Μπερδεμενη σεξουαλικοτητα - Απελπισμενος

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Φιλε μου, απο αυτο που περιγραφεις καταλαβαινω πως δεν ειχατε καμια οικειοτητα μεταξυ σας. Εκτως απο αυτο πορνο και ερωτα δεν πανε μαζι. Προσπαθησε να αυνανιζεσαι χωρις να βλεπεις πορνο τουλαχιστον οταν εχεις καινουργια σχεση με κοριτσι γιατι δεν θα σε αναβει καθολου το κοριτσι μετα ;)

---

Το δοκιμασα για λιγο καιρο και ενιωσα να πνιγομαι... Το σεξ με τη δικια μου για να ειμαι ειλικρινης σπανια μου αρεσε...Προερχομενος εγω απο αυνανισμο, τσοντες κτλ το να με βαλεις σε τετοιο περιορισμο θα με γεμιζε με παραπανω απο οσο αντεχω καταπιεση. Και πρεπει να καποιος ιδιαιτερα οταν βρισκει κοπελα για πρωτη φορα να το βλεπει ετσι?? Εννοειται οχι...Το αντιθετο. Εγω ξερω οτι στην αρχη της σεξουαλικης ζωης του καποιος πρεπει να πεταει... Οκ δεν ειμαι 18 χρονων αλλα δοξα τω θεω απο ορμες εχω ακομα μπολικες. Αρα μαλλον δεν μαρεσουν οι γυναικες. Ή δεν μου αρεσε ή πρωην μου. Και δεν το βλεπω να μεταβαλλεται τοσο εντονα σε καποια επομενη ωστε να ως δια μαγειας να πω πως "ηταν απλα στο μυαλο μου".... Δυστυχως ειμαι καταραμενος.... και ανακαλυπτω ισως την πηγη ολων ολων μου των ψυχολογικων προβληματων.... Ολα τα αλλα ειναι απλα δικαιολογιες...

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Το δοκιμασα για λιγο καιρο και ενιωσα να πνιγομαι... Το σεξ με τη δικια μου για να ειμαι ειλικρινης σπανια μου αρεσε...Προερχομενος εγω απο αυνανισμο, τσοντες κτλ το να με βαλεις σε τετοιο περιορισμο θα με γεμιζε με παραπανω απο οσο αντεχω καταπιεση. Και πρεπει να καποιος ιδιαιτερα οταν βρισκει κοπελα για πρωτη φορα να το βλεπει ετσι?? Εννοειται οχι...Το αντιθετο. Εγω ξερω οτι στην αρχη της σεξουαλικης ζωης του καποιος πρεπει να πεταει... Οκ δεν ειμαι 18 χρονων αλλα δοξα τω θεω απο ορμες εχω ακομα μπολικες. Αρα μαλλον δεν μαρεσουν οι γυναικες. Ή δεν μου αρεσε ή πρωην μου. Και δεν το βλεπω να μεταβαλλεται τοσο εντονα σε καποια επομενη ωστε να ως δια μαγειας να πω πως "ηταν απλα στο μυαλο μου".... Δυστυχως ειμαι καταραμενος.... και ανακαλυπτω ισως την πηγη ολων ολων μου των ψυχολογικων προβληματων.... Ολα τα αλλα ειναι απλα δικαιολογιες...

---

Φιλε μου, τα προβληματα σου τα εχουν συναντησει οι περισσοτεροι αντρες (αν οχι ολοι). Χωρις να υπαρχει η απαραιτιη εξοικειωση με το σωμα της φιλης σου και χωρις να συνειδοποιησεις πως ακριβως αυτο το σωμα θελεις να γινει ενα με το δικο σου δεν θα νιωσεις πραγματικη ικανοποιηση.

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Το ξέρω πως δεν είναι απλά τα πράγματα. Έχεις δύσβατο δρόμο να διανύσεις αλλά προσπαθώ να δώσω μια νότα αισιοδοξίας στο όλο θέμα γιατί πραγματικά το δραματοποιείς περισσότερο απ' όσο πρέπει. Προσπάθησε να χαλαρώσεις για λίγο βρε παιδί μου! Τι ψυχιατρεία και βλακείες μου λες. Ξέρεις πόσοι ομοφυλόφιλοι υπάρχουν εκεί έξω που ζουν μια φυσιολογική ζωή χωρίς πρόβλημα; Εκατομμύρια! Το μόνο που μπορείς και πρέπει να κάνεις είναι ν' αγνοείς τ' αρνητικά σχόλια και να κάνεις πέρα όποιον σου συμπεριφέρεται άσχημα δίνοντας σημασία μόνο σε όσους σε αποδέχονται έτσι ακριβώς όπως είσαι. Το ξέρω πως είναι δύσκολο αλλά ένας ψυχολόγος θα σε βοηθήσει σ' αυτό. Πάντως, δική μου συμβουλή είναι να να μην το αποκαλύψεις μέχρι να σιγουρευτείς.

---

Εκαταμμυρια ομοφυλοφιλοι εκ των οποιων ελαχιστοι στην Ελλαδα. Κοιτα τα πραγματα ειναι πολυ περιπλοκα τωρα... Δουλειες δεν υπαρχουν....αλλα ουτε και χωρος στην κοινωνια για καποιον ανοιχτα γκει/μπαι/whatever...Τουλαχιστον οχι στην επαρχια που ζω εγω οκ? Ειλικρινα δεν μπορω να δω που μπορεις να χωρεσεις την αισιοδοξια μεσα σε αυτο το χαος... Δεν μπορω να μιλησω κιολας καπου, να το βγαλω απο πανω μου. Συν τοις αλλοις ολο αυτο με εμποδιζει απο το να βρω δουλεια. Απο την αποψη οτι δεν εχω πλεον δυναμεις...

Μια αληθινη εμπειρια/σκεψη που ειχα πριν λιγο καιρο: Σε τοπικο μαρκετ εργαζεται ενας ομοφυλοφιλος που ειναι πασιφανες οτι ειναι. Μαλιστα φιλικο μου προσωπο που εργαζεται στον ιδιο χωρο μου το εχει επιβεβαιωσει. Λοιπον αυτος ειναι χαρακτηριστικος γκει...τυπικος τονος φωνης, σπασιμο του καρπου κτλ.. Αλλα εκτος απο αυτα ειναι ενα νεο παιδι σαν ολα τα αλλα, εργαζεται, βοηθαει τους πελατες...Και για να τον κρατανε φανταζομαι θα κανει και καλα τη δουλεια του. Επειδη παω συχνα στο μαρκετ αυτο, τον πετυχαινω πολλες φορες... Και επειδη το θεμα του πως ενας ανοιχτα γκει εναρμονιζεται με το περιβαλλον με εχει απασχολησει πολυ τον τελευταιο καιρο παρατηρω λιγο το πως του φερονται οι συναδελφοι του. Εκεινος δεν εχει την πιο βροντερη φωνη απο ολες κτλ... Μιλαει τον διακοπτουν, ή καμια φορα οταν τους μιλαει αυτοι δειχνουν προβληματισμενοι ή τσατισμενοι. Με λιγα λογια δεν εχει με τπτ την αντιμετωπιση που θα ειχε αλλος. Ειμαι βεβαιος για αυτο. Πισω απο την πλατη του τον χλευαζουν...ακομα κι εγω οταν ειχα ρωτησει το φιλικο μου προσωπο ειχα ενα μειδιαμα... Και βεβαιως η απαντηση του φιλου μου ηταν "λουγκρα, πουσταρα, τον παιρνει κτλ" Καποια αλλη στιγμη βραδακι που κλεινουν τα μαγαζια εγω γυρνουσα σπιτι με το αμαξι κι εκεινος μολις ειχε σχολασει. Γυρνουσε προφανως σπιτι του τοσο μοναχικος. Πραγματικα τον λυπηθηκα. Φαινοταν τοσο μονος. Και μετα σκεφτηκα το εξης... ειναι μονος αλλα ειναι αληθινος... εγω τι κανω?? Ουσιαστικα η σεξουαλικη μου ζωη σαν κοινωνικο ον ηταν λανθανουσα ολα αυτα τα χρονια και γιαυτο εχω τον περιγυρο που εχω απο φιλους κτλ. Βεβαια εννοειται κυριως τους κερδιζει ο χαρακτηρας μου, τα κοινα μας ενδιαφεροντα κτλ αλλα το γεγονος οτι στο σεξουαλικο κομματι παραμενω ανεκφραστος ή εστω εκφραζω μονο τις στρειτ ανησυχιες μου κραταει τα πραγματα απλα. Ενω αν αποκαλυπτα ολα οσα σκεφτομαι θα ηταν περιπλοκα τα πραγματα. Γιατι εκτος απο τους αληθινους φιλους, ολοι οι αλλοι αμα εισαι σα μεγαλη παρασκευη δε σε γουσταρουν. Το ξερω αυτο, το βιωσα στο πετσι μου... Σε φασεις που δεν ημουν καλα με αποφευγανε στεγνα...και μιλαμε για ατομα που μεγαλωσα μαζι τους... Οποτε ουσιαστικα κι εγω μονος ειμαι...και οχι μονος απο φιλους αλλα και απο οικογενεια...και η ιδια μου η σχεση ενα ψεμμα ηταν...Πως ειναι δυνατον να κρατας κατι τετοιο μεσα σου και να εισαι χαμογελαστος και σε σχεση με κοπελα που σε εχει ερωτευτει στο φουλ.... Με σκοτωνει που το σκεφτομαι...και απο τυψεις για εκεινη και απο λυπη για μενα... Ειναι πολυ μοναχικος δρομος εκτος απο δυσκολος... Σκεφτομουν λοιπον αυτου του παιδιου η καθημερινοτητα ποια να ειναι? Εχει ονειρα για το μελλον? Ολοι τον κοροιδευουν, δεν το σεβεται κανεις... Ποια να ειναι η ψυχολογια του? Με πικραινει πολυ η σκεψη... Γιατι αυτη η κοινωνια να ειναι τοσο σκληρη? Γιατι να ελεγχουν τις ζωες μας καποιοι αλλοι και μην μπορουμε μονοι να διαλεγουμε τον δρομο μας? Θα μου πεις δεν πηρε κανεις πιστολι να μου πει "γινε η στρειτ ή θα πεθανεις" αλλα η βουβη βια ειναι χειροτερη απο την σωματικη...ή εστω την λεκτικη.... Ειναι η αορατη βια που σε σπρωχνει ειτε στο να κρυβεσαι ειτε ακομα και στο να ψευδεσαι και πολυ χειροτερη απ τις αλλες μορφες. Γιατι τουλαχιστον σε λεκτικη ή σωματικη επιθεση υπαρχει η αντεπιθεση αλλα και ο δρομος του νομου που ευτυχως δεν διακρινει με βαση την σεξουαλικοτητα. Στην αλλη μορφη δεν μπορεις να αντιδρασεις παρα μονο να φυγεις μακρια.

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Φιλε μου, τα προβληματα σου τα εχουν συναντησει οι περισσοτεροι αντρες (αν οχι ολοι). Χωρις να υπαρχει η απαραιτιη εξοικειωση με το σωμα της φιλης σου και χωρις να συνειδοποιησεις πως ακριβως αυτο το σωμα θελεις να γινει ενα με το δικο σου δεν θα νιωσεις πραγματικη ικανοποιηση.

---

Με συγχωρεις αλλα υπαρχουν αντρες που πανε με πορνες που αγγιζουν για πρωτη φορα και ικανοποιουνται μια χαρα. Μετα απο 7 μηνες σχεσης υπηρχε εξοικειωση... Βεβαια λογω ελλειψης χωρου δεν υπηρχε η αναμενομενη αλλα οσο να ναι... Βασικα ειμαι τοσο πιεσμενος και βυθισμενος στην καταθλιψη και τον πανικο τωρα που δεν μπορω να νιωσω ικανοποιηση παρα μονο απο το φαγητο κι αυτο οχι παντα. Φαινεται στο προσωπο μου. Εχω ρυτιδες, καπνισμενα δοντια, βλεμμα κλαμμενο και μαυρα ματια... Προσπαθω να σουλουπωνω τον εαυτο μου αλλα ματαια...Μετα απο μερικες μερες ξανακυλαω. Μαλωνω και με τους γονεις συνεχεια κι αυτο ειναι μια επιπροσθετη πηγη κατυφιας. Πριν εναν χρονο ημουν αδυνατος, ομορφος, αισθανομουν καλα με τον εαυτο μου...Και εκανα αυτη την παλιοσχεση και μου ΓΑΜΗΣΕ την ψυχολογια. Ελεγα πως δεν επρεπε να μπλεξω με μεγαλη γιατι ημουν απειρος και θα το καταλαβαινε... ΠΟΣΟ μαλακειες ελεγα! Πηγα κι εμπλεξα με το μικρο που δεν μου πολυαρεσε κιολας και με φορτωσε με ανασφαλεια φουλ και πισωγυρισμα εκανα....Οκ εμαθα καποια πραγματα για μενα αλλα και παλι αξιζε να ταλαιπωρηθω τοσο και να με δερνει τωρα η καταθλιψη?? Αχχχ αυτο το αγχος και οι ανασφαλειες των ανθρωπων... Ποσο κακο κανουν...!!! Αυτοι οι ηλιθιοι οι γονεις μου μου το μεταδωσανε!!! Δεν μπορω να καταλαβω.... με τοση εμπειρια ζωης πως ειναι δυνατον να αγχωνονται τοσο ακομα??? Απο μικρο παιδι τα ιδια!!! Τεσπα....

Αντε μην σου πω τι παιρνουν απο ικανοποιηση, αν ηταν ετσι ολοι εκει θα ειμασταν και δεν θα καναμε σχεσεις. Πρωτα απ'ολα μπορει να μην παιρνεις ικανοποιηση λογω της καταθλιψης. Ναι φιλε μου ηταν μεγαλω λαθος σου να μπλεξεις με μικρουλα, αλλα αφου τωρα εχεις σχεση προσπαθησε να την εκτιμας - οσο απειρος εισαι εσυ, αλλο τοσο ειναι και εκεινη για αυτο μην αγχωνεσαι και δες τα ολα πιο χαλαρα :)

Quote:

---

Γυρνουσε προφανως σπιτι του τοσο μοναχικος. Πραγματικα τον λυπηθηκα. Φαινοταν τοσο μονος.

---

Μήπως προβάλλεις τους δικούς σου φόβους πάνω σ' ένα άτομο του οποίου δεν γνωρίζεις καθόλου την προσωπική του ζωή; (Εκτός και αν όλοι οι άνθρωποι πηγαίνουν και γυρίζουν παραμάσχαλα απ'τη δουλεια με παρέα...)

Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πως ειδικά στην επαρχία ο κόσμος δεν έχει με τι να ασχοληθεί και άρα ασχολείται, με μορφή ανεκδοτικού κουτσομπολιού, με την-ον διπλανό του. Αν λυπάμαι κάποιους, είναι αυτά τα άτομα που διάγουν μια ανεπαρκή, κομπλεξική και μειωμένη ζωούλα, για να βρίσκουν τόσο ενδιαφέρον -πια- δεξιά και αριστερά. Προσωπικά θεωρώ σπατάλη σάλιου ακόμη και το χτύσιμο.

Quote:

---

Με συγχωρεις αλλα υπαρχουν αντρες που πανε με πορνες που αγγιζουν για πρωτη φορα και ικανοποιουνται μια χαρα.

---

Τα πάντα μοιάζουν να είναι άσπρο και μαύρο για σένα. Τα πράγματα συνήθως δεν είναι τόσο απόλυτα ...και θα έπρεπε να ξέρεις πως όπου ακούς πολλά κεράσια (από φίλους κάφρους, φέρει πειν) να κρατάς μικρό καλάθι. Όχι ότι είναι και κανένα κατόρθωμα, (ειδικά όταν δεν υποτάσσεσαι από συγκεκριμένουν περιορισμούς) να πληρώνεις για να πηδάς, ε; Δεν νομίζω.


Εν τοιαύτει περιπτώσει και επειδή μπένουμε διαρκώς σε φαύλο κύκλο, θα ήταν καλο να σκεφτείς τι θα ήθελες για τον εαυτό σου. Τι θα σε έκανε να νιώσεις καλύτερα, όχι για μία ώρα μόνο. Αν υπάρχει κάποιο κίνητρο/ερέθισμα για το οποίο αξίζει να την παλέψεις, να το δεις με όρεξη, έστω να επικεντρωθείς σε ένα πράγμα, να γίνει μία αρχή.

Quote:

---

Originally Posted by Body-Rocker

Εν τοιαύτει περιπτώσει και επειδή μπένουμε διαρκώς σε φαύλο κύκλο, θα ήταν καλο να σκεφτείς τι θα ήθελες για τον εαυτό σου. Τι θα σε έκανε να νιώσεις καλύτερα, όχι για μία ώρα μόνο. Αν υπάρχει κάποιο κίνητρο/ερέθισμα για το οποίο αξίζει να την παλέψεις, να το δεις με όρεξη, έστω να επικεντρωθείς σε ένα πράγμα, να γίνει μία αρχή.

---

Σεξουαλικως ή γενικα αναφερεσαι?


Οσο για τον ανθρωπο αυτον οκ ισως εχεις δικιο πως προβαλλω πανω του δικους μου φοβους. Δεν ξερω τι με εχει πιασει και τα βλεπω ολα τοσο μαυρα... Παντος η συμπεριφορα απεναντι του απ τους υπολοιπους ειναι περιεργη... οσα για τα σχολια απο πισω του αστα να πανε....οποτε υποθετω η ζωη του τουλαχιστον σαυτην την περιοχη δεν θα ειναι και τοσο ροδινη....

Αισθανομαι πολυ ασχημα αυτη τη στιγμη. Δεν μπορω να το ελεγξω....Φοβαμαι μην κανω καμια τρελα...

Mην νομίζεις φίλε μου πως εγώ είμαι καλύτερα. Και γω κάτι ανάλογο βίωσα στο παρελθόν και το βιώνω ακόμα. Όχι από άποψης ερωτικού-σεξουαλικού προσανατολισμου αλλά και αυτό με το σεξ έχει να κάνει. Επειδή είμαι παρθένα δέχομαι επικριτικά σχόλια (τι λέω τώρα) μάλλον βρισίδια ακόμα και εδώ μέσα που υποτιθεται πως είναι φόρουμ ψυχολογικής υποστήριξης. Και το κωμικοτραγικό ξέρεις ποιο είναι; Ότι δεν είναι μόνο τώρα το θέμα αλλά από τα 17 ηλικία κατά την οποία είναι φυσιολογικό να είναι μια κοπέλα παρθένα. Κάθε είδους διαφορετικότητα στοχοποιείται και πολεμάται από την κοινωνία, και συ ο ίδιος που παραπονιέσαι μπορεί να κατακρίνεις άλλους άνθρωπους για τις δικές τους ιδιαιτερότητες, υποθέτω έτσι; δεν σε γνωρίζω από κοντα για να ξέρω τι άνθρωπος είσαι. Δυστυχώς πρέπει να μάθουμε να επιβιώνουμε μέσα στον βούρκο που λέγεται κοινωνία και όχι απλά να επιβιώνουμε αλλά να προσπαθήσουμε για το καλύτερο, την ευτυχία και την ολοκλήρωση μας σαν άνθρωποι. Αυτό είναι επίπονο το ξέρω αλλά πιστεύω πως αξίζει να το παλέψουμε γιατί τ' αποτελέσματα θα μας ανταμείψουν. Τώρα που ανέφερες αυτό το παιδί, πιστεύω πως θα ήταν πολύ καλό να τον πλησιάσεις σαν φίλο και να δεις και την δική του άποψη για τα πράγματα. Είναι εφικτό αυτό; Πάλεψε το φίλε μου, αξίζει τον κόπο, μια φορά ζούμε έτσι κι αλλιώς, όσο άσχημη κι αν είναι αυτή η ζωή, κανείς δεν θέλει να πεθάνει πραγματικά.

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Mην νομίζεις φίλε μου πως εγώ είμαι καλύτερα. Και γω κάτι ανάλογο βίωσα στο παρελθόν και το βιώνω ακόμα. Όχι από άποψης ερωτικού-σεξουαλικού προσανατολισμου αλλά και αυτό με το σεξ έχει να κάνει. Επειδή είμαι παρθένα δέχομαι επικριτικά σχόλια (τι λέω τώρα) μάλλον βρισίδια ακόμα και εδώ μέσα που υποτιθεται πως είναι φόρουμ ψυχολογικής υποστήριξης. Και το κωμικοτραγικό ξέρεις ποιο είναι; Ότι δεν είναι μόνο τώρα το θέμα αλλά από τα 17 ηλικία κατά την οποία είναι φυσιολογικό να είναι μια κοπέλα παρθένα. Κάθε είδους διαφορετικότητα στοχοποιείται και πολεμάται από την κοινωνία, και συ ο ίδιος που παραπονιέσαι μπορεί να κατακρίνεις άλλους άνθρωπους για τις δικές τους ιδιαιτερότητες, υποθέτω έτσι; δεν σε γνωρίζω από κοντα για να ξέρω τι άνθρωπος είσαι. Δυστυχώς πρέπει να μάθουμε να επιβιώνουμε μέσα στον βούρκο που λέγεται κοινωνία και όχι απλά να επιβιώνουμε αλλά να προσπαθήσουμε για το καλύτερο, την ευτυχία και την ολοκλήρωση μας σαν άνθρωποι. Αυτό είναι επίπονο το ξέρω αλλά πιστεύω πως αξίζει να το παλέψουμε γιατί τ' αποτελέσματα θα μας ανταμείψουν. Τώρα που ανέφερες αυτό το παιδί, πιστεύω πως θα ήταν πολύ καλό να τον πλησιάσεις σαν φίλο και να δεις και την δική του άποψη για τα πράγματα. Είναι εφικτό αυτό; Πάλεψε το φίλε μου, αξίζει τον κόπο, μια φορά ζούμε έτσι κι αλλιώς, όσο άσχημη κι αν είναι αυτή η ζωή, κανείς δεν θέλει να πεθάνει πραγματικά.

---

Σημερα περπατουσα στον δρομο σε απογνωση...Με πιασανε τα κλαματα στη μεση του δρομου. Πηγα στο σπιτι ενος φιλου και τα πιαμε. Βεβαια δεν ξερει τπτ...φανταζομαι με εβλεπε ετσι και θα πιστευε οτι εχω αγχος γιατι δεν εργαζομαι ή επειδη χωρισα προσφατα. Το ξερω οτι η ζωη ειναι πολυτιμη... Φοβαμαι να μην χασω την ορεξη για αυτην σκεπτομενος ενα μελλον δυσκολο. Οταν δε φερνω στο μυαλο μου τα κλισε περι ομοφυλοφιλων και πως εκεινοι παρουσιαζονται απο τα ΜΜΕ αλλα και την ριζωμενη μεσα μας ομοφοβια πραγματικα πανικοβαλομαι και σοκαρομαι. Ειμαι πλεον βεβαιος οτι πασχω απο καταθλιψη... Και δεν βλεπω φως απο πουθενα.

Ναι το σκεφτηκα να ερθω σε επαφη με καποιον γκει ετσι ωστε να ανοιχτω καπου και να μου πει την αποψη του. Τωρα για τον συγκεκριμενο ανθρωπο δεν θα το θεωρουσα καλο να το κανω γιατι μου ειναι παντελως αγνωστος. Μονο ονλαιν μπορω να μιλαω με ομοφυλοφιλους. Αλλα το ιντερνετ δεν ειναι πραγματικη ζωη. Αλλα και που μιλαω και παλι δεν αισθανομαι οτι αφηνω τον εαυτο μου τελειως ελευθερο. Σαν κατι να με φρεναρει....

Αλλη μια μερα γεματη αγωνια και φοβο. Φοβο για το μελλον, λυπη για το παρελθον... Νιωθω απελπισμενος. Μου κοβεται η ανασα....

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Σημερα περπατουσα στον δρομο σε απογνωση...Με πιασανε τα κλαματα στη μεση του δρομου. Πηγα στο σπιτι ενος φιλου και τα πιαμε. Βεβαια δεν ξερει τπτ...φανταζομαι με εβλεπε ετσι και θα πιστευε οτι εχω αγχος γιατι δεν εργαζομαι ή επειδη χωρισα προσφατα. Το ξερω οτι η ζωη ειναι πολυτιμη... Φοβαμαι να μην χασω την ορεξη για αυτην σκεπτομενος ενα μελλον δυσκολο. Οταν δε φερνω στο μυαλο μου τα κλισε περι ομοφυλοφιλων και πως εκεινοι παρουσιαζονται απο τα ΜΜΕ αλλα και την ριζωμενη μεσα μας ομοφοβια πραγματικα πανικοβαλομαι και σοκαρομαι. Ειμαι πλεον βεβαιος οτι πασχω απο καταθλιψη... Και δεν βλεπω φως απο πουθενα.
Ναι το σκεφτηκα να ερθω σε επαφη με καποιον γκει ετσι ωστε να ανοιχτω καπου και να μου πει την αποψη του. Τωρα για τον συγκεκριμενο ανθρωπο δεν θα το θεωρουσα καλο να το κανω γιατι μου ειναι παντελως αγνωστος. Μονο ονλαιν μπορω να μιλαω με ομοφυλοφιλους. Αλλα το ιντερνετ δεν ειναι πραγματικη ζωη. Αλλα και που μιλαω και παλι δεν αισθανομαι οτι αφηνω τον εαυτο μου τελειως ελευθερο. Σαν κατι να με φρεναρει....

---

Καλά κάνεις και μιλάς στο ίντερνετ, αφήσου περισσότερο και συζήτησε με άλλους ομοφυλόφιλους, θα σου κάνει πολύ καλό πιστεύω αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Αλλη μια μερα γεματη αγωνια και φοβο. Φοβο για το μελλον, λυπη για το παρελθον... Νιωθω απελπισμενος. Μου κοβεται η ανασα....

---

στην γενική γραμματεία νέας γενιάς πήρες τηλέφωνο;

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

στην γενική γραμματεία νέας γενιάς πήρες τηλέφωνο;

---

Δεν εχω παρει ακομα οχι. Περασα ολη την χθεσινη ημερα σε κατασταση σοκ μπροστα απο τον υπολογιστη. Τοσο απελπισμενος, σοκαρισμενος και κολλημενος δεν εχω νιωσει. Συν τοις αλλοις περναω και κριση ηλικιας, αντιλαμβανομαι οτι μεγαλωνω, με πικραινει και με εξοργιζει το γεγονος οτι εχω χασει παρα πολλα χρονια απ τη ζωη μου και πλεον που παυω να ειμαι νεος αντιλαμβανομαι οτι δεν εζησα τπτ ακομα και ΞΕΡΩ πως αυτο δεν προκειται να αλλαξει, αντιθετα θα γινεται χειροτερο... Η αυτοκτονια ειναι πλεον κατι που περναει συχνα απ το μυαλο μου αφου δεν βρισκω διεξοδο απο πουθενα.

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Δεν εχω παρει ακομα οχι. Περασα ολη την χθεσινη ημερα σε κατασταση σοκ μπροστα απο τον υπολογιστη. Τοσο απελπισμενος, σοκαρισμενος και κολλημενος δεν εχω νιωσει. Συν τοις αλλοις περναω και κριση ηλικιας, αντιλαμβανομαι οτι μεγαλωνω, με πικραινει και με εξοργιζει το γεγονος οτι εχω χασει παρα πολλα χρονια απ τη ζωη μου και πλεον που παυω να ειμαι νεος αντιλαμβανομαι οτι δεν εζησα τπτ ακομα και ΞΕΡΩ πως αυτο δεν προκειται να αλλαξει, αντιθετα θα γινεται χειροτερο... Η αυτοκτονια ειναι πλεον κατι που περναει συχνα απ το μυαλο μου αφου δεν βρισκω διεξοδο απο πουθενα.

---

Κι άλλοι περνανε παρόμοια φάση, μόνο που δεν περνανε ολη τη μερα τους μπρος στον υπολογιστή ούτε κάνουν την τελευταια σκέψη που είπες. Με την κοπελα που ειχες σχεση ίσως να μην τη γουσταρες ιδιαίτερα γι αυτο δεν ευχαριστιοσουνα το σεξ μαζι της, αν τη γουσταρες όμως και μιλαμε να σε γεμιζει στο κατι παραπανω θα σκεφτοσουν αλλιώς, ίσως και να βαζες σε δευτερη μοιρα τις σκέψεις περι ομοφυλοφιλίας, κι αν τετοια σχεση ειχε και διαρκεια να τα ξεχνουσες. Σου τοχω ξαναπει νομίζω, να βρεις κατι δημιουργικο να γεμιζεις τις ωρες σου και ψαχνε για δουλεια ή σπούδασε κάτι ή μάθε τέχνη, πως αλλιώς θα σου εξασφαλίζεις το μέλλον?