αυτά είναι μαλακίες. πάρντον μάι φρεντς. είσαι πνιγμένος στα στερεότυπα. και αυτό σου κάνει τεράστιο κακό, βάζεις στάνταρ στον εαυτό σου που ας πούμε δεν τα έχεις επειδή δεν είσαι έτσι,δεν είσαι αυτός ο άνθρωπος. και μετά απογοητεύεσαι. πρέπει να είσαι πιο χαλαρός και να δουλέψεις περισσότερο τον αυτοσαρκασμό σου.Quote:
Originally Posted by jimmaster
Τι κάθεσαι κ σκέφτεσαι;; Αν είναι δυνατόν!!! Θα σου το ξαναπω..ο τρόπος σκέψης σου σε κρατάει πολύυυυυυυυυυυ πίσω και θα συνεχίσει να το κάνει αν συνεχίσεις να σκέφτεσαι έτσι..και πιστεύω πως ακόμη και σεξ να έκανες σημερα το βράδυ πάλι κάτι στραβο θα εβρισκες να επιρρίψεις στον εαυτό σου κ δε θα ξαναδοκιμαζες..
Εκανα αγωνα και αλλαξα την εμφανιση μου και κερδισα αυτοπεποιθηση... Ειμαι αρκετα πιο δυνατος τωρα απο παλια...αλλα μην κοροιδευομαστε, κοιτα λιγο τους μεσους ορους... Η σεξουαλικη αφυπνιση γινεται στην εφηβεια...συνηθως και στην εφηβεια συνηθως ο ανθρωπος ψαχνει την ταυτοτητα του... Εγω την περασα ολη να αγχωνομαι για τα μαθηματα, τα λεφτα τις οικογενειας! Την γαμημενη την σκατομιζερια της γαμημενης οικογενειας μου! Κτλ κτλ! Ναι ως εφηβος δεν ειχα ποτε μου ορμες με κοπελες! Δεν ειχα ορμες γενικα! Παρε ολα τα τωρινα αρνητικα μου, πολλαπλασιασε τα με το 1000 και ισως παρεις μια μυρωδια! Δεν θελω θυμαμαι τα χρονια μου απο τα 12-13 μεχρι τωρα... Μιλαμε για 13-14 χρονια αγνης καταθλιψης, μιζεριας και αγχους, ανωριμοτητας και στενοχωριας... Μιλαμε για μια ζωη χαμενη :(Quote:
Originally Posted by tirogaridaki
Διαφωνω απολυτα! Φαση που εκανα μου αρεσε παραπολυ και σε πληροφορω η κοπελα μου ειπε να μην τα κανω σε αλλες αυτα γιατι θα ζηλευει! Και μου βγηκαν αυθορμητα! Το ξεπερασα αυτο... Ειναι ενστικτο παιδι μου... Εφοσον υπαρχει ελξη και υγεια ειναι μαθηματικα βεβαιο οτι θα γινει! Απλα εγω εκανα πισω γιατι δεν μου αρεσε η κοπελα καθολου. Οταν χθες αγκαλιασα λιγο μια που μαρεσει πολυ ενιωσα βασιλιας! Πραγματικα αν φιλιομασταν θα πεταγα στον ουρανο τωρα!!!Quote:
Originally Posted by tirogaridaki
Σε μερικα θεματα δεν χωραει αυτοσαρκασμος ουτε υποχωρηση. Εφοσον εισαι αντρας υποστηριζεις την αξιοπρεπεια σου. Κι εγω απετυχα σαυτοQuote:
Originally Posted by claire
ό,τι να 'ναι! :PQuote:
Originally Posted by jimmaster
Ωραια ειμαι χεστης το ξερω... Ενα ακομα προτερημα που μου κληροδωτησε ο μαλακας ο πατερας μου που νομιζε προφανως οτι θα ζησει για παντα! Μου ρχεται να τον διαλυσω ωρες ωρες! Θε μου ποσο μισω τους φοβιτσιαρηδες!Quote:
Originally Posted by tirogaridaki
Ακολουθεις τη μεθοδο του να ειρωνευεσαι οτιδηποτε λεω η εχεις καταλαβει οτι ειμαι ενα πειθηνιο παιδακι και με πειραζεις!Quote:
Originally Posted by claire
Εφοσον υπαρχει ελξη και υγεια ειναι μαθηματικα βεβαιο οτι θα γινει!
Αυτό μπορείς να το τυπώσεις και να το βάλεις πάνω από το γραφείο σου να το βλέπεις κάθε μέρα;
Επίσης σε πληροφορώ ότι δύο γνωστοί μου έχουν ένα μαλθακό πατέρα, ο ένας είναι ο πιο τρελός γκομενιάρης που έχω δει, το παιδί δεν πιάνεται, ο άλλος είναι 40 και no σεξ...
Δεν μπορείς να τα ρίχνεις όλα στους γονείς συνέχεια. Αν ήταν έτσι να πάμε να μπουζουριάσουμε τον αδάμ και την εύα που φάγανε το μήλο.
Δεν μου μαθανε ποτε την πειθαρχια (η μανα μου ηταν αυστηρη αλλα ο πατερας μου με κακομαθαινε πολυ...μετα μεγαλωσε κιολας κι ειχε αγχη οικονομικα, τον πιασανε και κρισεις πανικου απο οτι εμαθα μετα και το ριξε στα χαπια (tavor) με συνταγη γιατρου μεν αλλα πλεον εχει γινει συνηθεια να τα παιρνει και μου ηταν πιο ευκολο ως παιδι να τον κανω οτι θελω..κι οσο πλησιαζουμε στο τωρα τοσο πιο ραμολι γινεται και ψυχολγικα και σωματικα...ουσιαστικα πλεον ειναι υπερηλικας οποτε ο θανατος του δεν θα αργησει και θα επωμιστω μια ακομα πληγη που αλλα παιδια που τα καναν οι πατεραδες μικροι θα αργησουν να το ζησουν)...αλλα κυριως η πειθαρψια ειναι το μοναδικο μου προβλημα...ολα τα αλλα ερχονται...με πειθαρχια μαθαινεις να μην τρως πολυ, να κανεις υπομονη, να μην στενοχωριεσαι ευκολα αλλα πανω απ ολα να κοιτας το φεγγαρι και οχι το δαχτυλο... αυτο αναγκαστηκα να το μαθω μονος μου... αλλα εχω κενα... πχ...με τα παιδια που τα εβρισα...(κατι για το οποιο αισθανομαι τωρα τρομερες τυψεις και δεν μπορω να κοιμηθω) θα πρεπε απο ευθιξια τουλαχιστον να παω να ζητησω μια τελευταια συγνωμη...αλλα δεν καταφερα να χειριστω την κατασταση...το εβαλα στα ποδια... ε αν ετρωγα και καμια δεν θα μου αξιζε? Και εκτος αυτου το θεμα ειναι οτι εκανα τη μαλακια και καταφερα να βγω λαδι... οκ ανεχτηκα προσβολλες, εφαγα και μια μπατσα... αλλα μεσα μου γιατι πιστευω οτι δεν φτανουν??? Γιατι δεν μπορω να συγχωρησω εμενα και την αδυναμια που εδειξα εκεινη τη στιγμη... η ελλειψη πειθαρχιας που λεγαμε.... ελπιζω παντως να τσακιστουνε να φυγουνε (απο οτι ειπε ενας ηρθανε για 5 μερες) γιατι εχω τρομερα νευρα και τυψεις ταυτοχρονα αλλα και το οτι τριγυρνανε στην πολη μου προκαλει αγχος....οκ σε εβρισα, βρισε με...πρεπει να σκοτωθουμε σωνει και καλα...?? Δεν ημουν νηφαλιος οποτε δεν φερω πληρη ευθυνη... μου ξεφυγε... νηφαλιος δεν θα το κανα ποτε...υποφερω πολυ τελευταια και μου βγαινει σε ξεσπασμα προς οπου να ναι...πιεζομαι συνεχως να ξεχναω τα δικα μου αλλα μου χουν πεσει μαζεμενα και κοντευω να τρελαθω... κι ολα αυτα αλεξανδρε ειναι εν μερει στοιχεια της διαπαιδαγωγησης που δεν τα ελαβα και αναγκαζομαι να τα ανακαλυψω τωρα...γιατι οντος πραγματικα τωρα σιγα σιγα ψηνομαι και γινομαι και αντρας και ενηλικος. μεχρι τωρα ημουν μπεμπης... και με την κακη εννοια... ειναι συγκεκριμενα πραγματα για τα οποια τους κατηγορω αλεξανδρε...αλλα αυτα τα συγκεκριμενα τελικα ειναι πολυ πιο καθοριστικα απ οτι οι ιδιοι πιστευουν...ασε που σε κουβεντα περι αυτου δε θα ξερουν τι να πουν...θα απαντησουν το εξης ηλιθιο: ειχες τα παντα...δεν σου λειψε τπτ...μα αυτο ειναι το θεμα γαμωτη μου!!! Αμα δεν σου λειψει πως θα μαθεις να αγωνιζεσαι να το αποκτησεις...πραγματικα τα παιδια που μεγαλωσαν με αυστηρο πατερα κατα κανονα γινανε καλυτεροι ανθρωποι, πιο σταθεροι και δημιουργικοι αλλα πανω απο ολα πιο ισορροπημενοι....κι οταν λεω αυστηρο πατερα εννοω με αιτια αυστηροτητας την αγαπη και το ενδιαφερον για τα παιδια...οχι τα προσωπικα του κομπλεξ...εκει αλλαζει... αυστηροτητα για το καλο των παιδιων...εγω αμα ποτε μου αποκτησω παιδι θα μαι πολυ αυστηρος και δικαιος...το καλοκαιρακι δουλιτσα...για το χαρτζιλικι... γυμναστικη απο νωρις και πανω απ ολα επαγγελματικα θα παρατηρησω να δω τι πραγματικα του αρεσει να κανει και οχι τι λεει η αγορα, η κοινωνια, ο διαβολος, ο τριβολος....τι λεει η καρδουλα του πανω απο κανοντας σαφες οτι αν χρειαστουν θυσιες θα τις αναλαβει μονο του...δουλεια μαζι με σπουδες? αν το απαιτει η κατασταση ναι.... εκανες μαλακια? θα τιμωρηθεις! κλαψουρισματα δεν περνανε...τελεσιγραφο στην γυναικα μου "οχι καβγαδες μπροστα στο παιδι! για κανενα λογο" οταν περασουν τα χρονια θα μας ευχαριστει....εγω δεν ειχα τπτ απο ολα αυτα φιλε αλεξανδρε...Quote:
Originally Posted by alexandros3
Οσο για το γκομενιαρης, και για μενα πιστευω πως οταν παρω το κολαι θα παρω φορα....αλλα το θεμα ειναι οτι σιγα σιγα αλλοι κοιταν να σοβαρευτουν ενω εγω να ξεκινησω...καταλαβες? με εχει παει πισω συνολικα παρα πολυ...αν παντρευτω θα παντρευτω μεγαλος...και παει λεγοντας... δεν θα κανω παιδια νεος (που ειναι το καλυτερο για μενα) και η αλυσιδωτη αντιδραση συνεχιζεται.... παει μακρια το ποσο με επηρεασε η σταση αυτη του πατερα μου...ξερω πως ειχε πολυ αυστηρο και αυταρχικο πατερα...ο παππους μου ηταν πολυ σκληρος...τον θυμαμαι λιγο...αλλα δεν σημαινει πως το να πας στην αλλη ακρη ειναι η λυση...απ την αλλη λογω ξενης χωρας περνουσα πολυ χρονο με τη μανα μου κι ετσι υιοθετησα πολλες "θυληκες" συμπεριφορες...οχι οτι εκανα κοριτσιστικα πραγματα...ποτε δεν με συγκινησαν...αλλα να το οτι ειμαι ευαισθητος πχ πιστευω οφειλεται εκει...ηταν στραβο το κλιμα, το φαγε κι ο γαιδαρος...
Το σιγουρο ομως ειναι πως δεν θα μπουζουριασουμε ουτε το μηλο ουτε τους απογονους τους....και φιδια υπαρχουν παντα...το θεμα ειναι εμεις πως αντιδραμε σαυτα...
(παρενθεση: ωραια μισογυνιστικη ιστοριουλα των χριστιανων)
Εμενα θα μου στησουν αγαλμα μια μερα... αλλα οχι... το κουραγιο μου ειναι αφανες...παντα ολα αυτα εξω δεν φαινονται...ασε που με τις προσφατες επιτυχιες στο αλλο φυλο πλεον με ζηλευουν και πολυ και με ματιαζουν...που να ξεραν τι περασα για να ερθω σαυτο το σταδιο...ιδεα δεν εχουν ποσο αγωνιζομαι για να κρατιεμαι στα λογικα μου πανω απο ολα... για να μην φλιπαρω και χασω την μπαλα τελειως και μετα δεν υπαρχει πλεον γυρισμος
Νομιζεις ότι παλεύεις...πιο πολυ κλαις τη μοιρα σου κ απλως καταφερνεις να επιβιωνεις απο αυτο..τιποτε περισσοτερο...μολις αποτυχεις λιγο πεφτεις ακόμη πιο βαθια σε θλιψη κ μιζερια...ενας φαυλος κυκλος..αν δεν αποδεχτείς ότι κανένας δεν έχει συνέχεια επιτυχίες, αν αποδεχτείς ότι όλοι οι άντρες αν έιχαν την ψυχολογία σου θα ήταν στην ίδια κατάσταση με σένα..δεν φταίει τίποτε άλλο παρα η μιζέρια κ η κατάθλιψη που υποβάλλεις εσύ στον εαυτό σου κ όχι κανένας άλλος, ουτε καν ο πατέρας σου. Ο πατέρας σου έκανε τις επιλογές του και τη ζωή του. Και ναι..πολλοι έφηβοι πέρασαν όσα λες εσύ. Δεν είσαι μοναδικός ξυπνα! Ουτε κι εγώ θέλω να θυμάμαι τα χρόνια της εφηβείας..ανασφάλεια, χαμηλη αυτο πεποιθηση κτλ κτλ κτλ αλλά είχα ελπίδα! Τα έριχνα σε αγόρια ενώ έβλεπα πως υπήρχαν καρακουκλάρες δίπλα μου που δεν παρακαλουσαν για το αυτονοητο ..να αρέσουν! Εφαγα τις χυλοπιτες μου, μάλωσα τον εαυτό μου που ένα κορίτσι σαν εμέν;α έκανε κάτι τέτοιο και ξανά πάλι, βελτιώνοντας κάθε φορά τον τρόπο που θα προσέγγιζα ένα αγόρι. Σκέψου άλλες κοπέλες ή αγόρια που έφαγαν περισσότερες χυλόπιτες απο μένα...όλοι στην εφηβεία περάσαμε μαυρο χάλι..ζωή ήταν αυτή;;Ασε..Εσυ όμως άφησες την εφηβεία να σε κυριεύσει..να σου κάνει κακό και εσύ αντί να το πολεμίσεις,κλαίς τη μοιρα σου και ρίχνεις το φταίξιμο σε άλλου παραγοντες και ποτέ στον εαυτό σου. Δες καθαρά. Πες στον εαυτό σου πόσο χαζός είναι που αναλλώνεται σε τέτοιες βλακίες..και εχθές κακώς δεν φίλησες την κοπέλα..αν σου έβγαινε και το γουσταρες κάντο! Εστω κ στο μάγουλο και άσε τον ερωτισμό να ξεχειλίσει απο μονος του κ ας εκτεθείς!Το πολύ πολύ η κοπέλα να σου ζητουσε τα ρέστα, πως τόλμησες και το έκανες;;; Μην αρχίσεις αντεπίθεση κ νιώσεις ακόμη περισσότερο βλαμμένος..απλώς πες..μυριζες τόσο όμορφα που δεν μπορεσα να αντισταθω!!:) και χαμογέλα!! Αυτό είναι αυτοπεποιθηση!!Κ αν δεν χαμογελάσει μετά απο αυτό είναι χαζή!!:) ΠΡαγματικά θα είναι χαζή γιατί εμένα αν μου το έκαναν το πιο πιθανο είναι να ένιωθα ακόμη πιο όμορφη μετά απο αυτό και θα χαμογελουσα επίσης!!:) Οποτε..δεν έχεις παρα να πεις στον εαυτό σου πως τα λάθη είναι για τους ανθρώπους και πως οι δοκιμές θα σε κάνουν να καταλάβεις περισσότερο τον εαυτό σου.
Αυτοι που κοιταζουν να σοβαρευτουν έχουν ήδη σοβαρή σχέση..όλοι οι φίλοι του άντρα μου που είναι όλοι κοντά στα 28-31 είναι ελευθεροι και μη σου πω δεν έχουν κοπέλα..ποτε λιγο απο δω ποτε λιγο απο κει..παιζουν! Γιατί όχι κι εσύ;; Παίξε λιγο με κοπέλες, φλέρταρέ τες κι ας μην οδηγήσει κάπου..πες ένα κοπλιμέντο κι αν κάποιες κομπλεξικες σε κοιτάξουν με περιεργο ύφος απλώς έχουν πρόβλημα..όχι εσύ!!! Αυτές!!! Γιατί το κοπλιμέντο όπως <<στις ομορφιές σου σήμερα!!>> (μια ατάκα κλασική και πάντα μα πάντα πιάνει!!) ή <<μας έχεις τρελάνει με το άρωμά σου!>> δε δείχνεις ουτε πέφτουλας ουτε λυσσαρας, απλώς λές κάτι που θα ανεβάσει μια κοπέλα. Κι αν ενδιαφέρεται θα δεις που όλο κ κάτι θα κάνει! Μια ματιά..κάτι! Κι αν πάλι δεν πει τιποτα κ σε σνομπάρει..είπαμε μιλάμε για κομπλεξάρα!! Εσυ να νιώθεις όμορφα , να λες όμορφες κουβέντες και ποτέ μα ποτέ δεν αφήνεις τίποτα να σε αγγίξει.Ετσι σιγά σιγά θα νιώσεις κι εσύ όμορφα με τον εαυτό σου κ θα μπορέσεις να δεις τη ζωή αλλιώς.Παράτα όλα όσα μας αναφέρεις..όλος ο κόσμος έχει ψυχολογικά!! Κ εγώ έχω..αλλά προσπάθησα να τα αφήσω πίσω, το πάλεψα..δεν έγινε εν μια νυκτί!Αλλά έγινε..
Λάμβανες δλδ διαφορετικά μηνύματα από τον αγχώδη πατέρα και από την αυστηρή μητέρα σου. Ο ένας σε δίδασκε στην υποχώρηση και ο άλλος στον έλεγχο? Κάτι τέτοιο? Ίσως λοιπόν λόγω των γονεικών αντιφατικών στυλ διαπαιδαγώγησης, να μην έμαθες να βρίσκεις τον μεσαίο χώρο στις αντιδράσεις σου, όχι των άκρων.Η γκάμα των αντιδράσεών σου δεν περιλαμβάνει παρά τα δύο άκρα, οπότε εφορμάς έχοντας υπερυψηλά στάνταρντς που σε αγχώνουν και μετά υποχωρείς σύμφωνα με το πρότυπό σου. Έλεγχος(από τη μαμά), υποχώρηση(από το μπαμπά). Τι κάνεις λοιπόν? Μπαίνεις στο παιχνίδι των επαφών σου με τον εκάστοτε σεξουαλικό παρτενέρ, με την πιεστική ανάγκη απόδειξης και επιβεβαίωσης, τρέχεις γρήγορα για να "γεμίσεις" αυτό το κενό και έρχεσαι ο ίδιος και υποχωρείς, σύμφωνα με το πατρικό μοντέλο αντιμετώπισης κάθε κρίσης.
Πρόσεξε δλδ και πώς μιλάς για τον εαυτό σου, πριν ανέφερες πως είσαι για άγαλμα. Άλλες πως είσαι για πέταμα. Και το άγαλμα και το πέταμα, είναι άκρα. Είτε δειλός είτε αρχηγός. Ποιος μπορεί να είναι ένας μεσαίος χώρος ανάμεσα στις δύο κρίσεις σου για σένα? Δεν μπορείς να μην είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο, αλλά κάτι ανάμεσα στα δύο?
Όσο για τα στερεότυπα που έχεις σχετικά με τον ανδρισμό και το τι σημαίνει αυτός, πάλι θα μπορούσες να κρατάς ένα μικρότερο καλάθι, ώστε να μην σε βάζουν οι πεποιθήσεις αυτές μέσα σε καλούπια που να σε πιέζουν να ταυτίζεσαι με ακραίες απόψεις πάνω στο περιεχόμενο των συμπεριφορών του φύλου σου. Έχεις ταυτίσει τον ανδρισμό με βαρβατίλα, και αποδόσεις/αποδείξεις σεξουαλικότητας στρατηγού και αυτές σου οι επιταγές ξεχρεώνονται μετά με αποτυχίες και υπαναχωρήσεις, οπότε σε κρίνεις ξανά υπεραυστηρά και δώστου. Συμφωνώ δλδ με tirogaridaki, κι εγώ αυτό νομίζω πως κάνεις. Τρέχεις πίσω από δικές σου κατασκευές, διδαγμένες από το περιβάλλον σου, δίχως να τις εξετάζεις με μια πιο ισορροπημένη ματιά.
Καλή σου μέρα.