Printable View
τωρα βγηκε μια προκυρηξη 3κ/2025 για μουσεια και αρχαιολογικους χωρους. την κανω αλλα με μιση καρδια. καθως ξερω πως α και και β επικουρια ειναι οσοι εχουν ιεκ φυλακες η σενκιουριτι. και εγω παω με γ επικουρια με λυκειο. ναι ουτε ενα στο εκατομυριο οι πιθανωτητες αλλα εστο σε κανα θαυμα πιπστευω μπας και λιγο φυγω απο εδω. απο την επαρχια με τις αλοκοτες ζωες και τα "βε" αντι για "ρε"
Γτ δεν πας εξωτερικο αν θες να φυγεις; Ο γιος μου πηγε δευτερη φορα με συμβαση στην Ολλανδια και του αρεσει παρα πολυ εκει που θελει να μεινει μονημα.
Το φως της μέρας μου, μου έφτιαξε όλη την μέρα:
https://postimg.cc/gallery/R6t3B15
Επίσης σήμερα ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ έξω παρόλο που έμοιαζα λες και βγήκα από σπηλιά.
Αλλά ήταν άβολη στιγμή και δεν μπορούσα να του πω για τα ποντίκια
Μα γιατι; Θα μπορουσατε να αναπτυξετε τις συνεπειες της βουβωνικης πανωλης στην μεσαιωνικη κοινωνια ας πουμε.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Αααχαχαχαχαχαχα!! Είσαι Θεός ρε Master Splinter.. :cool:Quote:
Originally Posted by ninja
Νικολάκη που είσαι χαμένος ρε γαβ γαβ;Quote:
Originally Posted by nikos2
Φίλε, ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημά σου; Μάλλον όταν κάποιος σε νοιάζεται χωρίς να σε πληγώνει, φοβάσαι, αναστατώνεσαι, δεν ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις. Γιατί; Γιατί αυτό το συναίσθημα δεν σου είναι οικείο. Είναι κάτι άγνωστο, κάτι που δεν μπορείς να διαχειριστείς.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Το μυαλό σου έχει συνηθίσει στον πόνο και στην απόρριψη.. όχι επειδή σου αρέσει, αλλά γιατί είναι το μόνο που ξέρεις, το μόνο που έμαθες για τον εαυτό σου. Έτσι, αυτό το ''γνωστό'' σου δίνει μια ψεύτικη ασφάλεια, ακόμα κ αν σε πληγώνει.
Είσαι εθισμένη στην αναστάτωση, στο δράμα, στο ανεβοκατέβασμα.. Και επειδή φοβάσαι μήπως σε εγκαταλείψουν, βιάζεσαι να διώξεις εσύ πρώτη, πριν προλάβουν αυτοί.
Βλέπω και πώς φέρεσαι στα παιδιά εδώ μέσα.. τα αγνοείς και τα γραπώνεις χωρίς λόγο.
Το μήνυμα τροποποιήθηκε απο τη διαχείριση
tziovani βλέπω μπορεί να ήσουν μπαναρισμένος αλλά τελεία δν έχασες...
Quote:
Originally Posted by Marylou25
Το Μπαν σου αφαιρεί το δικαίωμα αλληλεπίδρασης , όμως όλα φαίνονται στην αρχική με log out φυσικά Κ κατι μέρες όλη η αρχική (μα όλη όμως ) ήταν γεμάτη αυτό .
Ωωω τι βλέπουν τα ματάκια μου? Καλώς το σίφου το σίφουνα το θερμό τον Άντρα! Τι μου κάνεις ορέ θερμοσίφουνα? Ήρεμα καθηγητά μου, πιο σεμνά, όλα καλά είναι, αλήθεια.. Φορτσάτος μου ήρθες, κατέβασε και μια ταχύτητα και δυο μη μας λείψεις πάλι, κρίμα είναι ρε συ, αλήθεια..
Προς όλους:
Μιας και κάναμε μαζί φυλακή με τον κύριο καθηγητή έχω να πω τα εξής: Ήτο Κύριος και Άντρας με κάππα και άλφα κεφαλαίο, ήτο πολύ προσεκτικός ώστε να μην πέσει το σαπούνι του κατω ποτέ, ούτε μια φορά δε συνεβη αυτό, απέρριπτε αλλά πάντα με το δέοντα ευγενικό τρόπο οσους προκλητικά έριχναν το σαπούνι τους στα πόδια του (αλλά πάντα με το γνωστό πολιτισμό και ευγένεια που διεπει τον κύριο καθηγητή ώστε να μην στενοχωρησουμε υπερβολικά κανέναν), αλλά γενικότερα είναι γνωστό ότι ο καθηγητής είναι προχώ και μπροστά από την εποχή του σε τέτοιου είδους θέματα, τα έχει αποδεχθεί πολύ πριν γίνουν της μοδός ενώ ταυτόχρονα διατηρεί στο ακέραιο την αποκλειστική (φυσικά..) προτίμηση του προς το ωραίο φύλο.) Επίσης, να σας πω ότι μου αποκαλύφθηκε επιτέλους το μυστικό για το καγκέλωμα. Δεν μου το είπε ο καθηγητής, το μυστικό είναι να τον συναναστρέφεσαι όσο μπορείς και να κατακτάς μονος σου τη γνώση όταν είσαι έτοιμος. Όσο λοιπόν καιρό ήμασταν μέσα, ολόκληρες στρατιές από φανς του είχαν πάθει στερητικό.. Ερχόντουσαν σε καθημερινή βάση (κάποιες δεν έφευγαν και ποτέ) να τον δουν εστω για λίγο από μακριά, οι φύλακες προσπαθούσαν να τις απομακρύνουν και να επιβάλλουν την ταξη αλλά μάταια, αυτές είχαν γραπωθεί από τα κάγκελα και τα τράνταζαν βίαια φωνάζοντας ρυθμικά το όνομα του, και με μια άγρια απελπισία στο βλέμμα πετούσαν προς το μέρος του στηθόδεσμους, λάστιχα, κορδόνια, σφεντόνες, ό,τι είχαν. Ο κύριος καθηγητής συγκαταβαίνοντας στον πόνο τους, τις χαιρετούσε από μακριά και έστελνε σε όλες την αγάπη του ανεξαιρέτως, λίγες ηταν όμως οι εκλεκτές και τυχερές που τον συνόδευσαν μετά την αποφυλάκισή του στην έπαυλή του για την αναγκαία αποφόρτιση.. ναι, αυτό. Όπως καταλαβαίνετε το pool από το οποίο επιλεγει ο κύριος καθηγητής τη συντροφιά/συντροφιές του είναι τεράστιο, επομένως, αντιστοίχως εκπάγλου καλλονής είναι και τα μοντέλα που συνόδευαν τα κοκτέιλ του δίπλα στο pool στην έπαυλη.
Καλώς όρισες και πάλι καθηγητά μου, ήρεμο σε θέλω, να τιθασεύεις τις ορμές σου ή τέλος πάντων να τις διοχετεύεις αλλού, όχι σε επιθετικότητα και μη σου γίνει και συνήθειο η μπουζού. Φτάνει τώρα. Είναι τόσο όσο.. Τόσο ώστε να προσθέτει μια αναγκαία πινελιά γοητείας που ξετρελαίνει τα κορίτσια αλλά μην το παρακανουμε κιόλας και γίνεις θαμώνας εκεί και χάνεις την πραγματική δράση. Καλά και τα dumbbells για τον καιρό που αναγκαστικά ήμασταν εκεί αλλά τώρα ήρθε η ώρα να ξεσκονίσουμε πάλι τα Nobels! :)
Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Φέτος φάγαμε μεγάλη ήττα . Έχουν βγει όλες αυτές οι άναρχοβλαμενες κ μας έχουν κλείσει όλα τα beachbar . Κατάληψη παραλίας από ομπρέλες ,χωρίς ίχνος ξαπλώστρας . Καταπάτηση αιγιαλου λένε κ καταγγέλλουν sto my coast. Ρουφιάνες αριστερές ,λες κ δεν τις ξέρουμε. Έχω ξενερώσει απίστευτα. Εγώ χωρίς ξαπλώστρα κ τίγκα στο μπικίνι δεν παλεύω παραλία . Κουβαλανε ομπρέλες κ καρεκλακια οι ζαοι ,μαζί με τους αναρχομπαλους σκηνές . Κατάντια ! Η παραλία θέλει ξαπλώστρα , μπικίνι , με μπόλικα λάδια .
καλα, το ξερουμε οτι δεν μπορεις να βρεις γυναικα ουτε με αιτηση και επιβιωνεις μονο σαν ματακιας σε παραλιες και μπαρ, μην μας το διαφημιζεις συνεχεια. το εχουμε ψιλοκαταλαβει...Quote:
Originally Posted by tziovani
προς βασσιλις:
ξερναω βατραχια....
Καημένη , όταν βγαίνω από την θάλασσα όλα τα βλέμματα πέφτουν πάνω μου . Έχω συμμετρικά αθλητικό σώμα κ ακούω ωραία κομπλιμέντα,όχι βέβαια κοπλιμεν του τύπου αχχχχχχχχχ τι ωραία τατού ,που δεν έχω βέβαια,καθώς είμαι ολόκληρος έργο τέχνης ! Το ζήτημα μου είναι , ότι ένας ολοκληρωμένος ΑΝΔΡΑΣ δεν κουβαλάει ομπρέλλες κ ξαπλώστρες στην παραλία . Παρκάρει το tesla, ανοίγει πόρτα ,βγάζει μια πετσέτα από το πορτμπαγκάζ ( αυτά τα Πορτ μπαγκαζ που βάζεις ποδαράκι από κάτω κ ανοίγουν μόνα τους ) , μπαίνεις στο μπιτς μπαρ ( όχι σε αυτά που πάτε όλοι εσείς οι πληβείοι) , κ έρχεται ο παγωμένος μέσα στην σαμπανιερα, να ακούσω τα lounge μου και όχι την σαχλαμάρα την Μποφίλιου κ την άλλη την Ζαμάνη .φυσικά υπάρχουν μπικίνι αριστερά δεξιά , οι οποίες ξέρουν να ζουν ,απολαμβάνοντας ωραία ανδρική θέα . Τώρα βέβαια εσύ κ οι όμοιοι σου την βρίσκεται με την free μπαλαισταιν , σκηνή κ τοστ από τα lidl , κάποιοι άλλοι όμως έχουν διαφορετικό τρόπο ζωής .....Quote:
Originally Posted by Remedy
Έλα βρε Ρεμ, έλα βρε καλή μου, άσε τα βατράχια και φόρα εκεί κανένα βατραχοπέδιλο να κολυμπήσεις και να δροσιστείς. Γουάι σο σίριους βρε Ρεμ? Εντάξει, υποθέτω κάποιος λόγος θα υπάρχει και αυτό φυσικά είναι σεβαστό. Αλλά κάποιος λόγος θα υπάρχει που και ο Βασσίλις (ρε σεις? Το χετε κατασκοτώσει το όνομά μου..) το ρίχνει όλο στην πλάκα. Συγκεκριμένα για να μην μπατάρει η βάρκα του, αυτός είναι ο λόγος. Κααληημέεερααα, καλη εβδομάαδαα! Έλα να ανεβαίνουμε λίγο σιγα σιγά :)Quote:
Originally Posted by Remedy
https://youtu.be/nadJrgblRRQ
σιγα μην βαλω και σκαφανδρο...Quote:
Originally Posted by _Vassilis
μια χαρα κολυμπαω και δροσιζομαι, μην ανησυχεις. δεν παω για να βλεπω κωλους στην θαλασσα.
αυτο δεν μου κοβει την ναυτια οταν διαβαζω τετοια εμετικα ποστ..
*sigh*Quote:
Originally Posted by Remedy
Μην τα διαβάζεις Ρεμ μου, κάνε skip.
ο,τι θελω θα κανω.... *σουι*Quote:
Originally Posted by _Vassilis
τάγκα τίγκα τόγκα τέγκα
Σκέφτομαι τα κωλοχαπια που παίρνω και την κωλοεξαρτηση που έχω και αναρωτιέμαι αν θα γίνω ποτέ καλά; Και δεν θα πίνω χάπια.
Βαρέθηκα. Περνάν τα χρόνια τσάμπα.
Ξέρω τα μηνύματα μου είναι ψιλοχαλια σήμερα αλλά είμαι σε τέτοιο μουντ.
δεν ξέρω τι φαρμακευτική αγωγή λαμβάνεις, όμως δεν χρειάζεται να τελειώσεις μια θεραπεία για να ξεκινήσεις να κάνεις πράγματα. Μπορείς να τα κάνεις όλα μαζί. Όσο για τα κιλά που γράφεις σε άλλο thread μην απογοητεύεσαι, κιλά είναι, με προσπάθεια θα τα χάσεις, απλά προσπάθησε να τρως σπίτι έτσι ώστε οταν βγαίνεις να μην τρως σουβλάκια κτλ
Player χάπια και υπομονή ..... Φάσεις είναι θα περάσουν.... Και εγώ όταν είχα ρωτήσει γιατρό μου πόσο καιρό θα παίρνω τα χάπια μου είπε αρκετό....... Μετά από καιρό κατάλαβα ότι μάλλον θα τα παίρνω για όλη μου τη ζωή μου... Δεν τον ξανα ρώτησα... Σε μένα δεν έχει νόημα κιόλας . Από τη στιγμη που δεν μπορώ να επανέλθω στην προηγούμενη κατάσταση συμβιβάστηκα και συνεχίζω με αυτά.Μία ιδέα είναι ολα.....
Πέταξα κάποια βιβλία για εξοικονόμηση χώρου. Διάλεξα όσα θεωρούσα αχρείαστα. Ανάμεσα σ' αυτα κι ένα της αδερφής μου βοήθημα για τις πανελλαδικές. Κι αν της το λεγα είμαι βεβαιος πως δεν θα την ενοχλούσε καθόλου.
Όμως λυπήθηκα. Λυπήθηκα διότι ήρθε στη μνήμη μου η προσπάθεια της. Μιας αδύνατης μαθήτριας που πάλεψε την σχεδόν υστάτη αλλά δεν τα κατάφερε να περάσει και τελικά δεν σπόυδασε, αν και τα τελευταία δυο χρόνια του λυκείου το πάλευε. Και λέω δεν θα με πείραζε αν πέταγα δικά μου αντί για κείνο το βοήθημα.
Αφού λες δε θα πείραζε ούτε την ίδια, τότε να μην πειράζει ούτε εσένα. Δε χρειάζεσαι ένα παλιό σχολικό βοήθημα για να δεθείς με την πολυαγαπημένη σου αδερφή. Εκεί είναι η ίδια, ολοζώντανη, όταν ξαναειδωθείτε κάνε την μια μεγάααλη αγκαλιά. Καλά έκανες και ελευθέρωσες το χώρο σου αφού υπήρχε ανάγκη, τώρα θα μπορείς να βάλεις νέα βιβλία εκεί, ή οτιδήποτε άλλο, ή και τίποτα ακόμα. Και καλά έκανες και που το έγραψες εδώ για να φύγει από πάνω σου αυτό το αίσθημα που ένιωσες και να απελευθερωθείς. Είναι απόλυτα λογικό που ένιωσες έτσι όμως, το καταλαβαίνω, κι εγώ έτσι είμαι και γι αυτό πάσχω από άνεση χώρου. Δε βγαίνει όμως άκρη έτσι. Ταυτίζομαι με τα Hobbit του J.R.R.Tolkien που όπως γραφει στο βιβλίο είχαν ένα δωμάτιο στο χομπιτόσπιτο ειδικά για τα “mathoms” , για αντικείμενα δηλαδή που παρότι δεν τα χρειάζονταν πλέον, δεν ήθελαν όμως και να τα αποχωριστούν, συνήθως λόγω συναισθηματικής αξίας. Λοιπόν Γιάννη, αγαπητέ «συνάδελφε», δεν ξέρω το ύψος σου, αλλά από ότι μπορώ να διακρίνω έχεις κάτι λίγο από Hobbit σε χαρακτήρα σίγουρα, (τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι..) :)Quote:
Originally Posted by ioannis2
Δεν με βοηθάει καμία θεραπεία δυστυχώς όσο θα ήθελα.Quote:
Originally Posted by Marylou25
Δυστυχώς με τα κιλά παλεύω τα τελευταία 4-5 χρόνια και δεν γίνεται τίποτα, προσπαθώ προσπαθώ χάνω λίγα και ξανά απ' την αρχή.
Έχω καταλάβει οπότε είμαι ντάουν τρώω τζανκ φουντ.
Δεν τρώω μόνο όταν βγαίνω, αλλά κυρίως όταν δεν βγαίνω έξω το ρίχνω σε πιτογυυρα κ.λ.π.
Πάντα μπορείς να επανέλθεις στο αρχικό επίπεδο, η μάλλον έτσι νομίζω; Ίσως ζω με αυταπάτες ότι κάποτε θα είμαι όπως παλιά.Quote:
Originally Posted by tony
Εύχομαι υπομονή φιλε και μακάρι να τα κόψεις τα χάπια κάποια στιγμή όντας υγιείς ψυχικά.
Όπως και σε εμένα και σε όλους εδώ μέσα που περνάνε το ίδιο λούκι το εύχομαι.
Άλλο αλλαγή παραστάσεων κι άλλο φυγή.
Ηρεμία είναι το να διευθετήσεις το πρόβλημα κι όχι το να βρεθείς κάπου που προσφέρεται ηρεμία κι έπειτα να επιστρέψεις στα ίδια.
Μια καλή κατάσταση εκεί απ όπου θες να φύγεις είναι παγίδα για να χάσεις την ευκαιρία είτε να φύγεις είτε να ανακινήσεις το ζήτημα φυγής.
Μια φυγή δεν είναι πάντα αποφυγή, μπορεί να ναι και λύση.
Όσο καθυστεράμε μια φυγή, η παρουσία μας σε νέα μέρη φαντάζει χώρος όπου απαιτεί άθλους που δεν θα τους βγάλουμε πέρα.
Ο βαθιά ριζωμένος φόβος είναι αιτία της στασιμότητας.
Όπως ο Hobbit, πρόσεξα πως στη ζωή μου χρειάζεται πάντα κάποιος για να με βγάλει από το χώρο ασφάλειας και να με μεταφέρει κάπου αλλού που χει περιπέτεια, που χει κάτι που τελικά θα μου ταιριάξει ή κάτι που θα πετύχω με δική μου προσπάθεια που θα ναι καταφανώς καλύτερο απ αυτό που αφήνω. Θυμάμαι που πέθανε οι γιαγιά, τόσο απλά σαν μια αλλαγή, οι συγγενείς που μέναν κοντά στο σπί της της λένε ε ότι έχει εδώ θα πεταχτεί. Αν ήμουν εγώ ο κοντα τα πράγματα θα ήταν ακόμα εκεί. Είναι ο φόβος της αλλαγής κι η συναισθηματικότητα φίλε που δεν αφήνουν να κάνουμε άμεσα και χωρίς σκέψη άλματα. Θυμάμαι άλλο φίλο που λίγο μετά που πέθανε ο βιβλιόφιλος μπαμπάς του πήρε όλα τα βιβλία του μπαμπά σε χωματερή. Εκείνο που μου θύμησε με το βιβλίο της αδερφής μου ήταν μάλλον η προσπάθεια της για τις πανελλαδικες που απέτυχε. Αυτή ήταν η συναισθηματική σύνδεση κι όχι το βιβλίο σαν βιβλίο.Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Έγκυρες μέθοδοι ψυχοθεραπείας που γνώιρσα που παραπέμπουν σε υπνοθεραπεία, και διαλογισμό προφανώς στο πλαίσιο υπνοθεραπείας ή κάτι ανάλογου ως εργαλεία του διαλογισμού, λένε, να κατέβουμε στα κατώτερα επίπεδα του νου. Θεωρώ πως εκεί σε στέλνει κάθε μορφή ψυχοθεραπείας. Εκεί δηλαδή που βρίσκονται τα βιώματα, τα συναισθήματα που σου άφησαν, οι δυνάμεις και λοιπά θετικά σου, και το τι πραγματικά θέλεις. Κατεβαίνω στα κατώτερα επίπεδα του νου αλλά εκεί συναντώ σύγχυση, δηλαλή μεγάλο αριθμό βιωμάτων που έρχονται έντονα στη σκέψη μου, ποικίλα συναισθήματα, απουσία σαφών στόχων, λες και δεν υπάρχει άκρη. Άκρη βρίσκω εκεί που εδραιώθηκε ο συμβιβασμός, και πάλι όχι για όλα αλλά για κάποια, και γι αυτά τα κάποια αβέβαιο αν τα θέλω ή ποιο απ όλα θέλω.
Αρκεί κάτι να σου πάει λάθος που να το ποθείς και μολύνονται σαν συγκοινωνούντα δοχεία, θες δεν θες, όλα τα υπόλοιπα στη ζωή σου.
Με κατατρώει μια μελαγχολία αυτό το διάστημα, η οποία και πάλι έχει τα αίτια της. Όσες παραστάσεις κι αν αλλάξεις, όσο ωραίες και να ναι άμα δε διορθωθεί αυτό που θες, είναι λες και κάνεις ένα διάλειμμα κι έπειτα επιστρεφεις. Κι ούτε καν διάλειμμα είναι αφού η σκέψη γυροφέρνει στιγμές στιγμές εκει.
Από μικρός μικρός βάζεις στόχους, επιλέγεις δηλαδή ποιο δρόμο θα ακολουθήσεις. Όμως άλλο τα εμπόδια σ αυτό το δρόμο κι άλλο ο δρόμος δεν είναι όπως τον περίμενες, όπως ιδαίτερα δύσκολος σε σχεση με την ιδοσυγκρασία σου και το επίπεδο ευστροφίας που θέλει ο δρόμος. Κάποτε λες αν έμπαινα σ αυτόν θα προσαρμοζόμουν καθώς με ήθελε ο δρόμος. Όμως, μπορεί να ναι κι επιπόλαια σκέψη αυτό.
Διαβάζω από τις μεθόδους ψυχοθεραπείας ότι μεγεθύνουμε, παρεξηγούμε, κλπ συναφή ενώ έχουμε μόνο ενδείξεις. Να όμως που σε όλα υπάρχουν ενδείξεις, κι αυτό αφορά διαπροσωπικές σχέσεις.
Εκεί που δοκίμασες επανειλημμένα κι είχες αποτυχίες αλλά στο τέλος έστω λαβωμένος πέτυχες, δηλαδή ολοκλήρωσες το στόχο, εκεί, αμέσως με το που ολοκλήρωσες το στόχο να μείνεις, διότι εκεί έχεις ποια τις πιθανότητες επιτυχίας με το μέρος σου.
Άμα καταλάβεις πως τα περιθώρια στη ζωή σου σε κάποιους τομείς στενεύουν, να βοηθάς, να παρέχεις δηλαδή καθοδήγηση, σε καθέναν που αντιλαμβάνεσαι ότι έχει τις δυσκολίες που ειχες εσύ. Αυτό θα σου είναι πια η ικανοποίηση.
Mια από τα ίδια, βαριέμαι και πάει σχεδόν δεκαπενταύγουστος.
Απόδειξη του ότι δεν έχει βρει κάποιος το στόχο του ή δεν είναι ευχαριστημένος και θέλει να ναι έτοιμος για ότι νομίζει πως θα του είναι καλό, το ότι πολυπραγμωνεί.
Μας λένε πως αν αν δεν έχουμε πλάτες ή καλούς φίλους ή η πίστη μας στο Θεό δεν είναι δυνατή όσο θα πρεπε, θα πρέπει να ψάχνουμε να βρίσκουμε τις δυνάμεις μέσα μας και να τις αξιοποιούμε στο έπακρο. Αυτό αρμόζει για ήδη δυνατούς χαρακτήρες διότι από τη μια στιγμή στην άλλη και τις απαιτούμενες δυνάμεις να χεις μέσα σου άμα ο χαρακτήρας σου δεν σε αποδεικνύει δύνατο σε κείνο το βαθμό, τις δυνάμεις αυτές δεν θα τις βρεις μέσα σου κι αν ακόμα τις βρεις δεν θα μπορέσεις να τις αξιοποιήσεις σε εκείνο το βαθμό. Το αντίδοτο είναι ισχυρά τουλάχιστον σαν χαρακτήρες άτομα, που ήδη να στέκονται δίπλα σου.
Άμα κάτι το αναβάλλεις ή βρίσκεις δικαιολογίες τότε σημαίνει πως σε τρώνε αμφιβολίες έντονες. Εννοείται πως αν δεν το ήθελες δεν θα έδειχνες ενδιαφέρον. Αναρωτιέμαι πως ορίζεται το πρόβλημα εκεί που κάποιος έχει αμφιβολίες που φτάνουν μέχρι την μη αποδοχή αλλά μπαίνει στη διαδικασία για το εγχείρημα.
Πιστεύω πως λίγες καλές φρασούλες σαν συνθήματα αρκούν για να παίρνει κανείς θάρρος αντί να διαβάζει βιβλία αυτοβελτίωσης ή να φυτεύει πολλά από μεθόδους ψυχοθεραπείας. Ακόμα κι απ αυτά τα βιβλία ή μεθόοδυς, στο τέλος κάποιες κουβέντες, μέθοδοι ή φράσεις θα του μείνουν. Ίσως να ναι αυτές που τον άγγιξαν, δηλαδή που ταίριαξαν με την ανάγκη του.
Ότι ο φίλος δεν απάντησε.
Ότι έφαγα καινούριο report και φοβάμαι τόσο πολύ πώς θα έρθει πάλι η αστυνομία, ΕΛΕΟΣ. μου βγαίνει θυμός σε όσα λέω και δεν σκέφτομαι εκείνη την ώρα την τύφλα μου
1. Να αλλάξω πόλη σήμερα
2. Να αλλάξω χώρα
3. Να φάω πολύ να βαρύνω να μην μπορεί να με σηκώσει ούτε γίγαντας
...... τώρα θα πνιγώ στο άγχος 3 μέρες
Θέλω συγνώμη από άτομα που δεν θα μου πουν ποτέ συγνώμη
γιατί σου έκαναν report ?
σκεφτομαι οτι βαριέμαι και δν γράφει κανείς τπτα