Quote:
Originally posted by giwta2
Εγώ Κρίνομετά απο τοοοοοοοοσα χρόνια και βάσανα απορώ πως στέκομαι όρθια.
για τα δικα σου ζητηματα, εδω και καμποσο καιρο, σου ειχα πει την γνωμη μου.
Δεν το κοβω τυχαιο, το οτι σε παντρευτηκε ο αντρας σου.
Παρολο που σου φαινεται περιεργο τον καταλαβαινω, θα το καταλαβεις και εσυ στο τελος του μυνηματος.
Βέβαια δεν νομιζω να είσαι προσκοπος και εσύ;
α μπααααααααα.....
για το ρεμαλι της φωκιωνος νεγρη εχεις ακουστα?
κάποια χρόνια κουβαλάς αλλά μαζί με αυτά κουβαλάς και πολύ θυμό,μίσος αυτό εσύ το ξέρεις.
τιποτα απο ολα αυτα....
παρατηρικοτητα μονο, τετοια για να ξερω που πρεπει να μιλαω και πως πρεπει να μιλαω.
Η ταπεινή μου γνώμη ΄να είσαι παρών στις φασαρίες μουφαίνεται περίεργη.
δεν βρισκω κατι αλλο χρησιμο να κανω εδω μεσα.
Παρολα αυτα, δεν προκαλω εγω αυτες τις φασαριες που αναφερεσαι.
Τι περιμενεις?? να μην παιρνω θεση?
Είναι αυτό που λέμε όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη αλλά εδώ όπου καυγάς ο Κρίνο πρώτος.
it takes two for a tango....
Αλήθεια θα μου πείς την ηλικία σου δεν νομίζω να διανύεις την ηλικία των 20.Αυτά και τέρμα.
γεννηθηκα ιουνιο του 1967, διδυμος.
Τα υπολοιπα βγαλτα μονη σου.
Απο το 1987 μεχρι το 97-98 ταξιδευα σαν ναυτικος.
Εχω περιπου τα μισα στο ναυτικο μου φυλλαδιο.
Εχω γυρισει την γη 5 φορες αναποδα και αλλες τοσες ισια.
Εχω παει σε ολες τις ηπειρους και αρκετες χωρες.
Εχω κανει τα παντα, γκαζαδικα 500.000 τονων, χημικα ειδικου φορτιου, σαπιοκαραβα φορτηγα που ηταν ετοιμα να βουλιαξουν, και οτι αλλο μπορεις να φανταστεις.
Στο μεσοδιαστημα της μικρης μου καριερας,
στο τελευταιο μου ταξιδι, κινδυνεψα να πνιγω, εγω και αλλες 35 ψυχες.
Δεν το ειχα σιγουρο οτι θα ζουσα, σχεδον το ειχα παρει αποφαση οτι θα πεθανω και μαλιστα επειδη αυτο κρατησε μερες, απο ενα σημειο και μετα δεν με ενοιαζε ειτε θα ζουσα ειτε οχι. Απλα περιμενα να δω τι γινεται οταν τσακιζονται οι λαμαρινες η και πως ειναι τελικα οταν πεθαινεις.
Τα παιχνιδια της τυχης το εφεραν ετσι και εζησα.
Ομως το βεβαιο ειναι οτι αφου εζησα απο αυτο, δεν προκειται να με σκοτωσει τιποτα πια στη ζωη μου.
Ανθρωπους σαν τον αντρα σου, τους εχω ζησει παρα πολυ και εχουμε φαει μαζι πολυ αλμυρα.
Με ενα τροπο ημουν ο εξομολογητης τους.....
Ετσι η θαλασσα με διδαξε πολλα, για τους ανθρωπους, για τις συμπεριφορες τους κ.α.
Τοσα πολλα που κανενα φορουμ δεν θα μπορουσε να χωρεσει για να τα δεις γραμμενα.
Πιστευω οτι καταλαναινεις οτι δεν γνωρισα και τα καλυτερα παλικαρια στη ζωη μου.
Σαφως και αν δεν ειχα την πολυταραχη ζωη που ειχα θα ημουν αλλιως.
Ομως δεν μετανιωνω για τιποτα, γιατι τελικα η ζωη μου χαμογελασε και δεν αφησε τον θανατο να μπει.
Και ετσι της ωφειλω πολλα.
Με εστησε ετσι, που να ξερω να περπατω και να στεκομαι ορθιος.
Μου ειπε οτι αμα δεν γονατισεις, παντα θα στεκεσαι στα ποδια σου.
Γιατι κανεις δεν μπορει να σε γονατισει αν δεν το θες εσυ ο ιδιος.
Η αλμυρα σε ατσαλωνει περιεργα γιωτα....
ρωτα τον αντρα σου και θα στο επιβεβαιωσει αυτο.