διακοπές δεν σημαίνει απαραίτητα ότι παίρνω άδεια και πάω σε άλλο μέρος, σημαίνει απλά ότι αλλάζεις παραστάσεις
θάλασσα πήγες καθόλου ?
Printable View
διακοπές δεν σημαίνει απαραίτητα ότι παίρνω άδεια και πάω σε άλλο μέρος, σημαίνει απλά ότι αλλάζεις παραστάσεις
θάλασσα πήγες καθόλου ?
Εζησα την μιση ζωη μου σε νησι, δεν μου προσφερει κατι καινουργιο. Τωρα ειμαι σε βουνο χαχαχαχα
σου άρεσε η ζωή στο νησί ? ε καλά αυτό δεν σημαίνει οτι δεν θα ξαναπάς ποτέ
Την επομενη ζωη, τωρα ειναι η σειρα σας να περνατε καλα...
μην ακούω βλακείες......
Νησί τον χειμώνα περναγες καλά; έχω μεγάλη περιέργεια σχετικά με αυτό.
Ε, αμα βγαινεις βλεπεις τις ιδιες φατσες συνεχεια, ξερεις ποιον κερατωνει με ποιον, ολα τα ωραια :D
Χρόνια πολλά σε όσες/όσους γιορτάζουν .
Επίσης, να κάνετε μπάνια γιατί τελειώνει το καλοκαίρι και θα το μετανιώσετε μετά όσοι δεν κάνατε.
δεν κάνει κρύο στην ελλάδα / κρύο δεν έκανε ποτέ;
είναι και γύρω γύρω θάλασσα από πού να φύγεις!;)
στα νησιά συνήθως έχει υγρασία το χειμώνα και δεν παλεύεται
Είχα επικοινωνία με έναν από φόρουμ περίπου μια εβδομάδα πριν νευριασω γιατί βασικά μια εβδομάδα μόνο εγώ μιλούσα κι έλεγα πράγματα, εκείνος τίποτα. Και κάποια στιγμή αφού συζητάμε (δηλαδή συζητάΩ), μου λέει "δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό" και συνεχίζει "εσύ ξέρεις", που για εμένα δείχνει ότι μου λέει με έναν ευγενικό τρόπο να σταματήσω να μιλάω, σωστά ή το κατάλαβα λάθος; Και το θεώρησα άσχημο, γιατί του λέω, δεν σου ζήτησα ποτε να κάνεις κάτι. Και δεν ξαναέστειλα, ούτε κι εκείνος που μου έστελνε κάθε μέρα μέχρι τότε. Δεν είχα σκοπό να του ξαναμιλήσω.
Μου έστειλε μετά από μια εβδομάδα να ρωτήσει τι κάνω. Απάντησα πολλά, σχολίασε ένα από αυτά. Τον ρώτησα γιατί μου έστειλε, και είπε για να δω τι κάνω lol
Ότι σκοτιστηκε τι κάνω μια εβδομάδα μετά, αφού μου είπε με ευγενικό τρόπο να σκάσω;
Ξέρω πως χ€στηκε για το τι κάνω.
Τώρα όντως δεν θα του ξαναμιλήσω. Αυτή είναι η μόνη μας συζήτηση, τι κάνεις, λέω εγώ μιλάω μόνη μου. Αν τον ρωτήσω, θα πει μόνο ένα καλά ή μια γραμμή και αυτό ήταν.
Στεναχωριέμαι παρα πολύ που του απάντησα από το πρώτο μήνυμα αντί να μην απαντήσω καθόλου και να μην μιλήσουμε ποτέ.
Στεναχωριεμαι γιατί κανεις δεν είναι σαν τον φίλο, ο οποίος τελικά με μπλόκαρε και στους δύο καινούριους λογαριασμούς.
είναι σπαστικό να απαντάει κάποιος έτσι, το έχω πάθει και εγώ και όλοι νομίζω. Απ' ότι κατάλαβα για να σου απαντήσει '' δεν μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτό '' του έλεγες τα προβληματά σου ? Καταλαβαίνω οτι μπορεί να νιώθεις μόνη αλλά δεν χρειάζεται να μοιράζεσαι τα προβληματά σου με το που γνωρίζεις τον άλλον. Επίσης αν δεις τα πράγματα πιο χαλαρά, και δεν τα παίρνεις όλα της μετρητοίς θα έχεις λιγότερα προβλήματα, τουλάχιστον σε εμένα δούλεψε
Δεν μπορώ να ταιριάξω με κανέναν. Σιχάθηκα τις αρχικές συζητήσεις πάλι από την αρχή όλα! Σιχάθηκα να λέω μόνο εγώ πράγματα. Σιχάθηκα που όλες οι επικοινωνίες δεν μπορούν να διαρκέσουν ΟΥΤΕ ΔΥΟ ΗΛΙΘΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ.
Γιατί με παράτησε ο μόνος άνθρωπος που ήταν εκεί 6 χρόνια σχεδόν κάθε μέρα και δεν ξεμέναμε ποτέ; Γιατί;
Δεν μπορώ άλλο πάλι από την αρχή... ειλικρινά δεν μπορώ πια. Θα είμαι πάντα μόνη μου, γιατί δεν μπορώ πια αυτόν τον χαζό κύκλο. Σε πόσους ακόμη πρέπει να μιλήσω για να ταιριάξω με ΕΝΑΝ; Με άλλους 100; 200; 2,000; Πόσοι σύντομοι ανούσιοι κύκλοι ακόμη; Πόσες φορές πρέπει να ρωτήσω "με τι ασχολείσαι;" ακόμη; Πόσες φορές πρέπει να με ρωτήσουν με τι ασχολούμαι και ποσο χρονών είμαι ακόμη; Πόσα ονόματα πρέπει να ακούσω...
Αλήθεια θέλω να κάνω εμετό. Είναι ένα loop του τίποτα. Είναι σαν να βρίσκομαι μονίμως στο τιντερ κι όλα είναι μόνο ένα swipe. Μεταφορικά.
γιατί πρέπει σον και καλά να κάνεις σύντομα σχέση ?
Mαθε να προστατευεις τους αλλους απο τον πονο σου, κανενας δεν ειναι υποχρεωμενος να γινεται χαλια για να μην εισαι μονη σου.
στην αρχή, αλλα αν γνωρίζεις τον άλλον κάποιο διάστημα δεν είναι κακό να μοιραστείς τα προβληματά σου, όλοι έχουν προβλήματα.
μερικές φορές σκέφτομαι πόσες φορές αναβάλλουμε πράγματα, λέμε αν είχα αυτό ή εκείνο θα μπορούσα να ήμουν αλλιώς ή να κάνω το άλλο.. Και νομίζω είναι απλά μια δικαιολογία για να μην κάνουμε απολύτως τίποτα στη τελική, γιατί στην ουσία τα περισσότερα πράγματα που θέλουμε δεν απαιτούν χρήματα ή βοήθεια απο κάποιον άλλον.. το μόνο που χρειάζονται είναι θέληση
Οχι, ο,τι θελουμε πραγματικα το κανουμε.
εντωμεταξύ βλέπω είναι τοσοι μέσα αλλά δεν γράφει κανείς..
Διαφωνώ, γιατί χρειάζεται και τύχη. Η τύχη παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.
Μαριλου εξαρτάται όμως από το τι είναι αυτό που θέλεις συγκεκριμένα; Πολλές φορές χρειάζονται και χρήματα και βοήθεια.
Μιλαμε για πραγματα που ειναι στο χερι μας να κανουμε.Quote:
Originally Posted by wanderer010
δεν έλεγα για κάτι συγκεκριμένο, νομίζω σχεδόν όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε αρκεί να έχουμε θέληση
Αξιζει ομως;Quote:
Originally Posted by Marylou25
το πόσο αξίζει κάτι, εξαρτάται απο τον καθένα μας, αλλά γενικά πιστεύω οτι αξίζει να ρισκάρουμε και να κάνουμε κάτι που θέλουμε πολύ ( ρεαλιστικό και safe ) γιατί η ζωή είναι μικρή
Πάντως νιώθω πως δεν μπορώ να κάνω τίποτα... και όντως δεν μπορώ
τι θέλεις να κάνεις και δεν μπορείς ?
Μαθε να μην το σκεφτεσαι, αδειασε το μυαλο σου.Quote:
Originally Posted by wanderer010
για πείτε..
Είστε όμβυγες, τέττιγες, οθνείοι, μεγαλαυχείς, βαρυβρεμέτηρες, λασιόθριχες και λίγα λέω..
Γεια (..και γεια)
Σύμφωνα με κάτι πρόσφατες ομελέττες που έχουν γίνει, πεινάω. Ανοίγω όμως το ψυγείο και δε βρίσκω τίποτα το διασκεδαστικό. Πολλές φορές αυτό που ψάχνεις βρίσκεται ήδη μέσα σου..
Θα σας παρατήσω όλους και θα πάω στη Χαλκιδική να πουλάω λουκουμάδες, να το ξέρετε..
Πφφφ μόνο γιαούρτι έχω..
_ Που πας γιαουρτάκι? Έλα εδώ!
_ Φεύγω κι όπου μεβγάλ..
Άντε, ας του βάλω λίγο μέλι μπας και γίνει της προκοπής..
Καλά σας, πάω να φύγω, βαρέθηκα, κι όταν βαριέμαι πεινάω, δηλαδή πιο πολύ, ουφφ..
πες τίποτα ρ κύκνε..
οι ανθρωποι γίνονται (αν κι αυτό ακόμη εξετάζεται) αλλά κυρίως γεννιούνται
ο αδερφός μου από μικρός μελάνιαζε στην θάλασσα, το χειμώνα συνέχεια αρρωσταίνει και όλο φτερνίζεται. τα καλοκαίρια, τώρα, δεν τον ενοχλεί η ζέστη και συνεχίζει το πρόγραμμά του κανονικά.
εγώ, αντίθετα, στα 25 έγινα χειμερινός κολυμβητής και παραμένω. πολύ σπάνια αρρωσταίνω το χειμώνα, μα το καλοκαίρι υποφέρω, κατεβάζω ρολά.
συνοψίζω: τώρα που τελειώνει το καλοκαίρι (εδώ έχω ένσταση: ΚΑΛΟκαίρι ίσως ήταν πριν 500 χρόνια. Τώρα θα έπρεπε να ονομάζεται ΚΑΚΟκαίρι. Καλοκαίρι είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο) ανθίζουν οι μέρες για μένα, τώρα ξεκινάω να εστιάζω σε σχέδια και στόχους
το_μπουλο_φωτιά_2025
Πλέον οι θερμοκρασίες το καλοκαίρι είναι ακραίες.. και κάθε χρόνο είναι και χειρότερα. Νομίζω ιδανική περίοδος για διακοπές είναι μέσα Σεπτέμβρη, είναι και πιο φθηνά και σίγουρα έχει λιγότερη ζέστη...
Πώς θα γίνει να μην ξαναδώ τους γονείς ποτέ;
Όταν είμαι σε περιβάλλον που δεν είναι γύρω εκείνοι, αναπνέω και γελώ. Βέβαια μου έρχεται η εικόνα τους περιστασιακά και πάλι και κάτι με πιάνει.
Όταν γυρνάω σπίτι, με πιάνει ήδη απελπισία γνωρίζοντας πού γυρνάω.
"σπίτι" lol
Το να φύγεις από το σπίτι και να σταθείς μόνη σου στα ποδια σου δεν θα γίνει μαγικά, πρέπει να προσπαθήσεις γι' αυτό. Πρέπει να κοιτάξεις πρώτα τη ψυχική σου υγεία έτσι ώστε να μπορείς να βρεις μια δουλειά μετά. Βάλε ένα στόχο, πες στον εαυτο σου ότι σε ένα χρόνο από τώρα θα θελα να πετύχω αυτό και αυτό. Η άλλη η κοπέλα έγραφε στο άλλο thread για δεύτερη σχολή λόγω αναπηρίας χωρίς εξετάσεις, στο είχα πει αυτό κάποια στιγμή, γιατί δεν κοιτάς και εσύ να μπεις σε μια σχολή χωρίς εξετάσεις ?
ιδανική περίοδος (κλιματικά) για διακοπές είναι η περίοδος που μπορείς να βρίσκεσαι έξω, οπότε εκτός καύσωνα και εκτός παγετού. 7-8 τέτοιους μήνες τον χρόνο νομίζω διαθέτει η Ελλάδα.Quote:
Originally Posted by Marylou25