Originally Posted by
Sonia
Έρχεται ένας άνθρωπος που πρωτογνωρίζεις, όχι ραντεβού, γενικότερα, δεν σε ξέρει καθόλου και σου λέει "Είμαι ο Χάρης και είμαι gay" "Με λένε Ρούλα και είμαι καλά τώρα, τα είχα με έναν τοξικό που με έσπαγε στο ξύλο για 3 χρόνια" "Είμαι η Λιάνα, εκεί που δουλεύω θέλω να φτάσω ψηλά αλλά όλο μου βάζουν εμπόδια οι καρακάξες οι συνάδελφοι" "Είμαι ο Τάκης, έχω περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια, δεν ανοιγόμουν σε κόσμο, δεν έχω φίλους ούτε έχω κάνει σχέση, ψάχνω για κάτι σοβαρό" " Είμαι η Ελένη, τα έχω 7 χρόνια με τον μαλάκα τον Γιάννη, όλο λέει ότι θα αφήσει τη γυναίκα του κι ακόμα τίποτα και είμαι σε απόγνωση" .
Τι θα σκεφτείς; Ότι αυτός ο άνθρωπος φέρεται φυσιολογικά, μόλις σε γνώρισε και ανταλλάξατε ένα γειά να σου βγάζει στο εντελώς άσχετο τα εσώψυχά του ή ένα κόλλημα που έχει ή κάτι που τον απασχολεί, χωρίς να σε ξέρει, χωρίς να έχετε κάποια σύνδεση, χωρίς να γνωρίζει πως σκέφτεσαι ή αν σε νοιάζει ή αν συμπάσχεις με αυτά που λέει; Ότι έχει κάτι το απροσάρμοστο πάνω του δεν θα σκεφτείς; Κι εσύ έτσι απροσάρμοστα και αλλοπρόσαλλα φέρεσαι συνεχώς. Δεν είναι οι ανθρώπινες σχέσεις ανταλλαγή δηλώσεων ή απαιτήσεων που έχει ο ένας από τον άλλο από τη μία στιγμή στην άλλη. Χτίζονται σταδιακά σε βάθος χρόνου μέσα απο συζητήσεις, κοινωνικές επαφές, τριβή. Εσύ δεν το δέχεσαι αυτό με τιποτα. Έχεις στο μυαλό σου ένα μπερδεμένο φύλλο οδηγιών που νομίζεις ότι πρέπει να ακολουθήσεις. Δεν είναι έτσι και δεν κάνεις καμία προσπάθεια να το καταλάβεις.
