βασικα ο πατερας μου παλιοτερα εβριζε αρκετες φορες το ξερω οτι αυτο ειναι ασχημο γενικοτερα αλλα καλο θα ταν να μη της δινεις σημασια τι σκεφτεσαι?
Printable View
βασικα ο πατερας μου παλιοτερα εβριζε αρκετες φορες το ξερω οτι αυτο ειναι ασχημο γενικοτερα αλλα καλο θα ταν να μη της δινεις σημασια τι σκεφτεσαι?
νιωθω αδυναμια να την βοηθησω
δεν ξερω τι να κανω
θυμος και αδιεξοδο ταυτοχρονα
εδω και 2 χρονια "πιστευει" πως της κανουν ζημιες οταν εκεινη πηγαινει για υπνο
εβαλε καμερες για να πιασει τους δολιοφθορεις,εχει συγκεκριμενα ατομα στο μυαλο της (γειτονες) και τωρα τελευταια εχει ξεφυγει...βγαινει εξω και βριζει χωρις να αναφερεται σε ονοματα
ακομα...βλεπω να εξελισσεται ομως αυτη η κατασταση..παιρνει ασχημο δρομο
πως να την βοηθησω??
an παει σε καποιον ψυχιατρο?
δεν ειναι καλα βασικα ειναι οφθαλμοφανες νομιζω μονο γιατρος θα μπορουσε να σου απαντησει αν κ το καλυτερο θα ταν να μη της δινεις σημασια...
μετρια τους εχει βαρεσει ολους η ζεστη κ εχουν εξαφανιστει κ τη βγαζω με 2 λαπτοπ αλαμπρατσετα
Ανήσυχη και μελαγχολική...
αισθανομαι καλο παιδι σαν τον Γρηγορη Αρναουτογλου. με εχει ηρεμισει η θαλασσα. να ειχαμε και πιο γρηγορη συνδεση εδω να κανουμε τις δουλειες μας καλα θα ητανε.
Τρεις μήνες αφ' ότου ξεκίνησε η κατάθλιψη και ένα μιση μηνα αφού άρχισα αγωγή και ψυχοθεραπεία σε συνδυασμό με μια ευχάριστη αλλαγή στα εργασιακά μου αρχίζω να νιώθω επιτέλους καλά!! Ελπίζω να κρατήσει και να μη ξαναπέσω σ' αυτό το σκοτεινό πηγάδι.
Λίγο πιο χαλαρή σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες αλλά κι άλλες στιγμές την σημερινή μέρα...ελπίζω να κρατήσει...
Χάλια πιο χάλια δν γίνεται... η κατάθλιψη πάντα μετά από ένα σημείο μ δημιουργούσε φοβίες, πολλές φοβίες και πάντα με τον χειρότερο τρόπο...
Λίγο μοναξιά ... άλλα μάλλον αυτό είναι φυσικό.... προσπάθησα πολύ γι αυτό άλλωστε ..μόνο που δεν καταφέρνω να βγάλω από το μυαλό μου αυτά που με πλήγωσαν και με πονάνε ακόμα.. τουλάχιστον να τα θυμάμαι λιγότερο... ίσως πρέπει να συνηθίσω πως δεν μπορώ πλέον να είμαι και να γίνω όπως ήμουν παλιά... Πρέπει να κάνω μια ακόμα προσπάθεια, να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου.... και με την θλίψη....
Ευχαριστώ για την στήριξη..είναι ένα συναίσθημα που δύσκολα μπορώ να αποβάλω τελικά... από που να αρχίσω
Ένας γάμος που έχει εξελιχθεί σε συμβίωση......
Μια παράλληλη σχέση 5 ετών...που έληξε κι αυτή....
Αναρίθμητα ''λάθη'' προσωπικά....
Τα βγάζω από μέσα μου .... αισθάνομαι όμως ένα απέραντο κενό....με διαλείμματα .. γνώρισα νέους φίλους...που με βοηθήσανε αφάνταστα ..μα
είναι στιγμές που κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα..
τότε απλά
Καταθέτω τα όπλα......ελπίζω για λίγο....
se καταλαβαινω γιατι και εγω πολλεσ φορεσ εχω καταθεσει τα οπλα... αλλα δε χανω το πολεμο..γιατι δε προσπαθεισ σιγα σιγα να βαλεις σε ταξη τη ζωη σου? δε ξερω τι ακριβωσ σ συμβαινει αλλα λεω εγω τωρα.. βημα βημα τη φορα...
Έχω ακριβώς το ίδιο σκεπτικό: τα θέματά μας πρέπει να τα λύνουμε ένα ένα (βήμα βήμα όπως είπες)..μα είναι στιγμές που μαζεύονται όλα μαζί στο μυαλό...όπως τα σύννεφα στο ουρανό.....και η ''βροχή'' έρχεται - ελπίζω λυτρωτικά-... στη ψυχή..
Ναι, κι εγώ πιστεύω πως δεν θα χάσω τον ''πόλεμο'' τελικά..μάχες χάνω καθημερινά.... όπως όλοι... μακάρι να μπορούσα να κερδίσω τη λήθη...
egv na deiσ.. αυτη η βροχη ειδικα αμα ειναι και χαλαζι αστα βραστα.. αλλα πρεπει παντα με το χαμογελο..κοντρα στη θλιψη.. τα λεω για να τα ακουω και εγω.... θα βγουμε νικητες..
βασικα ξεχασα να σε ρωτησω το πιο σημαντικο.. τι εχεισ ακριβωσ?
Ζεστενομαι λιγακι..λιγες εκτακτες,αρκετη δουλεια, Δευτερα..!!
δεν μπορώ να κοιμηθώ...είναι 5 το πρωί τα μάτια μου είναι έτοιμα να φτύσουν αίμα από την αϋπνία και σε 4 ώρες γράφω...
Καλη επιτυχια
Γιατί? αγωνία - άγχος?
μην μου πεις πως διαβαζες τόσες ώρες! η αγωνία και το άγχος δεν σε άφησαν να κλείσεις μάτι με το που ξάπλωσες.
Αν διαβασες καλά (πιστευω πως το κανες τις προηγουμενες μερες παρα το άγχος) όσο κι αν σε βασανίζει τωρα η αυπνία να πας να γράψεις, ένα δυο καφεδες θα σε βοηθησουν ώστε να δώσεις το άπαν των δυνάμεων σου. Μην προεξοφλεις ότι δεν θα περάσεις, διάβασες! είναι όλα στη μνήμη σου! Με το που παίρνει κανεις το γραπτό κι αρχίζει να διαβαζει τα θέματα, τα άγχη ως εάν να εξαφανίζονται αυτόματα και η μνήμη επικεντρώνεται στο γραπτό και ειτε το θελει ειτε μη δεν περισπάται αλλού.
Τα ευχάριστα γεγονότα δρουν θεραπευτικά στην καταθλιψη. Αρκει να προκύψει ένα ευχάριστο γεγονός και ο κυκεώνας σκέψεων ειναι λες και ανατράπηκε.
Αυτος ο κυκεώνας σκέψεων ειναι που κρατα το άτομο σε αδράνεια, σε απραξία. Ετσι η κατάθλιψη μετατρεπεται σε μια συνεχή κατασταση η οποία οξύνεται. Χρειαζεται πολλή κουραγιο να μπορει κανεις να ξεφυγει απ την αδρανεια και να δραστηριοποιηθει. Η δραστηριοποίηση αυτη μέσα από τις ευχάριστες εκπλήξεις που επιφυλάσσει αποτελεί αποτελεσματικό τρόπο για να ξεφυγει κανεις απ αυτη την κατασταση ή τουλάχιστο να μειώσει την ένταση της.
Κουρασμένη και θέλω να κοιμηθώ αλλά δεν νιώθω αρκετά χαλαρή...
χαλια χαλια χαλια..μαυρα χαλια.... :( :(
κι εδω τα ιδια. πως εχουν καταντησει ετσι οι γυναικες γαμω τη παναγια και το χριστο ? γιατι λεγονται ανθρωποι αυτου του ειδους τα εκτρωματα που κοιτανε μονο το μουνι τους ? αφου δεν εχουν ανθρωπια μεσα τους. λουστειτε με βενζινη και αυτοπυρποληθειτε οσες ψαχνετε το τελειο!
γυναικα ειμαι και εγω.... σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια... προσωπικα δε κοιταω το μ..... παντα τουσ αλλουσ.. γι αυτο καταντησα ετσι...
δε το εγραψα για σενα γιατι δε σε ξερω, μπορει να ανηκεις στις εξαιρεσεις. ειμαι συναισθηματικα φορτισμενος εξαιτιας του αλλου θεματος και γενικοτερα με τη μοναξια που υπαρχει σημερα.
Μην τον παρεξηγειτε,ειναι θυμωμενος-φορτισμενος και ριχνει σαν ανθρωπος το μπινελικακι του!Ποσες φορες εμεις δεν εχουμε αναφωνησει "αντρες γουρουνια"..Απλα εδω τα γραπτα αποκτουν μια αλλη βαρυτητα.
απλα νευριαζω ευκολα αλλα δεν υπαρχει κατι να ξεσπασω και το κανω με βρισιδια. αυτο δε το καταλαβαινει ο κοσμος και νομιζει οτι ειμαι παλιανθρωπος.
ε ενταξει..πανω στα νευρα λεμε πολλα.. μη κοιτασ που καποιοι ειναι συγκρατημενοι ... και εγω συγκρατημενη ειμαι εδω μεσα.. αλλα βραζω....
ειμαι κινουμενη βομβα χρονια τωρα κι αλιμονο στα χερια που θα σκασω. δεν εχω να πω κατι αλλο, καλο βραδυ.
δε φανταζεσαι πωσ σε καταλαβαινω... μια απο τα ιδια.. καλο βραδυ...
Εξαντλημένη...
πεθανε ο γατουλης μου σημερα και ειμαι πολυ χαλια!
υπαρχει ζωη μετα τον θανατο;
θα τον ξανασυναντησω ποτε;;;
ηταν ο πιο ευγενικος και καλος γατος που εχω γνωρισει στην ζωη μου!
θα τον εχω για παντα στην καρδια μου!
θα σε αγαπω για παντα ολιβερακο μου!!!!