κι εμένα με πιάνει ίλιγκος σε μπαλκονια κλπ.
Printable View
κι εμένα με πιάνει ίλιγκος σε μπαλκονια κλπ.
Υπαρχει διαφορα μεταξυ υψοφοβίας και ακροφοβίας. Στην ακροφοβια φοβασαι επειδη βρισκεσαι στην ακρη του γκρεμού / μπαλκονιού / πανω στη στέγη κτλ. Δεν εχει να κανει με το ποσο ψηλα εισαι.... Η υψοφοβία ειναι η φοβια λογω του τεραστιου υψους, π.χ. η θεα μέσα απο το αεροπλάνο οταν πετάει ψηλά. Εκει δεν υπαρχει ακροφοβία, γιατι εισαι μεσα σε σκάφος και οχι διπλα σε σημειο πτώσης.
Η φοβία πάντα ξεκινάει από ενα περιστατικό το οποίο εκείνη τη στιγμή βιώνεται απο τον παθόντα με έντονα αρνητικά συναισθήματα τα οποία, πέραν της απογοήτευσης και της ψυχολογικής κατάπτωσης, έχουν ως πυρήνα και οδό πουθενά αλλού παρα στο πως θα το αποφυγω στο μέλλον. Το ατομο γίνεται πια πιο επιφυλακτικό με οτιδήποτε του φαίνεται πως σχετίζεται ή ειναι συναφες και δύναται να ξαναοδηγησει σε τέτοιο ή παρόμοιας φύσης συμβάν. Σιγά σιγα όλα αυτά τα σχετικά και παρόμοια ή που θεωρεί πως οδηγούν σ αυτα τα αποφεύγει πάση θυσια. Το αποτέλεσμα μια γενικευμένη κατάσταση φοβιας για πολλά πια πράγματα.
Μονο με εκλογίκευση, αναγνώριση της διαστρεβλωσης δηλαδή τοποθέτηση των πραγμάτων μεσα στη σκέψη στις αντικειμενικες τους διαστάσεις και ως επέκταση αυτού εκθεση ολοένα και περισσότερο σ αυτά που μας φοβιζουν, είναι η λυση. Η συνειδητοποίηση και ως απόρροια της η εκθεση πρέπει να γίνονται το συντομότερο δυνατό πριν δηλαδή το ατομο έχει ηδη χασει πολλες καλες ευκαιρίες στη ζωή του λόγω του φόβου. Καθε φορα που εκτιθεσαι σε κάτι που σε φοβιζει ανακαλυπτεις ποσο ευκολο ηταν να το κανεις και ποσο δύσκολο σου το εμφανιζε ο φόβος.
Σήμερα πήγα δουλειά για 3 ώρες και γύρισα με άδεια λόγω το ότι δεν ένιωθα καλά.. μάλλον πρέπει να πάω σε ψυχίατρο να εντοπίσει την αιτία που μου συμβαίνουν όλα αυτά.. θα κλείσω ραντεβού άμεσα.
Χαλιά, γιατί ενώ έκανα τρέξιμο μια ώρα, περπάτησα άλλο τόσο , βγήκα πήγα έξω για καφέ και γύρισα τώρα πριν καμιά ώρα και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να παραγγείλω παγωτό και γλυκό μαζί.
Πάει η διατροφή και η άσκηση περίπατο.
Από αύριο συνεχιζω:(.
Εγώ αισθάνομαι σ**** εδώ και μία εβδομάδα και δεν θέλω να μιλήσω στο γιατρό μου δεν θέλω να μιλήσω στους φίλους μου θέλω να μιλήσω σε έναν άγνωστο να του τα πω τι τρέλα που με δέρνει να μου πει δύο συμβουλές χωρίς να με κρίνει και τι σ**** να κάνω
Δεν μπορώ δημόσια δυστυχώς......
Δεν κερδιζεις τιποτα με το να κρατας ολα τα μυστικά για τον εαυτο σου. Μπορεις να μιλησεις σε ψυχιατρο, ψυχολογο αλλά και σε αλλους, ανωνυμα. Επισης δεν χρειαζεται να το δημοσιευσεις στο φορουμ καθως υπαρχουν και τα προσωπικά μηνύματα.