Τι σκέφτεστε;

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Το καθεύτης,τί είδους ψευδώνυμο είναι;

---

ψυχολογικά φορτισμένο... καθρέφτης ήθελα να μουνα αλλα στην κατάσταση που ήμουνα όταν γράφτηκα στο φόρουμ πάλι καλά που δεν με λένε και κατσαρίδα...

αυτό που σκεφτόμουνα όμως ήταν πως σήμερα ήρθε ο τύπος από την εταιρεία στην δουλειά μου και λέει μέχρι αύριο δουλεύουμε.. και ξέραμε πως η δουλειά είναι μέχρι τέλος δεκεμβρίου... τώρα θα μου πεις σιγά ρε κοπελιά για ένα μήνα πως κάνεις έτσι... αλλά ήταν το απότομο της ιστορίας που με ξενέρωσε... και αν ξαναπάρει αυτός τον διαγωνισμό θα είναι δύο φορές την εβδομάδα όχι καθημερινά... μία με πιάνουν τα νεύρα μου μία απελπισία... αυτά σκέφτομαι...

Όσο πιο τρομακτικός γίνεται ο κόσμος, τόσο η τέχνη γίνεται πιο αφηρημένη. Ενώ ένας ειρηνικός κόσμος παράγει ρεαλιστική τέχνη.
Paul Klee

Μ’ αρέσει πολύ που η καρδιά υπαγορεύει, που η φαντασία γράφει και που το πνεύμα διορθώνει.
Maurice Chapelan

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

Όσο πιο τρομακτικός γίνεται ο κόσμος, τόσο η τέχνη γίνεται πιο αφηρημένη. Ενώ ένας ειρηνικός κόσμος παράγει ρεαλιστική τέχνη.
Paul Klee

---

Ωραιο αυτο αλεξανδρε,με εκπλησσεις :)

Quote:

---

Originally Posted by manosthess

καλημερα σας!εγω σκεφτομαι πως μπορω και ανεχομαι ακομα (στα 28 μου) καποιους ανθρωπους να μου χαλανε την ψυχικη μου ηρεμια,μιλαω ακομα και για τους ιδιους μου τους γονεις,επειδη καθοντε και γκρινιαζουν και μαλωνουν ολη την ωρα για χαζομαρες,εκει που λεω ωραια ψιλοηραμησαν τα πραγματα ειμαι καλυτερα,ξανα απ την αρχη,και προσπαθω να λειπω συνεχεια απο το σπιτι,αλλα οταν ερχομαι ξανα τα ιδια!εχετε κι αλλοι τετοια προβληματα?

---

+1 και εδώ.Οι γονείς μου πολλές φορές φωνάζουν μεταξύ τους για μικροπράγματα.Το καλό είναι ότι εγώ μένω μόνος μου και έχω γλιτώσει απο τις καθημερινές αυτές χαζοβλακείες.Και ενώ μένουν μόλις 45χλμ μακριά μου και θα μπορούσα να πηγαίνω πιο συχνά,πάω μια φορά την εβδομάδα και μένω το πολύ 4-5 ώρες.Παραπάνω αρχίζει η γκρίνια για διάφορα πράγματα και έτσι αποφεύγω να τους επισκέπτομαι πιο συχνά.

Quote:

---

Originally Posted by manosthess

καλημερα σας!εγω σκεφτομαι πως μπορω και ανεχομαι ακομα (στα 28 μου) καποιους ανθρωπους να μου χαλανε την ψυχικη μου ηρεμια,μιλαω ακομα και για τους ιδιους μου τους γονεις,επειδη καθοντε και γκρινιαζουν και μαλωνουν ολη την ωρα για χαζομαρες,εκει που λεω ωραια ψιλοηραμησαν τα πραγματα ειμαι καλυτερα,ξανα απ την αρχη,και προσπαθω να λειπω συνεχεια απο το σπιτι,αλλα οταν ερχομαι ξανα τα ιδια!εχετε κι αλλοι τετοια προβληματα?

---

Καλημέρα! Αυτή η κατάσταση ονομάζεται "παρενέργειες των εξαρτήσεων", εξαρτήσεων πάσης φύσεως, ηθελημένες ή μη. Όταν κάτι το έχεις ανάγκη κ εξαρτάσαι από αυτό χάνεις κ (έστω κ εν μέρει) την ελευθερία σου, κ είσαι υποχρεωμένος να υποστείς 1 σωρό πράγματα που με τον 1 ή τον άλλο τρόπο σε χαλάνε. Κ η οικονομική ανεξαρτησία είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο σε αυτή τη ζωή........ το "there is no free meal" (J. M. Keynes) είναι μια κουβέντα με καθολική και διαχρονική ισχύ, που πολύς κόσμος (κ δε βγάζω την ουρά μου απ'έξω) την έχει νοιώσει στο πετσί του, ακόμα κ για μια περιορισμένη φάση της ζωής του.

Τους γονεις πρεπει να τους κρατας σε αποσταση , με ' ψαρωμα ' , με τρομοκρατια , με βρισιδι , με οποιονδηποτε τροπο , διοτι εχουν την ταση να γινονται ενοχλητικοι , και παρεμβατικοι .
Απεξαρτησου ταχιστα . Κανενας γονεας δεν εξαιρειται . Περιεργο πραμα .

αναρωτιεμαι αν εχει ξαναδει καπιος αεροθερμο που να λειτουργει χωρις να το αναψεις αρκει να ειναι στη πριζα εχω τον απιστευτομαγνητη....

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Τους γονεις πρεπει να τους κρατας σε αποσταση , με ' ψαρωμα ' , με τρομοκρατια , με βρισιδι , με οποιονδηποτε τροπο , διοτι εχουν την ταση να γινονται ενοχλητικοι , και παρεμβατικοι .
Απεξαρτησου ταχιστα . Κανενας γονεας δεν εξαιρειται . Περιεργο πραμα .

---

Τίποτα από αυτά δεν χρειάζεται αν κάποιος είναι σίγουρος για τις επιλογές του και μπορεί να τις υπερασπιστεί και αν έχει ανεξαρτητοποιηθεί οικονομικά και ψυχολογικά. Εκτός να οι γονείς του (ή ο ίδιος) χρειάζονται ψυχιατρική αγωγή. Οι ισορροπημένοι ενήλικοι άνθρωποι μπορούν να έχουν ισορροπημένες σχέσεις, όταν μάλιστα πρόκειται για γονείς με παιδιά. Και τις διαφορές τους τις λύνουν με διάλογο και επιχειρήματα (εφόσον έχουν) και όχι με βρισίδια, τρομοκρατία και βία.

Σκέφτομαι ότι ο ύπνος είναι μια προσωρινή διαφυγή από τα άσχημα συναισθήματα και τα προβλήματα μας...βέβαια μετά δυστυχώς ερχόμαστε πάλι αντιμέτωποι μ' αυτά...

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Τους γονεις πρεπει να τους κρατας σε αποσταση , με ' ψαρωμα ' , με τρομοκρατια , με βρισιδι , με οποιονδηποτε τροπο , διοτι εχουν την ταση να γινονται ενοχλητικοι , και παρεμβατικοι .
Απεξαρτησου ταχιστα . Κανενας γονεας δεν εξαιρειται . Περιεργο πραμα .

---

μαγκάιβερ είσαι πολύ λάθος... υπάρχουν και άνθρωποι ισορροπημένοι με ισορροπημένες σχέσεις... αυτοί οι άνθρωποι θα γίνουν και ισορροπήμενοι γονείς..
δυστυχώς σπανίζουν αλλά υπάρχουν...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Σκέφτομαι ότι ο ύπνος είναι μια προσωρινή διαφυγή από τα άσχημα συναισθήματα και τα προβλήματα μας...βέβαια μετά δυστυχώς ερχόμαστε πάλι αντιμέτωποι μ' αυτά...

---

συμφωνω...

Quote:

---

Originally Posted by καθευτης

μαγκάιβερ είσαι πολύ λάθος... υπάρχουν και άνθρωποι ισορροπημένοι με ισορροπημένες σχέσεις... αυτοί οι άνθρωποι θα γίνουν και ισορροπήμενοι γονείς..
δυστυχώς σπανίζουν αλλά υπάρχουν...

---

Καθευτη , φυσικα υπαρχουν σωστοι γονεις , πολυ σωστοι , λαθος γονεις και πολυ λαθος . Αναφερομαι στις δυο τελευταιες κατηγοριες , τις οποιες συνταμε συχνοτερα .

εγω οταν ακουω καπιον να λεει οτι ειναι πολυ ισορροπημενος αναρωτιεμαι τι μου κρυβει

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

εγω οταν ακουω καπιον να λεει οτι ειναι πολυ ισορροπημενος αναρωτιεμαι τι μου κρυβει

---

Ε,μα κοίτα που τελικά θα συμφωνήσω μαζί σου.!!