Το θέμα της ημέρας

http://www.bestrong.org.gr/pictures/..._anticrafo.jpg



Σ’ αυτές τις γιορτές δεν είσαι μόνος…


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Στα πλαίσια των Χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων του Δήμου Αθηναίων με τίτλο « Η Αθήνα γιορτάζει», συμμετέχουμε με την παρουσία
της οργάνωσης “ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ”, στην πλατεία Συντάγματος, το Σάββατο 29 & Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012, από τις 12 το μεσημέρι
έως τις 7 το βράδυ. Θα είμαστε για 2 μέρες η βάση του φιλανθρωπικού χριστουγεννιάτικου δέντρου, με δράση που έχει τίτλο: «Σ’ αυτές τις γιορτές δεν είσαι μόνος…».

Σκοποί της δράσης αυτής είναι η ενημέρωση του κοινού, για την εθνική γραμμή υποστήριξης ανθρώπων που εμπλέκονται με το καρκίνο 1069,
καθώς επίσης και η ευαισθητοποίηση σε θέματα καρκίνου.

Τέλος μέσω της εορταγοράς, με τη διάθεση διαφόρων ειδών σε συμβολικές τιμές όπως: είδη της οργάνωσης “ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ”,
χειροποίητες δημιουργίες επιζώντων του καρκίνου, χριστουγεννιάτικα είδη κ.α., θα υποστηριχτεί η οργάνωση ώστε να συνεχίσει
την 24ωρη λειτουργία της γραμμής 1069 και για το έτος 2013.


Επίσης, ο ΟΤΕ μας παραχώρησε το νούμερο 901 11 150 150, με σκοπό να συγκεντρώσουμε το απαραίτητο ποσό των 50.000 ευρώ που απαιτούνται, για την συνέχιση
λειτουργίας της 24ωρης γραμμής ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, στελεχωμένη από 7 επαγγελματίες ψυχικής υγείας, για το έτος 2013.
Καλέστε στο 901 11 150 150 από σταθερό ΟΤΕ, από 29/11/2012 έως και 04/02/2013, θα χρεωθείτε με το ποσό των 3,68 ευρώ/κλήση, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ,
όπου το 84% εξ’ αυτού του πόσου, θα προσφερθεί στην οργάνωση ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ, για την επίτευξη του στόχου μας.

Αν πάτε στις εφορίες τώρα γίνεται τρελής από ουρές που συνοστίζονται να καταθέσουν πινακίδες. Σίγουρα επέλεξαν γιά επόμενο μέσο το γαϊδούρι ώστε να προχωρίσουν με γοργά βήματα στην Ανάπτυξη που έρχεται. Είναι αυτοί που ανέχονται τις καλοαναθρεμένες Μ.Κ.Ο και που με την σοφή λαϊκή τους ετυμηγορία έφεραν στον θρόνο αυτούς από θα αποκάλυπταν χωρίς δεύτερη τα λαμόγια που μας είχαν κατσικωθεί. Κατά μία έννοια καλά 'κάναν: στο γαϊδουράκι ταιριάζουν περισσότερο της ξυλόσομπας τα κάστανα, παρά στα ντουλαπάκια του γιώτα-χί.

Δέ βαριέσαι... ας είναι καλά το Νοιάζομαι-Μοιράζομαι του μέγκα και ο δήμαρχος 1ου βραβείου καμμένου χριστουγεννιάτικου δένδρου που φροντίζει να ξεσκαρτάρει τη σαβούρα και να μας ντύσει με τα κομψότερα (κλίκ), ας είναι καλά ο ιερόνυμος που παινεύεται πως θα μοιράσει εκκλησιαστική γή σε άνεργους ακτήμονες ενώ αποσκοπεί να μετατρέψει δάση σε εμπορεύσιμη οικοδομική γή (κλίκ).

Αλλά, τί με νοιάζει -θα αράξω κουβερτοκουκουλωμένος: έχω στον τόπο μου το κόμμα του εργάτη που θα καθαρίσει γιά πάρτη μου. Όχι τώρα αμέσως, ...όταν μπορέσει. Τώρα είναι απασχολημένο με την απόλυση 50 ζημιάρηδων εκμεταλευόμενο το πρόσφατο μνημόνιο, κι ας βρυχάται κατά των μνημονίων και του καπιταλισμού που τα γεννά (κλίκ).
Και που πουλά σε πασίγνωστο σε μεγαλοεκδότη γιά 7 εκατομμύρια ευρώ τη δημόσια συχνότητα που της είχε παραχωρηθεί δωρεάν από το κράτος στη βάση της λογικής του πλουραλισμού και της διακίνησης ιδεών... (κλίκ)


Μάλλον με βλέπω σύντομα να στέλνω και'γώ τέτοια message in a Bottle:

http://www.trelokouneli.gr/wp-conten...etcher_71.jpeg
(κλίκ)

Quote:

---

Originally Posted by carry

Αν πάτε στις εφορίες τώρα γίνεται τρελής από ουρές που συνοστίζονται να καταθέσουν πινακίδες. Σίγουρα επέλεξαν γιά επόμενο μέσο το γαϊδούρι ώστε να προχωρίσουν με γοργά βήματα στην Ανάπτυξη που έρχεται. Είναι αυτοί που ανέχονται τις καλοαναθρεμένες Μ.Κ.Ο και που με την σοφή λαϊκή τους ετυμηγορία έφεραν στον θρόνο αυτούς από θα αποκάλυπταν χωρίς δεύτερη τα λαμόγια που μας είχαν κατσικωθεί. Κατά μία έννοια καλά 'κάναν: στο γαϊδουράκι ταιριάζουν περισσότερο της ξυλόσομπας τα κάστανα, παρά στα ντουλαπάκια του γιώτα-χί.

Δέ βαριέσαι... ας είναι καλά το Νοιάζομαι-Μοιράζομαι του μέγκα και ο δήμαρχος 1ου βραβείου καμμένου χριστουγεννιάτικου δένδρου που φροντίζει να ξεσκαρτάρει τη σαβούρα και να μας ντύσει με τα κομψότερα (κλίκ), ας είναι καλά ο ιερόνυμος που παινεύεται πως θα μοιράσει εκκλησιαστική γή σε άνεργους ακτήμονες ενώ αποσκοπεί να μετατρέψει δάση σε εμπορεύσιμη οικοδομική γή (κλίκ).

Αλλά, τί με νοιάζει -θα αράξω κουβερτοκουκουλωμένος: έχω στον τόπο μου το κόμμα του εργάτη που θα καθαρίσει γιά πάρτη μου. Όχι τώρα αμέσως, ...όταν μπορέσει. Τώρα είναι απασχολημένο με την απόλυση 50 ζημιάρηδων εκμεταλευόμενο το πρόσφατο μνημόνιο, κι ας βρυχάται κατά των μνημονίων και του καπιταλισμού που τα γεννά (κλίκ).
Και που πουλά σε πασίγνωστο σε μεγαλοεκδότη γιά 7 εκατομμύρια ευρώ τη δημόσια συχνότητα που της είχε παραχωρηθεί δωρεάν από το κράτος στη βάση της λογικής του πλουραλισμού και της διακίνησης ιδεών... (κλίκ)


Μάλλον με βλέπω σύντομα να στέλνω και'γώ τέτοια message in a Bottle:

http://www.trelokouneli.gr/wp-conten...etcher_71.jpeg
(κλίκ)

---

Ρε συ οσο αφορα τον κινεζο εχω μερικες αμφιβολιες. Πχ πως ηξερε τοσο καλα αγγλικα?

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Ρε συ οσο αφορα τον κινεζο εχω μερικες αμφιβολιες. Πχ πως ηξερε τοσο καλα αγγλικα?

---

Δέν έχω ιδέα (μπορεί να είναι μπαρούφα), ...αλλά μή νομίζεις πως είναι πολύ καλύτερα τα πράματα

Nαι δεν το συζητω αυτο . Και οχι μονο στην Κινα σχεδον σε ολες τις χωρες της νοτιοανατολικης Ασιας ετσι εχουν τα πραγματα.
Απλα αμφιβαλλω για το γραμμα.

Πώς μπορεί ο καθένας μας να μετρήσει πόσο σημαντικός είναι ο κάθε άνθρωπος που υπάρχει στη ζωή μας;

Πέρα από απόψεις του τύπου “κάθε άνθρωπος είναι σημαντικός”, “όλοι είναι ίσοι”, κλπ, που ισχύουν φυσικά σε ένα γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο,
που σέβεται τον άνθρωπο και τα δικαιώματα του, είναι γεγονός, ότι για τον καθένα μας, ο κάθε άνθρωπος που υπάρχει στη ζωή μας δεν είναι
το ίδιο σημαντικός με τον επόμενο. Συνήθως έχουμε διαφορετικούς ομόκεντρους κύκλους γύρω μας, όπου εντάσσουμε τον κάθε άνθρωπο που παίζει
ρόλο στη ζωή μας, ανάλογα με το πόσο σημαντικός είναι.

Ενώ υπάρχουν κάποια γενικά μοτίβα ένταξης, δηλαδή συνήθως η άμεση οικογένεια, ο σύντροφος, οι καλοί φίλοι είναι στους πιο στενούς κύκλους,
δεν ισχύουν για όλους το ίδιο. Επίσης, ένας φίλος ή γνωστός μας μπορεί να είναι σημαντικός σε ένα τομέα της ζωής μας, αλλά όχι σε έναν άλλο.
Πώς όμως μπορούμε να κατανοήσουμε οι ίδιοι πόσο πραγματικά σημαντικός είναι κάποιος σε σχέση με άλλους;

Μπορούμε να το καταλάβουμε παρατηρώντας και μετρώντας ένα και μόνο στοιχείο: πόσο από τον ελεύθερο χρόνο που διαθέτουμε έχουμε ανάγκη και
θέλουμε να περνάμε με αυτόν τον άνθρωπο!..

..Αρκετοί όμως, αναρωτιούνται συχνά τι δεν πάει καλά στη ζωή τους, γιατί τους πειράζει αυτό ή το άλλο, γενικώς νοιώθουν μία ανισορροπία.
Πολύ συχνά λοιπόν, και χωρίς τη βοήθεια κανενός (εκτός ίσως ενός post που θα μας κινήσει τη σκέψη…) μπορεί ο καθένας να κάνει αυτό
το τεστ και να διαπιστώσει ότι δεν “επενδύει” το χρόνο που θα έπρεπε σε αυτούς που θα έπρεπε, πραγματοποιώντας το πρώτο βήμα
για να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές.

http://posiliving.gr/poso-simantikoi...wpoi-gyrw-mas/


ΥΓ. Σκέφτομαι τώρα πόσο καλά χρειάζεται να τάχουμε πρώτα με τον εαυτό μας, γιατί κι οι σημαντικοί άλλοι.. καμιά φορά φεύγουν με τον ένα ή με
τον άλλο τρόπο απ' τη ζωή μας και μένουμε πάλι για κάποιο διάστημα μόνο με ΜΑΣ!

δεν υπαρχουν ανθρωποι στη ζωη μου. οι γονεις δε μετρανε γιατι ειναι αναγκαστικα και ποτε δε τα πηγαινουμε καλα. συντροφος, φιλοι, γνωστοι ανυπαρκτοι.

Quote:

---

Originally Posted by KENO

δεν υπαρχουν ανθρωποι στη ζωη μου. οι γονεις δε μετρανε γιατι ειναι αναγκαστικα και ποτε δε τα πηγαινουμε καλα. συντροφος, φιλοι, γνωστοι ανυπαρκτοι.

---

Σου είχα ξαναγράψει ότι είτε το θέλουμε είτε όχι οι γονείς, αποτελούν κομμάτι του ψυχισμού μας, γι' αυτό χρειάζεται να τους αποδεχτούμε, να τους δείξουμε
όσο μπορούμε σεβασμό, δηλ. να τους συγχωρέσουμε, γιατί μας έδωσαν εκτός από υλικά.. κι ό,τι άλλο ήξεραν και μπορούσαν.. Κάπου αλλού έγραψες.. ότι ευτυχώς
που σε ανέχονται με το δύσκολο χαρακτήρα σου.. Είναι σημαντικό αυτό να το παραδεχόμαστε κι είναι κι ένα βήμα προς την ενηλικίωσή μας! Δεν λέω φταίνε
κι οι γονείς σε πολλά.. αλλά αν είναι και μεγάλοι άνθρωποι πρέπει να δείξεις κατανόηση, γιατί δεν αλλάζουν τώρα.. είναι πολύ δύσκολο.. Κι όσο εμμένουμε
με θυμό απέναντί τους τόσο θάχουμε συνέχεια προβλήματα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.. κυρίως όμως στη σχέση με τον εαυτό μας!

αποτελουσαν στο παρελθον συμφωνω, τωρα πια που κοντευω τα 30 τι να αποτελεσουν ? απλα μενω μαζι τους αναγκαστικα γιατι δεν φτανουν τα λεφτα να παω αλλου. γι'αυτο εγραψα πως με ανεχονται, αφου θα επρεπε να εχω ξεκουμπιστει απ'το σπιτι τους εδω και μια δεκαετια. παρεα μ'αυτους δε γινεται, ουτε να μας καλυψουν ερωτικα μπορουν, ουτε φαινονται καπου αλλου χρησιμοι πλεον. παιξαν τον ρολο τους, ζησαν οτι ειχαν να ζησουν, εν αντιθεση με μενα. και γι'αυτο οι ιδιοι ειναι που θα επρεπε να δειξουν κατανοηση.

ο χαρακτηρας μου μπορει να ειναι οπως ειναι αλλα δε ξερω αν φταιει αυτο ή η κατασταση στην οποια βρισκεται η χωρα, και κυριως το οτι δεν εχω δικο μου χωρο να νιωσω ανετα (τοτε θα ημουν και πιο χαλαρος κι οχι μονιμως με νευρα οπως τωρα) για να μπορω να φερω κι εναν ανθρωπο. υπαρχουν και χειροτεροι απο μενα που περναν μια χαρα. αν ηξερα τι φταιει για τη μοναξια μου δε θα ημουν μονος. και υποτιθεται την επιλεγω κι ολας, μου αρεσει καποιες φορες, απλα θα προτιμουσα να βαδιζω καπου σιγουρα με ενα ατομο και για δημιουργια οικογενειας αυριο μεθαυριο, παρα κανενα οπως τωρα.

Τσαουσεσκου. εδω ποτε θα κανουν καμια εκτελεση ? γιατι δε τους συλλαμβανει ο στρατος ?

http://www.youtube.com/watch?v=QHcbq7VnspY

"σας μιλω σαν μητερα σας" λεει η βρωμο******* να προκαλεσει οικτο. ενω λιγο πιο πριν ο πουστραληταρας ειπε "εχω το δικαιωμα να κανω οτι θελω" και "ντροπη ντροπη". τα κοινωνικα καρκινωματα ομως δεν ντραπηκαν για οσα εκαναν!

“Οι άνθρωποι μας συμπεριφέρονται όπως τους αφήνουμε να μας συμπεριφερθούν!”


Οι άνθρωποι μας συμπεριφέρονται όπως τους αφήνουμε να μας συμπεριφερθούν” μου λέει πάντα ένας φίλος..και όσο το σκέφτομαι
συνειδητοποιώ πόσο δίκιο έχει! Πόσες φορές γκρινιάζουμε, διαμαρτυρόμαστε, στεναχωριόμαστε, προβληματιζόμαστε για μια συμπεριφορά
του φίλου/ης μας, ενός συγγενή μας, ενός κολλητού μας, ενός συνεργάτη μας που δεν μας αρέσει; Σίγουρα είναι κάτι που έχει συμβεί σε όλους.
Αμέσως μας προβληματίζει το γιατί να μας συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο κάποιος. Βέβαια συνήθως ο τελευταίος υπεύθυνος
που περνάει από το μυαλό μας για αυτήν την συμπεριφορά είναι ο εαυτός μας. “Μα καλά εγώ τι φταίω να μου συμπεριφέρεται έτσι;
” ή “είναι άδικο να μου μιλάει έτσι!” σκέφτονται και αναρωτιούνται πολλοί. Κι όμως συνήθως κι εμείς οι ίδιο φταίμε.
Εμείς οι ίδιοι δίνουμε το δικαίωμα. Εμείς οι ίδιοι αφήνουμε το περιθώριο. Εμείς το επιτρέπουμε.

Εκ πρώτης όψης μπορεί να μην καταλάβουμε γιατί μπορεί να φταίμε.. όμως καλό θα ήταν να πάρουμε λίγο χρόνο για να παρατηρήσουμε
εκτός από την συμπεριφόρα των άλλων, και την δική μας!
Μήπως είναι τελικά στο χέρι μας να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο μας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι γύρω μας;;



ΥΓ Μετά κι οι συμπεριφορές των άλλων προς εμάς, είναι ανάλογες των δικών μας συμπεριφορών προς αυτούς.

Πόσο δίκιο έχεις Μαρκέλα! Οι άλλοι είναι ο καθρέφτης μας. Οποια εικόνα μας τους δίνουμε, αυτή μας γυρίζουν πίσω. Αν τους προβάλλουμε την εικόνα του θύματος, θα μας φέρονται σα να είμαστε θύμα. Και δεν το κάνουν επίτηδες. Πιστεύουν οτι έτσι θέλουμε να μας φέρονται. Λίγοι είναι εκείνοι που θα ασχοληθούν πραγματικά με αυτό που κρύβουμε βαθιά μέσα μας. Σε μεγάλο βαθμό επομένως προκαλούμε με τη συμπεριφορά μας τη συμπεριφορά των άλλων απέναντί μας...

https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.n...15553879_n.jpg

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.n...20557564_n.jpg

Πρόκειται για την ίδια χώρα όπου, ενώ το 1960 οι έμποροι, οι βιομήχανοι και οι βιοτέχνες κάλυπταν το 50,8% των άμεσων φόρων, το 2012 φτάσαμε να πληρώνουν μόλις το 7,9%.
από εδώ (κλίκ)