Τι σκέφτεσαι τώρα;

Μέρα χαράς σήμερα. Έβαλα παντελόνι το οποίο δε μου έκανε πριν αρχίσω το "ταξίδι" για πρώτη φορά.

Σημείωση: είχα ένα κενό στη γκαρνταρόμπα μου 3 νούμερα, οπότε οτι φόραγα μέχρι χθες ήταν 3 νούμερα(1 παντελόνι) έως 4 νούμερο(τα υπόλοιπα) από αυτό που έβαλα σήμερα :D. Όπως καταλαβαίνετε περίμενα αυτή τη μέρα με αγωνία γιατί μου πέφτανε λίγο μεγάλα τα παντελόνια μου.

Τα καινούρια(είναι αρκετά, της φοιτητικής μου εποχής που ήμουν πάνω κάτω 110-120 κιλά) θα με πάνε για 15-20 κιλά ακόμα φαντάζομαι και μετά θα πρέπει να κάνουμε αγορές:thumbup:

σκέφτομαι... ελπίζω.... αύριο όλα να πάνε καλά..... :) και επιτέλους να καταφέρω να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου και να γίνει καλά ο άνθρωπος που λατρεύω! :)

κολις εστειλα καποιον στην πολη του κλεανθη :)
αντε, να τον χαιρεσαι :P

φιλιππάρα, τελειο αισθημα ε? συγχαρητηρια κ εις κατωτερα κ στα δικα μας :D

bigWildrose , ευχομαι να ολοψυχα να γινουν ολα οσα λες :)

σκεφτομαι οτι εγινε κατι την προηγουμενη βδομαδα που μ εκανε να ψυχρανθω με συναδελφο που ως τωρα δεν ειχαμε κανενα προβλημα...
κ οσο κ αν πιστευω 1000% οτι ειχα δικιο, διοτι ξεπερασε καποια ορια, εν τουτοις, στεναχωριεμαι :(

οταν ερχεται ο φίλος μου και με βλεπει είμαι μια χαρα.... όλα εντάξει, είμαι ευγενική ..
Όταν λείπει (δλδ σχεδον συνεχεια) είμαι σκατα.
μου τη δίνει ακόμη και οταν μου μιλάνε, εχω νευρα με το παραμικρό, δε θελω ανθρωπο διπλα μου.
πόσο άδικο είναι να είμαστε μακρια! ωρες ωρες αγανακτω, αλλα δε μπορω να κανω κ αλλιως.

Ciciliana κ εγω ακριβως ετσιιιιιιιιι οταν ειμαι μαζι του ειμαι μια χαρααααα..οταν φευγειιιιιιι ολοι μου φταινε χαχαχαχαχχαχαχα

Quote:

---

Originally posted by marili
Ciciliana κ εγω ακριβως ετσιιιιιιιιι οταν ειμαι μαζι του ειμαι μια χαρααααα..οταν φευγειιιιιιι ολοι μου φταινε χαχαχαχαχχαχαχα

---

δεν είναι ενοχλητικό ομως?
εχω αρχίσει και νιωθω οτι με θεωρουν κακια. πραγματικά. περαν απ'το γεγονος οτι νιωθω κακια, νομιζω οτι το βλεπουν κ οι αλλοι.
τις προάλλες έβρισα ενα παιδι στ αμφιθεατρο επειδη εκανε φασαρια. (και ηταν το λιγοτερο που ηθελα να κανω).

Δε ξερω αν ολο αυτο σχετίζεται απολυτα με το γεγονος οτι δεν είναι εδω ο φιλος μου, αλλά παίζει και ενα ρολο κ αυτο.

Σ'ευχαριστώ πολύ πολύ smart!!!! κι εγώ εύχομαι να επανέλθουν τα πράγματα με τον συνάδελφο σου, γιατί πάρα πολλές ώρες της ημέρας όταν δουλεύουμε τις περνάμε στην δουλειά, οπότε είναι καλό να υπάρχει ένα θετικό κλίμα!!! :)

Quote:

---

Originally posted by Kleanthis
Σκέφτομαι πως η πόλη μου χρειάζεται μερικούς κατοίκους ακόμα.ʼντε,μετακομίστε φίλοι μου!Κάντε ένα κλικ εδώ ν'αποκτήσω έναν κάτοικο: http://clowncity.myminicity.com

Ευχαριστώ!!!:)

---

κλικ κλικ κλικ

Quote:

---

Originally posted by Ciciliana

Quote:

---

Originally posted by marili
Ciciliana κ εγω ακριβως ετσιιιιιιιιι οταν ειμαι μαζι του ειμαι μια χαρααααα..οταν φευγειιιιιιι ολοι μου φταινε χαχαχαχαχχαχαχα

---

δεν είναι ενοχλητικό ομως?
εχω αρχίσει και νιωθω οτι με θεωρουν κακια. πραγματικά. περαν απ'το γεγονος οτι νιωθω κακια, νομιζω οτι το βλεπουν κ οι αλλοι.
τις προάλλες έβρισα ενα παιδι στ αμφιθεατρο επειδη εκανε φασαρια. (και ηταν το λιγοτερο που ηθελα να κανω).

Δε ξερω αν ολο αυτο σχετίζεται απολυτα με το γεγονος οτι δεν είναι εδω ο φιλος μου, αλλά παίζει και ενα ρολο κ αυτο.

---

παιζει ρολο φυσικα κ αυτο...τουλαχιστον ετσι συμβαινει σε μενα......δλδ εχουμε που εχουμε τα δικα μας νιωθουμε πως διπλα τους θα μας βοηθησουν να τα ξεπερασουμε ολα.....κ οταν απλα ΄'φευγουν'' αντιδραμε στους αλλους χωρις να μας φταινε....απλα εκειν τη στιγμη μας λειπει κατιιιιιιιιιιιι.........εχουμ� � ενα κενο μεσα μας.....:yawn::yawn::wink1:

Σκεφτομαι τις φοβιες μου.....φοβαμαι τον θανατο, πως ειναι οταν συμβαινει και το κυριοτερο τα συναισθηματα που νοιωθουν οι ανθρωποι πριν τους συμβει....Συγγνωμη για την μακαβρια σκεψη μου αλλα στροβιλλιζει στο μυαλο μου απο το απογευμα, με αφορμη το γεγονος οτι ο παππους μου επαθε εγκεφαλικο ειναι βεβαια 93 αλλα η ζωη ειναι ωραια κανεις δεν συμβιβαζεται με την ιδεα του θανατου. Η μοιρα μας ειναι τραγικη δυστυχως

Quote:

---

Originally posted by magia
Σκεφτομαι τις φοβιες μου.....φοβαμαι τον θανατο, πως ειναι οταν συμβαινει και το κυριοτερο τα συναισθηματα που νοιωθουν οι ανθρωποι πριν τους συμβει....Συγγνωμη για την μακαβρια σκεψη μου αλλα στροβιλλιζει στο μυαλο μου απο το απογευμα, με αφορμη το γεγονος οτι ο παππους μου επαθε εγκεφαλικο ειναι βεβαια 93 αλλα η ζωη ειναι ωραια κανεις δεν συμβιβαζεται με την ιδεα του θανατου. Η μοιρα μας ειναι τραγικη δυστυχως

---

δυστυχως η μοιρα του ανθρωπου ειναι ο θανατος γιαυτο κ καθηκον μας ειναιιιι να ζουμε την καθε στιγμη διχως να σκαμε για την καθε χαζομαραα που συμβαινειιιιιιιι......

Ναι ετσι πρεπει να το δουμε γιατι αλλιως την κανουμε μιζερη

πραγματικα ετσι ειναι....κ τι θα κανουμε ζωντας μες στην μιζερια>>??????γιαυτοοοοοοο αισιοδοξαααα

εχεις 1 κατοικο κι απο μενα Κλεανθη!!


σκεφτομαι οτι σκεφτομαι υπερβολικα πολυ και δε θελω αλλο να σκεφτομαι. ειναι εξαντλητικο
i need a break

Quote:

---

Originally posted by magia
Σκεφτομαι τις φοβιες μου.....φοβαμαι τον θανατο, πως ειναι οταν συμβαινει και το κυριοτερο τα συναισθηματα που νοιωθουν οι ανθρωποι πριν τους συμβει....Συγγνωμη για την μακαβρια σκεψη μου αλλα στροβιλλιζει στο μυαλο μου απο το απογευμα, με αφορμη το γεγονος οτι ο παππους μου επαθε εγκεφαλικο ειναι βεβαια 93 αλλα η ζωη ειναι ωραια κανεις δεν συμβιβαζεται με την ιδεα του θανατου. Η μοιρα μας ειναι τραγικη δυστυχως

---

magia, και εγω εχω φοβια με τον θανατο παρολο που όλοι οι φιλοι και συγγενείς μου ζουνε.
αλλά οταν σκεφτομαι οτι μπορεί καποιος δικος μου να πεθάνει κλαίω.
δυστυχως είναι κατι ανέφικτο.
και η ειρωνεία είναι οτι οταν μου πει καποιος οτι πχ πεθανε καποιος φιλος του ή γνωστος-συγγενείς, εμενα δε μου βγαινει μηλια.
καθομαι και κοιταω σαν αποβλακομενο. μου εχει τυχει και προσφατα αυτό. δε μπορω ουτε να το συνειδητοποιησω ωρες ωρες οτι καποια στιγμη θα πεθάνουμε.