Ειμαι τόσο μπερδεμένη

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ε αν εισαι τοσο καλα εξω απ το σπιτι, κατσε εξω. μην μενετε σπιτι. να βγαινετε. (θες να μας τρελανεις εσυ).
αλλαξτε σπιτι. τι να σου πω.

τι μπορεις να χασεις; στο ειπα. ΤΟ ΒΟΛΕΜΑ. ειναι βολεμα να εχεις ενα σπιτι με καποιον να βοηθαει με τα παιδια, να σε στηριζει οικονομικα και να σε φροντιζει.
τα παιδια σου δεν προκειται να τα χασεις ειτε χωρισεις ειτε οχι. ουτε εκεινα θα χασουν τον πατερα τους. επομενως σταματα να επικαλεισαι τα παιδια για τις αποφασεις σου.
τα παιδια ειναι καλυτερα με μια μανα που ξερει τι της γινεται κι ας ειναι χωρισμενη.
ειπες οτι δεν σε ενδιαφερει ενας γαμος/συμβιωση με τον εραστη σου, αν χωρισετε. επομενως τι θα κανεις αν χωρισετε; θα τον βλεπεις εκτος σπιτιου;

αν σου ειπαν να παρεις αγωγη, κατι ξερουν που δεν ξερουμε. δεν σου δινει καποιος αγωγη επειδη εχεις γκομενο.
εμπιστευσου καποιον απ οσους βλεπεις (ψυχοθεραπευτη) και ακολουθησε τις οδηγιες του.

---

Θα ήθελα να μπορώ να φτιάξω την σχέση με τον άντρα μου. Προσπαθώ και κάποιες στιγμές μου βγαίνει. Το τρίτο πρόσωπο απλά κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα. Φταίω και εγώ διότι είμαι ερωτευμένη. Δεν τον βλέπω συχνά αλλά μιλάμε καθημερινά. Σε ένα άνθρωπο που είναι ψυχολογικά καλά θα έλεγα ότι τα ίδια με εσάς. Σε έναν άνθρωπο που όμως είναι στα όρια της ισορροπίας τα πράγματα είναι μπερδεμένα. Τα έχω συζητήσει με γιατρούς και απλά μου λένε αυτά που ήδη ξέρω. Ότι θα έπρεπε να είχα χωρίσει εδώ και χρόνια. Δεν το έκανα όμως. Έκανα μια σχέση εκτόνωσης και άνοιξα τα μάτια μου. Είδα πως είναι να νοιάζεσαι για έναν άντρα. Αυτό είχα χάσει με τον άντρα μου. Σήμερα απλά είμαι ένα συναισθηματικό ζόμπι που κατεβάζει ρολά τις περισσότερες φορές. Ο άντρας μου μπορεί να έχει αλλάξει και το πιστεύω. Είναι και εκείνος χάλια ψυχολογικά με όλα τα προβλήματα στο κεφάλι του. Λυπάμαι που δεν μπορώ να του σταθώ. Εκείνος προσπαθεί τρομερά. Προσπαθεί να με κάνει χαρούμενη και να βρω μια ισορροπία. Έχει πληγωθεί πολύ. Έχει ανασφάλειες για εμένα. Κάθεται όμως για εμένα. Ούτε εκείνος έχει τίποτα άλλο στον κόσμο. Οι ψυχοθεραπεία μου λέει ότι απλές περιπτώσεις χρειάζονται 2 χρόνια για να φτιάξουν. Η δική μας θα χρειαστεί παραπάνω. Εγώ είμαι ήδη μεγάλη. Πιεζομαι και από την ηλικία μου. Πιεζομαι συνεχώς. Έχω ατονία. Δεν μπορώ να βρω χαρά πουθενά διότι τα έχω κάνει σκατα στο μυαλό μου. Το ξέρω. Η αγωγή απλά θα μου δώσει δύναμη αλλά όχι για να δω τα πράγματα ξεκάθαρα. Ξεκάθαρα τα βλέπω. Είμαι εγκλωβισμένη σε κάτι που δεν ξέρω τι θέλω. Περιμένω να έρθει το καλοκαίρι να ηρεμήσω και να σκεφτω. Να αποφασίσω τι θέλω από την ζωή μου. Πάλι όμως ξέρω ότι άλλο θα λέει η λογική και άλλο η καρδιά. Σκέφτομαι τα λάθη και τις υποχωρησεις που έχω κάνει για να σωσω τον γάμο μου τόσα χρόνια. Πολλά χρόνια είχα πείσει τον εαυτό μου ότι τι να κάνουμε έτσι είναι οι γάμοι. Αυτό άλλαξε όμως διότι άλλαξα εγώ. Εγώ είδα πλέον ότι οι σχέσεις ενός ζευγαριού είναι κάτι διαφορετικό. Ξέρω ότι είναι ουτοπικό να συγκρίνεις έναν έρωτα με μια σχέση 33 ετών. Ξέρω ότι ακόμα και αν χωρίσω θα μου λείπει ο άντρας που αγαπώ τόσα χρόνια. Ένας άντρας που πληγώθηκε τόσο πολύ και έμεινε δίπλα μου. Ξέρω ότι δύσκολα θα αγαπήσω κάποιον άλλον το ίδιο. Ξέρω ότι απλά θα έχω έναν γκόμενο και όχι έναν σύντροφο. Θα του βγάλω και εκείνου τις δικές μου ανασφάλειες και ιδιαιτερότητες. Δεν είμαι εύκολη γυναίκα και γενικά φοβιζω τους άντρες. Απλά σήμερα δεν μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο συναισθηματικά προς καμία κατεύθυνση. Ήμουνα έναν καλό παιδί με αγάπη για όλο τον κόσμο. Ήθελα μια οικογένεια και μια απλή ζωή. Η ζωή όμως μου τα διέλυσε όλα αυτά. Οικονομική ανασφάλεια για χρόνια. Γκρίνια και καυγάδες συνέχεια. Διαλυθηκα και διαλύθηκε και εκείνος. Έχασα την μάνα μου και ημουν μόνη μου. Καμία βοήθεια από κανένα να με υποστηρίξει συναισθηματικά. Βρήκα διέξοδο αλλά άνοιξα τα μάτια μου. Αντίκρισα όλα τα λάθη μου. Αντίκρισα ότι έχασα ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Απλά αγαπούσα έναν άνθρωπο που με πρόδωσε. Ξέρω ότι πέρασε δύσκολα ότι είχε κατάθλιψη αλλά εγώ έφυγα μακρυά του. Μερικές φορές πιστεύω ότι θα ήμουνα καλύτερα αν δεν είχα ανοίξει τα μάτια μου και απλά άλλαζε ο άντρας μου όπως σήμερα. Σήμερα όμως είναι τόσο δύσκολα για εμένα. Σήμερα έχουμε και τα πρέπει μας. Που να τα στηρίξω όταν ακόμα και οι ψυχίατροι μου λένε ότι εφόσον άλλαξε Βάλτα όλα πίσω και κοίτα το σήμερα. Αφού σήμερα δεν νιώθω το ίδιο μαζί του. Δεν είμαι εγωιστρια όπως λέτε. Είμαι απλά διελυμενη και προσπαθώ να ισορροπήσω. Η δύναμη της συνηθειας για 33 χρόνια με έναν άνθρωπο που έχει αλλάξει είναι τεράστια. Για τον λόγο αυτό όταν είμαι σε πάρτυ νιώθω καλά μαζί του. Θα ήθελα να μπορούσαμε να ζήσουμε παρέα την αρχή του έρωτα. Δεν μπορούμε όμως. Έχουμε δουλειές, οικονομικά, παιδιά, σκυλιά. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον πως θα δω τα πράματα ξεκάθαρα? Κρίμα για όλους μας και νιώθω πλέον την ευθύνη. Νιώθω ότι εγώ πρέπει να πάρω αποφάσεις για 4 ανθρώπους.

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

Θα ήθελα να μπορώ να φτιάξω την σχέση με τον άντρα μου. Προσπαθώ και κάποιες στιγμές μου βγαίνει. Το τρίτο πρόσωπο απλά κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα. Φταίω και εγώ διότι είμαι ερωτευμένη. Δεν τον βλέπω συχνά αλλά μιλάμε καθημερινά. Σε ένα άνθρωπο που είναι ψυχολογικά καλά θα έλεγα ότι τα ίδια με εσάς. Σε έναν άνθρωπο που όμως είναι στα όρια της ισορροπίας τα πράγματα είναι μπερδεμένα. Τα έχω συζητήσει με γιατρούς και απλά μου λένε αυτά που ήδη ξέρω. Ότι θα έπρεπε να είχα χωρίσει εδώ και χρόνια. Δεν το έκανα όμως. Έκανα μια σχέση εκτόνωσης και άνοιξα τα μάτια μου. Είδα πως είναι να νοιάζεσαι για έναν άντρα. Αυτό είχα χάσει με τον άντρα μου. Σήμερα απλά είμαι ένα συναισθηματικό ζόμπι που κατεβάζει ρολά τις περισσότερες φορές. Ο άντρας μου μπορεί να έχει αλλάξει και το πιστεύω. Είναι και εκείνος χάλια ψυχολογικά με όλα τα προβλήματα στο κεφάλι του. Λυπάμαι που δεν μπορώ να του σταθώ. Εκείνος προσπαθεί τρομερά. Προσπαθεί να με κάνει χαρούμενη και να βρω μια ισορροπία. Έχει πληγωθεί πολύ. Έχει ανασφάλειες για εμένα. Κάθεται όμως για εμένα. Ούτε εκείνος έχει τίποτα άλλο στον κόσμο. Οι ψυχοθεραπεία μου λέει ότι απλές περιπτώσεις χρειάζονται 2 χρόνια για να φτιάξουν. Η δική μας θα χρειαστεί παραπάνω. Εγώ είμαι ήδη μεγάλη. Πιεζομαι και από την ηλικία μου. Πιεζομαι συνεχώς. Έχω ατονία. Δεν μπορώ να βρω χαρά πουθενά διότι τα έχω κάνει σκατα στο μυαλό μου. Το ξέρω. Η αγωγή απλά θα μου δώσει δύναμη αλλά όχι για να δω τα πράγματα ξεκάθαρα. Ξεκάθαρα τα βλέπω. Είμαι εγκλωβισμένη σε κάτι που δεν ξέρω τι θέλω. Περιμένω να έρθει το καλοκαίρι να ηρεμήσω και να σκεφτω. Να αποφασίσω τι θέλω από την ζωή μου. Πάλι όμως ξέρω ότι άλλο θα λέει η λογική και άλλο η καρδιά. Σκέφτομαι τα λάθη και τις υποχωρησεις που έχω κάνει για να σωσω τον γάμο μου τόσα χρόνια. Πολλά χρόνια είχα πείσει τον εαυτό μου ότι τι να κάνουμε έτσι είναι οι γάμοι. Αυτό άλλαξε όμως διότι άλλαξα εγώ. Εγώ είδα πλέον ότι οι σχέσεις ενός ζευγαριού είναι κάτι διαφορετικό. Ξέρω ότι είναι ουτοπικό να συγκρίνεις έναν έρωτα με μια σχέση 33 ετών. Ξέρω ότι ακόμα και αν χωρίσω θα μου λείπει ο άντρας που αγαπώ τόσα χρόνια. Ένας άντρας που πληγώθηκε τόσο πολύ και έμεινε δίπλα μου. Ξέρω ότι δύσκολα θα αγαπήσω κάποιον άλλον το ίδιο. Ξέρω ότι απλά θα έχω έναν γκόμενο και όχι έναν σύντροφο. Θα του βγάλω και εκείνου τις δικές μου ανασφάλειες και ιδιαιτερότητες. Δεν είμαι εύκολη γυναίκα και γενικά φοβιζω τους άντρες. Απλά σήμερα δεν μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο συναισθηματικά προς καμία κατεύθυνση. Ήμουνα έναν καλό παιδί με αγάπη για όλο τον κόσμο. Ήθελα μια οικογένεια και μια απλή ζωή. Η ζωή όμως μου τα διέλυσε όλα αυτά. Οικονομική ανασφάλεια για χρόνια. Γκρίνια και καυγάδες συνέχεια. Διαλυθηκα και διαλύθηκε και εκείνος. Έχασα την μάνα μου και ημουν μόνη μου. Καμία βοήθεια από κανένα να με υποστηρίξει συναισθηματικά. Βρήκα διέξοδο αλλά άνοιξα τα μάτια μου. Αντίκρισα όλα τα λάθη μου. Αντίκρισα ότι έχασα ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Απλά αγαπούσα έναν άνθρωπο που με πρόδωσε. Ξέρω ότι πέρασε δύσκολα ότι είχε κατάθλιψη αλλά εγώ έφυγα μακρυά του. Μερικές φορές πιστεύω ότι θα ήμουνα καλύτερα αν δεν είχα ανοίξει τα μάτια μου και απλά άλλαζε ο άντρας μου όπως σήμερα. Σήμερα όμως είναι τόσο δύσκολα για εμένα. Σήμερα έχουμε και τα πρέπει μας. Που να τα στηρίξω όταν ακόμα και οι ψυχίατροι μου λένε ότι εφόσον άλλαξε Βάλτα όλα πίσω και κοίτα το σήμερα. Αφού σήμερα δεν νιώθω το ίδιο μαζί του. Δεν είμαι εγωιστρια όπως λέτε. Είμαι απλά διελυμενη και προσπαθώ να ισορροπήσω. Η δύναμη της συνηθειας για 33 χρόνια με έναν άνθρωπο που έχει αλλάξει είναι τεράστια. Για τον λόγο αυτό όταν είμαι σε πάρτυ νιώθω καλά μαζί του. Θα ήθελα να μπορούσαμε να ζήσουμε παρέα την αρχή του έρωτα. Δεν μπορούμε όμως. Έχουμε δουλειές, οικονομικά, παιδιά, σκυλιά. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον πως θα δω τα πράματα ξεκάθαρα? Κρίμα για όλους μας και νιώθω πλέον την ευθύνη. Νιώθω ότι εγώ πρέπει να πάρω αποφάσεις για 4 ανθρώπους.

---

οσο και να επαναλαμβανεσαι, οσο και να το αναλυεις με τα ιδια λογια και με αλλα λογια τα ιδια περιστατικα, το ιδιο συμπερασμα βγαινει.
ΤΑ ΘΕΣ ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ γιατι σκεφτεσαι τον εαυτο σου.
θες και το βολεμενο σπιτικο με εναν ανδρα που σε νιαζεται και σας δενει 33 χρονων συνηθεια, την οικονομικη ασφαλεια του γαμου, αλλα θελεις και τον εραστη που σου θυμισε την εξαψη που εχεις να νοιωσεις 33 χρονια.
το ιδιο λεμε, δεν ειπα κατι αλλο.
να επαναληφθω κι εγω λοιπον.
ΑΝ ξεκαθαρισεις την θεση σου ΚΑΤΙ ΘΑ ΧΑΣΕΙΣ. Η ΘΑ ΧΑΣΕΙς ΤΟ ΒΟΛΕΜΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ, ΤΗΝ ΣΥΝΗΘΕΙΑ , Η ΘΑ ΧΑΣΕΙς ΤΟΥς ΝΕΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ.
εσυ δεν θες να χασεις τιποτε. τα θελεις ολα κι ας εξαπατας τον αλλο
η θα επιλεξεις πως θα συνεχισεις η θα λες τα ιδια μεχρι να σβησει ο ηλιος.

αν τα θελεις ολα λοιπον, δωσε την ιδια ευκαιρια και στον ανδρα σου.
πες του οπως λες και σε εμας, οτι τον αγαπας, περνας καλα μαζι του, αλλα δεν εισαι ερωτευμενη, ενω εισαι με εναν αλλο ερωτευμενη.
δεν θελεις να διαλυσετε το σπιτι σας, αλλα θελεις τον εραστη σου.
να βρει κι αυτος ερωμενες και να μεινετε μαζι σαν συγκατοικοι και συντροφοι στις οικονομικες δυσκολιες και το μεγαλωμα των παιδιων, και τον ερωτα να τον βρειτε αλλου και οι δυο.
δεν βλεπω τπτ αλλο για να κρατησεις και συζυγο και εραστη...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

οσο και να επαναλαμβανεσαι, οσο και να το αναλυεις με τα ιδια λογια και με αλλα λογια τα ιδια περιστατικα, το ιδιο συμπερασμα βγαινει.
ΤΑ ΘΕΣ ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ γιατι σκεφτεσαι τον εαυτο σου.
θες και το βολεμενο σπιτικο με εναν ανδρα που σε νιαζεται και σας δενει 33 χρονων συνηθεια, την οικονομικη ασφαλεια του γαμου, αλλα θελεις και τον εραστη που σου θυμισε την εξαψη που εχεις να νοιωσεις 33 χρονια.
το ιδιο λεμε, δεν ειπα κατι αλλο.
να επαναληφθω κι εγω λοιπον.
ΑΝ ξεκαθαρισεις την θεση σου ΚΑΤΙ ΘΑ ΧΑΣΕΙΣ. Η ΘΑ ΧΑΣΕΙς ΤΟ ΒΟΛΕΜΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ, ΤΗΝ ΣΥΝΗΘΕΙΑ , Η ΘΑ ΧΑΣΕΙς ΤΟΥς ΝΕΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ.
εσυ δεν θες να χασεις τιποτε. τα θελεις ολα κι ας εξαπατας τον αλλο
η θα επιλεξεις πως θα συνεχισεις η θα λες τα ιδια μεχρι να σβησει ο ηλιος.

αν τα θελεις ολα λοιπον, δωσε την ιδια ευκαιρια και στον ανδρα σου.
πες του οπως λες και σε εμας, οτι τον αγαπας, περνας καλα μαζι του, αλλα δεν εισαι ερωτευμενη, ενω εισαι με εναν αλλο ερωτευμενη.
δεν θελεις να διαλυσετε το σπιτι σας, αλλα θελεις τον εραστη σου.
να βρει κι αυτος ερωμενες και να μεινετε μαζι σαν συγκατοικοι και συντροφοι στις οικονομικες δυσκολιες και το μεγαλωμα των παιδιων, και τον ερωτα να τον βρειτε αλλου και οι δυο.
δεν βλεπω τπτ αλλο για να κρατησεις και συζυγο και εραστη...

---

Τον άντρα μου θέλω κατα βάθος αλλα δεν μου βγαίνει το ερωτικό και το συναισθηματικό δέσιμο διότι έχω κατεβάσει ρολά. Κάνουμε έρωτα, περνάμε καλά έξω αλλα μέσα στο σπίτι κατεβάζω ρολά διότι είμαι πολύ πληγωμένη απο εκείνον. Εκείνος με πιέζει με τις πράξεις του και τα λόγια του. Εκείνος είναι τρυφερός μαζί μου και εγώ απόμακρη. Ειναι και το γραφείο του στο σπίτι και βλεπόμαστε 24/7. Δεν μπορώ να του συγχωρέσω οτι δεν μου στάθηκε με την μάνα μου. Βέβαια έτρεχε με τα παιδιά μόνος του και σε άλλη πόλη, είχε την δουλειά του αλλα δεν μου στάθηκε συναισθηματικά.

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

Τον άντρα μου θέλω κατα βάθος αλλα δεν μου βγαίνει το ερωτικό και το συναισθηματικό δέσιμο διότι έχω κατεβάσει ρολά. Κάνουμε έρωτα, περνάμε καλά έξω αλλα μέσα στο σπίτι κατεβάζω ρολά διότι είμαι πολύ πληγωμένη απο εκείνον. Εκείνος με πιέζει με τις πράξεις του και τα λόγια του. Εκείνος είναι τρυφερός μαζί μου και εγώ απόμακρη. Ειναι και το γραφείο του στο σπίτι και βλεπόμαστε 24/7. Δεν μπορώ να του συγχωρέσω οτι δεν μου στάθηκε με την μάνα μου. Βέβαια έτρεχε με τα παιδιά μόνος του και σε άλλη πόλη, είχε την δουλειά του αλλα δεν μου στάθηκε συναισθηματικά.

---

αν ηθελες τον ανδρα σου, δεν θα ειχες εραστη. κι αν ηταν μια ξεπετα ο εραστης, θα τον ειχε ς ξεχασει κιολας και θα ζουσες ευτυχισμενη με τον ανδρα σου.
δεν θες τον ανδρα σου ερωτικα.
θες τον εραστη, αλλα δεν αφηνεις τον ανδρα σου για να μην χασεις την ρουτινα των τοσων χρονων.
απλα ειναι τα πραγματα.
τα περιπλεκεις στο μυαλο σου για να μην παραδεχτεις οτι δεν θες να χασεις τπτ κι ας ταλαιπωρουνται ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.
εγωισμος λεγεται οσο και να χτυπιεσαι.

Ο άντρας σου ήταν δίπλα στα παιδιά σου όταν περνούσες αυτό με την μητέρα σου και εσύ το θεωρείς λίγο? Ξέρεις πόσοι άντρες δεν ασχολούνται καθόλου με τα παιδιά τους? Ακόμη κι όταν είναι η μοναδική επιλογή να ασχοληθεί ο πατέρας?

Κάνε μια λίστα για το πως θες να είναι ο άντρας που θα είναι δίπλα σου.. Γιατί σίγουρα έχεις στο μυαλό σου μια τεράστια λίστα. Θες να σου φέρεται κάθε μέρα σαν και ερωτευτήκατε χθες, να κάνει δουλειές του σπιτιού, να ασχολείται με τα παιδιά, να του μιλάς άσχημα αλλά να μην αντιδραει, να σου δίνει συνέχεια σημασία, να κάνετε σεξ συνέχεια, να σε στηρίζει σε κάθε δυσκολία, να φέρνει λεφτά στο σπίτι, να του λες για γκομενους και να μην τον πειράζει, να μην του προσφέρεις τίποτα συναισθηματικο αλλά να έχεις την απαίτηση να το κάνει αυτός κτλ.
Όταν τελειώσεις αυτή την λίστα θα πρέπει να αποφασίσεις. Ή θα καταλάβεις πως οι άνθρωποι είναι έτσι όπως είναι και πρέπει να τους αποδεχτείς χωρίς να απογοητευεσαι από τις προσδοκίες που έχεις για αυτούς ή μένεις με την λίστα και βρίσκεις 3-4 γκομενους ταυτόχρονα και όλοι μαζί να είναι η λίστα που θες. Γιατί άνθρωπος που να μπορεί να καλύψει ότι ανάγκες και προσδοκίες που έχουμε.. Δεν υπάρχει!!!
Τους ανθρώπους που είναι στην ζωή μας πρέπει να τους σεβόμαστε και μετά να απαιτούμε να μας σεβαστούν. Για να μην τους χάσουμε. Πόσο μάλλον έναν άνθρωπο που μας προσφέρει αγάπη, σημασία, κατανόηση. Αυτοί οι άνθρωποι κάποια στιγμή κουράζονται. Κι όταν κουραστουν επιστροφή δεν υπάρχει.

Πήγαινε σε ένα ψυχολόγο να συζητήσεις αλλά κυρίως να ακούσεις μπας και ξυπνήσεις και αρχίσεις να εκτιμάς την ζωή και τους ανθρώπους. Να μάθεις πως δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα και κυρίως ότι δεν μπορούμε να παίζουμε με τις ζωές των άλλων. Είτε είναι ο άντρας σου, ο γκομενος, τα παιδιά σου. Θα σταματήσεις να το παίζεις θύμα και θα δεις ότι το μερίδιο μοιράζεται πολλές φορές και δεν το έχει μόνο ένας.

Τωρα αν όλο αυτό είναι ένα παραμύθι δικό σου.. Γιατί πολλά που λες αναιρούν προηγούμενα .. Δεν πειράζει.. Καλα να μαστε.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

αν ηθελες τον ανδρα σου, δεν θα ειχες εραστη. κι αν ηταν μια ξεπετα ο εραστης, θα τον ειχε ς ξεχασει κιολας και θα ζουσες ευτυχισμενη με τον ανδρα σου.
δεν θες τον ανδρα σου ερωτικα.
θες τον εραστη, αλλα δεν αφηνεις τον ανδρα σου για να μην χασεις την ρουτινα των τοσων χρονων.
απλα ειναι τα πραγματα.
τα περιπλεκεις στο μυαλο σου για να μην παραδεχτεις οτι δεν θες να χασεις τπτ κι ας ταλαιπωρουνται ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.
εγωισμος λεγεται οσο και να χτυπιεσαι.

---

εγωισμός που σκέφτομαι 3 ανθρώπους? Αν ήμουνα εγωίστρια θα είχα χωρίσει. Δεν έχω εγωισμό. Εχω σοβαρό πρόβλημα επιλογής. Αν ήμουνα εγωίστρια θα είχα χωρίσει. Κάθομαι όμως και περιμένω με τον καιρό να αλλάξω τα συναισθήματα για τον άντρα μου. Απλά με τον άλλον παίρνω δύναμη. Απο την μία είμαι μάνα που θέλω να σώσω την οικογένειά μου και απο την άλλη έχω πληγωθεί πολύ απο τον άντρα μου. 2 χρόνια ζούσα μόνη μου. Εμαθα να ζω μόνη μου. Άνοιξαν τα μάτια και ενιωσα έστω και για λίγο τι σημαίνει να αγαπάς κάποιον άντρα. 2 χρόνια δεν αγαπούσα τον άντρα μου. Αυτός αλλάζει μετά που του ζητάω διαζύγιο διότι έχασε το δεδομένο. Εγω όμως νιώθω πληγωμένη και θυμωμένη και με την ζωή μου. Μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά όταν δεν μου βγάζει αυτό το δέσιμο? 4 μήνες έχουν περάσει μόνο που νιώθω λίγο καλύτερα. Περιμένω να δω αν με τον χρόνο θα αλλάξουν τα πράματα. Υπάρχει μια βελτίωση αλλα εκτός σπιτιού. Μέσα στο σπίτι νιώθω εγκλωβισμένη. Ο άλλος απλά είναι η ψυχολογική βοήθεια. Το δήθεν. Ξέρεις πως είναι να σου λένε σε αγαπώ και να σε αγκαλιάζουν και εσύ να κάθεσαι παγωμένη συναισθηματικά. Ειναι φόβος για μια ακόμα δέσμευση με τον ίδιο άνθρωπο που λέει η λογική? Ειναι παγωμάρα που θα φτιάξει με τον καιρό? Ειναι παγωμάρα που θα μείνει για πάντα? Εξω απο το σπίτι νιώθω πολύ κοντά του. Τον πιάνω απο το χέρι και τον αγκαλιάζω. Στο σπίτι όμως μου έρχονται όλες οι κακές αναμνήσεις και κατεβάζω ρολά. θέλω να βάλω ολο το παρελθόν πίσω ώστε να δω καθαρά. Δεν μπορώ όμως εύκολα. Ολοι οι ψυχοθεραπευτές μου λένε γιατί δεν χώρισες τόσο χρόνια πριν? Δεν μπορούσα με τα παιδιά μικρά και χωρίς οικονομική βοήθεια. Οταν έχει κάνει πλέον τόσα πράματα για εμένα, όταν ακόμα και μετά την απιστία μου κάθεται κοντά μου, όταν τον βλέπω να λιώνει καθημερινά περιμένοντας εμένα, όταν ξέρω ότι θα διαλυθεί και εκείνος αν χωρίσουμε και μαζί τα παιδιά μου. Οταν του είπα για την απιστία μου, την ίδια ημέρα και του είπα τους λόγους, με πήρε απο το χέρι και κάναμε έρωτα. Τον αγκάλιασα σφιχτά και έκλαιγα. Πόσοι άντρες θα αντιδρούσαν έτσι? Εχει μια τεράστια ψυχική δύναμη. Ξέρω οτι με λατρεύει. Ξέρω οτι εκανε τα πάντα για την οικογένειά του. Ξέρω οτι δεν του στάθηκα όταν εκείνος ήταν σε κατάθλιψη. Εχω κάνει τα λάθη μου και εγω. Τώρα όμως έχω παγώσει απο φόβο. Απο φόβο οτι αν ανοιχτώ ξανά θα χάσω πλέον την ζωή μου σε ένα αβέβαιο μέλλον. Αβέβαιο το να μείνω μόνη μου και να διαλύσω την οικογένειά μου. Αβέβαιο να μείνω μαζί του διότι δεν ξέρω αν δεν θα αλλάξει πάλι. Με μία κόρη στα 10. Μια ζωή σχετικά καλή. Ενα μεγάλο παιδί στα 18. Εγώ στα 52 και το μυαλό μου αλλού. Χάλασε το συννεφάκι που ζούσα και που ζουν πολλές μητέρες. Χάλασε και πλέον βλέπω πολλούς δρόμους αλλά κανέναν ξεκάθαρα. Το βάρος να εισαι μητέρα και ταυτόχρονα άνθρωπος και γυναίκα σε ένα σταυροδρόμι σε μεγάλη ηλικία. Ξέρω οτι οι περισσότεροι μου την πέφτουν για να με πηδήξουν. ξέρω οτι είμαι ωραία γυναίκα. Νομίζεις οτι μου φτάνει? Ξέρω οτι αν χωρίσω επειδή είμαι μητέρα θα νιώθω πάντα μόνη μου καθώς δεν θα ανοιχτώ συντροφικά με κανένα άλλον. Ξέρω οτι στην ηλικία μου έχουν μείνει μόνο οι μαλάκες και οι πληγωμένοι εκει έξω. Δεν είναι εγωισμός να θέλεις να γίνεις ευτυχισμένη. Πως θα είμαι ευτυχισμένη οταν τα παιδιά θα ψάχνουν τον πατέρα τους που τον θέλουν καθημερινά? Πώς θα τους κάνω κάτι τέτοιο ειδικά τώρα που άλλαξε και τον αγαπούν. Πως θα πω στον κόσμο οτι άφησα έναν άνθρωπο μετά απο 33 χρόνια που άλλαξε και που με στήριξε και με στηρίζει? Πως θα αφήσω κάποιον που μου λέει σε αγαπώ και το εννοεί? Που τον θέλω όταν είμαστε έξω και περνάμε καλά? Οταν όλοι οι φίλοι μας και συγγενείς νομίζουν οτι είμαστε καλά? να πω τι ακριβώς? Θα με περάσουν για τρελή. Ναι έχω τρελαθεί διότι μου έπεσαν πολλά (θάνατος μάνας, απουσία άντρα για 2 χρόνια, έρωτας και απιστία, ψωριάση επαναφορά άντρα, πάγωμα δικό μου). Αλλες γυναίκες μπορεί να τα έβλεπαν διαφορετικά και να έλεγαν τι να κάνουμε όλα συμβαίνουν και πάμε να δούμε την καλύτερη λύση. Εγω όμως πάγωσα ακόμα περισσότερο μετά την απιστία μου. Εκανα το λάθος και του την είπα και μάλιστα με λεπτομέρειες εξαιρετικά δύσκολες για έναν άντρα. Εκατσε τις άκουσε και με συγχώρεσε. Ανέλαβε τις ευθύνες του. Ξέρω οτι του έχω δημιουργήσει ανασφάλεια. Ξέρω οτι προσπαθεί και εκείνος χωρίς εγώ να του παρέχω συναισθηματική ασφάλεια διότι έχω παγώσει. Πάγωσα όταν κατάλαβα οτι εγώ ένιωσα διαφορετικά. Οτι εγώ ξύπνησα μέσα μου και είδα πράματα που δεν ήθελα να δω τόσα χρόνια. Δεν ειμαι εγωίστρια όπως λες. Απλά δεν είμαι καλά και κανένας δεν μπορεί να με βοηθήσει. Εχω πάει σε ψυχοθεραπευτες και μου λένε τα ίδια πράματα. Εχει μπερδευτεί πολύ. Το ξέρω βρε παιδιά αλλα πως να αλλάξω την ζωή μου Πως να γίνω πάλι νορμάλ άνθρωπος? Να πάρω αγωγή για να κάνω τι ακριβώς? να καταφέρω να βρω ευτυχία όταν το δίλημμα παραμένει.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ο άντρας σου ήταν δίπλα στα παιδιά σου όταν περνούσες αυτό με την μητέρα σου και εσύ το θεωρείς λίγο? Ξέρεις πόσοι άντρες δεν ασχολούνται καθόλου με τα παιδιά τους? Ακόμη κι όταν είναι η μοναδική επιλογή να ασχοληθεί ο πατέρας?

Κάνε μια λίστα για το πως θες να είναι ο άντρας που θα είναι δίπλα σου.. Γιατί σίγουρα έχεις στο μυαλό σου μια τεράστια λίστα. Θες να σου φέρεται κάθε μέρα σαν και ερωτευτήκατε χθες, να κάνει δουλειές του σπιτιού, να ασχολείται με τα παιδιά, να του μιλάς άσχημα αλλά να μην αντιδραει, να σου δίνει συνέχεια σημασία, να κάνετε σεξ συνέχεια, να σε στηρίζει σε κάθε δυσκολία, να φέρνει λεφτά στο σπίτι, να του λες για γκομενους και να μην τον πειράζει, να μην του προσφέρεις τίποτα συναισθηματικο αλλά να έχεις την απαίτηση να το κάνει αυτός κτλ.
Όταν τελειώσεις αυτή την λίστα θα πρέπει να αποφασίσεις. Ή θα καταλάβεις πως οι άνθρωποι είναι έτσι όπως είναι και πρέπει να τους αποδεχτείς χωρίς να απογοητευεσαι από τις προσδοκίες που έχεις για αυτούς ή μένεις με την λίστα και βρίσκεις 3-4 γκομενους ταυτόχρονα και όλοι μαζί να είναι η λίστα που θες. Γιατί άνθρωπος που να μπορεί να καλύψει ότι ανάγκες και προσδοκίες που έχουμε.. Δεν υπάρχει!!!
Τους ανθρώπους που είναι στην ζωή μας πρέπει να τους σεβόμαστε και μετά να απαιτούμε να μας σεβαστούν. Για να μην τους χάσουμε. Πόσο μάλλον έναν άνθρωπο που μας προσφέρει αγάπη, σημασία, κατανόηση. Αυτοί οι άνθρωποι κάποια στιγμή κουράζονται. Κι όταν κουραστουν επιστροφή δεν υπάρχει.

Πήγαινε σε ένα ψυχολόγο να συζητήσεις αλλά κυρίως να ακούσεις μπας και ξυπνήσεις και αρχίσεις να εκτιμάς την ζωή και τους ανθρώπους. Να μάθεις πως δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα και κυρίως ότι δεν μπορούμε να παίζουμε με τις ζωές των άλλων. Είτε είναι ο άντρας σου, ο γκομενος, τα παιδιά σου. Θα σταματήσεις να το παίζεις θύμα και θα δεις ότι το μερίδιο μοιράζεται πολλές φορές και δεν το έχει μόνο ένας.

Τωρα αν όλο αυτό είναι ένα παραμύθι δικό σου.. Γιατί πολλά που λες αναιρούν προηγούμενα .. Δεν πειράζει.. Καλα να μαστε.

---

οταν όμως έχεις παγώσει ?

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

οταν όμως έχεις παγώσει ?

---

Να πας κοντά στο τζάκι να ζεσταθείς.

Τα θες όλα δικά σου. Σου έγραψα τόσα.. Και κόλλησες εκεί..

Αν θες άκουσε τα, αν θες προσπερασε τα.

Εγώ λέω να γράψεις ένα μυθιστόρημα. ....

15 Σελίδες σου λένε εδώ τα παιδιά πράγματα και εσυ τα δικά σου .....

Πολύ Drama queen θέλεις να το παίζεις....

Φτάνει πια.....

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Να πας κοντά στο τζάκι να ζεσταθείς.

Τα θες όλα δικά σου. Σου έγραψα τόσα.. Και κόλλησες εκεί..

Αν θες άκουσε τα, αν θες προσπερασε τα.

---

εχω υποστεί ψυχολογική και σωματική βία απο τον άντρα μου. Με έχει σπρώξει απότομα. Εχω υποστεί συναισθηματική απιστία απο τον άντρα μου. Προσπαθούσα χρόνια με πολλά προβλήματα και οικονομικά να σώσω τον γάμο μου. Δεν χώρισα διότι δεν μπορούσα και έκανα υπομονή. πίστεψα οτι τι να κάνουμε έτσι είναι τα πράματα. μετά άνοιξα τα ματια μου. Σήμερα αλλαξε εκείνος αλλα εγω είμαι βαθιά πληγωμένη. Δεν χώρισα όταν επρεπε. Τώρα απλά πάγωσα απο φόβο.

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

εχω υποστεί ψυχολογική και σωματική βία απο τον άντρα μου. Με έχει σπρώξει απότομα. Εχω υποστεί συναισθηματική απιστία απο τον άντρα μου. Προσπαθούσα χρόνια με πολλά προβλήματα και οικονομικά να σώσω τον γάμο μου. Δεν χώρισα διότι δεν μπορούσα και έκανα υπομονή. πίστεψα οτι τι να κάνουμε έτσι είναι τα πράματα. μετά άνοιξα τα ματια μου. Σήμερα αλλαξε εκείνος αλλα εγω είμαι βαθιά πληγωμένη. Δεν χώρισα όταν επρεπε. Τώρα απλά πάγωσα απο φόβο.

---

Αν θεωρείς πως όλα αυτά που έζησες δεν μπορείς να τα απαβαλλεις.. Μην συνεχίσεις αυτό τον γαμο. Δεν ξέρω γιατί ακόμη το συζητάς.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αν θεωρείς πως όλα αυτά που έζησες δεν μπορείς να τα απαβαλλεις.. Μην συνεχίσεις αυτό τον γαμο. Δεν ξέρω γιατί ακόμη το συζητάς.

---

αυτό προσπαθώ να δω. Αν μπορώ να τα αποβάλω. Είναι δύσκολο και το ξέρω αλλά το δίλημμα παραμένει διότι εκείνος έχει αλλάξει αλλα έχω αλλάξει και εγω. Εδω ειναι που λέω θέλω χρόνο για να δω τα δικά μου αισθήματα και κατα πόσο ειναι τόσο δυνατά για να τα βάλω αυτά πίσω. Πιστεύω οτι όντως έχει αλλάξει. Το νιώθω. Απλά δεν νιώθω εγω το ίδιο. Τωρα ειναι που βάζω τα παιδία στην εξίσωση. πριν απο 1 χρόνο είχα όλα τα δίκια να χωρίσω. Σήμερα θα μου πούνε αφού αλλαξε ο μπαμπάς τι θέλεις? Σήμερα και εγω νιώθω καλύτερα μαζί του. Ξέρω οτι με αγαπάει. Εγω δεν ξέρω αν μπορώ να τον αγαπήσω ξανά όπως παλιά. περιμένω ο χρόνος να μου δείξει κάτι. Δεν ξέρω τι ακριβώς. Τον αγαπάω πολύ σαν άνθρωπο. Τον ξέρω 33 χρόνια. ξέρω τα προτερηματά του. Ξέρω οτι με νοιάζεται και με αγαπαέι. Ξέρω οτι είναι ο συντροφός μου. Απλά δεν νιώθω το ίδιο. Θα μου πεις τι περιμένεις μετά απο 33 χρόνια και τόσα προβλήματα? Ελα όμως που με τον τρίτο άνθρωπο ένιωσα πράγματα που είχα ξεχάσει. Εδω σε θέλω.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αν θεωρείς πως όλα αυτά που έζησες δεν μπορείς να τα απαβαλλεις.. Μην συνεχίσεις αυτό τον γαμο. Δεν ξέρω γιατί ακόμη το συζητάς.

---

Τα πράματα είναι εξαιρετικά δύσκολα για όλους μας. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Σήμερα νιώθω πιο μπερδεμένη απο ποτέ. Σήμερα νιώθω τύψεις όχι για την απιστία μου αλλά γιατί πλέον όλοι εξαρτώνται απο εμένα. Οι ψυχολόγοι μου λένε να πάρω τον χρόνο μου να δω τα πράματα με ηρεμία. Να δω αν μπορώ να αποβάλω τόσα άσχημα βιώματα. 2 χρόνια περνάω ένα Γολγοθά συναισθημάτων και συμπεριφορών. Αφήσα τα χρόνια και πέρασαν και τώρα .... και τώρα τι μπορώ να κάνω? νιώθω οτι έχω χάσει την ζωή μου. Την έχω χάσει σε μεγάλο βαθμό διότι απλά αγάπησα και ήθελα μια οικογένεια. Διότι είμαι απο πολύ μικρή με έναν άνθρωπο που τον άλλαξε η ζωή. Δεν ήθελα γκόμενους στην ζωή μου. Εναν άνθρωπο ήθελα. Η απιστία μου ήταν αμέσως μετά τον θάνατο της μάνα μου. Αντίδραση αλλα και έρωτας. ερωτας που μου ανοιξε τα μάτια. Ειδα οτι εχω χάσει τόσα χρόνια. Και τώρα ............ τώρα τι θέλετε να κάνω? Να γίνω η καλή σύζυγος? Να γίνω τον αγαπήσω ξανά? Προσπαθώ και εκτός σπιτιού μου βγαίνει μερικές φορές. Μέσα στο σπίτι όμως δεν μου βγαίνει. Να χωρίσω. Ευκολάκι που λέτε αλλα μετά τι θα καταφέρω? Να διαλύσω μια οικογένεια τελείως? Να πω ευκαιρία να ζήσω και να πάτε να γαμηθείτε όλοι? να ζήσω τι ακριβώς? Πως μπορώ τώρα να πάρω τέτοια ευθύνη για 4 ανθρώπους όταν εκείνος έχει αλλάξει? Να πετάξω στα σκουπίδια 33 χρόνια και μια οικογένεια. θα μου πείς επιλογή μου ήταν να μείνω όλα αυτά τα χρόνια και οτι δεν είμαι η πρώτη. ΟΚ. Ελα όμως που με την απιστία μου .... πάγωσα. Ελα όμως που άνοιξα τα μάτια μου. Πολλές φορές λέω μέσα τι ήθελα και το έκανα. Γιατί το έκανα και γιατί του το είπα? Γιατί απλά δεν του ζήτησα να αλλάξει και έπρεπε να ζητήσω διαζύγιο. Γιατί έμεινα μαζί του και είδα την αλλαγή του? Ειμαι δειλή το ξέρω. Τώρα πάγωσα και δεν φταίω εγω. Προσπαθώ να ανοιχτώ αλλα με κρατάνε πολλά πίσω. Γιατί ρε φίλε άλλαξες τώρα? Τώρα που είχα πάρει την απόφαση να φύγω. Αυτά λέω στους ψυχολόγους και μένουν άφωνοι. Τι να μου πούνε? οτι με μεγάλωσαν δειλή. Οτι μου έβαλαν στην ζωή μου τα ΠΡΕΠΕΙ. Τα έχω πεί. Τι αλλάζει?

Το προβλημα σου ειναι οτι βλεπεις τη διαχειριση της οικογενειας σου σαν τη διαχειριση του ψυχισμου σου, και τη διατηρηση του ψυχισμου σου σαν διατηρηση της οικογενειας σου. Εχεις προβαλλει και αντιστρεψει τα παντα.

Ζητα βοηθεια στ' αληθεια και οχι με δικαιολογιες για το καθε τι.

εχω κάνει λάθη. Εχω αφήσει τα δικά μου θέλω πίσω για να έχω μια οικογένεια. Αγάπησα πολύ τον άντρα μου. Δύσκολος άνθρωπος αλλα ιδιαίτερος. Ιδιαίτερο μυαλό. Μαχητής μια ζωή που όμως η ζωή μας τα έφερε πολύ δύσκολα. Τώρα τι ψάχνω να βρώ? Να ερωτευτώ ξανά? και τι θα αλλάξει. Απλά κοροϊδεύω τον εαυτό μου. Απο την άλλη δεν μπορώ να δω ευτυχία σε αυτά που ήδη έχω. Εναν καλό άντρα, σύντροφο, πατέρα που σκίζεται καθημερινά για την οικογένειά του. Εναν άνθρωπο που έβαλε τον εγωισμό του κάτω απο τον πάτωμα για εμένα. Το λέω ξανά. όταν του είπα για την απιστία μου ... με αγκάλιασε και μου έκανε έρωτα. θα μου πείτε οτι έχει ψυχολογικά. Οτι ψυχολογικά και να έχει εμένα αυτό μου δείχνει εναν άνθρωπο που ξέρει να αγαπάει και έχει καταλάβει τα λάθη του. Ποια απόφαση να πάρω λοιπόν να χωρίσω. Εδω δεν χώρισα όταν έπρεπε. Χωρισμός απο μονομερή παγωμάρα θα μου πείτε. Για τους άντρες ισχύει. Για μια μάνα και γυναίκα στα 50? Μου κάνει έρωτα και του κάνω. Με αγαπάει και μένει δίπλα μου. Θα μου πείτε τι άλλο θέλω? Ειναι όμως ένας άλλος άνθρωπος για εμένα. Κάτι νέο με το ίδιο πρόσωπο. Του τα έχω πει. Με κοιτάει με απορία και απλά θα με πάρει αγκαλιά. Εγω δεν ξέρω τι σκατά θέλω. Τι σκατά μπορώ να θέλω τώρα. Εχω γίνει χειριστική μαζί του απο αντίδραση και φόβο. Κλείνομαι στον εαυτό μου και απλά περνάνε οι μέρες. Περνάει η ζωή χωρίς απαντήσεις. Περιμένω το καλοκαίρι να ηρεμήσω. Να αποφασίσω για το τίποτα. Να πω τα βάζω όλα πίσω μου ή όχι. Να πω ξεκινάω απο την αρχή και όπου με βγάλει. Τι έχω να χάσω? Τα έχω χάσει ήδη. Εχω χάσει τον εαυτό μου. Εχω χάσει την δύναμη να περνάω καλά. Δεν μου φταίει κανένας παρα μόνο εγω. Τώρα διαπράττω συναισθηματική απιστία πάλι. Γιατί? για διέξοδο απο την καθημερινότητα. Εχω χαθεί. Οι ψυχολόγοι μου λένε τα ίδια. Εχω χαθεί μέσα απο τα δικά μου λάθη. Απελπισία. Δεν κάνω πλάκα.