Printable View
...κανέναςQuote:
Originally Posted by nikiii
Μη ξεκινάς από το τέλος
Πρώτα πρέπει να προσφέρεις εσύ σιγουριά στον εαυτό σου και αυτό θα στο προσφέρει μια δουλειά και η οικονομική σου ανεξαρτησία.
Προφανώς και έπεσες σε ειδικό του @@
Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι όλοι έτσι.
Οσον αφορά στο θέμα του τύπου, οκ μλ@@ σου, αλλά δεν γεννηθήκαμε όλες πανέξυπνες και έτοιμες να αντιμετωπίσουμε τα πάντα.
Αυτό έγινε. Ασχολήσου με το τι θα γίνει από δω και μπρος
Προσωπικά εκπλήσσομαι ευχάριστα που βλέπω τα νέα μηνύματα στο θέμα γιατί αυτό είναι που εννοούσα με το τελευταίο που έγραψα, οτι δηλαδή το να κάτσεις κάτω να τα γράψεις θα βοηθήσει και εσένα (ενδόμυχα) αλλά και όσους θελήσουν να βοηθήσουν, έστω και από μακριά.
Είναι κάτι που εγώ έχω κάνει σε αρκετές στιγμές στη ζωή μου μέχρι τώρα πχ, αν μου εμφανιζόταν ένα πρόβλημα που με επηρέαζε συναισθηματικά και κάποιος "ανοιχτόμυαλος" άνθρωπος καθόταν απέναντί μου με την πρόθεση να με βοηθήσει, προσπαθούσα να εξηγήσω σ'αυτόν τον άνθρωπο τί με απασχολεί αλλά το έκανα σαν να είχα απέναντί μου ένα "πεντάχρονο". Όχι γιατί μπορεί να θεωρούσα πεντάχρονο τον άνθρωπο που μου προσέφερε τη βοήθεια αλλά γιατί προσπαθώντας να επεξηγήσεις πλήρως και την παραμικρή λεπτομέρεια στο θέμα που σε απασχολεί, σημαίνει οτι πρώτα απ'όλα το επεξεργάζεσαι εσυ ο ίδιος. Και μέσω της έκφρασης αυτό καμμια φορά οδηγεί σε αναλαμπές μέσα σου!
Τώρα όσον αφορά την ουσία της υπόθεσης... Συμφωνώ κι εγώ με τα παιδιά που κατακρίνουν αυτό το πουριτανικό σκεπτικό της κοινωνίας που επηρεάζει τους ανθρώπους. Ουσιαστικά καταπιέζει την εξέλιξη και τη διαφορετική έκφραση. Αυτή την αίσθηση του "τσιρότου" δεν μπορείς να την βρεις εύκολα (συμφωνώ απόλυτα με αυτά που σου γράφει η Θεοφανία). Σε αυτό το σημείο είναι που πολλοί άνθρωποι τα παρατάνε, γιατί δεν έχουν όλοι τις ίδιες αντοχές. Τα παρατάνε γιατί κουράστηκαν και αισθάνονται οτι είναι μάταιο και πολλή προσπάθεια. Όμως εκεί καλείσαι να κάνεις τη διαφορά. Εκεί οφείλεις στον εαυτό σου να συνεχίσεις και αξιολογώντας την κατάσταση μέχρι τώρα να δεις αν κάποια πράγματα μπορείς να τα κάνεις διαφορετικά, γιατί ίσως να ισχύει το "Ή στραβός είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε!". Μην αφήσεις τον εαυτό σου πάλι να επηρεαστεί από τον κυνισμό, τη νωθρότητα και την ανασφάλεια που μπορεί να προβάλλουν κάποιοι επάνω σου. Όπως ανέφεραν ήδη, κοίταξε να βρεις μια δουλειά. Πάλεψε την ντροπή που νιώθεις... Σιγά-σιγά αλλά σταθερά.
Έψαχνα πολλές φορές δουλειά αλλά δεν είναι τόσο εύκολο. Κοίταξα και σε αυτα τα 5μηνα αλλά είναι κοροϊδία. Η μητέρα μου προτιμάει να βρω κάποιον να παντρευτώ παρά να βρω δουλειά μιας και δεν υπάρχουν και μόνο τα λεφτά μου θα χαλαω στο ψάξιμο. Αφού δεν μένω σε πόλη. Της λέω πιο σημαντική είναι μια δουλειά από έναν γάμο κι ότι για να γνωρίσεις κάποιον πρέπει είσαι έξω δεν θα έρθει αυτός να σε βρει μέσα από το σπίτι και να δώσεις χρόνο στην σχέση που θα γνωρίσεις για να γίνει σοβαρή. Μου λέει ότι καλά είναι κάποια πράγματα να γίνονται γρήγορα κι ότι αυτός που σε βλέπει σοβαρά γρήγορα είναι καλύτερος από αυτόν που σε κρατάει χρόνια γιατί πολλές σχέσεις που κρατάνε χρόνια χωρίς να επισημοποιηθούν στο τέλος χωρίζουν
Με το ζόρι δηλαδή να γίνεις θύμα.Αμα βρεις κάποιον να του "φορτωθείς" σύμφωνα με τη λογική της μάνας σου,τότε ο άλλος μπορεί άνετα να σε κάνει θύμα μιας και θα ξέρει ότι τον έχεις ανάγκη.
Το ξέρω αυτό πολύ καλά. Μια ζωή για τους άλλους και ποτέ για μένα. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που βλέπουν ότι έχεις ανάγκη και σε υποστηρίζουν. Θα μου άρεσε να ζω μόνη μου σε ένα σπίτι και να αποφασίσω μετά αν θέλω οτιδήποτε μόνη μου όμως. Είναι πολλά αυτα που σκέφτομαι κι άλλα τόσα αυτα που φοβάμαι. Αρκετές φορές νιώθω ψυχολογικά εξαντλημένη χωρίς δυνάμεις. Κάνω προσπάθειες να είμαι διαφορετική, να γελάω, να είμαι ήρεμη αλλά το μόνο που βλέπω είναι υποκρισία. Πριν παω στο μαγαζί μου είπε άσε την τσάντα. Δεν την άφησα. Γενικώς είχε ένα ύφος σαν να λέει εχω σοβαρότερα προβλήματα με γυναίκες θα ασχολούμε τώρα; Αυτή την εβδομάδα συζητούσαμε με τους δικούς μου για πότε θα τον καλέσουμε σπίτι να τον γνωρίσουν μόνο και λέει ο πατέρας μου άντε να δούμε και τον καινούριο τον γαμπρό. Κάποια στιγμή λέω ότι δεν είναι και κάτι σίγουρο γιατί μπορεί να μην είναι καλός και να μην μου αρέσει ο χαρακτήρας του και λέει η μητέρα μου κι ο δικός σου χαρακτήρας μπορεί να μην του αρέσει.
Νίκη δεν ξέρω αν τρολλάρεις, αλλά επειδή το συγκεκριμένο ποστ είναι το μόνο που (σόρυ για αυτό) μπορώ να πάρω στα σοβαρά, θα σε προέτρεπα να έβαζες ως 1η προτεραιότητα την εύρεση εργασίας, όπως ακριβώς το λες, κ όχι να βρεις κανέναν να στραβωθεί κ να σε φορτωθεί στα γρήγορα, όπως υποστηρίζει η μαμά σου. Κ φυσικά δεν εννοώ καμιά super wow δουλειά με υψηλές αποδοχές (πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο στις μέρες μας), αλλά κάτι, μέσω του οποίου θα μπορείς στοιχειωδώς να σταθείς στα πόδια σου κ να σου προσφέρει τα βασικά, δηλ. να μην στερείσαι τα απολύτως απαραίτητα κ να έχεις κ μια ασφάλεια (υγείας κ σύνταξη). Γιατί έστω ότι "στα γρήγορα" βρίσκεται κάποιος, σε φορτώνεται κ σε παντρεύουνε, τότε παίζουν 2 σενάρια.Quote:
Originally Posted by nikiii
Σενάριο 1ο: Μπορεί να αποδειχθεί άψογος τύπος.
Σενάριο 2ο: Μπορεί όμως να αποδεικτεί κ το μεγαλύτερο καθίκι. Τότε θα έχεις 2 επιλογές:
- Αν σε κρατήσει, θα κάνεις τουμπεκί κ θα βγάζεις το σκασμό σε οποιουδήποτε είδους έλλειψη σεβασμού/ψυχολογική ή σωματική κακοποίηση/κέρατο/αδιαφορία, γιατί πολύ απλά αν δεν ανοίξει το πορτοφόλι του να σου δώσει λεφτά δεν θα έχεις ούτε να πας να αγοράσεις φρουτόκρεμες κ γάλα του παιδιού κ να πληρώσεις το λογαριασμό του κινητού σου.
- Αν σε σουτάρει, τότε θα τον κυνηγάς με εξώδικα κ δικηγόρους (που σημειωτέον κ αυτοί κοστίζουν) για να σου δώσει τα ψίχουλα διατροφής που θα σου έχει επιδικάσει το δικαστήριο, θα ζεις μες την ανασφάλεια, από το παιδί ή τα παιδιά σου θα λείπουν βασικά πράγματα κ όσο για εσένα, θα τρέμεις μη σου φύγει κανένας πόντος από το καλσόν, γιατί δεν θα έχεις καν να πάρεις καινούριο.
Εύχομαι ειλικρινά ποτέ να μην συμβεί το 2ο, κ ούτε φυσικά σου λέω ότι το 2ο σενάριο είναι οπωσδήποτε κ το πιθανότερο που μπορεί να συμβεί, αλλά δυστυχώς ΔΕΝ είναι κ σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
...συμφωνώ σε όλα εκτός από το μπολταρισμένο: γιατί ένας άψογος τύπος να επιλέξει μια γυναίκα χωρίς ενδιαφέροντα/δουλεια/ανεξαρτησία και να τη φορτωθεί ισόβια?Quote:
Originally Posted by mariposa7
Εμ, σωστό, αλλά επειδή είμαι τύπος των άκρων κ πάντα πιάνω από το καλύτερο ως το χειρότερο σενάριο, το συμπεριέλαβα κ αυτό μέσα στο φάσμα των πιθανοτήτων, πού ξέρεις καμιά φορά τί γίνεται....?:confused:Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
Αλλά όντως έχεις δίκιο, όταν μια κοπέλα κρατάει την ταμπέλα του θύματος με μηδενική αυτοεκτίμηση, τότε ναι, μάλλον μόνο εκμεταλλευτές κ "λάθος άντρες" θα προσελκύσει. Αν δεν σταθεί η ίδια στα πόδια της κ αν δεν επιβάλλει το σεβασμό προς το πρόσωπό της, απομακρύνοντας κατευθείαν όσους τη μειώνουν/υποβιβάζουν/κοροϊδεύουν/εκμεταλλεύονται, τότε τίποτα δεν θα βγει. Οι άλλοι μας συμπεριφέρονται πάντα όπως τους επιτρέπουμε εμείς να συμπεριφερθούν κ άμα δε σεβόμαστε εμείς οι ίδιοι πρώτοι τον εαυτό μας, τότε άστα να πάνε ...
Quote:
Originally Posted by mariposa7
...ακριβως :)
Quote:
Originally Posted by nikiii
τι να πω βρε Νικη...Quote:
Originally Posted by nikiii
οι δικοι σου σε αντιμετωπιζουν σαν σκαρτο εμπορευμα που ψαχνουν κανεναν να του το φορτωσουν πριν δει το ελαττωμα....
δεν τους νοιαζει που θα πεσεις? αν κινδυνεψεις? αν ζεις καλα?? μονο να σε ξεφορτωθουν νοιαζονται?
μας εχεις μιλησει για δικα σου προβληματα ,αλλα μου φαινεται οτι στο περιβαλλον σου εχουν μεγαλυτερα προβληματα...
μεταξυ του να "παντρευτεις" καποιον επειδη του μιλησες στο ιντερνετ και τον συναντησες 2 φορες και του να εχεις μια σχεση για πολλα χρονια χωρις να προχωραει, υπαρχει το χαος....
μια γνωριμια προχωραει σταδιακα κι οταν βεβαιωθεις οτι σου αρεσει και του αρεσεις και ταιριαζετε και μπορειτε να ειστε καλα μαζι και εχετε αισθηματα μεταξυ σας, περνατε καλα στο σεξ και μπορειτε να διαχειριστειτε μια κοινη ζωη, τοτε προχωρας σε κατι πιο δεσμευτικο, ειτε συμβιωση ειτε γαμο κλπ...
με 5 κουβεντες και 2 συναντησεις και μαλιστα απογοητευτικες, χωρις καν ερωτικη επαφη, δεν καταλαβαινω πως γνωριζεις τον τυπο στους γονεις και τον αποκαλουν και "γαμπρο"...
συμφωνω με τον μαριποζα, οτι η λυση περναει απο την οικονομικη ανεξαρτησια σου. συνεχισε τις προσπαθειες σου για μια δουλεια.
Μαριποζα ευχαριστώ. Ξέρω πολύ καλά τα προβλήματα που πιθανόν να έχει ένας γάμος ενώ είναι ο ένας εξαρτημένος γι'αυτό και με φοβίζει η ιδέα. Ε κι εξαρτημένος να μην είσαι δεν μπορεί κάτι πάλι θα έχεις. Κι εγώ δεν είμαι τόσο υπέρ αλλά μπορεί αν θέλει να την βοηθήσει να βρει μια δουλειά. Δεν είμαι από τα άτομα που ακόμα και να παντρευόμουν θα ήθελα εγώ να κάθομαι κι ο άλλος να δουλεύει και να με ταΐζει και να εχω και απαιτήσεις όπως κάνουν μερικές ντρέπομαι. Φυσικά και θα έψαχνα αν έμενα με κάποιον σε πόλη θα ήταν πιο εύκολο και από θέμα οικονομικό. Καμιά φορά με την βοήθεια άλλου είναι πιο εύκολο να βρεις κάτι.
Καλά το πας..... το ότι απ'ό,τι καταλαβαίνω ζεις σε χωριό είναι σίγουρα πρόβλημα, αλλά αυτό δεν σε εμποδίζει από το να ψάξεις εργασία σε κάποια κοντινότερη κωμόπολη..... Μη νομίζεις, κ εμείς εδώ στην Αθήνα, κάποιοι κάνουμε 1 ώρα ή 1 ώρα+ την ημέρα να πάμε στη δουλειά μας (σύνολο δηλ. πάνω από 2 ώρες την ημέρα στις μετακινήσεις ΜΟΝΟ για τη δουλειά). Εγώ λέω να εμμείνεις στην άποψή σου κ άσε το τί λέει η μαμά σου.....Quote:
Originally Posted by nikiii
Ρεμεντι ξέρω ότι με αντιμετωπίζουν σαν εμπόρευμα ειδικά από τότε που βρήκε η αδερφή μου άντρα για να παντρευτεί. Ξέρω όμως ότι μπορώ επίσης να κάνω και πράγματα μόνη μου και να επιλέγω εγώ αυτό που θέλω. Ξέρεις γενικά τώρα μιλάω η παντρεμένη πάντα έχει μεγαλύτερη αξία ακόμα κι όλα στραβά να της πάνε θα την υποστηρίξουν θα πούνε κρίμα η γυναίκα λες και οι υπόλοιπες δεν έχουν ανάγκη. Μπορεί να μην σας αρέσει αυτό που λέω αλλά πιστεύω εδώ και πολλά χρόνια ότι η μεγαλύτερη π@ανά είναι η παντρεμένη χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι έχει κι άλλους. Την αδερφή μου δεν την αντιμετώπισαν με τον τρόπο αυτόν και ίσως και να μην την αντιμετώπιζαν αν ήταν στην θέση μου. Όσον αφορά το θέμα δουλειάς από μια άποψη έχει ένα δίκιο η μάνα μου και το καταλαβαίνω κι εγώ. Μένω σε χωριό και τα οικονομικά όταν δεν είναι τόσο καλά δεν μπορείς συνέχεια άσκοπα να πηγαίνεις στην πόλη και να χαλάς κάθε τρεις και λίγο 15 ευρώ περίπου και να φεύγεις πίσω πάλι χωρίς να έχεις βρει δουλειά. Όπου και να πας δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα για να σε πάρουν με την πρώτη φορά στην δουλειά. Δεν είναι κι εντελώς αρνητική στο να εχω δουλειά. Αλλά οι δουλειές που είναι; εδώ στο χωριό από θέμα παρέας δεν εχω όχι γιατί μπορεί να μην με συμπαθούν αλλά γιατί κι εγώ είμαι κλειστή και κάπου κολλαω. Εχω συμμαθήτριες φίλες στο φεϊσμπουκ αλλά δεν τις πλησιάζω. Κανένα like μου κάνουν και τις κάνω. Έξω θα πούμε κι ένα γειά. Έτυχε πριν λίγες μέρες μια συμμαθήτριά μου μου είπε να πιούμε κανένα καφέ μαζί καμιά μέρα αλλά δεν επικοινώνησα. Δεν ξέρω γιατί ντρέπομαι. Ξέρω ότι φταίω. Αρχικά ήταν αρνητικοί οι δικοί μου να βρω κάποιον από ίντερνετ αλλά προτιμώ αυτό από το να μου κάνουν κανένα προξενιο. Όταν γνωρίστηκα μαζί του κι αρχίσαμε να μιλάμε για μας του είπα ότι θέλω μια σοβαρή σχέση. Εκείνος μου μίλησε πρώτος. Δεν είπα ότι θα έρθει τώρα σπίτι θα βρεθούμε κι άλλες φορές. Ακόμα και να τους γνωρίσει δεν θα το επισημοποιήσουμε ακόμα. Θα δω φυσικά κι εγώ κάποια πράγματα κι αν συνεχίζει να μην μου αρέσει κάτι θα φύγω
Μαριποζα είναι αλλιώς σε πόλη. Παίρνεις ένα αστικό και πας όπου θες όποτε σου καπνίσει. Υπήρχαν και φορές που πήγαινα συνέχεια παλιότερα να ψάξω. Τώρα αν πηγαίνω εκεί γι'αυτόν σκέφτομαι να κοιτάζω και καμιά δουλειά. Αυτός μου είπε ότι το καλοκαίρι θα κοιτάξει να δουλεύω μαζί του *σε κωμόπολη μένω
Εχω κι έναν γαμπρό (ο άντρας της αδερφής μου) που θέλει να ανακατεύεται στις σχέσεις μου και έχει θίξει πολύ ευαίσθητα και σοβαρά θέματα για την ζωή μου. Τώρα δεν λέει πράγματα για μένα. Λέει ότι μοιάζουμε σε πολλά κι ότι προτιμά να μιλάει μαζί μου παρά με την αδερφή μου και την μάνα μου. Προσπάθησα να τον φέρω στα νερα μου για να μην με ενοχλεί. Αλλά φυσικά το ότι μπορεί να κάθομαι και να μιλάω μαζί του ήρεμα και να δείχνω συμπάθεια δεν σημαίνει κι ότι ξεχνάω η συγχωρώ.