στη φαση της ζωης μου (3 χρονια κρατησε μονο) που ειχα πλεον χασει 40 κιλα και η διατηρηση του βαρους μου ειχε γινει σχεδον 1η προτεραιοτητα της ζωης μου (!), οταν με επιανε και γουρουνιαζα απο "αμαρτωλα" πραγματα που ειτε εφτιαχνα, ειτε αγοραζα επιτηδες για να γουρουνιασω, ειτε μου εφερναν, αφου ετρωγα οσο ηθελα για να νιωσω ικανοποιηση, μετα τα εδινα στο αγορι μου να τα παρει σπιτι του για να τελειωσει εκει το φαγοποτι για μενα
προχθες δε που το θυμηθηκα αυτο αναμεσα απο πολλες αναπολησεις του παρελθοντος σχετικα με την εξελιξη της διατροφικης μου συμπεριφορας, αναρωτηθηκα τι θα ελεγαν τοτε οι γονεις του οταν γυριζε σπιτι με 4 ανοιγμενες μισες σοκολατες, μισο κουτι γλυκα και 1/3 τσουρεκιου.....