Δεν εχω φιλους

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Απο τον Ιουνιο κανω. Δηλαδη 4 μηνες τωρα. Ειχα υπερβολικο αγχος για την εξεταστικη, καποια οικογενειακα θεματα που δεν ειχαν λυθει και αυτο με τις παρεες. Αλλα δεν βλεπω διαφορα. Ειναι σαν να πεταω τα λεφτα μου. Και δεν μου περισσευουν η αληθεια ειναι

---

Η ψυχοθεραπεία είναι το τρίτο μας πόδι. Αν τα άλλα δύο σέρνονται, το τρίτο δεν μπορεί να κάνει πολλά. Εκεί πας επειδή παραδέχεσαι στον εαυτό σου οτι χρειάζεσαι βελτίωση, βοήθεια, ότι κάνεις λάθη, ότι είσαι αδύναμη και είσαι έτοιμη να δεις τον κόσμο πέρα από τον τρόπο που έχεις μάθει να τον κοιτάς.
Βελτίωση σίγουρα θα είδες ε αν δουλεύεις με τον εαυτό σου, απλά όχι στο σημείο που θα ήθελες. Προσπάθησε τον διάλογο που κάνεις εκεί με τον ψυχολόγο, να τον χρησιμοποιείς και όταν μιλάς με τον εαυτό σου. Συνήθως οι λόγοι που τρώμε ένα κόλλημα, είναι επειδή δεν είμαστε σε θεση να δούμε κάτι άλλο και πνιγομαστε.

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Νιωθω οτι με ολους θα ειναι το ιδιο γιατι εχουν ολοι εναν κυκλο. Οι χωροι που συχναζα ηταν το σχολειο και τωρα το πανεπιστημιο. Εκει ολοι κανουν παρεες οποτε δεν ξερω τι κανω λαθος αληθεια. Εχω κολλησει γιατι ειλικρινα εχω απογοητευτει απο τη συμπεριφορα καποιων παλιων μου φιλων και απο την καταληξη καποιων αλλων. Θελω απεγνωσμενα μια παρεα αυτη τη στιγμη. Αλλα παρεα παρεα. Αληθινους φιλους. Το αγορι μου εχει παρα πολλους (γνωριστηκαν ολοι στο σχολειο οποτε δεν τους ηταν δυσκολο και δεν επρεπε να ψαχτουν ιδιαιτερα) και τον ζηλευω για αυτο.

---

Από το σχολείο δεν έχω κανέναν φίλο. Δεν είναι τόσο δύσκολο να γνωρίσεις κόσμο, το μόνο που χρειάζεται είναι να αλλάξεις το περιβάλλον αφού στα μέρη που συχνάζεις τώρα δυσκολεύεσαι.. Δούλεψε με το ψυχολόγο το κομμάτι που έχεις φάει τόσο κόλλημα "ότι όλοι έχουν φίλους και δεν θελουν καινούργιους". Θα σου κάνει ερωτήσεις και θα δεις ότι τα πράγματα από άλλη οπτική..
Μίλησε μαζί του και για τις φιλίες που έχεις χάσει. Μπορεί εκεί να μην φταίγανε μόνο αυτοί. Τις περισσότερες φορές σε μια ένταση, σε έναν" χωρισμο" φιλικό ή ερωτικό δεν φταίει μόνο ο ένας. Θα σε βοηθήσει να καταλάβεις πως οι άνθρωποι κάνουν λάθη (οι άλλοι αλλά και εσύ) και θα αρχίσεις να τους εμπιστεύεσαι πάλι. Τους ανθρώπους.

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

Σου βγαίνει μόνο με
αυτούς γιατί εκεί είσαι πιο εξοικειωμένη. Μόλις εξοικειωθείς καλύτερα και με άλλους γνωστούς σου που θα κανεις παρέα, μετά σιγά σιγά θα λυθείς και θα αρχίσει να σου βγαίνει κι εκεί. Σταδιακά γίνεται αυτό, όχι από τη μια μέρα στην άλλη..

Είμαι 42 σε λίγο πάω για 43.

ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΥΚΟΛΑ δε γνωρίζω κόσμο. Μη σε μπερδεύει η περσόνα στο φόρουμ. Είναι εύκολο να κάνεις τον άνετο πληκτρολογώντας πίσω από μια οθόνη. Στην πραγματικότητα είμαι αρκετά πιο αγχώδης. Ποτέ δεν υπήρχαν πολλοί φίλοι και ποτέ δεν είχα «κολλητούς». Δεν είμαι και τέτοιος χαρακτήρας κιόλας. Έχω αυξημένη ανάγκη για ιδιωτικότητα, έτσι ήμουν πάντα. Κάποια πράγματα έχω την ανάγκη να τα κρατάω μόνο για μένα και τα πέρναγα από πάντα μόνος μου. Οι λίγοι και καλοί φίλοι που υπήρχαν για διάφορους λόγους δεν υπάρχουν πλέον, είτε πήραν αποστάσεις είτε άλλα υπάρχοντα προβλήματα μας στερούν πλέον τη δυνατότητα να κάνουμε την παρέα που κάναμε κάποτε. Τώρα προσπαθώ να κάνω νέες γνωριμίες. Δεν εστιάζω στο να βρω φίλους/αδελφες ψυχές, πιο πολύ εστιάζω στο να κάνω πράγματα μαζί με άλλους (πχ να μαζευτούμε 2-3 άτομα να δούμε μπάλα) και η εξοικείωση έρχεται με τον καιρό σιγά σιγά.. Προσπαθώ να μην αφήνω ευκαιρίες για συναναστροφή με κόσμο να πάνε χαμένες. Κυνηγάω να κάνω την κίνηση εγώ, δεν περιμένω το πότε/αν θα με καλέσουν.. Το προσπαθώ τουλάχιστον.. Σου λέω ότι αγχώνομαι αρκετά, ειδικά στην αρχή..

Εστίαζε στο να κάνεις πραγματάκια με άλλους και θα ρθουν και οι ουρές μετά.. Μην κάνεις focus κατευθείαν εκεί, ξεκίνα βήμα βήμα..

---

Μα το θεμα ειναι οτι δεν εξοικειωνομαι ποτε. Ναι ακουγεται περιεργο αλλα δεν μπορω ποτε να νιωσω ανετα. Οσο καιρο και να ξερω τον αλλο παντα νιωθω λιγο περιεργα. Με την οικογενεια μου δεν ειμαι ετσι γιατι ειναι η οικογενεια μου. Και με το αγορι μου νιωθω ανετα γιατι μου τον γνωρισε η ξαδερφη μου με την οποια ειχα τρομερη ανεση (μεχρι περισυ που ξεκοψαμε γιατι εγιναν πολλα και εμαθα οτι με εκραζε πισωπλατα). Σιγουρα δεν γινεται απο τη μια μερα στην αλλη αλλα πως εξηγειται οτι 4 χρονια σε ενα σχολειο απλα ενιωθα αβολα με τους παντες (μετακομισα 3η γυμνασιου για αυτο λεω 4 χρονια και οχι 3 πχ η γυμνασιο η λυκειο). Ναι οντως ηλικιακα θα μπορουσα να ειμαι κορη σου. Αλλα και παλι δεν ειναι μεγαλη η διαφορα μας.
Δεν ξερω αν με μπερδεψε η περσονα στο φορουμ απλα υπεθεσα οτι γνωριζεις πιο ευκολα κοσμο επειδη εισαι πολυλογας. Εγω ας πουμε δεν μπορω να μιλησω καθολου. Κομπλαρω με ολους και δεν ξερω τι να πω (αλλος ενας λογος που δυσκολευομαι. Αν απλα ντρεπομουν καποια στιγμη αργα η γρηγορα θα εβρισκα μια παρεα. Τωρα ο κοσμος νιωθει αβολα με ενα τοσο ησυχο ατομο. Μπορει να μη φαινεται η να μην ακουγεται σωστο αλλα εχω υπαρξει και εγω σε βολτα με ενα ατομο πιο ησυχο απο εμενα και οντως ενιωσα αβολα).
Και εγω ειμαι πολυ αγχωδης. Σε σημειο να παθαινω κρισεις. Εχω νιωσει και εγω την αναγκη να απομονωνομαι και να κραταω πραγματα για τον εαυτο μου αλλα απο την αλλη δεν κανω τιποτα χωρις να το ξερει το αγορι μου (δεν με ελεγχει εγω νιωθω την αναγκη να του λεω οτι μα οτι κανω χαχα) και οταν υπηρξα σε μεγαλη παρεα (η οποια ηταν ψευτικη τελικα οποτε εσπασε) ενιωθα παρα πολυ χαρουμενη. Οποτε δεν ξερω τι εχω περισσοτερο αναγκη να σας πω την αληθεια. Αλλα αν τα βαλεις στην ακρη ολα αυτα θα ηθελα μια φορα να εχω ζησει πραγματικη φιλια γιατι δεν τα εχω καταφερει μεχρι τωρα. Οτι ειχα οσο αληθινο και να φαινοταν κατεληγε περιεργα. Αν αξιζε δεν θα τελειωνε (ετσι πιστευω τουλαχιστον).
Και εγω τωρα προσπαθω να κυνηγησω τη συναναστορφη ως φοιτητρια αλλα παντα ολοι μου ακυρωνουν. Επισης ολοι εχουν καλυτερους φιλους που ειναι πιο δεμενοι και δεν ενδιαφερονται για γνωριμιες.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Η ψυχοθεραπεία είναι το τρίτο μας πόδι. Αν τα άλλα δύο σέρνονται, το τρίτο δεν μπορεί να κάνει πολλά. Εκεί πας επειδή παραδέχεσαι στον εαυτό σου οτι χρειάζεσαι βελτίωση, βοήθεια, ότι κάνεις λάθη, ότι είσαι αδύναμη και είσαι έτοιμη να δεις τον κόσμο πέρα από τον τρόπο που έχεις μάθει να τον κοιτάς.
Βελτίωση σίγουρα θα είδες ε αν δουλεύεις με τον εαυτό σου, απλά όχι στο σημείο που θα ήθελες. Προσπάθησε τον διάλογο που κάνεις εκεί με τον ψυχολόγο, να τον χρησιμοποιείς και όταν μιλάς με τον εαυτό σου. Συνήθως οι λόγοι που τρώμε ένα κόλλημα, είναι επειδή δεν είμαστε σε θεση να δούμε κάτι άλλο και πνιγομαστε.

---

Ναι αλλα και στους 4 μηνες κατι θα επρεπε να εχω καταφερει. Δεν νιωθω οτι υπαρχει βελτιωση και το ιδιο μου λεει και το αγορι μπυ

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Μα το θεμα ειναι οτι δεν εξοικειωνομαι ποτε. Ναι ακουγεται περιεργο αλλα δεν μπορω ποτε να νιωσω ανετα. Οσο καιρο και να ξερω τον αλλο παντα νιωθω λιγο περιεργα. Με την οικογενεια μου δεν ειμαι ετσι γιατι ειναι η οικογενεια μου. Και με το αγορι μου νιωθω ανετα γιατι μου τον γνωρισε η ξαδερφη μου με την οποια ειχα τρομερη ανεση (μεχρι περισυ που ξεκοψαμε γιατι εγιναν πολλα και εμαθα οτι με εκραζε πισωπλατα). Σιγουρα δεν γινεται απο τη μια μερα στην αλλη αλλα πως εξηγειται οτι 4 χρονια σε ενα σχολειο απλα ενιωθα αβολα με τους παντες (μετακομισα 3η γυμνασιου για αυτο λεω 4 χρονια και οχι 3 πχ η γυμνασιο η λυκειο). Ναι οντως ηλικιακα θα μπορουσα να ειμαι κορη σου. Αλλα και παλι δεν ειναι μεγαλη η διαφορα μας.
Δεν ξερω αν με μπερδεψε η περσονα στο φορουμ απλα υπεθεσα οτι γνωριζεις πιο ευκολα κοσμο επειδη εισαι πολυλογας. Εγω ας πουμε δεν μπορω να μιλησω καθολου. Κομπλαρω με ολους και δεν ξερω τι να πω (αλλος ενας λογος που δυσκολευομαι. Αν απλα ντρεπομουν καποια στιγμη αργα η γρηγορα θα εβρισκα μια παρεα. Τωρα ο κοσμος νιωθει αβολα με ενα τοσο ησυχο ατομο. Μπορει να μη φαινεται η να μην ακουγεται σωστο αλλα εχω υπαρξει και εγω σε βολτα με ενα ατομο πιο ησυχο απο εμενα και οντως ενιωσα αβολα).
Και εγω ειμαι πολυ αγχωδης. Σε σημειο να παθαινω κρισεις. Εχω νιωσει και εγω την αναγκη να απομονωνομαι και να κραταω πραγματα για τον εαυτο μου αλλα απο την αλλη δεν κανω τιποτα χωρις να το ξερει το αγορι μου (δεν με ελεγχει εγω νιωθω την αναγκη να του λεω οτι μα οτι κανω χαχα) και οταν υπηρξα σε μεγαλη παρεα (η οποια ηταν ψευτικη τελικα οποτε εσπασε) ενιωθα παρα πολυ χαρουμενη. Οποτε δεν ξερω τι εχω περισσοτερο αναγκη να σας πω την αληθεια. Αλλα αν τα βαλεις στην ακρη ολα αυτα θα ηθελα μια φορα να εχω ζησει πραγματικη φιλια γιατι δεν τα εχω καταφερει μεχρι τωρα. Οτι ειχα οσο αληθινο και να φαινοταν κατεληγε περιεργα. Αν αξιζε δεν θα τελειωνε (ετσι πιστευω τουλαχιστον).
Και εγω τωρα προσπαθω να κυνηγησω τη συναναστορφη ως φοιτητρια αλλα παντα ολοι μου ακυρωνουν. Επισης ολοι εχουν καλυτερους φιλους που ειναι πιο δεμενοι και δεν ενδιαφερονται για γνωριμιες.

---

Μην θεωρεις και αυτό εμπόδιο, το γεγονός ότι δεν μιλάς πολύ.. Αυτό εμένα προσωπικά μου αρέσει. Ο κολλητός μου, σε μια γωνίτσα ήταν καθισμένος, με κανέναν δεν έκανε παρεα στο πανεπιστήμιο. Και πήγα και κάθισα δίπλα του. Πέντε κουβέντες έλεγα εγώ, μισες ελεγε αυτός..
Καθόλου άβολο.
Τώρα είναι σαν και έχει καταπιεί 3 ραδιόφωνα μαζί. Πρέπει να κάνει επαναφορά εργοστασιακων ρυθμίσεων.

*Και είχα φίλους όταν τον γνώρισα.

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Ναι αλλα και στους 4 μηνες κατι θα επρεπε να εχω καταφερει. Δεν νιωθω οτι υπαρχει βελτιωση και το ιδιο μου λεει και το αγορι μπυ

---

Κουβαλάς χαρακτηριστικά χρόνων, νομίζεις μέσα σε μια στιγμή θα γίνεις αυτή που θες να γίνεις? Μοτίβα προσπαθείς να αποβάλλεις. Ε αν το θες πραγματικά θα φύγουν από πάνω σου.
Δεν θυμάμαι αν είπες.. Μια φορά τη βδομάδα πας ψυχολόγο?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μην θεωρεις και αυτό εμπόδιο, το γεγονός ότι δεν μιλάς πολύ.. Αυτό εμένα προσωπικά μου αρέσει. Ο κολλητός μου, σε μια γωνίτσα ήταν καθισμένος, με κανέναν δεν έκανε παρεα στο πανεπιστήμιο. Και πήγα και κάθισα δίπλα του. Πέντε κουβέντες έλεγα εγώ, μισες ελεγε αυτός..
Καθόλου άβολο.
Τώρα είναι σαν και έχει καταπιεί 3 ραδιόφωνα μαζί. Πρέπει να κάνει επαναφορά εργοστασιακων ρυθμίσεων.

*Και είχα φίλους όταν τον γνώρισα.

---

I-feel-awkward-in-the-silence-tho ;p δεν αναφερόμουν μόνο στην ηλικιακή διαφορά, όντως θα μπορούσα να έχω παιδί στα χρόνια σου. Με την πρώην γυναίκα μου ήμασταν μαζί από 19 χρονών (αλλά δυστυχώς χωρίσαμε πριν έξι μήνες..) και παρότι το θέλαμε πολύ δεν μπορέσαμε ποτέ να αποκτήσουμε παιδί). Ηλικιακά είμαι error code 42, ψυχολογικά νιώθω 142…

Άκου εδώ τι λέει ο Γιώργος για αυτόν και τον κολλητό του, άκου τον πως με επιβεβαιώνει σε αυτά που σου είπα πιο πριν.. Κάτσε εσύ εκεί όπως είσαι αλλά κράτα δίπλα σου ανοικτή τη θέση να μπορεί να ‘ρχεται κόσμος για να κάτσει… Αν αργότερα ταιριάξεις κι εσυ με ένα τέτοιο υποψήφιο άτομο από την παρέα και γίνετε τελικά φίλοι θα καταπιείς κι εσυ ραδιόφωνα μετά.. :)

Γιώργο γεια σου, πως τα πας φίλε? Αντέχεις? Κουράγιο..

Γιώργη για επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων κολλητού συμπεριφέρσου του όπως κάνουμε σε όλα τα gadget. Πάρε μια μπατονέττα και σπρώξτη βαθιά μέσα στο αυτί του για λίγα δευτερόλεπτα. Έτσι γίνεται το reset. :p

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

I-feel-awkward-in-the-silence-tho ;p δεν αναφερόμουν μόνο στην ηλικιακή διαφορά, όντως θα μπορούσα να έχω παιδί στα χρόνια σου. Με την πρώην γυναίκα μου ήμασταν μαζί από 19 χρονών (αλλά δυστυχώς χωρίσαμε πριν έξι μήνες..) και παρότι το θέλαμε πολύ δεν μπορέσαμε ποτέ να αποκτήσουμε παιδί). Ηλικιακά είμαι error code 42, ψυχολογικά νιώθω 142…
Γιώργη για επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων κολλητού συμπεριφέρσου του όπως κάνουμε σε όλα τα gadget. Πάρε μια μπατονέττα και σπρώξτη βαθιά μέσα στο αυτί του για λίγα δευτερόλεπτα. Έτσι γίνεται το reset. :p

---

Το χω δοκιμάσει αυτό με το αυτί αλλά τίποτα... Τον έχω γυρίσει και ανάποδα μπας και πέσει καμιά κάρτα αλλαγής, αλλά δεν..

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Το χω δοκιμάσει αυτό με το αυτί αλλά τίποτα... Τον έχω γυρίσει και ανάποδα μπας και πέσει καμιά κάρτα αλλαγής, αλλά δεν..

---

Και κάρτα αλλαγής να είχε τώρα πλέον λογικά θα έχει λήξει όχι μόνο η κάρτα αλλά και η εγγύηση.. Βολέψου με ό,τι έχεις και φόρα ωτοασπίδες.. :p

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Από το σχολείο δεν έχω κανέναν φίλο. Δεν είναι τόσο δύσκολο να γνωρίσεις κόσμο, το μόνο που χρειάζεται είναι να αλλάξεις το περιβάλλον αφού στα μέρη που συχνάζεις τώρα δυσκολεύεσαι.. Δούλεψε με το ψυχολόγο το κομμάτι που έχεις φάει τόσο κόλλημα "ότι όλοι έχουν φίλους και δεν θελουν καινούργιους". Θα σου κάνει ερωτήσεις και θα δεις ότι τα πράγματα από άλλη οπτική..
Μίλησε μαζί του και για τις φιλίες που έχεις χάσει. Μπορεί εκεί να μην φταίγανε μόνο αυτοί. Τις περισσότερες φορές σε μια ένταση, σε έναν" χωρισμο" φιλικό ή ερωτικό δεν φταίει μόνο ο ένας. Θα σε βοηθήσει να καταλάβεις πως οι άνθρωποι κάνουν λάθη (οι άλλοι αλλά και εσύ) και θα αρχίσεις να τους εμπιστεύεσαι πάλι. Τους ανθρώπους.

---

Ναι αλλα ολοι στην ηλικια μου εχουν. Και γυρνανε πισω σε αυτους παντα (μετα απο σπουδες, σεζον κλπ). Εγω ας πουμε μιλαω με καποια ατομα στην πολη που σπουδαζω αλλα στην πολη μου δεν εχω καποιον να πω οτι θα γυρισω και θα βγουμε. Επισης τα παιδια πλεον κραζουν πολυ αν δεν εχεις παιδικους φιλους. Νιωθουν δηλαδη οτι ειναι πανευκολο και οτι για να χαθηκατε/ξεκοψατε εφταιγες εσυ. Αυτο εχω νιωσει παρα πολυ τωρα τελευταια και δεν. Ολοι οσοι ειχα η ειχαν περιεργες αποψεις η με εκαναν στην ακρη η δεν ταιριαζουμε πλεον (δεν ειχα και πολλους οποτε δεν μου φαινεται εντελως απιθανο που αυτο συνεβη σε εμενα).
Δεν ξερω σε τι αλλο περιβαλλον μπορω να βρεθω. Η σχολη ηδη με ζοριζει παρα πολυ και πρεπει να ψαξω και για δουλεια ταυτοχρονα γιατι τα λεφτα δεν επαρκουν. Μου κανει ερωτησεις η ψυχολογος αλλα ειμαι πολυ κολλημενη για να αλλαξω σκεπτικο. Αν "αλλαξει" γινεται για κανα 2ωρο, σκεφτομαι λιγο πιο θετικα και μετα αρχιζω παλι τις αρνητικες σκεψεις. Τις εχω μιλησει για φιλιες που εχασα. Πιστευει οτι ειχα δικιο. Οπως και εγω. Απλα ειχα την ατυχια να μη συναντησω τους σωστους ανθρωπους. Ξερω οτι ακουγεται ψωνιστικο αλλα πραγματικα δεν βλεπω το λαθος μου εδω. Τα λαθη που εχω κανει γενικοτερα στη ζωη πηγαν πισω εμενα σαν ανθρωπο και τις υποχρεωσεις μου. Απο παρεες αναγκαζομουν να ξεκοβω οταν εβλεπα τη συμπεριφορα τους. Ημουν και κλειστη οποτε δεν μπορουσα να βπηθησω ιδιαιτερα τον εαυτο μου. Αφηστε τα χαχαχα

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μην θεωρεις και αυτό εμπόδιο, το γεγονός ότι δεν μιλάς πολύ.. Αυτό εμένα προσωπικά μου αρέσει. Ο κολλητός μου, σε μια γωνίτσα ήταν καθισμένος, με κανέναν δεν έκανε παρεα στο πανεπιστήμιο. Και πήγα και κάθισα δίπλα του. Πέντε κουβέντες έλεγα εγώ, μισες ελεγε αυτός..
Καθόλου άβολο.
Τώρα είναι σαν και έχει καταπιεί 3 ραδιόφωνα μαζί. Πρέπει να κάνει επαναφορά εργοστασιακων ρυθμίσεων.

*Και είχα φίλους όταν τον γνώρισα.

---

Ναι ρε συ αλλα εμενα πρισωπικα με παει πισω. Με εχουν "κατηγορησει" πολλες φορες για αυτο. Μου λενε οτι μπορει να με ξερουν 1-2 χρονια (στο σχολειο πχ) αλλα ειναι σαν να ειμαι ξενη. Παντα θυμωναν και δεν το καταλαβαιναν. Επισης στενοχωριεμαι με την εξελιξη μιας κοπελας που θεωρουσα κολλητη μου απο 10-11 χρονων. Νιωθω οτι πια δεν μπορουμε να ειμαστε φιλες. Εχει αλλαξει εντελως η συμπεριφορα της. Πολυ ωραιο αυτο που λες με τον κολλητο σου αλλα εγω τωρα τελειωνω (μαλλον το πανεπιστημιο χαχαχα)

Επισης δεν απανταω σε ολους κατευθειαν γιατι εχω μαθηματα. Μολις βρισκω χρονο απανταω σε ολους. Ας πουμε το πρωι αφησα χρονο γιατι επρεπε να μπω στην αιθουσα. Δεν απανταω επιλεκτικα δηλαδη.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Κουβαλάς χαρακτηριστικά χρόνων, νομίζεις μέσα σε μια στιγμή θα γίνεις αυτή που θες να γίνεις? Μοτίβα προσπαθείς να αποβάλλεις. Ε αν το θες πραγματικά θα φύγουν από πάνω σου.
Δεν θυμάμαι αν είπες.. Μια φορά τη βδομάδα πας ψυχολόγο?

---

Ε ναι αλλα μια μικρη αλλαγη θα επρεπε να εχει γινει. Εγω δεν βλεπω καμια. Ουτε το αγορι μου και ο μπαμπας μου που μιλαμε συνεχεια. Αυτη η βλακεια που μου μπηκε στον εγκεφαλο μπηκε τωρα τελευταια. Παντα στενοχωριομουν με το φιλικο αλλα ενιωθα οτι καποια στιγμη θα βρω φιλους. Τωρα δεν το νιωθω. Δηλαδη ειχα ελπιδα και την εχασα. Καινουριο αυτο. Ναι μια φορα τη βδομαδα πηγαινω αλλα μαλλον θα το ελαττωσω. Η καθε 10 μερες η 1 φορα στις 2 βδομαδες.

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

I-feel-awkward-in-the-silence-tho ;p δεν αναφερόμουν μόνο στην ηλικιακή διαφορά, όντως θα μπορούσα να έχω παιδί στα χρόνια σου. Με την πρώην γυναίκα μου ήμασταν μαζί από 19 χρονών (αλλά δυστυχώς χωρίσαμε πριν έξι μήνες..) και παρότι το θέλαμε πολύ δεν μπορέσαμε ποτέ να αποκτήσουμε παιδί). Ηλικιακά είμαι error code 42, ψυχολογικά νιώθω 142…

Άκου εδώ τι λέει ο Γιώργος για αυτόν και τον κολλητό του, άκου τον πως με επιβεβαιώνει σε αυτά που σου είπα πιο πριν.. Κάτσε εσύ εκεί όπως είσαι αλλά κράτα δίπλα σου ανοικτή τη θέση να μπορεί να ‘ρχεται κόσμος για να κάτσει… Αν αργότερα ταιριάξεις κι εσυ με ένα τέτοιο υποψήφιο άτομο από την παρέα και γίνετε τελικά φίλοι θα καταπιείς κι εσυ ραδιόφωνα μετά.. :)

Γιώργο γεια σου, πως τα πας φίλε? Αντέχεις? Κουράγιο..

Γιώργη για επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων κολλητού συμπεριφέρσου του όπως κάνουμε σε όλα τα gadget. Πάρε μια μπατονέττα και σπρώξτη βαθιά μέσα στο αυτί του για λίγα δευτερόλεπτα. Έτσι γίνεται το reset. :p

---

Ωω λυπαμαι για αυτο. Αλλα ολα για καποιο λογο γινονται. Ο χωρισμος μαλλον ηρθε για καλο. Επισης με ολα αυτα τα τρεξιματα και τις υποχρεωσεις ολοι γεροι νιωθουμε χαχα.
Αυτο που λεει ο Γιωργος σιγουρα μου δινει ελπιδα αλλα βλεπω οτι δεν γινεται τοσο πολυ πλεον. Επισης ειμαι 4ο ετος δεν ειμαι 1ο-2ο που δημιουργουνται οι παρεες. Ισως καταπιω ραδιοφωνο ισως και οχι (δεν το λεω πεσιμιστικα απλα τιποτα δεν ειναι σιγουρο οποτε δεν γινομαι απολυτη)

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Ναι ρε συ αλλα εμενα πρισωπικα με παει πισω. Με εχουν "κατηγορησει" πολλες φορες για αυτο. Μου λενε οτι μπορει να με ξερουν 1-2 χρονια (στο σχολειο πχ) αλλα ειναι σαν να ειμαι ξενη. Παντα θυμωναν και δεν το καταλαβαιναν. Επισης στενοχωριεμαι με την εξελιξη μιας κοπελας που θεωρουσα κολλητη μου απο 10-11 χρονων. Νιωθω οτι πια δεν μπορουμε να ειμαστε φιλες. Εχει αλλαξει εντελως η συμπεριφορα της. Πολυ ωραιο αυτο που λες με τον κολλητο σου αλλα εγω τωρα τελειωνω (μαλλον το πανεπιστημιο χαχαχα)

Επισης δεν απανταω σε ολους κατευθειαν γιατι εχω μαθηματα. Μολις βρισκω χρονο απανταω σε ολους. Ας πουμε το πρωι αφησα χρονο γιατι επρεπε να μπω στην αιθουσα. Δεν απανταω επιλεκτικα δηλαδη.

---

Αλλο όμως κλειστός άνθρωπος και άλλο απόμακρος. Δες λίγο μήπως περνάς εσύ το μήνυμα του "μην με ενοχλείτε, θέλω την ησυχία μου" και γιαυτό δεν σε πλησιάζουν. Δεν λέω ότι το κάνεις επίτηδες, απλά μπορεί να φαίνεται αυτό στους αλλους

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Ε ναι αλλα μια μικρη αλλαγη θα επρεπε να εχει γινει. Εγω δεν βλεπω καμια. Ουτε το αγορι μου και ο μπαμπας μου που μιλαμε συνεχεια. Αυτη η βλακεια που μου μπηκε στον εγκεφαλο μπηκε τωρα τελευταια. Παντα στενοχωριομουν με το φιλικο αλλα ενιωθα οτι καποια στιγμη θα βρω φιλους. Τωρα δεν το νιωθω. Δηλαδη ειχα ελπιδα και την εχασα. Καινουριο αυτο. Ναι μια φορα τη βδομαδα πηγαινω αλλα μαλλον θα το ελαττωσω. Η καθε 10 μερες η 1 φορα στις 2 βδομαδες.

---

Με τους γονείς σου είχες γενικά καλες σχέσεις? Οταν ήσουν μικρή?

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

Και κάρτα αλλαγής να είχε τώρα πλέον λογικά θα έχει λήξει όχι μόνο η κάρτα αλλά και η εγγύηση.. Βολέψου με ό,τι έχεις και φόρα ωτοασπίδες.. :p

---

Φίλε το είχα δει αυτό, αλλά δεν ήθελα να χαλασω το θέμα της κοπέλας (το οποίο το έχουμε χαλάσει εκατο φορές). Ανέβασα ήδη κάτι στο δικό σου θέμα για να τα λέμε εκεί. Τα φιλιά μου

έχεις διάθεση να συνδεθείς όταν συναντάς ανθρώπους;
ένα πλάνο πχ θα ήταν να τολμάς κάτι νέο κάθε φορά.
μπορείς να πας σε ένα μέρος που δεν έχεις ξαναπάει, ένα σεμινάριο, μια εκδήλωση, και να βρεις ανθρωπους να κουβεντιάσεις κι ίσως γίνετε φίλοι.
ο ψυχολόγος μπορεί να σε βοηθήσει στο πώς διαχειρίζεσαι την κοινωνικοποίηση, τί σε κάνει να κολλάς τοσο πολύ ίσως.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αλλο όμως κλειστός άνθρωπος και άλλο απόμακρος. Δες λίγο μήπως περνάς εσύ το μήνυμα του "μην με ενοχλείτε, θέλω την ησυχία μου" και γιαυτό δεν σε πλησιάζουν. Δεν λέω ότι το κάνεις επίτηδες, απλά μπορεί να φαίνεται αυτό στους αλλους

---

Ναι ισχυει. Και τα 2 νομιζω. Επισης οταν εισαι υπερβολικα ησυχος καποιοι νιωθουν αβολα. Αλλο ησυχος και αλλο υπερβολικα ησυχος παντα

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Με τους γονείς σου είχες γενικά καλες σχέσεις? Οταν ήσουν μικρή?

---

Με τον μπαμπα ναι (για αυτο τον ανεφερα και πριν) με τη μαμα οχι (ειναι χωρισμενοι)

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Ναι ισχυει. Και τα 2 νομιζω. Επισης οταν εισαι υπερβολικα ησυχος καποιοι νιωθουν αβολα. Αλλο ησυχος και αλλο υπερβολικα ησυχος παντα

---

Σου έχω πει κι πιο πάνω, δεν ισχύει για όλους. Εγώ πχ δεν νιωθω άβολα όταν κάποιος είναι υπερβολικά ήσυχος. Φτάνει να μην έχει ταμπέλα στο κεφάλι "προσοχή δαγκώνει"

Quote:

---

Originally Posted by user

έχεις διάθεση να συνδεθείς όταν συναντάς ανθρώπους;
ένα πλάνο πχ θα ήταν να τολμάς κάτι νέο κάθε φορά.
μπορείς να πας σε ένα μέρος που δεν έχεις ξαναπάει, ένα σεμινάριο, μια εκδήλωση, και να βρεις ανθρωπους να κουβεντιάσεις κι ίσως γίνετε φίλοι.
ο ψυχολόγος μπορεί να σε βοηθήσει στο πώς διαχειρίζεσαι την κοινωνικοποίηση, τί σε κάνει να κολλάς τοσο πολύ ίσως.

---

Δεν τολμαω αυτο ειναι το θεμα. Αλλα με παλιους γνωστους που προσπαθησα να "συνδεθω" η δεν ταιριαζαμε πια η δεν ειχαμε κοινο ελευθερο χρονο. Επισης εχω βαρεθει να βρισκω κοσμο και να φευγουν. Θελω να εχω μια σιγουρια. Δεν ξερω πως ερχεται αυτο αλλα σιγουρα δεν ερχεται απο ενα γεια η εναν καφε μονο. Η ψυχολογος δεν μπορει να με βοηθησει γιατι ειμαι κολλημενη.

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Με τον μπαμπα ναι (για αυτο τον ανεφερα και πριν) με τη μαμα οχι (ειναι χωρισμενοι)

---

Εχετε συζητήσει και αυτό το κομμάτι με τον ψυχολόγο?
Θες να μιλήσεις λίγο για το θέμα της μαμάς? Μπας και επηρεάζει κι αυτό τον τρόπο που βλέπεις τον εαυτό σου?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Εχετε συζητήσει και αυτό το κομμάτι με τον ψυχολόγο?
Θες να μιλήσεις λίγο για το θέμα της μαμάς? Μπας και επηρεάζει κι αυτό τον τρόπο που βλέπεις τον εαυτό σου?

---

Οχι δεν της εχω μιλησει πολυ. Λεω αλλα πραγματα αλλα εννοειται οτι πρεπει να φτασω και σε αυτο το υεμα καποια στιγμη.
Σιγουρα εχει επηρεασει τον τροπο που βλεπω τον εαυτο μου γιατι παντα με συγκρινε με αλλους και παντα με μαλωνε για τα περισσοτερα. Ας πουμε μια φορα στο δημοτικο δεν της ειχα πει οτι εγραφα διαγωνισμα και με χτυπησε 2-3 φορες δυνατα. Δεν ειχα ποτε μελανιες, σημαδια κλπ οποτε δεν το καταλαβαινε κανεις ποτε. Αλλα εγω πονουσα. Επισης αυτο που δεν ξερω τι να πω νιωθω οτι ειναι απο εκεινη. Και με εκνευριζει γιατι δεν γινεται να μη μου εχει δωσει σχεδον κανενα εφοδιο για τη ζωη και την αυτοπεποιθηση μου και να πηρα και αυτο το κουσουρι. Ακουγεται σκληρο και κακο αλλα ετσι νιωθω και δεν θα το κρυψω.

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Οχι δεν της εχω μιλησει πολυ. Λεω αλλα πραγματα αλλα εννοειται οτι πρεπει να φτασω και σε αυτο το υεμα καποια στιγμη.
Σιγουρα εχει επηρεασει τον τροπο που βλεπω τον εαυτο μου γιατι παντα με συγκρινε με αλλους και παντα με μαλωνε για τα περισσοτερα. Ας πουμε μια φορα στο δημοτικο δεν της ειχα πει οτι εγραφα διαγωνισμα και με χτυπησε 2-3 φορες δυνατα. Δεν ειχα ποτε μελανιες, σημαδια κλπ οποτε δεν το καταλαβαινε κανεις ποτε. Αλλα εγω πονουσα. Επισης αυτο που δεν ξερω τι να πω νιωθω οτι ειναι απο εκεινη. Και με εκνευριζει γιατι δεν γινεται να μη μου εχει δωσει σχεδον κανενα εφοδιο για τη ζωη και την αυτοπεποιθηση μου και να πηρα και αυτο το κουσουρι. Ακουγεται σκληρο και κακο αλλα ετσι νιωθω και δεν θα το κρυψω.

---

Οι γονείς μας είναι οι πρώτοι άνθρωποι που μας δείχνουν πως είναι ο έξω κόσμος. Ή μάλλον, είναι αυτοί που μας δημιουργούν μια εικόνα για το πως είναι ο κόσμος έξω και πως μας βλέπουν. Πολλές φορές δυστυχώς είναι λανθασμένη αλλά τις περισσότερες φορές την κουβαλάμε μαζί μας. Συζήτησε το όταν είσαι έτοιμη θα σε βοηθήσει.

Είναι καλό που σε εκνευρίζει, το θεωρείς ξένο. Είναι μια αρχή.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Οι γονείς μας είναι οι πρώτοι άνθρωποι που μας δείχνουν πως είναι ο έξω κόσμος. Ή μάλλον, είναι αυτοί που μας δημιουργούν μια εικόνα για το πως είναι ο κόσμος έξω και πως μας βλέπουν. Πολλές φορές δυστυχώς είναι λανθασμένη αλλά τις περισσότερες φορές την κουβαλάμε μαζί μας. Συζήτησε το όταν είσαι έτοιμη θα σε βοηθήσει.

Είναι καλό που σε εκνευρίζει, το θεωρείς ξένο. Είναι μια αρχή.

---

Το θεωρω ξενο αλλα νιωθω οτι εχω καποια κομματια δικα της. Και αυτα ειναι που με ενοχλουν. Δηλαδη δεν γινεται να κληρονομησα ολα τα κουσουρια. Επισης ειναι περιεργο να μην ειχα ποτε αληθινους φιλους; Οχι να μην εχω πολλους. Αλλα οσοι εχω να ειναι ολοι ψευτικοι. Η να μην εχω κανεναν η να ειναι ψευτικοι. Ολοι απο οτι φαινεται μενουν με λιγους και καλους. Εγω δεν εχω ουτε λιγους ουτε καλους.

Ευχαριστω τοσο πολυ που μου απαντατε αληθεια

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Το θεωρω ξενο αλλα νιωθω οτι εχω καποια κομματια δικα της. Και αυτα ειναι που με ενοχλουν. Δηλαδη δεν γινεται να κληρονομησα ολα τα κουσουρια. Επισης ειναι περιεργο να μην ειχα ποτε αληθινους φιλους; Οχι να μην εχω πολλους. Αλλα οσοι εχω να ειναι ολοι ψευτικοι. Η να μην εχω κανεναν η να ειναι ψευτικοι. Ολοι απο οτι φαινεται μενουν με λιγους και καλους. Εγω δεν εχω ουτε λιγους ουτε καλους.

---

Μπορει αυτά τα "κουσούρια" που λες να διώχνουν ανθρώπους από τη ζωή σου. Εσύ να τα θεωρείς πχ άμυνα αλλά στους άλλους να φαίνεται ότι είσαι σκληρή, απόμακρη.
Και εγώ έχω πάρει κουσούρια της μάνας μου αλλά και καλά της στοιχεία. Συν ότι με την ψυχοθεραπεία ανακάλυψα πως ο πατέρας μου δεν ήταν ο "καημενος που έμπλεξε" αλλά ήταν ο τύπος που δεν ήταν πουθενά στη ζωή μου. Απλά υπήρχε μέσα στο σπίτι.
Γιαυτό σου λέω δώσε χρόνο στη ψυχοθεραπεία. Πάρε το θέμα λίγο πιο βαθιά, μπορεί να πονέσει λίγο αλλά αν δεν χτυπήσεις τη ρίζα πως θα αλλάξουν τα πράγματα;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μπορει αυτά τα "κουσούρια" που λες να διώχνουν ανθρώπους από τη ζωή σου. Εσύ να τα θεωρείς πχ άμυνα αλλά στους άλλους να φαίνεται ότι είσαι σκληρή, απόμακρη.
Και εγώ έχω πάρει κουσούρια της μάνας μου αλλά και καλά της στοιχεία. Συν ότι με την ψυχοθεραπεία ανακάλυψα πως ο πατέρας μου δεν ήταν ο "καημενος που έμπλεξε" αλλά ήταν ο τύπος που δεν ήταν πουθενά στη ζωή μου. Απλά υπήρχε μέσα στο σπίτι.
Γιαυτό σου λέω δώσε χρόνο στη ψυχοθεραπεία. Πάρε το θέμα λίγο πιο βαθιά, μπορεί να πονέσει λίγο αλλά αν δεν χτυπήσεις τη ρίζα πως θα αλλάξουν τα πράγματα;

---

Τωρα εχω κολλησει τοσο πολυ στο θεμα της παρεας που δεν λεω τιποτα αλλο στην ψυχοθεραπεια. Μηπως να το αφησω και να πιασω το θεμα της μαμας μου;

Επισης σε αυτο με τους φιλους δεν εχω συναντησει κανεναν αλλο με το ιδιο θεμα. Ολοι λενε οτι οι περισσοτεροι φευγουν κλπ αλλα τουλαχιστον καποιος μενει. Η καποια στιγμη ειχαν αληθινους φιλους εστω για λιγο. Εμενα ολοι αποδειχθηκαν ψευτικοι. Εε δεν μπορω να το διαχειριστω πια.

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Τωρα εχω κολλησει τοσο πολυ στο θεμα της παρεας που δεν λεω τιποτα αλλο στην ψυχοθεραπεια. Μηπως να το αφησω και να πιασω το θεμα της μαμας μου;

---

Εγώ αυτό θα έκανα. Συνήθως όταν τρώμε κόλλημα με κάτι, κάτι άλλο προσπαθούμε να αποφύγουμε.. Θα μάθεις τον εαυτό σου καλύτερα. Τι είναι δικό σου, τι σου "φόρεσαν", τι σου ταιριάζει, τι όχι.

I-still-need-some-friends-to-keep-me-company-tho σου λέω καλημέρα :)

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Εγώ αυτό θα έκανα. Συνήθως όταν τρώμε κόλλημα με κάτι, κάτι άλλο προσπαθούμε να αποφύγουμε.. Θα μάθεις τον εαυτό σου καλύτερα. Τι είναι δικό σου, τι σου "φόρεσαν", τι σου ταιριάζει, τι όχι.

---

Αχ μπερδευομαι

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

I-still-need-some-friends-to-keep-me-company-tho σου λέω καλημέρα :)

---

Καλημερα Βασιλη. Το καινουριο username μου (και καλα χαχα) πως το σκεφτηκες; Πειτε μου ρε παιδια ειναι φυσιολογικο να μην εχω ουτε ενα γνωστο που να περναω καλα; Ουτε για εναν απλο καφε δεν μπορω να βγω. Οσοι ξερω η εκανα παρεα εχουν σκατα αποψεις. Δεν λεω να τους εμπιστευομαι καταλαβαινετε πως το λεω. Λιγους και καλους εχουν ολοι ρε παιδια. Ακομα και ο πιο αντικοινωνικος ανθρωπος.

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Καλημερα Βασιλη. Το καινουριο username μου (και καλα χαχα) πως το σκεφτηκες; Πειτε μου ρε παιδια ειναι φυσιολογικο να μην εχω ουτε ενα γνωστο που να περναω καλα; Ουτε για εναν απλο καφε δεν μπορω να βγω. Οσοι ξερω η εκανα παρεα εχουν σκατα αποψεις. Δεν λεω να τους εμπιστευομαι καταλαβαινετε πως το λεω. Λιγους και καλους εχουν ολοι ρε παιδια. Ακομα και ο πιο αντικοινωνικος ανθρωπος.

---

Δεν έχουν όλοι φίλους. Και το τι είναι φυσιολογικό και τι όχι είναι μεγάλη κουβέντα. Άλλοι κάνουν παρέα με άτομα που δεν εκτιμούν επειδή φοβούνται να είναι μόνοι, άλλοι δεν κάνουν παρέα με κανέναν για να είναι σίγουροι ότι δεν θα πληγωθουν, άλλοι θέλουν να έχουν φίλους και δεν τους βγαίνει και άλλοι θέλουν την ησυχία τους και δεν την έχουν..
Κάνε κάποια δραστηριότητα. Το έχουμε ξανά πει ..

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Πειτε μου ρε παιδια ειναι φυσιολογικο να μην εχω ουτε ενα γνωστο που να περναω καλα; Ουτε για εναν απλο καφε δεν μπορω να βγω. Οσοι ξερω η εκανα παρεα εχουν σκατα αποψεις. Δεν λεω να τους εμπιστευομαι καταλαβαινετε πως το λεω. Λιγους και καλους εχουν ολοι ρε παιδια. Ακομα και ο πιο αντικοινωνικος ανθρωπος.

---

I-keep-worrying-without-reason-tho ακούγεσαι λίγο too much εκλεκτική νομίζω. Δεν είναι αναγκαία κακό αυτό αλλά καλύτερα μην θέτεις τόσο υψηλά στάνταρ για να πιεις έναν απλό καφέ. Μην κλωτσάς την ευκαιρία, βγες πιες το καφεδάκι σου και άσε τους να λένε τις σκατά απόψεις. Δεν ψάχνεις αδελφές ψυχές για να πιεις έναν απλό καφέ.. Καντο κιόλας σαν εξάσκηση για σένα την ίδια αφού έχεις λίγο θεματάκι με το κοινωνικό.. Δεν μπορεί, κάποια στιγμή από τα πολλά «σκατά» θα βρεθεί και κάτι που να αξίζει.. Μην απογοητεύεσαι :)

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

I-keep-worrying-without-reason-tho ακούγεσαι λίγο too much εκλεκτική νομίζω. Δεν είναι αναγκαία κακό αυτό αλλά καλύτερα μην θέτεις τόσο υψηλά στάνταρ για να πιεις έναν απλό καφέ. Μην κλωτσάς την ευκαιρία, βγες πιες το καφεδάκι σου και άσε τους να λένε τις σκατά απόψεις. Δεν ψάχνεις αδελφές ψυχές για να πιεις έναν απλό καφέ.. Καντο κιόλας σαν εξάσκηση για σένα την ίδια αφού έχεις λίγο θεματάκι με το κοινωνικό.. Δεν μπορεί, κάποια στιγμή από τα πολλά «σκατά» θα βρεθεί και κάτι που να αξίζει.. Μην απογοητεύεσαι :)

---

Μα ειναι τραγικο αυτο που συμβαινει. Οι μονοι γνωστοι που εχω πλεον ειναι απο το χωριο και σκεφτονται ολοι ετσι. Απο την πολη που εμενα (3η γυμνασιου-3η λυκειου) με εχουν ξεχασει ολοι. Κατι πηγε πολυ λαθος. Η δεν θα ταιριαζω η θα μου φερονται σκατα η θα εχουν σκατα αποψεις. Δεν γινεται μια ζωη να ηταν ολοι ετσι. Ολοι καποιον κρατανε. Και ειναι ολοι καλα. Παλι εγω υστερω.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Δεν έχουν όλοι φίλους. Και το τι είναι φυσιολογικό και τι όχι είναι μεγάλη κουβέντα. Άλλοι κάνουν παρέα με άτομα που δεν εκτιμούν επειδή φοβούνται να είναι μόνοι, άλλοι δεν κάνουν παρέα με κανέναν για να είναι σίγουροι ότι δεν θα πληγωθουν, άλλοι θέλουν να έχουν φίλους και δεν τους βγαίνει και άλλοι θέλουν την ησυχία τους και δεν την έχουν..
Κάνε κάποια δραστηριότητα. Το έχουμε ξανά πει ..

---

Το ξαναειπαμε ναι αλλα δεν μου παει τοσο καλα. Δεν ξερω αν εχω χρονο για δραστηριοτητες γιατι ζοριζομαι πολυ με το διαβασμα. Και οι γνωστοι η θα ειναι καλα ατομα γενικα με σκατα αποψεις η θα εχουν πιο σωστες αποψεις αλλα δεν θα συμπεριφερονται τοσο καλα. (Δεν προλαβαινω να το αναλυσω τωρα αλλα γινεται. Πχ καποιος ομοφοβικος μπορει να ειναι γενικα ευγενικος, αλλα εγω δεν τον θελω εξαρχης αφου ειναι ομοφοβικος και παει λεγοντας. Η καποιος μπορει να μην ειναι ομοφοβικος, σεξιστης αλλα να μην κανει για φιλος γιατι ειναι διπροσωπος. Παραδειγματα που δεν αναιρουν το ενα το αλλο. Ολο τετοια παθαινω για αυτο ειμαι ετσι μονη)

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Δεν ξερω αν εχω χρονο για δραστηριοτητες γιατι ζοριζομαι πολυ με το διαβασμα. Και οι γνωστοι η θα ειναι καλα ατομα γενικα με σκατα αποψεις η θα εχουν πιο σωστες αποψεις αλλα δεν θα συμπεριφερονται τοσο καλα. Πχ καποιος ομοφοβικος μπορει να ειναι γενικα ευγενικος, αλλα εγω δεν τον θελω εξαρχης αφου ειναι ομοφοβικος και παει λεγοντας. Η καποιος μπορει να μην ειναι ομοφοβικος, σεξιστης αλλα να μην κανει για φιλος γιατι ειναι διπροσωπος. Παραδειγματα που δεν αναιρουν το ενα το αλλο. Ολο τετοια παθαινω για αυτο ειμαι ετσι μονη)

---

I-still-need-to-know-your-beliefs-upon-pretty-much-everything-tho..

Τους περνάς από κόσκινο εσύ για να πιεις το ρημαδοκαφέ.. Μην το ψειρίζεις τόσο βρε πουλάκι μου.. Ε, βγες και με τους δυο παραπάνω που είπες στο παράδειγμα (και ταυτόχρονα αν θες.. γιατί όχι..) Πάτε για τον καφέ και με τον διπρόσωπο θα μιλάτε για τις ταιριαστές απόψεις, ενώ με αυτόν που είναι ευγενικός θα ασχολείστε με τα υπόλοιπα εκτός του σεξιστικού/ομοφοβικού. «Πάθε» λίγο κι απ’ αυτό που λέω εγώ και δε θα ξεμένεις έτσι μόνη.. Κι αν είστε και πάνω από δυο στον καφέ θα ελαχιστοποιούνται και οι «αμήχανες σιωπές». Αλλά και πάλι θα σου πω άρχισε να συνηθίζεις να enjoy the silence.. Ακόμα και με παρέα..

https://m.youtube.com/watch?v=aGSKrC...IHNpbGVuY2U%3D

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

I-still-need-your-beliefs-upon-pretty-much-everything-tho..

Τους περνάς από κόσκινο εσύ για να πιεις το ρημαδοκαφέ.. Μην το ψειρίζεις τόσο βρε πουλάκι μου.. Ε, βγες και με τους δυο παραπάνω που είπες στο παράδειγμα (και ταυτόχρονα αν θες.. γιατί όχι..) Πάτε για τον καφέ και με τον διπρόσωπο θα μιλάτε για τις ταιριαστές απόψεις, ενώ με αυτόν που είναι ευγενικός θα ασχολείστε με τα υπόλοιπα εκτός του σεξιστικού/ομοφοβικού. «Πάθε» λίγο κι απ’ αυτό που λέω εγώ και δε θα ξεμένεις έτσι μόνη.. Κι αν είστε και πάνω από δυο στον καφέ θα ελαχιστοποιούνται και οι «αμήχανες σιωπές». Αλλά και πάλι θα σου πω άρχισε να συνηθίζεις να enjoy the silence.. Ακόμα και με παρέα..

---

Απλα θελω τα ατομα διπλα μου να εχουν σωστες αποψεις. Και ας μην ειναι κολλητοι μου. Δεν μπορω να σκεφτομαι οτι θα μου πουνε οτι μονο η γυναικα πρεπει να κανει δουλειες του σπιτιου η οτι αν περασει διπλα μας ενας γκει θα τον φτυσουν. Δεν θα εμπιστευτω τον καθενα επειδη θα εχουμε τις ιδιες αποψεις προφανως αλλα ρε παιδια δεν γινεται.