βλέπω τα μαλλιά μου στο καθρέφτη και με πιάνει απεπλισία....οχι μόνο μου τα έκοψε καρέ αλλα είναι και φιλαριστά με αποτέλεσμα τα μισά να φτάνουν στο μισό της κεφαλής......το αστείο είναι οτι αφου με κούρεψε της είπα οτι ειναι υπέροχα ..κλαίω :(
Printable View
βλέπω τα μαλλιά μου στο καθρέφτη και με πιάνει απεπλισία....οχι μόνο μου τα έκοψε καρέ αλλα είναι και φιλαριστά με αποτέλεσμα τα μισά να φτάνουν στο μισό της κεφαλής......το αστείο είναι οτι αφου με κούρεψε της είπα οτι ειναι υπέροχα ..κλαίω :(
Ti καλη καρδια που εχεις lolz
Ο υπολογιστής είναι παλιός πια για παιχνίδια. Ήθελα να δοκιμάσω να παίξω κάποια, to life is strange double exposure και το umamusume, αλλά θα πρέπει να πάω στα νετ, και πέραν του ότι για να τα ολοκληρώσω θα πρέπει να κάτσω 14 ώρες, και ενώ δεν είναι ακριβές οι ώρες, δεν μπορώ να κάθομαι πολλές ώρες, την τελευταία φορά που έμεινα σχεδόν 24 ώρες και ήπια πολλά monster (10; 12;), είναι που μουδιασε το πόδι και το έσερνα μέρες, είχα πάει και στα επείγοντα. Βέβαια μετά επανήλθε η κινητικότητα, αλλά όχι η αισθητικότητα. Ακόμη δεν νιώθω το πόδι μου μήνες μετά, αλλά αν το ακουμπήσει και λίγο κάτι, πονάει πάρα πολύ.
Σιχαινομαι τις ειδικότητες στο πρόγραμμα που δήλωσα, όχι μόνο δεν με ενδιαφέρουν, τις σιχαίνομαι. Σιχαίνομαι και τις τάξεις (στα 27 θα κάτσω σε τάξη; Έλεος) και τα μαθήματα (δεν μπορούσα να αποστηθισω στα 17, λένε να μπορώ στα 27;) και ότι έχει εξετάσεις στο τέλος (δεν τα κατάφερα στα 18, ούτε στα 21 να δώσω εξετάσεις) και μόνο αν τις επιτυχεις, παίρνεις το επίδομα... μετά από έναν χρόνο. Μλκιες.
Παθαίνω κρίσεις πανικού όταν είμαι σε έναν χώρο και δεν έχω την δυνατότητα να φύγω, από τα 17 (στο σχολείο το πάθαινα πολύ και στο φροντιστήριο και στη σχολή μετά έπεφτα και στο πάτωμα και μετά δεν μπορούσα να σηκωθώ), χρειάζομαι πάντα να ξέρω και να νιώθω πως δεν είμαι εγκλωβισμένη και μπορώ να σηκωθώ να φύγω από οπουδήποτε, αλλιώς έπεφτα στο πάτωμα, έκανα εμετό πάνω μου, καλούσαν ασθενοφόρα στη σχολή μπλα μπλα μπλα. Φοβάμαι πολύ πως αν πάω σε τάξη παλι, θα ξεκινήσουν τα ίδια. Το μόνο που σταμάτησε τις κρίσεις ήταν όταν σταμάτησα να βρίσκομαι σε πλαίσια που με αναγκάζουν να μην μπορώ να φύγω, aka δουλειά και τάξη. Έχω άθλιες εμπειρίες από τάξεις και δεν θέλω να ξαναβρεθώ ποτέ σε τέτοιο χώρο.
Αφού πηγαινα στο κτήριο, και καθόμουν έξω από την αίθουσα, δεν μπορούσα να μπω με τίποτα και έφευγα. Έτσι είχα πρόβλημα με τις απουσίες, όχι γιατί δεν πήγαινα, αλλά γιατί δεν μπορούσα να μπω στην τάξη.
Μπορει να τσιμπισεις κανα γκομενο στα μαθηματα.
Γιατί δεν είχες τη δυνατότητα να φύγεις? Κλειδωναν τη αίθουσα? Τι θα πείραζε αν έφευγες από την αίθουσα κάποια στιγμή ε αν δεν ένιωθες καλά?Quote:
Originally Posted by wanderer010
Ευτυχώς δεν μου έστειλε ξανά τίποτα για βόλτα, μόνο μια αντίδραση. Σε παρακαλώ, μην ξαναστείλεις. Με απελπιζει ο τεράστιος χρόνος κενού στην ανταλλαγή μηνυμάτων και θέλω να κλάψω, γιατί ΒΑΡΙΕΜΑΙ να απαντήσω το οτιδήποτε για να ξαναγράψεις αύριο, μεθαύριο, σε 3 μέρες.
Δυστυχώς, μου έστειλε ένας από το Τιντερ που είχε το κινητό μου, από τους λίγους που δεν τους είπα να πάνε να γα- και δεν μπλόκαρα. Δεν θυμάμαι ποιος είναι, αν με έχει δει, τι φωτογραφίες έχει δει, δεν θυμάμαι τι έχουμε πει, τι του έχω πει, τι μου έχει πει, γιατί έχω διαγράψει το τιντερ και τις περισσότερες συνομιλίες στο viber. Μου αρέσει, όμως, που αυτοί ΑΠΑΝΤΑΝΕ γρήγορα, μπορώ να έχω μια συζήτηση μαζί τους που ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ να ολοκληρωθεί.
Φοβάμαι πως θα με απορρίψει αν με δει από κοντά, όπως όλοι πέραν του Σ. δηλαδή, ο οποίος και πάλι, μου έριχνε έμμεσες προσβολές για την εμφάνισή μου με διακριτικό τρόπο, αλλά ναι. Αν δεν ήμουν σαν το ανάποδο τέρας, θα πήγαινα να τον γνωρίσω, αλλά αν με δει και βρει δικαιολογία να φύγει όπως οι άλλοι ή και δεν μου μιλήσει καθόλου ή με στήσει ή με δει και μετά δεν μου ξαναστείλει ποτέ όπως οι άλλοι,
Θα αρχίσω να κλαίω τόσο πολύ.
Τι απορρίψεις έχω φάει και να φανταστείς, εκείνες τις μέρες πρόσεχα πολύ την εμφάνισή μου, και πάλι όντως με βρήκαν αποκρουστική :(
Δεν θα αντέξω άλλη μία απόρριψη λόγω εμφάνισης. Αποκλείεται να το αντέξω.
Ναι, αξλ, όπως τα 12 χρόνια σχολείου και τα 4 πήγαινε έλα σε διάφορες σχολές, που δεν με πλησίασε ποτέ ούτε ένας. Ποτέ μου δεν με έχει πλησιάσει άτομο του άλλου φύλου. Π ο τ έ.
Οκ, εκτός από έναν Αιγύπτιο στα 19 και έναν άλλον αλλοδαπό πάλι στα 19. Αλλά άλλες ιστορίες αυτές. Όχι καλές.
Αυτοί θα πλησίαζαν και κατσίκα
-Θα σ' πάω στα καλύτερα μαγαζιά να πούμ' σι λέω κόυκλα μ'.
-Μπεεεεεεεεεε
Σκέφτομαι πόσο σκληρή είναι η ζωή τελικά.. Ειδα τη συνέντευξη της Μαρίνας Καλογήρου και μου έμεινε η φράση που είπε "το μόνο που θυμάμαι είναι ότι άντεχα".. Διάβασα και τα σχόλια από κάτω και ντράπηκα. Άνθρωποι να λένε "πρέπει να ακούσουμε και την άλλη πλευρά τι έχει να πει", "γιατί να τα πει δημόσια? Μας νοιάζει;" είναι όντως τόσο κενοί κάποιοι άνθρωποι;
Το να πεις η ζωή είναι σκληρή θα έπρεπε να λέγεται για καταστάσεις όπως ατυχήματα, ασθένειες, απώλειες, και όχι καταστάσεις όπως η κακοποίηση που ευθύνονται οι ίδιοι οι άνθρωποι που την προκαλούν.
Σε αυτή την περίπτωση, οι άνθρωποι είναι σκληροί.
Η πλειοψηφία θα είναι υποστηρικτική προς την ηθοποιό. Μην εστιάζεις στα λίγα σχόλια που θα είναι αρνητικά. Θα υπάρξουν, αλλά δεν θα είναι η πλειοψηφία.
Τώρα όσον αφορά το δημόσιο, δεν ξέρω κατά πόσο είναι οκ να λένε αυτά και να τα βλέπει οποιοσδήποτε χωρίς να γνωρίζει τι θα ακούσει, γιατί μπορεί για οποιονδήποτε λόγο να μην είναι σε θέση να ακούσει κάτι τέτοιο και τα triggers δεν είναι ευχάριστα. Δεν είναι ότι "δεν μας νοιάζει", απλά έχουμε τα δικά μας προβλήματα, και δεν έχουμε άλλο περιθώριο να ακούσουμε και άλλα και άλλα και άλλα, οπότε μπορώ να καταλάβω κάπως την επιθετικότητα.
Και όσον αφορά την σεξουαλική κακοποίηση, έχουμε δει πάρα πολλές περιπτώσεις που δεν υπήρχε στην πραγματικότητα. Θυμάστε τον πατέρα που του είπε η κόρη του ότι την κακοποιούσε ένας και την απειλούσε για αυτό δεν είχε πληρώσει τα τελευταία ενοίκια του μέρους όπου νοίκιαζε παρά το γεγονός ότι ο πατέρας της έστελνε χρήματα; Ο πατέρας πήγε και σκότωσε τον άλλον.
Μετά από έναν χρόνο, βρήκαν ότι τα μηνύματα με τις απειλές που είχε δείξει η κοπέλα, ήταν ψεύτικα/φτιαγμένα.
Πιστευω πως η ζωή είναι σκληρή κάποιες φορές.. Εξαιτίας καποιων ανθρώπων.. Δεν θα τους χαρακτήριζα σκληρούς. Είναι μικρή η λέξη... Μαλακ... Το λιγότερο.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Εγώ ο Γιώργος.. Θεωρώ πολύ γενναίο αυτό που έκανε. Να μιλήσει δημόσια. Το είχε ανάγκη και το έκανε.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Το περιστατικό που λες δεν το ξέρω, αλλά το δίνεις σαν παράδειγμα για να μη μιλάει το θύμα επειδή μια ηλίθια έκανε όλο αυτό? Το θύμα είναι καλό να μιλάει. Οπότε θέλει. Όπως θέλει. Φτάνει να πάρει ανάσα, δύναμη
το ότι κάποι@ εκμεταλεύονται την δημοσιότητα του metoo για να κάνουν τη δουλειά τους πιο ξεδιάντροπα, δεν σημαίνει πως θα πάψουμε να ακούμε την άποψη του θύματος πάντα.
Δεν καταλαβαίνω σε τι βοηθά το να μιλάς. Τουλάχιστον για τέτοια συμβάντα, ποτέ δεν με βοήθησε το να μιλάω. Τα είπα τα ξαναειπα τα ξαναξαναείπα τόσες φορές που πλέον δεν τα συζητώ όχι γιατί με δυσκολεύει αλλά γιατί βαριέμαι να τα ξαναπώ. Βαριέμαι. Αλλά και από την πρώτη φορά που τα είπα, δεν με βοήθησε ποτέ, ούτε βάρος έφυγε, τίποτα.
Με άλλα πράγματα, πχ με σκέψεις, με βοηθά το να τις λέω, αλλά τι να κάνουμε, ζούμε σε χούντα και δεν επιτρέπεται. Αλλά με βοηθούσε.
Όμως με αυτά τα γεγονότα, εκτός κι αν κινδυνεύει άλλος κόσμος οπότε έχεις την υποχρέωση να μιλήσεις για την προστασία των άλλων, και όχι τόσο για την τιμωρία.. γιατί το ότι ο άλλος θα τιμωρηθεί, για εσένα δεν αλλάζει τίποτα, απολύτως τίποτα, αν πλέον δεν κινδυνεύεις από αυτό το άτομο, δεν θα αλλάξει το τι συνέβη, δεν θα αλλάξει την επίδραση που είχε, ούτε θα βελτιώσει σε τίποτα εσένα.
Δεν είναι ότι λέω να μην τα πουν, είναι ότι δεν το καταλαβαίνω. Δεν καταλαβαίνω το νόημα.
Πέραν του ότι το μόνο που καταφέρνουν είναι να προβάλουν το ποιόν της ζωής και των ανθρώπων, και να βυθιζόμαστε μετά πιο πολύ στην απελπισία, γιατί κοίτα, και αυτή κακοποιήθηκε οπότε όλα είναι μαύρα, δεν αξίζει κλπ. Έχουμε αυτά τα μπλα μπλα μπλα η ζωή είναι όμορφη, η ζωή αξίζει, εν τω μεταξύ αυτά που λένε δείχνουν το ακριβώς αντίθετο και είναι dissonance. Παραφωνία, αλληλοσυγκρουόμενα.
Δεν δίνεις δύναμη. Απελπισία δίνεις.
Εγώ κάθε φορά που ακούω τέτοια δεν λέω α τι καλά δεν είμαι η μόνη. Λέω α τι σκ@τ@ που είναι ο κόσμος και δεν αξίζει.
Βέβαια προσωπικά δεν καταλαβαίνω ούτε την "περηφάνεια" του ότι, κοίτα, άντεξα αυτό κι αυτό κι αυτό.
Ε και; Τι κατάλαβες που άντεξες;
Προφανώς δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους.
Επειδη χρειάζεσαι ψυχολογική στήριξη και φαρμακευτική αγωγή.. Για να αρχίσεις να βλέπεις καθαρά.. Είναι ο μόνος τρόπος να βοηθήσεις τον εαυτό σου..Quote:
Originally Posted by wanderer010
Το θέμα μας όμως εδώ είναι άλλο.. Μια γυναίκα συνειδητοποίησε τι της έχει συμβεί και τι ζημιά της προκάλεσε και θέλει να το φύγει από πάνω της επειδή δεν είναι δικό της.
Η συγκεκριμένη γυναικα κάνει και ψυχοθεραπεία. Δεν βοηθάει κάτι απλά να το πεις.. Βοηθάει να το δουλέψεις και σιγά σιγά να κλείσει η πληγή. Μίλησε δημόσια επειδή το είχε ανάγκη. Το συνειδητοποίησε και ήθελε να το πει. Για κάποιους είναι λύτρωση.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Ψευδαίσθηση είναι. Δεν αλλάζει τίποτα με το να το πεις δημόσια. Μάλλον πιο πολλά προβλήματα θα έχεις έτσι.
Δεν φεύγει από πάνω σου επειδή το είπες.
Επίσης τα 200 χρόνια ψυχοθεραπεία, όπως γράφει, μεταφορικά, δείχνει ότι δεν έζησε μια ποιοτική ζωή. Τι ακριβώς βγήκε να μας πει σε όλη την Ελλάδα;
Άλλο να το πεις σε δικούς σου και άλλο να βγεις στα κανάλια.
Κάνω ψυχοθεραπεία από το 2018. Και με έχει βοηθήσει σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Ζω μια ποιοτική ζωή. Αγαπώ, πονάω, χαίρομαι, λυπάμαι. Ολα. Και ως θύμα (δεν μαρεσει αυτή η λέξη) χαίρομαι που άνθρωποι που δέχτηκαν σεξουαλικη κακοποίηση επιλέγουν να φύγουν από πάνω τους αυτό το "πράγμα" και να ζήσουν ελεύθεροι. Οπότε μπράβο της που το είπε. Το είχε ανάγκη...Quote:
Originally Posted by wanderer010
μπράβο σου Γιώργο.
καλέ εννοείται καλά έκανε ποιόν προσέβαλε; δεν θα πηγαίνει από κανάλι σε κανάλι σε όποια εκπομπή υπάρχει να πουλάει την ιστορία της!
πολλές γυναίκες έχουν υποστεί βία που δεν πάει ο νους σου, δυναμικές, έξυπνες, πετυχημένες.. αυτό πρέπει να ακούγεται.
περηφάνεια όχι με την κακή έννοια. λάικ, κοίτα πόσα άντεξα και δεν λύγισα, δεν μου τό'χα!
Το άλλο που κράτησα από τη συνέντευξη είναι ότι οταν το είχε συζητήσει με άλλα άτομα, πολλοί είπαν πως και αυτοί έζησαν κάτι παρόμοιο. Και είναι τρομακτικό ποσοι άρρωστοι άνθρωποι υπάρχουν και πόσοι κουβαλάνε μια τεράστια πληγή εξαιτίας τους.Quote:
Originally Posted by user
Και χαίρεσαι/είσαι περήφανος που ζεις σε αυτό τον κόσμο;
Το να κάνεις ψυχοθεραπεία τόσα χρονια, πέραν του ότι είναι εφιαλτικό, σου αφαιρεί και από τη ζωή σου, μιας που με τα ίδια χρήματα θα μπορούσες να έχεις κάνει άλλα πράγματα.
Ποιοτική ζωή, λες, και από κάτω αμέσως γράφεις για αρρωστους ανθρώπους κλπ. Ποιοτική ζωή σε μη ποιοτική Γη... Περίεργο. Ούτε εσύ δεν το πιστεύεις.
+ Ένας άνθρωπος που έχει ποιοτική ζωή δεν χρειάζεται τόσα χρόνια ψυχοθεραπείας...
Βαριέμαι. Βαριέμαι και να κοιμηθώ. Γιατί είναι όλα τόσο βαρετά;
Πρωί: τώρα τελευταία δεν μπορώ να σηκωθώ εύκολα. Κάποιες δουλειές στο σπίτι, περπάτημα μέχρι το πάρκο, μετά πάλι σπίτι, φαγητό, και μετά τίποτα. Καναπές. Ύπνος. Ακριβώς το ίδιο και την επόμενη μέρα. Τίποτα.
Μα κάνω κι άλλα πράγματα. Βγαίνω με φίλους, πάω ταξίδια, θέατρο, συναυλίες.. Και τα κάνω επειδή κάνω και ψυχοθεραπεία.. Κλείνω τις πληγές μου, γίνομαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου και είναι επιλογή μου. Και την γουστάρω.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Εσύ έκανες άλλες επιλογές. Το θέμα είναι.. Είσαι ευτυχισμένη; Κάνεις τη ζωή που θέλεις; Σου αρέσει;
Δεν έκανα εγώ επιλογές, εκείνες έκαναν εμένα.
Προσπάθησα να έχω την ζωή που ήθελα, και μετά ξαναπροσπάθησα, και ξαναξαναπροσπάθησα, αλλά δεν βγήκε, δεν με θέλει. Ορκίζομαι, δεν με θέλει.
Τι επιλογές πιστεύεις πως έχω;
Με το χέρι στη καρδιά θα σου απαντήσω.. Μια επιλογή είναι η φαρμακευτική αγωγή. Την χρειάζεσαι. Εσύ το βλέπεις ως κάτι αρνητικό και άσχημο αλλά θα είναι δώρο για σένα.. Πάντα στη ζωή μας έχουμε επιλογή. Πέρασα κατάθλιψη. Ξέρεις τι επιλογές είχα? Ή να κοιμάμαι όλη μέρα και να βυθιζομαι ή να κάνω κάτι για να βγω. Επέλεξα να βγω. Ήταν πολύ δύσκολο να βγω. Έκλαιγα τα βράδια, δεν μπορούσα να πάω ούτε στο πάρκο που είναι εδώ δίπλα, δεν ήθελα να βλέπω άνθρωπο. Με πίεσα όμως. Ήθελα να γίνω καλά.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Ένα λεπτό να επιλέξω από τις πολλές δουλειές που μπορώ να κάνω και με θέλουν όλοι, ένα άλλο λεπτό να επιλέξω έναν από τους πολλούς που θέλουν να έχουν σχέση με εμένα, ένα ακόμη λεπτό να επιλέξω ένα από τα πολλά διαμερίσματα που μπορώ να νοικιάσω. Α κι άλλο ένα, να απαντήσω στα τόσα μηνύματα και τις κλήσεις που έχω. Έχω άπειρες επιλογές.