Printable View
Μάτι είναι φτυσε τον κόρφο σου, πιάσε ποπό και θα περάσει. Αλήθεια μπορεί να κάνω πλάκα με το μάτι που δεν πιστεύω αλλα μην δινεις εκταση στο περιστατικό μεσα στο μυαλο σου. μια φάση είναι, κράτησε λιγο καιρό, αύριο πέρασε, δεν ειναι συνηθεια σου δεν θα επαναληφθει. Όπως κ τα ενα δυο τσιγάρα δεν κάνουν κάποιον καπνιστή.
έχει δίκιο η Μαντάμ Σου Σου,μην απογοητεύεσαι όλα καλά θα πάνε. Μια ευδομάδα ήταν,πέρασε.
Και εγώ δύο μέρες δούλευα το σ-κ και έφαγα ό,τι βλακεία υπήρχε,απο κούραση και το οτι ήθελα με κάτι να ανταμειφθώ..
Δές και την θετική πλευρά,το οτι τα υπερφαγικά μας δίνουν έναν συναγερμό, να σκεφτούμε το τί δεν πηγαίνει καλά, να το διορθώσουμε
και να ξεκινήσουμε πάλι πιό οργανωμένα!
όλα καλά θα πάνε Ματζού!:bouncy:
Εγώ με τούτα και με κείνα αναρωτιέμαι αν οι τροφές προκαλούν τα υπερφαγικά ή η ψυχολογία....
Σίγουρα υπάρχουν τροφές που διαταράσσουν τους μηχανισμούς της γλυκόζης στον οργανισμό μας (α' ημίχρονο κτλ), αλλά σε παρακολουθώ να κόβεις μία μία τις τροφές (πχ στην αρχή τα ανθυγιεινά, μετά τη βρώμη, τώρα σκέφτεσαι να κόψεις το γιαούρτι) κι αναρωτιέμαι βλέποντας κι εμένα να πράττω παρόμοια αναρωτιέμαι πού θα είναι το τέλος.
Μου έφταιγε όντως το καημένο το ψωμάκι και το κοψα?
Καλώς κάνω και δαιμονοποιώ όλα τα βλαβερά?
Μήπως κάτι άλλο φταίει κι έρχονται οι τροφές (υγιεινές και ανθγιεινές) να γεμίσουν τα κενά....
Είπα κι εγώ το μακρύ μου και το κοντό μου
αλλά αλήθεια δε θέλω να νιώθεις μόνη σε όλο αυτό
Venceremos Μάντζι μου
όπα όπα τι σχέση έχει το πρώτο ημίχρονο που αναφέρεις με την δαιμονοποίηση των junk και του ψωμιού? το πρώτο ημίχρονο είναι να κοιτάει κάποιος να έχουν καλυφθεί οι ενεργειακές του ανάγκες και να μην πεινάει όταν θα έρθει η στιγμή του υπερφαγικού. γιατί αν εκείνη την στιγμή είναι κάποιος νηστικός ή έχει χαζοφάει μπορεί να είναι πολύ πιο έντονο το υπερφαγικό,ειδικά στις περιπτώσεις των ανθρώπων που καταλήγουν σε βουλιμικά επεισόδια. οι βουλιμικοί ξέρουμε τι θα πει ένα ολόκληρο απόγευμα να παίζεις με την βουλιμία.
όσο για τα junk και τα ψωμιά δύο είναι τα τινά. ή να τα τρως ελεγχόμενα όταν τα επιθυμήσεις χωρίς ενοχές αλλά κ χωρίς να πιάνουν μεγάλο μέρος της καθημερινής σου διατροφής . ή τα κόβεις μαχαίρι γιατί δεν γίνεται να τα τρως ελεγχόμενα και όσο τα τρως τόσο εθίζεσαι. διάλεξε και πάρε. εγώ δν ξέρω τι να διαλέξω! πειραματίζομαι ανεπιτυχώς.
συμφωνώ οτι πρέπει να υπάρχει έναν περιορισμός στα αποξηραμένα κ στους ξηρούς. 2 χούφτες την μέρα ξηροκάρπια αρκούν ,όπως και τα αποξηραμένα είναι λύση ανάγκης άμα λείπει κάποιος από το σπίτι. επίσης οι ξηροί καρποί συμπληρώνουν την διατροφή, δεν είναι αυτοί τα κύρια γεύματά μας.
όσο για την φιλοσοφία αύριο είναι καινούρια μέρα, ναι δεν είναι το καλύτερο ,εννοούσα μάλλον να μην το γιγαντώνουμε το θέμα στο μυαλό μας γιατί εγώ πχ με το κάπνισμα δεν έχω τέτοια θέματα. ενώ το έχω κομμένο τόσο καιρό ,έτυχε 5-6 φορές σκόρπιες όλο αυτό το διάστημα να κάνω ένα τσιγάρο κ ποτέ δεν θεώρησα οτι θα το ξαναρχίσω ή ότι έκανα κάποιο έγκλημα. σκεφτόμουν, αν πω οτι υπερφαγικά τέλος μήπως με βοηθήσει να τα κόψω. ποτέ δεν το χω πει με σιγουριά στον εαυτό μου.
Κορίτσια καλησπέρα!
Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας! Μου δώσατε δύναμη!
Φιλιά και αγκαλιές και στις 3!
Σίγουρα ήταν κάτι που δεν θα πρέπει να με πτοήσει, αλλά να μου διδάξει πολύτιμα μαθήματα!
Έτσι το βλέπω κι εγώ πια!
Όσο για τον αποκλεισμό συγκεκριμένων τροφών...
...το να κόψουμε τα junk food είναι κάτι που μόνο καλό θα μας κάνει (οργανικά). Η μόνη περίπτωση για την οποία θα ήταν καλύτερο να τα έχουμε στην διατροφή μας (σε μικρές πάντα ποσότητες) είναι αν αισθανόμαστε ότι δεν μπορούμε να τ' αποχωριστούμε εντελώς. Σ' αυτήν την περίπτωση, και μόνο για να μην αισθανόμαστε (την καταστροφική) στέρηση, είναι προτιμότερο να τα έχουμε ως ένα βαθμό στην διατροφή μας. Προσωπικά, όχι μόνο δεν μου λείπουν τ' ανθυγιεινά, όχι μόνο μου προκαλούν αποστροφή, αλλά απορώ με τον εαυτό μου πώς τα έτρωγα τόσα πολλά χρόνια!
Σχετικά με τον αποκλεισμό άλλων -υγιεινών- τροφών, αν γίνεται με πλήρη συνειδητοποίηση του τί κάνει καλό στον δικό μας οργανισμό (και δεν γίνεται εξαιτίας ψυχαναγκασμού), τότε είναι πολύ καλό να συμβαίνει! Πχ συνειδητοποίησα ότι η βρώμη, η μπανάνα και το μήλο μου προκαλούν δυσκοιλιότητα. Είναι υπέροχες τροφές, όμως προτιμώ να έχω ένα πιο ρυθμισμένο πεπτικό από το ν' απολαμβάνω την γεύση τους! (Εξαίρεση ίσως κάνω στα μήλα που τα τρώω κάποιες σπάνιες φορές, επειδή μου αρέσουν πάρα πολύ!) Επίσης, σχετικά με τα γαλακτοκομικά το είχα παρατηρήσει εδώ και καιρό ότι δεν πολυταιριάζουν στον οργανισμό μου (άλλωστε οι άνθρωποι δεν είμαστε φτιαγμένοι για να τρώμε γαλακτοκομικά). Πχ τις ημέρες που είχα περίοδο (και που δεν έτρωγα γαλακτοκομικά για να μην εμποδιστεί η απορρόφηση σιδήρου) αισθανόμουν πιο καλά, πιο ενεργητική! Το έβλεπα στην πράξη ότι νιώθω καλά χωρίς γαλακτοκομικά, απλά έκανα το κορόιδο, επειδή μου αρέσει πολύ το γιαούρτι και επειδή είναι καλή πηγή πρωτεινών. Τώρα που βλέπω ότι το χρησιμοποιώ για να ξεσπάω την συναισθηματική μου πείνα, είναι μια καλή ευκαιρία να το αποχωριστώ έστω και για κάποιο διάστημα, και μετά βλέπουμε.
Ο κύριος λόγος για τον οποίο κόβω τροφές από την διατροφή μου είναι επειδή συνειδητοποιώ ότι δεν κάνουν καλό στον οργανισμό μου. Δεν κόβω τροφές απλά και μόνο επειδή ξεφεύγω σε ποσότητες.
Μαρουλένια, αν αισθάνεσαι ότι το χρειάζεσαι το ψωμί, μην το κόβεις απ' την διατροφή σου!
Δεν είναι καλό να δαιμονοποιούμε τρόφιμα! (Ναι, το λέω εγώ αυτό! :P )
Δεν υπάρχουν τρόφιμα-μπαμπούλες. Υπάρχουν τρόφιμα που σε μικρές ή μεγάλες ποσότητες κάνουν κακό στον οργανισμό μας και "μας ρίχνουν". Αυτές τις τροφές, για χάρη του οργανισμού μας, καλό είναι είτε να τις βγάλουμε από την διατροφή μας, είτε να τις τρώμε σε τέτοιες ποσότητες που δεν θα έχουν αρνητική επίδραση.
Και πάλι ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας! Τις διάβασα τις ημέρες που τις γράψατε και με βοήθησαν πολύ!
Απλά άργησα λίγο ν' απαντήσω...
:-)
Μπραβο κουκλαρα μου για την προσπαθεια σου και κυριως για το μυαλο σου <3 Γιατι αντι να υποβαλλεις τον ευατο σου σε εξαντλητικες διαιτες για να χασεις τα κιλα σε τρεις μηνες,εσυ ειχες την υπομονη να εστιασεις στην υγεια σου :) η ερωτηση μου ειναι:ισχυει αυτο που λενε οτι οταν χασεις κιλα νιωθεις ακομα οτι εισαι παχυσαρκη και αμφιβαλλεις οταν οι πωλητριες σου δινουν το medium για παραδειγμα?πολλοι μου το ειπαν αυτο οτι θα συμβει...
Πόσο λάθος πρόταση: [...]...άλλωστε οι άνθρωποι δεν είμαστε φτιαγμένοι για να τρώμε γαλακτοκομικά...[...]
Με την λογική αυτή καλή μου όταν γεννιέται ο άνθρωπος για δώσε μια ιδέα τι να φάει, εκτός απʼ το γάλα;
Θα σου δώσω μια συμβουλή, γιατί αυτή την στιγμή είσαι σε μια φάση που έχω περάσει κι εγώ πριν πολλά χρόνια που επίσης έκανα υγιεινή διατροφή (με όλη την σημασία της λέξης). Ο οργανισμός μου όταν στα 68 κιλά τότε δεν έλεγε να προχωρήσει πιο κάτω (ήθελα να φτάσω τα 58... τόσο μου ʼκοβε)! Περνούσα την φάση πλατώ. Έβαζα με το μυαλό μου να ανακαλύψω ποιες τροφές ευθύνονταν γιʼ αυτό που συνέβαινε. Άρχισα να κόβω τροφές απʼτο ημερήσιο μενού μου: μείον μια μερίδα γαλακτοκομικά, έξω 1 κουταλιά λάδι που είχα για όλη τη μέρα, έξω το κουταλάκι το γλυκαντικό που έβαζα στον καφέ μου... μείωσα την μερίδα της πρωτείνης πολύ... άρχισα στο τέλος να έχω ζαλάδες, διαταραχές στην περίοδο μου κι εγώ να επιμένω και να αντιδρώ να αλλάξω το σκεπτικό μου. Η διαιτολόγος μου επέμενε να μπω σε διατήρηση βάρους αλλά εγώ εκεί, εμμονή με τα 58! Το αποτέλεσμα; Όταν πλέον κατάφερα κι άγγιξα τα 64 άρχισαν όλοι να μου λένε να μην συνεχίσω άλλο γιατί άγγιζα την εμφάνιση της ανορεκτικής! Για τον σωματότυπό μου τα 64 ήταν σούπερ ιδανικά κιλά! Μέχρι που με κούρασε η επιμονή μου αυτή κι αφέθηκα. Άρχισα τα υπερφαγικά κι έλεγα «δεν πειράζει από αύριο θα συνεχίσω από κει που σταμάτησα». Και τελικά απέτυχα!
Όχι γιατί δεν έφτασα τα 58, αλλά επειδή δεν άκουσα τις συμβουλές τις διαιτολόγου να μπω σε συντήρηση και να συμβιβαστώ με τα 64 που είχα φτάσει. Ψυχολογικά ήμουν χάλια... Είχα κουραστεί!
Και διακρίνω μία κούραση και σε σένα. Μην κόβεις τροφές που κάνουν καλό στον οργανισμό. Ξεκουράσου κι άσε το σώμα σου να φτάσει τον στόχο όπως κι όποτε αυτό μπορέσει. Πρέπει να κρατήσεις τις ισορροπίες ώστε να μην ξανασυμβούν και τα υπερφαγικά. Μην μπερδεύεσαι με πληροφορίες που πολλές από αυτές ίσως είναι και επικίνδυνες. Διατήρησε την ποιοτική σου διατροφή όπως την κάνεις εδώ κι ένα χρόνο. ;)
Μαντζουράνα σε θαυμάζω πραγματικά!Έχω μπει αρκετές φορές σε διαδικασία απώλειας κιλών,με ή χωρίς τη βοήθεια ειδικού και στο τέλος έχω πάρει τα χαμένα κιλά,αν όχι και περισσότερα!Θα βοηθούσες πολλούς γράφοντας για ακόμα μία φορά τα κίνητρά σου,καθώς και διάφορες συμβουλές για την αρχή!
MissMary μου σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!Quote:
Originally posted by Missmary852
Μπραβο κουκλαρα μου για την προσπαθεια σου και κυριως για το μυαλο σου <3 Γιατι αντι να υποβαλλεις τον ευατο σου σε εξαντλητικες διαιτες για να χασεις τα κιλα σε τρεις μηνες,εσυ ειχες την υπομονη να εστιασεις στην υγεια σου :) η ερωτηση μου ειναι:ισχυει αυτο που λενε οτι οταν χασεις κιλα νιωθεις ακομα οτι εισαι παχυσαρκη και αμφιβαλλεις οταν οι πωλητριες σου δινουν το medium για παραδειγμα?πολλοι μου το ειπαν αυτο οτι θα συμβει...
Έχω κάνει δίαιτες στο παρελθόν αρκετές φορές και όλες κατέληγαν σε μεγάλη αποτυχία. Οπότε έμαθα από τα λάθη μου αυτά και αποφάσισα να προσπαθήσω κάτι πιο ουσιαστικό: ν' αλλάξω τελείως την ποιότητα της διατροφής μου και να προσπαθήσω να δω τί στο καλό συμβαίνει με τα συναισθήματά μου και με οδηγούν στο πολύ φαγητό. Το πρώτο κομμάτι το έχω καταφέρει ευτυχώς, αλλά ακόμα παλεύω με το δεύτερο. Είμαι αισιόδοξη ότι θα το καταφέρω και αυτό πολύ σύντομα!
Όσον αφορά τα ρούχα, όντως δεν πίστευα γι' αρκετό διάστημα ότι εγώ χωράω στο medium! Έλεγα στις πωλήτριες "Δεν μου δίνετε καλύτερα το Large ή το X-Large για να μου κάνει σίγουρα;" :-P Τώρα φοράω medium ή large, ανάλογα το ρούχο. Στις μπλούζες medium και στα παντελόνια περισσότερο large (την έχω την περιφέρειά μου!).
Σου εύχομαι και εσύ σύντομα να κάνεις τέτοιες ερωτήσεις στις πωλήτριες! :wink1:
:thumbup:
Καλησπέρα Μαρία μου!
Σ' ευχαριστώ για το μήνυμά σου!
Πολύ σωστά λες την φράση "όταν γεννιέται ο άνθρωπος...". Μόνο και μόνο τότε ο άνθρωπος είναι καλό να πίνει γάλα. Από την γέννησή του μέχρι και την ηλικία των 3-4 χρόνων. Γιατί τότε ο ανθρώπινος οργανισμός παράγει την λακτάση, την πρωτείνη που διασπά την λακτόζη του γάλακτος. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος αρχίζει σιγά-σιγά και δεν την παράγει, γιατί τρώει κανονικές τροφές. Η όλη αυτή "μούρλα" με το γάλα και τα "οφέλη του στον ενήλικα άνθρωπο" άρχισε την δεκαετία του '80 και ήταν κατασκευασμένη από γαλακτοβιομηχανίες της Αμερικής για... προφανείς λόγους! Και επειδή πολλούς ενήλικες τους πείραζε το γάλα (λογικό, αφού δεν παρήγαγε λακτάση ο οργανισμός τους), οι γαλακτοβιομηχανίες έφτασαν στο σημείο να βάζουν την λακτάση μέσα στο ίδιο το γάλα για να το πίνουν όλοι! Τα άλλα γαλακτοκομικά (γιαούρτι, τυριά), επειδή έχουν υποστεί ζύμωση, δεν ενοχλούν ιδιαίτερα τους ενήλικες και τα τρώμε χωρίς περιορισμούς. Ο λόγος που θέλω να τα αποφεύγω (όχι να τα αποκλείσω) είναι επειδή έχω συνειδητοποιήσει ότι με χαλάνε λίγο όταν τα τρώω. Όχι όσο με χαλάνε η ζάχαρη και οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες βέβαια, αλλά με χαλάνε. Δεν έχω καταλήξει αν με χαλάνε εξαιτίας των πιθανών χημικών που μπορεί να έχουν μέσα (όπως αντιβιοτικά, συντηρητικά,...) ή αν με χαλάνε αυτά σαν τρόφιμα, πάντως ό,τι και να' ναι, λέω να τ' αποφεύγω.Quote:
Originally posted by Μαρία.
Πόσο λάθος πρόταση: [...]...άλλωστε οι άνθρωποι δεν είμαστε φτιαγμένοι για να τρώμε γαλακτοκομικά...[...]
Με την λογική αυτή καλή μου όταν γεννιέται ο άνθρωπος για δώσε μια ιδέα τι να φάει, εκτός απʼ το γάλα;
Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που πέρασες και το ακούω με προσοχή.Quote:
Originally posted by Μαρία.
Θα σου δώσω μια συμβουλή, γιατί αυτή την στιγμή είσαι σε μια φάση που έχω περάσει κι εγώ πριν πολλά χρόνια που επίσης έκανα υγιεινή διατροφή (με όλη την σημασία της λέξης). Ο οργανισμός μου όταν στα 68 κιλά τότε δεν έλεγε να προχωρήσει πιο κάτω (ήθελα να φτάσω τα 58... τόσο μου ʼκοβε)! Περνούσα την φάση πλατώ. Έβαζα με το μυαλό μου να ανακαλύψω ποιες τροφές ευθύνονταν γιʼ αυτό που συνέβαινε. Άρχισα να κόβω τροφές απʼτο ημερήσιο μενού μου: μείον μια μερίδα γαλακτοκομικά, έξω 1 κουταλιά λάδι που είχα για όλη τη μέρα, έξω το κουταλάκι το γλυκαντικό που έβαζα στον καφέ μου... μείωσα την μερίδα της πρωτείνης πολύ... άρχισα στο τέλος να έχω ζαλάδες, διαταραχές στην περίοδο μου κι εγώ να επιμένω και να αντιδρώ να αλλάξω το σκεπτικό μου. Η διαιτολόγος μου επέμενε να μπω σε διατήρηση βάρους αλλά εγώ εκεί, εμμονή με τα 58! Το αποτέλεσμα; Όταν πλέον κατάφερα κι άγγιξα τα 64 άρχισαν όλοι να μου λένε να μην συνεχίσω άλλο γιατί άγγιζα την εμφάνιση της ανορεκτικής! Για τον σωματότυπό μου τα 64 ήταν σούπερ ιδανικά κιλά! Μέχρι που με κούρασε η επιμονή μου αυτή κι αφέθηκα. Άρχισα τα υπερφαγικά κι έλεγα «δεν πειράζει από αύριο θα συνεχίσω από κει που σταμάτησα». Και τελικά απέτυχα!
Όχι γιατί δεν έφτασα τα 58, αλλά επειδή δεν άκουσα τις συμβουλές τις διαιτολόγου να μπω σε συντήρηση και να συμβιβαστώ με τα 64 που είχα φτάσει. Ψυχολογικά ήμουν χάλια... Είχα κουραστεί!
Και διακρίνω μία κούραση και σε σένα.
Η περίπτωσή μου όμως δεν έχει κάποια σχέση!
Δεν έχω συγκεκριμένο στόχο ως προς τα κιλά. Και σ' αυτά τα κιλά να μείνω για πάντα, μια χαρά ευχαριστημένη είμαι. Βασικά, ό,τι κιλά κι αν είμαι κάτω από 80, τα θεωρώ φυσιολογικά για τον οργανισμό μου (κι ας είμαι 1.63).
Δεν άρχισα να κόβω τροφές για να φτάσω κάποια κιλά-στόχο. Ούτε θερμίδες μετράω, ούτε στερούμαι, ούτε καταπιέζομαι. Αν κόβω κάποιες τροφές από την διατροφή μου το κάνω μόνο επειδή βλέπω ότι με χαλάνε για κάποιον λόγο. Πχ έκοψα την ζάχαρη γιατί μου άφηνε μια άσχημη αίσθηση μετά και μια πίκρα στον ουρανίσκο. Μάλιστα αν φάω μεγάλη ποσότητα ζάχαρης (πχ ένα κομμάτι σιροπιαστό), εκτός από μεγάλη δυσάρεστη λιγωμάρα και πίκρα στον ουρανίσκο, μπορεί να νιώσω ενόχληση και στο στομάχι για κάποια ώρα. Γι' αυτό και δεν τρώω τροφές που έχουν ζάχαρη. Δεν το κάνω "για να μην παχύνω".
Δεν έχω κουραστεί καθόλου όλο αυτό το διάστημα που κάνω την διατροφή, γιατί δεν καταπιέστηκα, δεν στερήθηκα και δεν πείνασα ποτέ! Επίσης δεν μου επέβαλε κάποιος τρίτος ένα πρόγραμμα... έτρωγα ό,τι ήθελα από μόνη μου. Μπορεί να ακούγεται απίστευτο, όμως όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρξε ούτε 1 μέρα που να κουραστώ ή να καταπιεστώ από την διατροφή! Δεν έκανα κανέναν "κόπο", γιατί όλα αυτά που έτρωγα τα γούσταρα και τα έτρωγα, δεν τα έτρωγα επειδή "αυτό είναι το σωστό".
Τα υπερφαγικά που κάνω αυτήν την περίοδο δεν είναι ούτε κατά διάνοια αποτέλεσμα της προηγούμενης διατροφής μου, αφού δεν στερήθηκα ποτέ! Τα τωρινά μου υπερφαγικά οφείλονται κατά κύριο λόγο στις έντονες συναισθηματικές ανασφάλειες που νιώθω αυτό το διάστημα. Βάζω και ένα ποσοστό σε κάποιες ορμονικές διαταραχές που έχω (πριν 2 μέρες έκανα εξετάσεις και έδειξαν ότι μάλλον έχω ένα είδος υποθυρεοειδισμού), και μπορεί όλο αυτό να επηρεάζει την όρεξή μου ως ένα βαθμό.
Έχεις απόλυτο δίκιο! Αυτό προσπαθώ να κάνω!Quote:
Originally posted by Μαρία.
Μην κόβεις τροφές που κάνουν καλό στον οργανισμό. Ξεκουράσου κι άσε το σώμα σου να φτάσει τον στόχο όπως κι όποτε αυτό μπορέσει. Πρέπει να κρατήσεις τις ισορροπίες ώστε να μην ξανασυμβούν και τα υπερφαγικά. Μην μπερδεύεσαι με πληροφορίες που πολλές από αυτές ίσως είναι και επικίνδυνες. Διατήρησε την ποιοτική σου διατροφή όπως την κάνεις εδώ κι ένα χρόνο. ;)
Να είσαι καλά! Χαίρομαι πάντα ν' ακούω τις συμβουλές σου και τις πολύτιμες εμπειρίες σου!
;)
Καλησπέρα Αρμονία!Quote:
Originally posted by armonia
Μαντζουράνα σε θαυμάζω πραγματικά!Έχω μπει αρκετές φορές σε διαδικασία απώλειας κιλών,με ή χωρίς τη βοήθεια ειδικού και στο τέλος έχω πάρει τα χαμένα κιλά,αν όχι και περισσότερα!Θα βοηθούσες πολλούς γράφοντας για ακόμα μία φορά τα κίνητρά σου,καθώς και διάφορες συμβουλές για την αρχή!
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Η μόνη σκέψη που είχα όταν ξεκίνησα πέρυσι ήταν ότι θα τα καταφέρω. Δεν σκεφτόμουν κάτι άλλο στην αρχή. Απλά είχα μεγάλη πίστη στον εαυτό μου ότι θα καταφέρω ν' αδυνατίσω. Επίσης ήξερα ποιές τροφές με παχαίνουν (ζάχαρη και επεξεργασμένοι υδατάνθρακες) και τις έβγαλα από την διατροφή μου. Στην αρχή τις έκοψα μαχαίρι, κάτι που δεν ήταν και τόσο έξυπνο όπως αποδείχτηκε, αφού 13 μέρες μετά την έναρξη της προσπάθειας έκανα επί 4 μέρες συνεχόμενα υπερφαγικά με αυτά ακριβώς που είχα κόψει. Μετά είπα πάλι μέσα μου "Τέλος! Ξαναξεκινάω!", και έτσι έγινε. Την ζάχαρη και τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες τα είχα πολύ αραιά -αλλά τα είχα- στην διατροφή μου.
Ίσως θα ήταν καλύτερο να ξεκινήσει κάποιος πιο ομαλά τις διατροφικές αλλαγές.
Από εκεί και πέρα, χρειάζεται να γίνει φόκους στην ψυχολογία και τον συναισθηματικό παράγοντα.
Όχι καταπίεση, όχι στέρηση, όχι πείνα!
Όχι ενοχές!
Αγάπη, κατανόηση και φροντίδα του εαυτού μας!
Πολλή σημασία έχει η πίστη ότι θα τα καταφέρουμε!
Επίσης, βοηθάει πολύ το να βάλεις ενδιαφέροντα πράγματα στην καθημερινότητά σου. Πέρυσι είχα πάρα πολλές δραστηριότητες, παρέες, δουλειά, και γενικότερα είχα πολλά πράγματα να κάνω μες στην μέρα. Και πιστεύω αυτός ήταν ένας από τους βασικότερους λόγους που κατάφερα να έχω μια πιο ποιοτική διατροφή, να χάσω τόσα κιλά, να μην κάνω υπερφαγικά και να χορταίνω με μικρές ποσότητες. Αυτήν την περίοδο που δεν έχω πράγματα να κάνω μες στην μέρα (ούτε δουλειά, ούτε παρέες, ούτε δραστηριότητες), για κάποιον "περίεργο" λόγο τα υπερφαγικά επανεμφανίστηκαν. (Το λαμβάνω και αυτό σοβαρά υπ' όψιν, μαζί με τους άλλους παράγοντες που συμβάλλουν και αυτοί στα υπερφαγικά μου.)
Οπότε γέμισε την μέρα σου με δραστηριότητες! Μην μένεις σπίτι, είναι ό,τι χειρότερο! Και αυτά που σου γράφω εδώ, τα γράφω για να τα διαβάζω και εγώ!
Ό,τι άλλο θα ήθελες να ρωτήσεις, με χαρά θα σου απαντήσω!
Να είσαι καλά, να σε αγαπάς και να φτάσεις σύντομα στο φυσιολογικό σου βάρος!
:wink1:
Σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές!Εμένα το πρόβλημά μου δεν είναι τόσο τα γλυκά,όσο το ψωμί,τα σφολιατοειδή και τα λοιπά!Σκέφτομαι να ξεκινήσω yoga από εβδομάδα για να μπορέσω να διαχειριστώ πιο εύκολα τις διατροφικές αλλαγές,αλλά δεν ξέρω αν θα είναι τόσο εύκολο λόγω των κιλών...
Καλησπέρα Αρμονία!Quote:
Originally posted by armonia
Σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές!Εμένα το πρόβλημά μου δεν είναι τόσο τα γλυκά,όσο το ψωμί,τα σφολιατοειδή και τα λοιπά!Σκέφτομαι να ξεκινήσω yoga από εβδομάδα για να μπορέσω να διαχειριστώ πιο εύκολα τις διατροφικές αλλαγές,αλλά δεν ξέρω αν θα είναι τόσο εύκολο λόγω των κιλών...
Μην νομίζεις ότι δεν τα τιμούσα κι εγώ τα ψωμιά, τα σφολιατοειδή και όλα αυτά τα "όμορφα"... τα τιμούσα δεόντως! Άπειρες πίτες, σουβλάκια, πίτσες, χάμπουργκερ και φυσικά όταν έμπαινα σ' ένα τυροπιτάδικο, απλά το άδειαζα! Δεν έφευγα ποτέ με λιγότερα από 3 τεμάχια (τυρόπιτες, σπανακόπιτες, ζαμπονοτυρόπιτες, κλπ)! Και εμείς του γλυκού δεν γλιτώνουμε από τα αλμυρά junk food!
Είτε γλυκά, είτε αλμυρά, όλα αυτά είναι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες και είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει στην σημερινή διατροφή του ανθρώπου!
Πιστεύω θ' αποκτήσεις πολλά εφόδια όσον αφορά την ελάττωση αυτών των τροφών αν έβλεπες μερικά ντοκυμανταίρ σχετικά με τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες. Υπάρχουν πολλά στο yt και τα περισσότερα παρακολουθούνται ευχάριστα, χωρίς να βαρεθούμε.
Όσον αφορά την yoga, έχω ακούσει ότι υπάρχουν αρκετές ασκήσεις κατάλληλες για περισσότερα κιλά, αλλά θα πρέπει να είναι καλός και γνώστης ο δάσκαλος και γενικότερα θέλει προσοχή με την άσκηση όσο ακόμα έχουμε τα πολλά κιλά. Εγώ πέρυσι έκανα παραδοσιακούς χορούς 1 φορά την εβδομάδα μόνο και επιβάρυναν πολύ τα γόνατά μου. Λογικό, αφού χοροπηδούσα επί 1 ώρα όντας 130 και 120 κιλά! Ήταν απερίσκεπτο εκ μέρους μου. Ευτυχώς τουλάχιστον που δεν πήγα σε κανένα άσχετο γυμναστήριο να χτυπιέμαι αρκετές φορές την εβδομάδα και ν' αποκτούσα χειρότερα προβλήματα! Θέλει γενικότερα προσοχή! Για μένα το περπάτημα αποτελούσε (και αποτελεί) την καλύτερη άσκηση!
Νομίζω ότι η χαλαρή γυμναστική αρχικά είναι ό,τι καλύτερο!Το κακό είναι ότι δεν τρώω σχεδόν τίποτα μέχρι τις 3 το μεσημέρι και μετά πεινάω πάρα πολύ!
αχ εγω ευελπιστω να δω και small.ετυχα και το φλουρι οποτε κατι θα γινει χαχα.και γω εχω περιφερεια και μπουτακια.δεν με πειραζει,το λιπος στα μπουτια(οταν εισαι σε υγιες βαρος) ειναι υγεια και δεν προκαλει κανενα προβλημα καθως δεν περιβαλλει τα ζωτικα οργανα.οσο για το small ξερω οτι δεν μπορουμε ολες να ειμαστε μοντελα αλλα επειδη ειμαι αρκετα μικρη θα ηθελα για μια φορα να φορεσω οτι και οι συνομηλικες <3 πιστευεις οτι η μικρη ηλικια παιζει ρολο στο αν θα προσαρμοστει το δερμα?εχω ηδη ραγαδες στο στηθος και στην κοιλια απο τα 16.παντως μπραβο και παλι για την προσπαθεια.Quote:
Originally posted by Μαντζουράνα
MissMary μου σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!Quote:
Originally posted by Missmary852
Μπραβο κουκλαρα μου για την προσπαθεια σου και κυριως για το μυαλο σου <3 Γιατι αντι να υποβαλλεις τον ευατο σου σε εξαντλητικες διαιτες για να χασεις τα κιλα σε τρεις μηνες,εσυ ειχες την υπομονη να εστιασεις στην υγεια σου :) η ερωτηση μου ειναι:ισχυει αυτο που λενε οτι οταν χασεις κιλα νιωθεις ακομα οτι εισαι παχυσαρκη και αμφιβαλλεις οταν οι πωλητριες σου δινουν το medium για παραδειγμα?πολλοι μου το ειπαν αυτο οτι θα συμβει...
Έχω κάνει δίαιτες στο παρελθόν αρκετές φορές και όλες κατέληγαν σε μεγάλη αποτυχία. Οπότε έμαθα από τα λάθη μου αυτά και αποφάσισα να προσπαθήσω κάτι πιο ουσιαστικό: ν' αλλάξω τελείως την ποιότητα της διατροφής μου και να προσπαθήσω να δω τί στο καλό συμβαίνει με τα συναισθήματά μου και με οδηγούν στο πολύ φαγητό. Το πρώτο κομμάτι το έχω καταφέρει ευτυχώς, αλλά ακόμα παλεύω με το δεύτερο. Είμαι αισιόδοξη ότι θα το καταφέρω και αυτό πολύ σύντομα!
Όσον αφορά τα ρούχα, όντως δεν πίστευα γι' αρκετό διάστημα ότι εγώ χωράω στο medium! Έλεγα στις πωλήτριες "Δεν μου δίνετε καλύτερα το Large ή το X-Large για να μου κάνει σίγουρα;" :-P Τώρα φοράω medium ή large, ανάλογα το ρούχο. Στις μπλούζες medium και στα παντελόνια περισσότερο large (την έχω την περιφέρειά μου!).
Σου εύχομαι και εσύ σύντομα να κάνεις τέτοιες ερωτήσεις στις πωλήτριες! :wink1:
:thumbup: