Originally Posted by
Tonya
ανατρέχοντας προς τα πίσω τα θέματα της φίλης μας μήπως και κατανοήσω, δεν είδα πουθενά να αναφέρει τί της συνέβη ακριβώς που τη σημάδεψε, λέει κάτι γενικό που δεν είναι αρκετό νομίζω να σημαδέψει μια ζωή έτσι όπως ακροθιγώς αναφέρεται. ωστόσο αυτό το γεγονός της επηρέασε δραματικά το γενετήσιο κομμάτι (και όχι μόνον). επομένως, πάντα κατά τη γνώμη μου βέβαια (πολύ θα ήθελα να ακούσω έναν ειδικό πώς το βλέπει), αυτό το τμήμα του εαυτού πρέπει να κινηθεί ήπια μπροστά. σέβομαι τους φόβους της, πρέπει η ίδια να τους ξεπεράσει, αλλά νομίζω ότι αν της πω "Γίνε πρώτα καλά και αυτό το μέρος του εαυτού σου θα το δεις μετά", της στερώ ένα μέρος του ονείρου της και έχει ανάγκη το όνειρο. από την άλλη, μια κοινή διαδρομή με έναν άνθρωπο δεν μοιάζει αυτή τη στιγμή αντικειμενικά εφικτή χωρίς το γενετήσιο κομμάτι.