ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Τζίνα,δεν παίζεσαι!Καλώς το άσωτο βαρυστομαχιασμένο μας!Κοριτσάρες μου,σας καληνυχτώ...Τσούζουν τα μάτια μου...
Έβλεπα πάλι φωτογραφίες...Μαρόκο,Παρίσι ,Ρωσία...από τη μνήμη του Ντουλιού.Έχουμε μόνο μία φωτογραφία μαζί,στο Παρίσι,
όπου καμία μας δεν αντιλήφθηκε τη λήψη.Λογικά μας έβγαλε ο μικρός μου αδερφός.Τέλος πάντων...Έκανα μια όμορφη βόλτα σήμερα
μετά το καφέ.Ο αέρας φυσά ανοιξιάτικη αναστάτωση κι ο ήλιος έκανε επίδειξη ηλιαχτίδων καθώς έδυε...Κάποια στιγμή μ'έπιασε η μελαγχολία
της μοναξιάς μου κι επέστρεψα σπίτι,ευτυχώς οριακά πριν με πιάσει η βροχή.Είναι εντυπωσιακό το πόσο κλεισμένη είμαι!Κάθε φορά που βγαίνω έξω
εντυπωσιάζομαι από το πόσοι πολλοί άνθρωποι κυκλοφορούν έξω!Σας αφήνω μια φωτογραφία απ'τη βόλτα μου και το σημερινό τραγούδι του Τήρη.ΧΧ

--->Βireli Lagrene: Envie de toi

Καληνύχτα x 72 Ναταλία και όνειρα όμορφα κι ανάλαφρα. Φιλάκια.

Καλησπέρα και από εμένα Ναταλένιες μου!
Γύρισα μετά από την πεντάωρη βόλτα μου και μόλις σας διάβασα :).

Ναταλία μου δεν ξέρω πως είναι να χωρίζεις μετά από μία δωδεκάχρονη σχέση που έχει φτάσει σε αδιέξοδο αλλά μου φαντάζει απίστευτα επώδυνο και τραυματικό. Οι δικές μου παλιότερες σχέσεις ήταν πολύ μικρότερες και επιφανειακές και όταν φτάσανε στο τέλος τους ήταν πλέον τόσο εμφανές το αδιέξοδο που πλέον δεν χωρούσε για την καρδιά και το μυαλό καμιά αμφιβολία, γι αυτό και τις ξεπέρασα με σχετική ευκολία. Το μόνο που μπορώ να πω για την δική σου εμπειρία είναι ότι πραγματικά θέλει πολύ θάρρος και κότσια για να αφήσεις πίσω σου μία τόσο μακροχρόνια σχέση και να παλέψεις με νύχια και με δόντια για να φτάσεις σήμερα να λες ότι την έχεις ξεπεράσει. Μεγάλη η δύναμη ψυχής που απαιτείται για να φτάσεις στις σκέψεις και τα συναισθήματα του σήμερα. Αξίζεις έναν άνθρωπο που θα στέκεται δίπλα σου, θα είναι στην ίδια πόλη με την δική σου και θα σε αγαπά και θα σε στηρίζει στα όλα σου. Εύχομαι ο Θεός σύντομα να στον φέρει στον δρόμο σου και να βρεις και εσύ το λιμάνι σου που τόσο ανάγκη έχεις να πιάσεις. Να κοπάσουν οι συναισθηματικές σου φουρτούνες και να βρεις επιτέλους την ηρεμία σου δίπλα σε έναν σύντροφο που θα σε αγαπάει για αυτό ακριβώς που είσαι χωρίς όρους και χωρίς δισταγμούς και φόβους.

Καλή ξεκούραση νεραϊδένια μου!
Η ζωή είναι εκεί έξω μην της γυρίζεις την πλάτη καρδιά μου, είναι κρίμα να στερείς από τον κόσμο την ομορφιά σου!

Υ.Γ. δεν θέλω σαρκασμούς, είσαι πανέμορφη!

Quote:

---

Originally posted by ΤΖΙΝΑ
Τι να σου πω βρε Αβουλίνι; Αυτό δεν είναι δακτύλιος είναι ο ʼρχοντας των δαχτυλιδιών!! :lol: :lol:

---

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Το τι γέλιο έριξα με αυτό το σχόλιο σου Τζίνα δεν λέγεται!!! Ξεκαρδίστικα στην κυριολεξία!

ʼβα μου τι να σου πω βαρυστομαχιασμένο μου παιδί; Ειλικρινά με άφησες άφωνη με τα σημερινά σου κατορθώματα! Μα που τα χώρεσες μαρή; Πως μπόρεσες; Πόσες ώρες μασούσες σαν την κατσίκα;;; :lol:
Αυτά παθαίνει κανείς μετά από μερικές μέρες διαμoνής στην ΠειναΛόγκα :lol:

Quote:

---

Originally posted by ΤΖΙΝΑ
Eli τι τέλειο χρώμα barbie έχει ο Σωκράτης;:lol: Είναι πανέμορφος, πολύ χαίρομαι που έγινε καλά και δεν ήπιε το κώνειο :lol: μέσα στις γιορτές ώστε να πικραθείς. Ποζάρει κιόλας παρακαλώ, κοιτάει τη φωτογραφική μηχανή όλο νάζι. Με όποιον δάσκαλο καθήσεις....:lol:

---

Ναι ναι έχει χρώμα ανοιχτό κοραλί το ψαράκι μου! Είδες;; Δεν είναι τυχαίος :lol:!
Που να τον δεις όταν φουντώνει και γίνεται έντονος πορτοκαλί! Είναι και τσαμπουκαλής όταν είναι στα καλά του και όταν τον πλησιάζεις, φουσκώνει και επιτίθεται. Καμία φορά άμα βάλω μέσα το χέρι μου στο ενυδρείο έρχεται και με δαγκώνει ο ατιμούλης, μία φορά μου είχε κάνει και γρατζουνιά το σκασμένο :lol:

Eli δε φταίω εγώ η ʼβα φταίει που με εμπνέει! Κι εγώ ξεκαρδίστηκα μόλις το σκέφτηκα και μάλιστα έτυχε να μιλάμε στο τηλ. εκείνη την ώρα και δεν της το είπα, το πόσταρα και της είπα να το διαβάσει και μετά ξεκαρδιστήκαμε παρέα! Δεν τα έφαγε όλα μαζί, τις πήρε ώρες για να τα φάει με non stop μασούλημα! :lol: Ο Σωκράτης στη φωτογραφία δείχνει να είναι ροζ, αλλά αν είναι κοραλί θα είναι πιο όμορφος ακόμα, είναι τσεκαρισμένο ότι δεν είναι πιράνχας; :lol: Είναι και μεγάλος, το χρυσόψαρο δείχνει σαν κουτσουλιά μπροστά του.

Καλά ήμουν σίγουρη ότι έκανε μαραθώνιο μασουλήματος! :lol:

Όσο για τον Σωκράτη που να τον έβλεπες στα νιάτα του! Είχε έντονο χρώμα πορτοκαλί και ήταν πολύ μικρότερος. Όσο μεγαλώνει το χρώμα του ξεθωριάζει. Αυτά τα ψάρια έχουν χρόνο ζωής από 10 έως 15 χρόνια. Τώρα είναι περίπου οκτώ χρονών οπότε είναι κάτι παραπάνω από μεσήλικας :lol:.

Είναι γλύκας, εύχομαι να σου κρατάει συντροφιά για πολλά χρόνια ακόμα, μέχρι να γίνει γεράκος με άσπρα λέπια. :lol:

:lol: Σε ευχαριστώωωω! Μακάρι γιατί τον έχω συνηθίσει πλέον τον άτιμο και θα μου κοστίσει άμα μου φύγει. Τον έχω φέρει από Θεσσαλονίκη - Αθήνα. Τέσσερα σπίτια έχουμε αλλάξει παρέα και τρία ενυδρεία! Έχουμε παρελθόν :lol:

:lol::lol::lol: Τι με λες; Θεσσαλονικιός είναι ο ομορφάντρας; Κολλλυμπάει με παχύ λ; :lol:

Έλι,με παρενοχλείς κολακευτικά!ʼσε που με το υστερόγραφο σου τολμώ να πω πως έχεις περισσότερο χιούμορ κι από τη Τζίνα!

Ο Δημήτρης είναι πάντα η λατρεία της ζωής μου!Γι'αυτόν γεννήθηκα,γι'αυτόν γράφτηκαν τα τραγούδια,γι'αυτόν ξημέρωναν οι μέρες μου...
Κι εγώ είμαι η λατρεία η δική του.Αυτά ήταν μέχρι τέλους τα λόγια μας,δύο χρόνια μετά τον χωρισμό μας και δύο χρόνια από σήμερα
όταν ουρλιάζοντας κάποια ξημερώματα του απαγόρευσα να μου ξανατηλεφωνήσει,δηλώνοντα� � του πως για μένα έχει πεθάνει και δεν υπήρξε ποτέ!
Δεν πιστεύω πως θ'αγαπήσω και θα δοθώ τόσο αυτοθυσιαστικά κι ολοκληρωτικά σε άλλον ξανά.Κι ούτε άλλωστε το θέλω.Και γιατί αυτό είναι κάτι μοναδικό
δικό του και γιατί ελπίζω πως με αγαπώ πλέον κομματάκι περισσότερο...Εξάλλου δεν είμαι η ίδια Ναταλία πια.Μοιραστήκαμε πολλά σπουδαία στα χρόνια
που ζήσαμε μαζί.Δε θα παραμέναμε σε μια τόσο οδυνηρή και για τους δύο σχέση αν δε μας έδενε κάτι μεταφυσικά μοναδικό!Το πάθος και οι δύο όψεις
του νομίσματος του!Ο τότε απολογισμός απλούστευσης λέει πως είχε πρόβλημα με τα κιλά μου.Ο μεταγενέστερος λέει πως έχει σοβαρά άλυτα του θέματα,
ενδεχομένως και κάποια διαταραχή...Τεσσεράμισυ χρόνια στην ίδια πόλη και δε συναντηθήκαμε ποτέ!Και το ότι είμαι κλεισμένη σπίτι είχε κατά πολύ να κάνει
μ'εκείνον.Τα κοινά μας χρόνια δε βγαίναμε και τα μετά από κείνον δε ρίσκαρα τυχαία συνάντηση μαζί του.Εδώ και δυό χρόνια βέβαια οι λόγοι αυτοί δεν υφίστανται.
Δεν υπάρχουν λέξεις να χωρέσουν όσα δύο άνθρωποι μοιράζονται και μόνο εκείνοι κατέχουν."Κατέχεις το ότι σ'αγαπώ,μα δεν κατέχεις πόσο!Σ'αγαπώ πάρα πολύ
κι άλλο ακόμα τόσο!"Μόλις μου ήρθε μια μαντινάδα του μόλις έγραψα το "κατέχουν".Με τις μαντινάδες του με τούμπαρε...ύστερα ήρθαν τα τραγούδια...
τα πολύωρα τηλεφωνήματα ειδικά μέσα στη νύχτα,τ'απίστευτα λόγια μέσα στους λυγμούς μετάνοιας,οι υποσχέσεις,η προδοσία...Ακόμα και σήμερα αν τον δω
είμαι σίγουρη πως δε θα πω λέξη,παρά θα συνταραχθώ και θα κλάψω.Θα του κάνω νόημα να συνεχίσει να περπατά και να μη προφέρει λέξη.Έτσι λέω,δεν ξέρω...
Καμιά φορά σκέφτομαι πώς είναι δυνατόν να μη μιλάμε,να μην ξέρει για τη μαμά μου,να συνυπάρχουμε στον ίδιο κόσμο σα δυό ξένοι...Ναι,Έλι μου,τον ξεπέρασα
πριν δύο χρόνια,οπότε και αφέθηκα διαθέσιμη στην επόμενη σχέση μου.Ωστόσο σ'αυτόν τον άνθρωπο έχω υπάρξει τόσο ευάλωτη που δε λέω για τίποτα ποτέ.
Αυτό που ακράδαντα ξέρω είναι πως αυτή η σχέση με κατέστρεψε.Δε μετανιώνω,αλλά δεν είχα καμία ποιότητα ζωής!Και μόνο που βρήκα την ηρεμία μου
και τον εαυτό μου αξίζει κάθε στιγμή που στερούμαι την αγάπη μας.Εκείνος είναι η αιτία που είμαι με τον Τήρη.Το ξέρει κι εκείνος αυτό φυσικά.Αν δεν είχα
εισπράξει τόση απόρριψη,τόση άσχημη συμπεριφορά,αν δεν είχα ζήσει τόση τρέλα,δε θα ήμουν σήμερα με το εντελώς αντίθετο,του οποίου ωστόσο
μου λείπουν κομμάτια σημαντικά.Σήμερα είμαι με κάποιον που είναι κρυσταλένια διάφανος κι ειλικρινής,που με αποδέχεται και μ'αγαπά για ό,τι είμαι
και παρά όσα δεν είμαι,που παρακολουθεί την ανάσα μου να καταλάβει αν πονώ,τη χροιά της φωνής αν δεν είμαι καλά,θάλασσα υπομονής κι ηρεμίας.
Όλα κυλούν τόσο γλυκά!Ακόμα κι οι πιο απεγνωσμένες μου προσπάθειες για καυγά,πάνε άπατες...Υπάρχει αγάπη,αλλά όχι,ο κόσμος δε φτιάχτηκε για μας,
για να συναντηθούμε...Με τον Δημήτρη πίστευα πως γενιές και γενιές προγόνων μας έσμιξαν μόνο και μόνο για να γεννηθούν τα δικά μας παιδιά!Κι άλλα
πολλά υπερβολικά,που δεν υπάρχει λόγος ν'αναφέρω...Κάτι που ζούσα ακόμα στα συννεφάκια τότε,κάτι η λατρεία μου για κείνον ήμουν σε μόνιμη επίρροια
παραισθησιογόνου!Περιμένε� � το τηλέφωνο καληνύχτας του το Τηράκι κάμποσο τώρα,οπότε θα σας καληνυχτήσω τρυφερά.Πριν κλείσω θα τολμήσω κάτι,
που από τη μία με πονά κι από την άλλη δε θέλω να κρύψω.Έχω γράψει πάρα πολλά βιωματικά ποστς στα πρώτα μου χρόνια εδώ κι ούτε που θυμάμαι τι έλεγα.
Αυτό που μου έμεινε ήταν το πιο δύσκολο όλων.Ένα που ξεκίνησε ως απάντηση στην ερώτηση ενός μέλους και κατέληξε ως αφιέρωση σ'εκείνον.Εσείς τότε
δε με γνωρίζατε κι έχετε χάσει τις εποχές που μιλούσα για μένα,τη σχέση μου με την τροφή,με την εικόνα μου,μ'εκείνον...Θα σας παραπέμψω σ'ένα ποστ
που έχει μέσα κάμποσα από αυτά μου τα κεφάλαια.Πάντα "εκτίθεμαι" με την ελπίδα κάποιος κάτι να εισπράξει θετικό από το δικό μου μοίρασμα.Ο ίδιος λόγος
συν του ότι διανύουμε την εβδομάδα,που σας βάζω στον κόσμο μου με κάνει να σας οδηγήσω σ'ένα τόπικ που έχει από καιρό θαφτεί.Εκ των προτέρων σας ζητώ
να μη λυπηθείτε για μένα.Είμαι καλά!Όλα αυτά που θα διαβάσετε ανήκουν στο παρελθόν.Κάποιες ενδεχομένως τα ξέρετε από συζητήσεις μας...Σας καληνυχτώ 72 φιλιά!


--->Originally posted by NADINE on 19/6/09 στις 15:34

Λιλάκι ξύπνα να βάλεις το κινητό σου στο κομοδίνο! :lol: Elaki πάω να ξαπλώσω, θα είσαι κουρασμένη κι εσύ μετά την part time βόλτα που έκανες σήμερα. Σας καληνυχτώ όλες, καλό μας ξημέρωμα με κλειστά παντζούρια! Φιλάκια.

Quote:

---

Originally posted by ΤΖΙΝΑ
:lol::lol::lol: Τι με λες; Θεσσαλονικιός είναι ο ομορφάντρας; Κολλλυμπάει με παχύ λ; :lol:

---

XAXAXAXAXAXAXAXA :lol::lol::lol:
Αμ για τι μας πέρασες για τυχαίους για;;;;

Καληνύχτα Τζινάκιον μου! ʼντε να μας έρθεις στας Αθήνας γιατί μας έλειψες δεν έχει πλάκα να κερατώνουμε την Ναταλία τρίο, το κουαρτέτο έχει πιο πολύ ενδιαφέρον :lol: