:lol::lol: Μηηηηηηηηη το κάνεις Λίλα! Σκέψου τον παπαράκο σου, ποιός θα τον ταϊζει κοψίδια και όταν θα είναι μόνος και κατατρεγμένος σε ποιόν θα ξαπλώνει δίπλα του τ'ανάσκελο σαν κατσαρίδα; :lol: :lol:
Printable View
:lol::lol: Μηηηηηηηηη το κάνεις Λίλα! Σκέψου τον παπαράκο σου, ποιός θα τον ταϊζει κοψίδια και όταν θα είναι μόνος και κατατρεγμένος σε ποιόν θα ξαπλώνει δίπλα του τ'ανάσκελο σαν κατσαρίδα; :lol: :lol:
Αμαρτησα για το σκυλι μου.ή μαλλον δεν ξεπαστρεψα οτιδηποτε περπαταει.
Λίλα μηηηηη πουτ δε καραμπίνα ντάουν σλόουλι! :lol::lol::lol:
Χωρις πλακα τωρα ειναι σπασιμο να κυκλοφορεις μπακουρι αναμεσα σε ζευγαρωμενους.σαν τη μυγα μες το γαλα.
Λίλα μου για όλους έχει ο Θεός. Και τα ζευγαράκια που βλέπεις δεν ξέρεις πόσο καιρό πριν μπορεί να ήτανε κι αυτοί μόνοι τους ή αν δεν γίνει μία στραβή και ξαναβρεθούνε πάλι μόνοι τους μέχρι να έρθει κάτι άλλο στη ζωή τους. Στη ζωή μας υπάρχουν και στιγμές που είμαστε μόνοι μας είτε το επιλέγουμε είτε όχι αλλά δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω, πρέπει να κρατάμε την ελπίδα ζωντανή μέσα μας και να προχωράμε.
Αγάπες σας αφήνω... ήρθε το φαγάκι μας :D.
Λιλάκο κουράγιο θα έρθει η άνοιξη και στην δική σου την καρδούλα, υπομονή!!!!
Παω και εγω να κανω μπανιο και επιστρεφω.
Καλή όρεξη Eli και καλή ξεκούραση.
Μόλις έφαγα ένα σουβλάκι και ήρθα στα ίσια μου :)
Δεν ξέρω γιατί αλλά το σύστημα ήθελε τσιτσι για να δουλέψει χιχιχιχι.
Πάω να ξαπλάρω αγάπες μου να δω καμιά ταινιούλα. Σας φιλώ γλυκά!
Καληνύχτααααα :love::love:
Καλή ξεκούραση και σε εσάς κορίτσια μου :kiss:
Ειμαι κουρασμενη αφου τελικα εχτες καναμε τη μετακομιση κ σημερα δουλεψαμε ενω ταυτοχρονα τακτοποιουσαμε αλλα ηθελα να πω ενα γεια σε ολες.Σε καθε μια χωριστα αλλα ειδικα στη Μακ κ στο Ναταλοπλασμα που καταφερνουν να ανοιγουν τους ασκους του Αιολου.Ευτυχως που καποτε φυσαει κ γαληνια...Φιλια κ γλυκες καληνυχτες!
Καληνύχτα Γλαύκη και καλή ξεκούραση. Λιλάκι πάω κι εγώ να ξαπλώσω να δω ταινία. Καλό βράδυ σε όλες μας και καλό ξημέρωμα να έχουμε. Ναταλία καληνύχτα x 72. Φιλάκια.
?Ό,τι αληθινό αξιωθήκαμε να μας ακουμπήσει με τη χάρη του και γνήσια μας συγκίνησε κάποτε ,μας συγκινεί για πάντα .
Έρωτες αληθινοί,μελωδίες και φωνές αληθινές που πέρασαν απ΄το αυτί
μας,φωτογραφίες,εικόνες πραγματικότητας και εικόνες από
κινηματογραφικές ταινίες πιο αληθινές απ την πραγματικότητα ,στίχοι
,φίλοι χαμένοι ,όλα θα περνούν πάντα από κοντά μας και δεν θα
περνούν.Θα αποθηκεύονται,ακόμα και εν αγνοία μας,εντός μας,σ? ένα
προσωπικό υπόγειο μυστηρίων και θαυμάτων.
Είναι σοφία να φτιάχνει και να συντηρεί κανείς τέτοια υπόγεια .Αν και
από μόνα τους έχουν τόση δύναμη που,θες δε θες,τα θυμάσαι δεν τα
θυμάσαι,τα συνειδητοποιείς ή όχι, τέτοια υπόγεια συντηρούνται.Γιατί
είναι η σκιά μας.
Κι αν λέγεται πως μια μουσική απ? τις παύσεις και τις σιωπές της
ακούγεται ,έτσι και μια ζωγραφιά ,η ζωγραφιά του επίγειου ταξιδιού μας
,από τις σκιές της φωτίζεται.??
Μάρω Βαμβουνάκη
Καλημερα
Ένα ποίημα για τον Έρωτα. Όχι αυτόν που βλέπουμε στις ταινίες. Δεν έχει τίποτα από happy end, έχει σκοτεινιά και θλίψη. Έχει ακόμα ελπίδα και μεγαλείο. Ο Έρωτας για έναν άνθρωπο, για τη ζωή, ακόμα και για τον ουρανό που μπορεί να βλέπει κανείς λίγα λεπτά μόνο κάθε μέρα σε μια βόλτα στην αυλή της φυλακής. Στην αυλή του σπιτιού, πίσω από το παράθυρο μιας πολυκατοικίας, πίσω από τη δική μας, προσωπική φυλακή.
Η μπαλάντα της φυλακής του Ρέντιγκ
Όσκαρ Ουάιλντ
« Μα κι ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει,
και πρέπει αυτό απ?όλους ν?ακουστεί.
ʼλλοι με κολακεία σε σκοτώνουν
Κι άλλοι με ματιά φαρμακερή
Μ?ένα φιλί σκοτώνουν οι δειλοί,
Κι οι γενναίοι άνδρες με σπαθί.
Νέοι σκοτώνουν άλλοι την αγάπη τους
Κι άλλοι σαν γενούνε γέροι.
Με χέρι Λαγνείας άλλοι τήνε πνίγουνε
Κι άλλοι με Πλούτου χέρι
Κι επειδή πιο γρήγορα παγώνει έτσι το κορμί,
Οι πονόψυχοι σκοτώνουν με μαχαίρι.
ʼλλοι για λίγο ερωτεύονται κι άλλοι για πολύ.
ʼλλοι τον Έρωτα πουλάνε κι άλλοι τον αγοράζουν.
ʼλλοι με βουρκωμένα μάτια τον σκοτώνουνε
Κι άλλοι βουβοί τον αφανίζουν
Κι ενώ ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει,
Όλοι ωστόσο δεν πεθαίνουν.
??????????????????????????????????..
Μαύρα μεσάνυχτα πάντα είχαμε μες στην καρδιά μας,
Και στο κελί μας μέσα αυγή,
Και τον τροχό γυρίζαμε και ξεφτίζαμε το σχοινί,
Ο καθείς στην Κόλασή του μέσα την ατομική.
Μα είναι πολύ πιο τρομερή η σιωπή
Από καμπάνας μπρούτζινης αντήχηση βροντερή.
??????????????????????????????????..
Ποτέ δεν είδα άνθρωπο ν?αγναντεύει,
Με λαχτάρα τόση στη ματιά,
Αυτό που οι κατάδικοι ονομάζουν ουρανό,
Την οθόνη εκεί ψηλά τη θαλασσιά,
Και κάθε συννεφάκι που αρμενίζει
Όμοιο με πλεούμενο με ασημί πανιά.
??????????????????????????????????
Δεν ξέρω αν οι νόμοι είναι άδικοι
Ούτε και δίκαιοι αν είναι ή σωστοί,
Μα κείνο που όλοι οι καταδικασμένοι το γνωρίζουνε,
Είναι πως δεν μπορούν τα τείχη να περάσουν ζωντανοί,
Και πως κάθε μέρα σαν χρόνος μοιάζει,
Χρόνος δίχως τέλος και αρχή.