νιωθω βαρος στην ψυχη, θελω να κλαψω, θελω να κανω εμετο.νιωθω οτι καταρρεω...
νιωθω μια μαυριλα..
Printable View
νιωθω βαρος στην ψυχη, θελω να κλαψω, θελω να κανω εμετο.νιωθω οτι καταρρεω...
νιωθω μια μαυριλα..
Πιεσμένη κι αγχωμένη...κι αυτό εκδηλώνεται και σωματικά...έχω ταχυκαρδία, δυσκολία στην αναπνοή και τρέμουν τα χέρια μου...ας περάσει γρήγορα, δεν το αντέχω άλλο! :( Θέλω να κλάψω...
Έχει κανείς καμιά ιδέα για να μου περάσει δίχως να χρειαστεί να βγω απ' το σπίτι; Δεν θέλω καθόλου και φοβάμαι κιόλας να βγω...θα μείνω εδώ όλη την ημέρα...
Λυπημένη...κι αυτή τη φορά ξέρω τι φταίει...ελπίζω να μου περάσει...αλλιώς νομίζω ότι ούτε σήμερα θα ωφεληθώ που θα μείνω μέσα...
τι φταιει?
Περασαν καποια λεπτα απο το ποστ σου Κυκνε
Τελικα λυγισες?
:) Ελα θα συνελθεις μετα
Δεν νιώθω ιδιαίτερη διαφορά σε σχέση με πριν...μου φαίνεται μόνο στον ύπνο δεν υποφέρω αλλά δεν μπορώ να κοιμάμαι κι όλη τη μέρα...
Κύκνε εκτός από μελαγχολία εχεις κάποιο χρόνιο πρόβλημα υγείας;
Τί πράγμα είναι αυτό ρε κορίτσι μου;;;
Από τα θέματα που διάβασα στο προφίλ σου δεν διαφαίνετε να συμβαίνει κάτι τόσο δραματικό εκτός του ότι μπορεί να πέρασες μία φάση μελαγχολίας με τον χωρισμό με το αγόρι σου...
Τί άλλο τόσο κακό σου έχει συμβεί και σε έχει φέρει σε αυτή την κατάσταση;
Νομιζω ότι δεν θέλεις και πολύ να ανοιχτείς,αλλά νομίζω ότι αφού έχεις την υγειά σου δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι για τίποτα άλλο τόσο πολύ.
Πρόσεχε μόνο μην χάσεις και την υγειά σου από την τόσο μεγάλη στεναχώρια.!
Ναι, έχει συμβεί στο παρελθόν κι αυτό είναι η αιτία που είμαι τόσο φοβιτσιάρα και που βλέπω εφιάλτες τη νύχτα...απλά δεν το ξαναγράφω γιατί δεν θέλω να το ξαναθυμηθώ...κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που χάλασε η σχέση μου με εκείνον...
Αλλά σήμερα είμαι τόσο χάλια για τον τρόπο που μου μίλησε η μαμά μου, με στεναχώρησε πραγματικά πολύ...δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω...λες και δεν είναι αρκετά δύσκολη η ζωή μου με την κατάθλιψη (γιατί αυτό έχω, δεν είναι μια απλή μελαγχολία επειδή χώρισα πριν χρόνια) με στεναχωρεί κι επιπλέον...
Όσο για το τελευταίο που λες μακάρι να πάθαινα κάτι, κάτι γρήγορο ώστε να μην υποφέρω ακόμα και στο θάνατο...
Εχεις σκεφτεί να κόψεις τον ομφάλιο λώρο από την μάνα σου μιας και είσαι 35 χρονών;
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τί μπορεί να σου λέει η μάνα σου και να σε στεναχωρεί τόσο πολύ!
Τί να σου πω εσύ ξέρεις καλύτερα-αλλά τόσος πόνος βρε κορίτσι μου;
Οκ εσυ ξερεις!
αυτο ακούστηκε κάπως σαν στίχος ..... ειμαι νεο μέλος αλλα απο αυτα που διαβάζω καθημερινά εδω πιστεύω πως ίσος μπορω να βρω κάποιες σωστές απαντήσεις σε οτι αφορά τα καθημερινά προβλήματα και θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να δώσω βοήθεια σε συνανθρώπους μου που την χρειάζονται !!
χθες μιλούσα με εναν ιατρο ο οποιος με ψυχολόγησε αρκετα μπορω να πω και αυτο που μου ειπε ειναι πως όσο περισσοτερο απομακρος ειναι κανεις σε αυτή την εποχη τοσο το καλυτερο γιατι θα βρει την ψυχικη του γαλήνη και τον εαυτο΄του χωρείς να πρεπει να ειναι κατι αλλο για να ειναι αποδεκτό γιαυτό κ εγω προτιμώ μοναχική ζωη παρα άθλια !! να χαίρεσαι που διαφέρεις και εχεις τα δικα σου θελω και την δική σου ιδεολογική βάση !!
Συμφωνώ μαζι σου ότι ο καθένας θα πρέπει να αποκόψει τον ομφάλιο λώρο με τους γονείς πολύ πριν τα 35, ακόμα και για θέμα απλά συγκατοίκησης. Κι οσο αργεί κανεις να το κανει τόσο πιο δύσκολο ειναι τελικα να το κάνει. Και εννοώ όχι μόνο χωρικά (στο ίδιο σπίτι) αλλά και ψυχικα (ητοι να εχω την αναγκη να τα μοιραζομαι μαζι τους).
Υπάρχουν βεβαια και εξαιρέσεις, όπως στο προκείμενο. Δεν ξέρουμε τι πέρασε κάποιος στη ζωη του για να ειναι σ' αυτη την ασχημη ψυχολογία σήμερα. Η γνώμη μας θα πρέπει να υποβοηθητική στο πως διαμορφωνει κανείς τις καλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις με τους γονείς προς όφελος και των δυο.
οταν λες οτι σε ψυχολογισε αρκετα ενοεις οτι απλα σου ειπε αυτο που θες να ακουσεις μπορω να σου πω παραδειγμα πανω σε αυτο καποτε τον καιρο της κατοχης ειχα παει κ γω σε μια ψυχολογο ειμουν γυρω στα 17 κ παρατηρισα συνεχεια οτι εκανε οτι εκανα πχ θυμαμαι που πηγαινα με ενα μαλι ανακατο επιδη καθομουν στο παραθυρο του λεοφορειο κ μου φυσαγε ο αερας τα μαλια κ αυτη με εβλεπε ετσι κ μου λεγε συγνωμη λιγο κ πηγαινε στη τουαλετα ανακατευε τα μαλια της κ ερχοταν πισω με ενα μαλι να...
θα μου πεις κ γιατι το κανει αυτο? για ενα πολυ απλο λογο για να σου παρουσιασει τον εαυτο σου κ ετσι να δεις καλυτερα εσενα σα να βλεπεις τον εαυτο σου μεσα απο μια αλλη οπτικη γωνια...
ε ναι πριν 14 χρονια πες... δε θυμαμαι κ πολυ καλα αλλα τοσο περιπου
Παντως περασαν 70 χρονια απο τον καιρο της κατοχης..
Iωάννη,βλέπω πολλούς ανθρώπους εδω μέσα και δεν υπονοώ τον "κύκνο" γενικά μιλάω,ότι δεν έχουν αποκοπεί από το γονεϊκό γίγνεσθαι...
και έχω κουφαθεί-ακουσα άνθρωπο να μου λέει σε ηλικία 50 χρονών όταν κάτι του είπα να κάνει ότι δεν θα με αφήσει ο πατέρας μου....
Δηλαδή εγώ τι να πω γι αυτόν τον άνθρωπο....ή ότι είναι η προσωποποίηση της ανωριμότητας ή ότι η βλακεία "θερίζει"
Μετά τα 25 θα πρέπει να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες του εαυτού μας με ότι αυτό συνεπάγεται....κάποιοι δεν είχαν καν την δυνατότητα και σε μικρότερη ηλικία να βοηθηθούν από κάποιον,όπως εγώ,αλλά μόλις λίγο ωρίμασα και έμαθα τον κόσμο τα πράγματα έγιναν καλύτερα!
Μεχρι τότε βέβαια υπέφερα γτ δεν ήξερα να κινούμαι μόνη μου και στο σπίτι ζούσα με μία άρρωστη αδερφή και μία ηλικιωμένη γυναίκα που δεν διαθέτει ούτε την ανάλογη καλλιεργεια ούτε τον ανάλογο χαρακτήρα για να με βοηθήσει.Αφού τραβηξα το μαρτυριο κάποτε στάθηκα στα πόδια μου!
Ακόμα και σήμερα στα 32 μου θέλει συνέχεια να κάνει κουμάντα,πρέπει να γίνεται καβγάς για να συνέρχεται κάπως.
Συμφωνώ οτι η κατάθλιψη σε συνθλίβει γιατί την πέρασα και εγώ,αλλά όπως και κάθε ασθένεια έχουμε το χρέος στον εαυτό μας κάπια στιγμή να συνερχόμαστε και να βοηθάμε τον εαυτό μας προς την κατέυθυνση της θεραπείας.....δεν γίνεται κάποιος να έχει την μισή ζωή του καταθλιψη--εκτός και αν είναι παθολογικής φύσεως!
Δεν το παίζω αρχηγός-προσπαθώ να βοηθήσω κάποια άτομα να συνειδητοποιήσουν και τον δικό τους ρόλο μέσα σε όλο αυτό.!
εγω στην ηλικια των 18 καπου εκει ειμουν οσο θυμαμαι συζητωντας με ενα ξαδερφο μου τον μανωλη του ειχα πει αυτη τη φραση.. οι ανθρωποι της τεχνης ειναι μοναχικοι...
κ αυτος μου απαντησε..
θυμησου καπιες φορες για να παρηγορηθεις οτι μετα τη καταιγιδα ερχετε η γαληνη κ ο ηλιος διαδεχετε τη συνεφια...
(ζητω ακροαση θεου κ αν με ακουσει σφυρα μου....) βασικα δε πρεπει να παραπονιεμαι ομως το ξερω οτι ο εγωισμος κ η αλαζονια πληρωνετε κ δυστιχως τη πληρωσα πολυ ακριβα... βασικα αυτο ειμαι εγω ομως εχω διχαστει σε δυο εαυτους ενα φοβερα φιλανθρωπο κ ενα φοβερα αλαζονα τελικα τα ακρα ειναι παρα πολυ κοντα κ εγω το πιστευω πολυ αυτο οτι το ασπρο προκαλει το μαυρο...