομαι.
εχω κανει δυο χρονια ψυχαναλυση και το αποτελεσμα την πρωτη φορα ηταν να υποτροπιασω και την δευτερη απλα να μην μου πρσφερει τπτ απολυτως.

Ναι, είμαι καμμένη και χαίρομαι κατα καποιο τροπο που εισαι κι εσυ γιατί δεν θα ξανακανουμε το ιδιο λάθος :)
η τωρινη δεν ειναι ψυχαναλυτρια εχει ειδικευτει στη μεθοδο γκεσταλντ.

Για τη μεθοδο Gestalt γνωρίζω μόνο κάποια θεωρητικά και δεν γνωρίζω πώς λειτουργεί.Ελπίζω να είναι η κατάλληλη για 'σενα!

στο παρελθον ανατρεχουμε μονο οταν αυτο ερχεται μοιραια στην επιφανεια απο τα λεγομενα μου.
περσι που ημουν αισθητα καλυτερα, ανατρεχαμε πιο συχνα στο παρελθον.
φετος που με βλεπει ζορισμενη ναι μεν καποιες φορες αναλυουμε τις αιτιες των προβληματων αλλα παρα μα παρα πολυ συχνα μου δινει καποιες οδηγιες προκειμενου να ξεμπλοκαρω και να δω τα πραγματα πιο αντικειμενικα...κατι σαν συμβουλευτικη δλδ

Και στην ψυχοδυναμική τα ίδια κάνουν, αλλά δε βοηθάει....

το θεμα της εξαρτησης ναι το εχουμε συζητησει και μου εχει πει "αυτο αστο επανω μου".

Μόνο σε αυτό άσε με να εχω μια αμφιβολία γιατί οι ισορροπίες είναι πολυ ευθραστες και έχω δει πολλά....

Σουελ μου οι λογοι που δεν σκοπευω να σταματησω με την συγκεριμενη ψυχολογο ειναι πολλοι:
1)περσι με παρελαβε σε κακο χαλι και με ανεβασε (ασχετα αν φετος εχω πεσει για δικους μου λογους).
2)υπαρχει θεραπευτικη χημεια και μου εμπνεει ενα αισθημα εμπιστοσυνης.
3)εχω βαρεθει να αλλαζω ειδικους
εχω γυρισει τη μιση Αθηνα απο ειδικους τοσα χρονια (δεν σου κανω πλακα) , γεγονος που επετεινε την ηδη υπαρχουσα ψυχολογικη μου κουραση.
απο οοοοοολους αυτους η Βικυ ειναι η καλυτερη και το γεγονος οτι εχω υποτροπιασει δεν το αποδιδω σε καμια περιπτωση σε εκεινη.
πιστευω ακραδαντα οτι οταν ορθοποδησω και παλι θα μπορεσω να αξιοποιησω τα λεγομενα της.
και σε αυτη την φαση προεχει να ορθοποδησω πραγμα για το οποιο πασχιζουμε να συμβει μαζι με τη Βικυ σαν συμμαχοι :)

Το πλάνο σου μου ακούγεται μια χαρά και χαίρομαι που, μάλλον, με διαψεύδεις....

---

Το μόνο που θα σου πω είναι να προσπαθήσεις να βοηθησεις κι εσυ τον εαυτό σου, όσο κι αν σου ακούγεται δύσκολο ή ακατόρθωτο.
Καλώς ή κακώς, αυτό παίζει το σημαντικότερο ρόλο...:cool:

Quote:

---

Originally Posted by Σουελ

Το μόνο που θα σου πω είναι να προσπαθήσεις να βοηθησεις κι εσυ τον εαυτό σου, όσο κι αν σου ακούγεται δύσκολο ή ακατόρθωτο.
Καλώς ή κακώς, αυτό παίζει το σημαντικότερο ρόλο...:cool:

---

οντως κοριτσι μου αυτο παιζει το σημαντικοτερο ρολο.
αυτο νομιζω οτι ειναι ενα σημειο στο οποιο συμφωνουν αναλυταδες, γκεσταλντικοι, γνωσιακοι κλπ κλπ...
εν ολιγοις ολοι οι θεραπευτες του κοσμου.
οντως δυσκολο αλλα οχι ακατορθωτο. :)

σας εχω ευχαριστα.
αφου εκανα μια ερευνα σχετικα με τα υπαρχοντα κεντρα ημερας στον νομο Αττικης, βρηκα επιτελους ενα που με δεχονται!!!
το μονο κακο ειναι οτι ειναι τρομερα μακρυα απο την περιοχη μου, αλλα το καλο ειναι οτι παει μετρο!!!
η κοινωνικη λειτουργος με την οποια μιλησα, ηταν ευγενεστατη και μου ειπε πως επειδη καταλαβαινει το θεμα της αγοραφοβιας μου, θα κανει μια ερευνα μηπως και βρει καποιο πλησιεστερο στην περιοχη μου (χλωμο το κοβω γιατι εκανα και γω ερευνα ) και σε περιπτωση που δεν βρεθει, θα με καλεσει για συνεντευξη και στην συνεχεια θα με ενταξει σε καποιες δραστηριοτητες.

οσων αφορα το θεμα με το να κανω θεραπεια στο σπιτι με την Βικυ η μητερα μου το αρνηθηκε.
στην αρχη θυμωσα μαζι της, οταν ομως το ξανασκεφτηκα, καταλαβα πως εχει δικιο.
οντως το να εκανα κατ' οικον θεραπεια, οσο βολικο και να ηταν, μακροπροθεσμα δεν θα με βοηθουσε πιστευω.
οταν εχεις ενα προβλημα το παλευεις με νυχια κ με δοντια...δεν μπαινεις σε μια "αποστηρωμενη γυαλα".

τρεμω λιγακι στην ιδεα του οτι θα πρεπει να διανυω μια τοσο μεγαλη αποσταση για να φτασω στο κεντρο ημερας αλλα απο την αλλη χαιρομαι που θα συναναστραφω με ανθρωπους με προβληματα παρομοια με το δικο μου και θα κανω μαζι τους δραστηριοτητες.

οπως λεει πολυ σωστα και η Βικυ "οταν κατι το θελουμε πολυ, τελικα το καταφερνουμε" :)

ισως ειναι η πρωτη φορα που θα συμφωνησω με κατι που (μας εχεις μεταφερει οτι) εχει πει η μανα σου, αλλα κ εγω συμφωνω οτι καλα θα κανεις να πηγαινεις εσυ στης βικυς.

το να πηγαινεις στο κεντρο ημερας κ να κυκλοφορεις στην πολη με το μετρο, σταδιακα θα σου κανει πολυ καλο στην αντιμετωπιση της αγοραφοβιας κ της κοινωνικης φοβιας. οποτε μπορεις να το δεις σαν ενα βημα για την αντιμετωπιση της κοινωνικη φοβιας σου.

κακα τα ψεματα, χωρις να βρεξεις τα ποδια σου στο νερο, δε γινεται κ τπτ σε αυτη τη ζωη αμελι. οσο πιο πολυ εκτιθεσαι στους φοβους σου, τοσο πιο πολυ θα τους ξεπερνας.

amelie χαίρομαι για σένα. Όλα θα αρχίσουν να πηγαίνουν καλύτερα. Και εγώ ζούσα σε μια γυάλα και έμαθα να φοβάμαι να εκτεθώ. Μόλις εκτέθηκα σοβαρά για πρώτη φορά έσπασα τα μούτρα μου (αναμενόμενο). Αγχώθηκα, τα έβαψα μαύρα και άφησα το φόβο να με καταβάλλει. Κλείστηκα στον εαυτό μου και δεν έβγαινα έξω νομίζοντας ότι έτσι θα είμαι προστατευμένος. Αλλά κατάλαβα ότι αυτό όχι μόνο δεν είναι σωστό αλλά και ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τα περισσότερα από αυτά που φοβόμουν, και κάποια φορά φοβάμαι ακόμα, δεν έγιναν. Καλή συνέχεια και είμαι σίγουρος ότι θα έχεις να μας πεις καλά νέα σύντομα.

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

ισως ειναι η πρωτη φορα που θα συμφωνησω με κατι που (μας εχεις μεταφερει οτι) εχει πει η μανα σου, αλλα κ εγω συμφωνω οτι καλα θα κανεις να πηγαινεις εσυ στης βικυς.

το να πηγαινεις στο κεντρο ημερας κ να κυκλοφορεις στην πολη με το μετρο, σταδιακα θα σου κανει πολυ καλο στην αντιμετωπιση της αγοραφοβιας κ της κοινωνικης φοβιας. οποτε μπορεις να το δεις σαν ενα βημα για την αντιμετωπιση της κοινωνικη φοβιας σου.

κακα τα ψεματα, χωρις να βρεξεις τα ποδια σου στο νερο, δε γινεται κ τπτ σε αυτη τη ζωη αμελι. οσο πιο πολυ εκτιθεσαι στους φοβους σου, τοσο πιο πολυ θα τους ξεπερνας.

---

Λου ενα δικιο το εχεις θα ελεγα! ;)
ειλικρινα καθε σου μηνυμα ειναι τοσο μα τοσο βοηθητικο, αφυπνιστικο και ουσιωδες, που ειλικρινα απορω με τον εαυτο μου που περυσι παρεξηγουσα τα λεγομενα σου με αποτελεσμα να εχουμε ιντερνετικες προστριβουλες.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!! :D :D :D

Quote:

---

Originally Posted by Pavlos

amelie χαίρομαι για σένα. Όλα θα αρχίσουν να πηγαίνουν καλύτερα. Και εγώ ζούσα σε μια γυάλα και έμαθα να φοβάμαι να εκτεθώ. Μόλις εκτέθηκα σοβαρά για πρώτη φορά έσπασα τα μούτρα μου (αναμενόμενο). Αγχώθηκα, τα έβαψα μαύρα και άφησα το φόβο να με καταβάλλει. Κλείστηκα στον εαυτό μου και δεν έβγαινα έξω νομίζοντας ότι έτσι θα είμαι προστατευμένος. Αλλά κατάλαβα ότι αυτό όχι μόνο δεν είναι σωστό αλλά και ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τα περισσότερα από αυτά που φοβόμουν, και κάποια φορά φοβάμαι ακόμα, δεν έγιναν. Καλή συνέχεια και είμαι σίγουρος ότι θα έχεις να μας πεις καλά νέα σύντομα.

---

ποτε δεν ειναι αργα Παυλο μου!
αυτο συνειδητοποιω απο τα γραφομενα σου !
να εισαι παντα καλα! :)

Quote:

---

Originally Posted by amelie74

ποτε δεν ειναι αργα Παυλο μου!
αυτο συνειδητοποιω απο τα γραφομενα σου !
να εισαι παντα καλα! :)

---

Amelie είναι ποτέ αργά να θέλεις να καλυτερέψεις; Να γίνεις ευτυχισμένος και ολοκληρωμένος; Να κάνω τώρα και μια ερώτηση που ποτέ ή δύσκολα κάνουν σε μια γυναίκα. Πόσο χρονών είσαι; Εγώ είμαι 27. Όπως έχω ξαναπεί πριν ένα χρόνο έλεγα και νόμιζα ότι δεν θα συνέλθω ξανά. Αυτοδιαψεύστηκα όμως. Έλεγα στη ψυχολόγο ότι πάει έμεινα πολύ πίσω. 27 τώρα, 9 χρόνια φοιτητής με όλα τα βάσανα που πέρασα ακούσια ή εκούσια. Μάλιστα συγκρίθηκα και μαζί της που έχει πτυχίο και μεταπτυχιακό . Αυτό βέβαια τελείως άστοχο. Αλλά είχα μάθει συνέχεια να συγκρίνομαι με άλλους και στην πρώτη μικρή δυσκολία που μου παρουσιαζόταν στη ζωή να το βάζω κάτω χωρίς να επιμείνω ψύχραιμα να βρω λύση. Όπως είπε και η Lou πιο πάνω αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις αφού πρώτα δεις τα λάθη σου και αντιμετωπίσεις ψύχραιμα μια κατάσταση για να βρεις τη λύση της. Γι΄ αυτό κανόνισε να ακούσω καλά νέα σύντομα. Αυτό είναι απειλή ε; :) Μη με παρεξηγήσεις αλλά με το να προσπαθώ να βοηθήσω εσένα νιώθω ότι βοηθάω και τον εαυτό μου. Εύχομαι να ακούσω ευχάριστα νέα σύντομα.